Grzyb na twarzy psa: objawy, leczenie

Infekcje grzybicze wywoływane przez określone mikroorganizmy nazywane są - dermatofitoza

. Niezależnie od warunków i zasad trzymania, grzyb na pysku psa może się rozwinąć w każdym przypadku. Ważne jest, aby w odpowiednim czasie rozpoznać problem i skontaktować się z wykwalifikowanym weterynarzem w celu uzyskania porady. Pomoże to uniknąć różnych komplikacji i przyczepienia się wtórnej mikroflory..

Przyczyny patologii

Zarodniki mikroorganizmów grzybowych są w przyrodzie niezwykle powszechne. Nie da się przed nimi uchronić, a tym bardziej swojego zwierzaka. Mikroorganizmy grzybowe są oportunistyczne i chorobotwórcze.

• Mikroorganizmy warunkowo chorobotwórcze istnieją na skórze zwierząt domowych, ale gdy pojawiają się sprzyjające warunki, związane głównie ze spadkiem odporności, patogeny grzybowe zaczynają się rozwijać i namnażać, co prowadzi do poważnych konsekwencji.
• Mikroflora chorobotwórcza jest gatunkiem bardziej niebezpiecznym, wnikając w organizm zwierzęcia, wywołuje różne niebezpieczne dolegliwości.

Głównymi przyczynami pojawienia się grzyba na pysku u psów jest kontakt z zakażonymi zwierzętami i przenikanie patogennych zarodników na zdrową skórę. Do zakażenia może dojść podczas chodzenia, transportu publicznego, a nawet kontaktu z odzieżą właściciela.

Ponadto przyczyną rozwoju grzyba na skórze psów jest:

• naruszenie higieny - niewłaściwa pielęgnacja skóry i sierści zwierzęcia;
• wysoka wilgotność powietrza;
• zbyt częste kąpiele w szamponach i różnych detergentach - zwiększa ryzyko rozwoju grzybów;
• wilgotny klimat;
• stała wilgoć w pomieszczeniu;
• obecność ostrych i przewlekłych dolegliwości w ciele zwierzęcia;
• niski poziom obrony immunologicznej.

Uwaga! Zakłócenie poziomu hormonów w organizmie i reakcje typu alergicznego mogą powodować rozwój grzyba na pysku psa lub w innych częściach ciała.

Objawy zakażenia grzybiczego

Głównym objawem jakiejkolwiek grzybicy skóry jest nieznośny świąd, który wywołuje u zwierzęcia rozwój niepokoju. Pies stara się w każdy możliwy sposób pozbyć się swędzenia, swędzenia, prowokując tym samym rozprzestrzenianie się patogennej mikroflory na sąsiednie obszary skóry. Drożdżaki mogą rozprzestrzeniać się po całym ciele zwierzęcia, ale w większości przypadków lokalizacja mikroflory spada na kufę, fałdy szyi i mostka.

Na skórze w miejscu zakażenia grzybiczego zaczynają się wyraźnie pojawiać charakterystyczne łysiny, pojawia się przekrwienie, zgrubienie i upośledzona pigmentacja skóry. U niektórych skóra zaczyna się złuszczać, a gdy infekcja zlokalizowana jest na pysku, zwierzak niestrudzenie pociera łapy i drapie pazurami fałdy skóry, przyczyniając się do większego rozprzestrzeniania się mikroorganizmów grzybiczych..

Ślina z jamy ustnej stwarza doskonałe warunki do rozprzestrzeniania się obcych mikroorganizmów bakteryjnych.

Typowy rozwój grzyba charakteryzuje się obecnością plam na twarzy, początkowo małych. W przyszłości włos zacznie się przerzedzać, wypadać lub zrywać u nasady korzenia. W zależności od rodzaju grzyba plamy mogą zmieniać rozmiar lub rosnąć, jeśli układ odpornościowy psa nie jest w stanie oprzeć się czynnikom zakaźnym..

Diagnoza choroby

Przetwarzanie można przeprowadzić dopiero po postawieniu dokładnej diagnozy. Wynika to z faktu, że diagnoza zależy od pobranych próbek skóry i wełny. Szczegółowe badania przeprowadza się przy użyciu lampy ultrafioletowej. Mikroorganizmy grzybowe świecą zielonym światłem.

Uwaga! Nie wszystkie rodzaje mikroorganizmów grzybiczych mają tendencję do świecenia, gdy są traktowane lampą. Dlatego taka metoda badawcza nie jest główną, a może jedynie potwierdzić możliwe podejrzenia..

Podstawowe techniki to:

• oddawanie krwi do hodowli bakteryjnej w celu określenia nadwrażliwości na mikroorganizmy bakteryjne;
• oddawanie krwi na tolerancję alergiczną;
• oddawanie krwi i moczu do biochemii - konieczne jest zidentyfikowanie ukrytych dolegliwości o charakterze przewlekłym, które powodują spadek sił odpornościowych.

Leczenie

Wykwalifikowany specjalista musi zawsze brać pod uwagę wszystkie cechy ciała zwierzęcia, tempo rozwoju choroby, wrażliwość na leki, charakter zmiany skórnej. W niektórych przypadkach infekcja grzybicza może rozwinąć się w wyniku wewnętrznych ukrytych chorób organizmu. Ważne jest, aby określić i poznać główny powód, który spowodował nadkażenie..

W przypadku rozległych zmian nie zaleca się stosowania specjalnych maści przeciwko mikroorganizmom grzybiczym. Wynika to z faktu, że większość maści ma wyraźne działanie toksyczne, łatwo przenika do krwiobiegu i może powodować zatrucie organizmu psa.Przepisuje się kurs terapeutyczny przy użyciu tabletek i specjalnych szczepień przeciwko grzybicom.

Najważniejsze z nich to:

• Flukonazol;
• Gryzeofulwina;
• Ketokonazol.

Ważnym punktem terapii jest powołanie specjalnego szampony o wyraźnym działaniu przeciwgrzybiczym. Konieczne jest stosowanie leków immunostymulujących, które zwiększają siłę organizmu, a także leków, które chronią struktury wątroby przed działaniem toksycznym.Przebieg leczenia prowadzi się do zaniku wszystkich głównych objawów infekcji grzybiczej.

Ważne do zapamiętania, że infekcja grzybicza może niezwykle łatwo mutować, tworząc lekooporność.

Możesz zapobiec wystąpieniu grzyba, jeśli skontaktujesz się z weterynarzem w odpowiednim czasie, gdy pojawią się najmniejsze objawy choroby. Właściciel czworonożnego przyjaciela powinien regularnie sprawdzać skórę na tułowiu i pysku, nie omijając kanału słuchowego i łap. Nie należy ignorować pojawienia się drobnych uszkodzeń w postaci zadrapań i ran.