Jakie wirusy może złapać twój zwierzak i jak zapobiegać przejawom chorób zakaźnych u kotów

Dom kot - to puszysty ulubieniec, przyjaciel, „lekarz domowy”. Ale co, jeśli nasz czworonożny lekarz sam zachorował? W końcu mit o życiu dziewięciu kotów jest tylko mitem i koty są rzeczywiście narażeni na niebezpieczne infekcje, zarówno wirusowe, jak i bakteryjne. Jak rozpoznać dolegliwość i pomóc zwierzakowi w porę? Czy można zarazić się kotem domowym? Ważne jest, aby każdy właściciel wąsatego przyjaciela znał odpowiedzi na te i inne pytania..

Choroba zakaźna

Koty są podatne na ponad sto różnych choroby, w tym te, które mogą być przenoszone na ludzi. Tak więc wśród dolegliwości kotów są wrodzone patologie i choroba, które praktycznie nie podlegają leczeniu, zmianom związanym z wiekiem, chorobom w wyniku urazów i interwencji, patologiom dziedzicznym, inwazjom robaków. I oczywiście, kot mogą cierpieć na choroby o charakterze zakaźnym, których przyczyną są mikroorganizmy chorobotwórcze, grzyby i czynniki wirusowe. Do zakażenia dochodzi zwykle poprzez wodę, pokarm, siedlisko i unoszące się w powietrzu kropelki.Szczegółowa klasyfikacja chorób zakaźnych kotów wraz z ich objawami zostanie omówiona dalej..

Wirusowy

Choroby wirusowe dotykają nie tylko bezpańskie zwierzęta i te, które zostały zakupione na targu drobiowym. Liczba zarażonych kotów rośnie z każdym rokiem, a koty domowe często padają ofiarą choroby wirusowej. Zwierzę domowe może zostać zarażone zarówno od zwierzęcia z ostrym przebiegiem choroby, jak i od nosiciela infekcji. Zakażenie następuje przez drogi oddechowe, przełyk, skórę.

Najczęstsze i najniebezpieczniejsze są następujące choroby wirusowe kotów:

• plaga kotów;
• wścieklizna;
• kalcywiroza;
• opryszczka;
• zapalenie otrzewnej.

Grzybicze

Grzyb najczęściej atakuje skórę, ale w niektórych przypadkach może rozprzestrzeniać się na inne narządy (np. Kandydozę można znaleźć w jamie ustnej i przewodzie pokarmowym, uszach). Choroba o charakterze grzybiczym objawia się łysieniem, łuszczeniem się i tworzeniem się strupów w miejscu zmiany..

Choroby grzybowe, które najczęściej dotykają zwierzęta:

• kandydoza;
• kryptokokoza;
• histoplazmoza.

Bakteryjny

Infekcje bakteryjne mogą wpływać na układ oddechowy, pokarmowy, narządy słuchu, wzroku itp. Wśród najczęstszych i najgroźniejszych schorzeń warto zwrócić uwagę na:

• salmonelloza;
• anemia zakaźna;
• koksielloza;
• nokardioza;
• borelioza.

Objawy i pierwsza pomoc w zarażeniu się wirusem

Podobnie jak ludzie, koty mogą zarazić się chorobami wirusowymi. Niektóre z nich skutecznie reagują na leczenie lub same odchodzą, na inne po prostu nie ma lekarstwa, więc infekcja zawsze kończy się śmiercią. Jakie dolegliwości wirusowe są najbardziej powszechne i niebezpieczne?

Panleukopenia (dżuma kotów)

Panleukopenia to wirusowa choroba kotów wywoływana przez czynnik z grupy parwowirusów. Patogen jest odporny na ciepło, środki dezynfekujące, może żyć w pomieszczeniach zamkniętych, w odchodach, ślinie i mocz, na wełna zwierzęta w niskich temperaturach zachowują żywotność przez cały rok. Do zakażenia dochodzi osoba chora lub nosiciel wirusa.

Choroba przebiega z charakterystyczną objawy:

• wzrost temperatury;
• odwodnienie i ciągłe uczucie pragnienia;
• zatrucie organizmu;
• zapalenie błony śluzowej żołądka i jelit;
• wymioty i biegunka;
• szybka utrata wagi;
• stan depresyjny.

Śmiertelność z powodu tej choroby sięga 75%, a wśród młodych osobników nawet do 90%, dlatego zwierzę należy jak najszybciej zapewnić opiekę weterynaryjną. Warto pamiętać, że jeśli zwierzę przeżywa pierwsze 3-4 dni ostrej infekcji, zwiększa się jego szanse na przeżycie. Chorobie można zapobiec poprzez szczepienia, przestrzeganie warunków przetrzymywania, wykluczenie kontaktu z chorymi, bezdomnymi zwierzętami, terminowe zwalczanie pasożytów.

Leczenie odbywa się za pomocą następujących środków:

• antybiotyki o szerokim spektrum działania;
• witaminy;
• immunomodulatory;
• leki przeciw odwodnieniu (leki przeciwwymiotne, terapia infuzyjna).

Wścieklizna

To niezwykle niebezpieczna choroba wirusowa, która jest śmiertelna. Zwierzę zostaje zakażone przez unoszące się w powietrzu kropelki lub przez połknięcie śliny chorego osobnika na uszkodzonej skórze. Okres inkubacji może trwać do 1,5 miesiąca, ale kot zostaje zakaźny w ciągu tygodnia po dostaniu się wirusa do organizmu. Patogen wnika do komórek mózgowych, niszczy je, w wyniku czego zwierzę umiera.Na początkowym etapie objawy mogą wyglądać następująco:

• zwiększona pobudliwość;
• ślinotok;
• zaburzenia połykania.

W przyszłości objawy stają się bardziej wyraźne: chore zwierzę rzuca się na ludzi, inne zwierzęta, dochodzi do paraliżu ciała. Kot umiera w ciągu 2-5 dni od wystąpienia objawów klinicznych.

Kalcywiroza

Ta choroba jest wysoce zaraźliwa i bardzo powszechna wśród kotów. Czynnik sprawczy wirusa ma kilka szczepów, dlatego może dać obraz kliniczny o różnej złożoności. Poza organizmem żywotność czynnika wirusowego utrzymuje się do 1 tygodnia. Zakażenie następuje poprzez kontakt z chorym i nosicielem wirusa. Mogą to być kropelki unoszące się w powietrzu, kontakt ze skórą lub kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami..Objawy choroby są następujące:

• owrzodzenia jamy ustnej i nosa;
• obrzęk dziąseł, przebarwienia;
• patologiczne wydzielanie z nosa, oczu;
• stan depresyjny;
• całkowita lub częściowa odmowa jedzenia;
• kaszel;
• zły oddech.

Leczenie ogranicza się do stosowania antybiotyków, aby zapobiec wtórnej infekcji spowodowanej osłabieniem układu odpornościowego. Również stosowane miejscowo leki do leczenia błon śluzowych jamy ustnej, oczu, nosa. W okresie leczenia zwierzę jest karmione płynną miękką karmą o wysokiej zawartości kalorii. Jeśli nie ma apetytu, stosuje się wlewy dożylne. Pamiętaj, że zwierzę nadal jest zaraźliwe, co oznacza, że ​​miesiąc później jest niebezpieczne, dlatego po leczeniu kot musi zostać poddany kwarantannie. Jednak infekcja kaliciwirusem dotyka tylko koty i dlatego nie jest przenoszona na ludzi..

Opryszczka

W przypadku zakażenia herpeswirusem u kotów rozwija się zapalenie nosa i tchawicy. Choroba może dotyczyć kotów w każdym wieku, ale najbardziej podatne są na nią kocięta, a także zwierzęta trzymane razem w dużych ilościach. Na przykład w szkółkach choroba może czasami nabrać rozpędu jako epidemia.

Nawet wyleczone zwierzę nadal jest nosicielem wirusa, który przy korzystnych czynnikach może się reaktywować. Czynniki te obejmują obniżenie odporności w wyniku:

• zamrażanie;
• zły odżywianie;
• naprężenie.

Choroba wywołuje następujące objawy kliniczne:

• ostry kaszel, kichanie;
• Katar;
• wydzielina z narządów wzroku i nosa, co w rezultacie prowadzi do lepkich oczu;
• obrzęk błony śluzowej oczu;
• dreszcze i wysoka gorączka;

Takie objawy utrzymują się przez tydzień w ostrej fazie choroby. Śmiertelność praktycznie nie występuje, jednak dolegliwość może być powikłana dodatkiem wtórnej infekcji bakteryjnej, która powoduje zapalenie płuc, oskrzeli i inne dolegliwości oddechowe.Jako terapię stosuje się miejscowo "Acyklowir", maść tetracyklinowa. W niektórych przypadkach „Acyklowir” można przepisać w postaci tabletek, ale dawkowanie i czas przyjęcia określa tylko lekarz weterynarii. Istotne są warunki przetrzymywania w okresie leczenia: zwierzęciu należy zapewnić spokój, ciepło i dobre pożywienie. Szczepienie może zapobiegać chorobom.

Zapalenie otrzewnej kotów

Choroba nie należy do najczęstszych, ale jest bardzo niebezpieczna, ponieważ często kończy się śmiercią zwierzęcia. Dotyka głównie osoby młode do 2 roku życia. Koronawirus, czynnik wywołujący zakaźne zapalenie otrzewnej, ma wiele szczepów i nie zawsze wywołuje chorobę. Ale ponieważ choroba ta jest słabo poznana, trudno jest odpowiedzieć na pewno, dlaczego wirus powoduje zapalenie otrzewnej u niektórych osób, podczas gdy u innych nie..

Wirus znajduje się w kale, moczu i krwi kota, dlatego infekcja jest możliwa przy bardzo bliskim kontakcie. Na szczęście wiele szczepów tego wirusa nie jest groźnych i nie wywołuje złożonych patologii. Kiedy wirus dostanie się do organizmu, odporność zwierzęcia natychmiast rozwija ochronę, ale jeśli pojawią się objawy kliniczne, zwierzę prawie na pewno nie poradzi sobie z infekcją.

Obraz kliniczny jest zamazany:

• apatia, letarg, osłabienie;
• nagromadzenie płynu w jamie brzusznej, mostku, który wygląda jak obrzęk;
• zapalenie wielu narządów, w tym mózgu.

Nie ma leków na tę chorobę. Stosowanie kortykosteroidów może złagodzić objawy i poprawić stan zwierzęcia, ale w takich przypadkach eutanazja jest często stosowana jako najbardziej humanitarny sposób na uratowanie zwierzęcia przed cierpieniem..

Choroby bakteryjne: krótki opis i leczenie

Zwierzęta z wąsami są również podatne na infekcje bakteryjne. Zasadniczo większość zmian bakteryjnych dobrze reaguje na leczenie, jednak późno zdiagnozowane i leczone mogą spowodować nieodwracalne szkody dla zdrowia i stanu zwierzęcia. Mając świadomość chorób bakteryjnych kotów, ich przyczyn i objawów, możesz na czas zapewnić opiekę weterynaryjną czworonożnemu przyjacielowi.

Salmonelloza

Nazwa tej choroby jest znana wielu, ale nie wszyscy wiedzą, że salmonelloza może dotknąć nie tylko ludzi, ale także inne ssaki, w tym koty. Do zakażenia dochodzi najczęściej przy spożyciu surowego mięsa, a mikroorganizmy można również znaleźć w kale, na skórze czy w uszach zwierząt. Zdrowe osoby dorosłe, zwłaszcza te z silną odpornością, są mniej podatne na choroby, ale jeśli kotka w ciąży zostanie zarażona, może dojść do uszkodzenia wewnątrzmacicznego kociąt, poronienia samoistnego lub urodzenia martwego dziecka. Choroba jest również niebezpieczna dla małych mruczeń..

Klinika choroby:

• ciepło;
• utrata apetytu;
• ciężka biegunka, stolec zmienia kolor na czarny w wyniku zanieczyszczenia krwi;
• bolesność brzucha, objawiająca się podczas próby poczucia żołądka;
• wysokie ryzyko rozwoju sepsy.

Aby zwalczyć chorobę, stosuje się następujące leki i środki zaradcze:

• Furazolidon;
• sulfonamidy;
• środki na biegunkę;
• tetracykliny w przypadku realnego zagrożenia życia zwierzęcia;
• obfity napój.

Powrót do zdrowia trwa do 10 dni, w tym czasie zwierzę musi spożywać pokarm dietetyczny.

Niedokrwistość zakaźna

Drugą nazwą choroby jest hemobartonelloza. To słabo poznana choroba, której głównym objawem jest niedokrwistość. Poza organizmem żywiciela patogen nie przeżywa i nie rozprzestrzenia się. Zasadniczo infekcja następuje poprzez ukąszenia pcheł, kleszczy, prawdopodobnie infekcję kociąt od ciężarnej kotki. Choroba występuje również, gdy organizm jest osłabiony z powodu ciąży, stresu, złych warunków przetrzymywania i na tle innych patologii.

Niedokrwistość zakaźna ma następujące objawy:

• dreszcze i gorączka;
• bladość / zażółcenie błon śluzowych;
• depresja zwierzęcia, słabość;
• utrata masy ciała, odmowa jedzenia, zaburzony apetyt (spożywanie produktów nieżywnościowych);
• zaburzenia oddychania i bicia serca.

Wśród leków z wyboru weterynarze zauważają tetracykliny, a terapia witaminowa również odgrywa ważną rolę. Ważne jest, aby uzupełniać dietę zwierzęcia produktami, które mają pozytywny wpływ na procesy hematopoezy..

Koksielloza

Ta dolegliwość jest spowodowana przez mikroorganizm coxiella. Patogenna bakteria atakuje wiele narządów wewnętrznych, rozprzestrzenia się poprzez naczynia limfatyczne i krwionośne. Przyczyny infekcji mogą być następujące:

• wdychanie zarodników bakterii;
• atak kleszczy i pcheł;
• spożywanie skażonych produktów (pochodzenia zwierzęcego);
• infekcja przez uszkodzoną skórę.

Często koty są tylko nosicielami infekcji, która nie powoduje u nich żadnych objawów. Ponieważ bakteria jest powszechna wśród bydła, małych przeżuwaczy, ptaków, koty żyjące na farmach są bardziej narażone na zakażenie. Coxiella najczęściej atakuje ciężarne samice - może gromadzić się w łożysku i rozprzestrzeniać podczas porodu. Ale jeśli zwierzę zostanie zarażone, nadal rozprzestrzenia Coxiella przez całe życie wraz z ekskrementami, krwią, mlekiem i innymi płynami ustrojowymi..Ryzyko zarażenia osoby od kota domowego jest minimalne, ponadto u samych zwierząt infekcja przebiega praktycznie bez objawów, przechodzi bez leczenia, nie powoduje powikłań i śmierci (jeśli nie ma innych patologii).

Mimo to można zaobserwować następujące objawy:

• ciepło;
• osłabienie, depresja;
• brak apetytu;
• zaburzenia ruchu;
• poronienia w ciąży kobiety.

Jeśli choroba nie ustąpi sama, u zwierzęcia można zastosować antybiotyki z następujących grup:

• tetracykliny.
• fluorochinolony.
• amfenikole.

Nocardiosis

Czynnikami wywołującymi chorobę są bakterie o tej samej nazwie - nocardia. Występują w dużych ilościach w glebie i nawozach. Do zakażenia dochodzi poprzez wdychanie powietrza z mikroorganizmami lub kontakt bakterii na uszkodzonej skórze.Choroba objawia się ogólnymi objawami charakterystycznymi dla większości dolegliwości. Tak więc chory kot może odczuwać apatię, utratę apetytu, dreszcze, utratę wagi. Infekcja może być ściśle zlokalizowana, obejmując obszary skóry, węzły chłonne, stan zapalny dziąseł i owrzodzenia jamy ustnej. Infekcja może wpływać na mostek lub brzuch.

W leczeniu nokardiozy stosuje się antybiotyki: dla każdego rodzaju mikroorganizmu stosuje się określony rodzaj antybiotyku. Uwzględnia to, że niektóre bakterie rozwinęły odporność na leki..

Borelioza przenoszona przez kleszcze

Choroba ta rzadko dotyka kotów domowych, którym zapewnia się dobre warunki bytowe. Są jednak wyjątki od reguły. Borelioza jest niebezpieczna nie tylko dla czworonożnego zwierzaka, ale także dla właścicieli, często prowadzi do poważnych konsekwencji.Czynnikiem wywołującym chorobę jest krętek - patogenny mikroorganizm dostaje się do zwierzęcia z ukąszeniami kleszczy ixodid. Mogą długo przebywać w przewodzie pokarmowym kota, podczas gdy zwierzę staje się aktywnym dystrybutorem bakterii, ale nie ma żadnych objawów klinicznych. Jeśli udało Ci się wykryć ukąszenie przez kleszcza zwierzaka, zauważysz trzy następujące po sobie etapy:

• zaczerwienienie wokół miejsca ukąszenia. Na tym etapie zwierzę może wykazywać senność, odmawiać jedzenia, a po kilku tygodniach wszystkie objawy znikają;
• w ciągu 3-4 miesięcy stawy są uszkodzone, torebka stawowa puchnie, może pęknąć wraz z uwolnieniem ropnej zawartości;
• na ostatnim etapie cierpią wszystkie układy organizmu, zwłaszcza wydalniczy, nerwowy. Na tym etapie odzyskanie jest prawie niemożliwe..

Chorobę można leczyć antybiotykami o szerokim spektrum działania, odpowiednią dietą i piciem. Pomimo rzadkości utrwalenia choroby pozostawia poważne konsekwencje w postaci zaburzeń pracy serca, zapalenia stawów.

Charakterystyka i leczenie chorób grzybiczych

Oprócz dobrze znanej grzybicy, koty mogą być narażone na liczne infekcje grzybicze. Lekarze weterynarii dzielą je na 2 kategorie: choroby grzybicze atakujące skórę oraz choroby grzybicze kotów, które atakują narządy wewnętrzne. Te ostatnie nazywane są również dolegliwościami ogólnoustrojowymi, ich objawy i objawy są wyraźne. Jakie infekcje grzybicze są najczęstsze i niebezpieczne i wymagają natychmiastowego leczenia?

Kandydoza

Niestety kandydoza jest powszechną dolegliwością nie tylko u ludzi, ale także u wielu przedstawicieli świata zwierząt, w tym kotów. Chorobę wywołuje grzyb Candida, który atakuje skórę, błony śluzowe i narządy wewnętrzne. Istnieje wiele rodzajów Candida, które powodują choroby u zwierząt. Grzyb można znaleźć w pożywieniu, odchodach, glebie, ponadto żyje w organizmie i jest uważany za warunkowo patogenny - to znaczy powoduje obraz kliniczny tylko wtedy, gdy występują sprzyjające czynniki. A przy dobrej odporności nie objawia się w żaden sposób.

Grzybica występuje wyłącznie wtedy, gdy odporność jest osłabiona, ale istnieje kilka przyczyn spadku odpowiedzi immunologicznej:

• naprężenie;
• złe odżywianie (niedobór witamin i przewaga suchej karmy);
• terapia antybiotykowa;
• wtórna infekcja innymi, groźniejszymi patologiami.

U kotów Candida może wpływać na jelita, płuca, narządy rozrodcze, skórę i błony śluzowe. W przypadku uszkodzenia jelit obserwuje się zaburzenia trawienia, odmowę jedzenia. W przypadku zmian skórnych może wystąpić nawet zapalenie płuc, ale ta forma kandydozy jest rzadko diagnozowana..Terapia kandydozy opiera się nie tylko na stosowaniu leków przeciwko Candida, ale przede wszystkim na eliminacji przyczyny źródłowej. Odżywianie jest znormalizowane, antybiotyki zostają zatrzymane. Zamiast tego do diety dodaje się witaminy, stosuje się leki immunostymulujące. Lokalnie możesz zastosować „Nizoral”, „Zoomukol”. Wewnątrz są przepisane „Nizoral” w postaci tabletek, „Levorin”.

Kryptokokoza

Jest to choroba ogólnoustrojowa, która atakuje mózg, skórę, układ oddechowy i nerwowy. Cryptococcus zwykle wnika do organizmu kota poprzez oddychanie..

Najczęściej choroba ma 2 formy, od których zależą objawy:

• z uszkodzeniem błony śluzowej nosa, kichaniem, wydzieliną, problemami z oddychaniem. Czasami oczy ulegają zakażeniu. Postać nosowa jest niebezpieczna i wiąże się z wysokim ryzykiem zapalenia opon mózgowych.
• postać skórna choroby charakteryzuje się zmianami skórnymi wyłącznie błony śluzowej nosa. Postępuje, odnotowuje się tworzenie guzków i wrzodów.

Do zwalczania kryptokoków stosuje się leki przeciwgrzybicze z grupy imidazoli. Jeśli dojdzie do infekcji bakteryjnej, stosuje się antybiotyki. Środki służą również do normalizacji oddychania..

Histoplazmoza

Histoplazma wywołuje ogólnoustrojowe uszkodzenie organizmu i często powoduje trudności w diagnostyce, ponieważ objawy tej dolegliwości są w dużej mierze podobne do innych chorób zakaźnych.

Objawy nasilają się wraz z postępem choroby:

• wzrost temperatury;
• zaburzenia apetytu, odmowa jedzenia, utrata masy ciała;
• zaburzenia oddychania;
• kaszel;
• uszkodzenie narządów wzroku, skóry;
• zaburzenia trawienia.

Choroby kotów: czy można się zarazić?

Mieszkając z kotem pod jednym dachem, jesteśmy w stałym kontakcie z naszym pupilem: zdejmujemy kuwetę, karmimy i głaszczemy kota, czasem nawet śpimy na tej samej poduszce. A ponieważ koty są nosicielami wielu infekcji, istnieje oczywiście szansa na zarażenie się zwierzęciem. Ale z drugiej strony koty domowe rzadko lub prawie nigdy nie opuszczają mieszkania, ale osoba może łatwo przynieść wirusa lub bakterie z ulicy, zarazić zwierzaka, a następnie zarazić się nim.

Istnieje ryzyko zarażenia się takimi dolegliwościami od kota domowego:

• wścieklizna;
• inwazje robaków (najczęściej zakażenie toksokarami, bąblowcami);
• toksoplazmoza;
• gruźlica;
• grzybice (zakażenia grzybicze).

Ale warto jasno zrozumieć: aby uniknąć infekcji jakąkolwiek infekcją zwierzęcia, wystarczy przestrzegać odpowiednich środków higieny: wyczyść kuwetę kota rękawiczkami, umyj ręce mydłem i wodą po czyszczeniu taca, po karmieniu zwierzęcia, jeśli miałeś kontakt z mięsem. Ważne jest również, aby zaszczepić i leczyć zidentyfikowane choroby u kota na czas..

Kot domowy nie powinien mieć możliwości przechodzenia po ulicy. Jeśli zastosujesz się do wszystkich tych środków, w pełni ochronisz się przed infekcją.