Dermatofitoza - infekcje grzybicze u kotów

Grzybica skóry (dermatofitoza) to ogólny termin określający infekcje grzybicze, które mogą wpływać na włosy, skórę lub pazury kotów, psów i ludzi. U kotów ten typ infekcji jest bardzo powszechny. W wielu przypadkach dermatofitoza u kotów ma tendencję do stopniowego „samoulikwidowania”, ale proces ten trwa kilka miesięcy, aw przypadkach, gdy układ odpornościowy zwierzęcia jest silny osłabiony

, infekcja jest całkowicie śmiertelna. Ponieważ te patologie mogą być przenoszone z kotów na inne zwierzęta, a nawet ludzi, każdy właściciel zwierzęcia powinien być świadomy objawów, dróg przenoszenia i leczenia dermatofitozy..

Zakres rozprzestrzeniania się i drogi zakażenia

Może powodować kilka różnych grzybów występujących na całym świecie grzybica skóry, ale najczęściej wywoływane przez pasożyty z gatunku Microsporum, Microsporum gypseum lub Trichophyton. Grzyby i ich zarodniki występują w dużych ilościach zarówno na skórze chorego zwierzęcia, jak i tam, gdzie zdarza się to przynajmniej sporadycznie (w tym w legowiskach właścicieli). Podaje się, że zarodniki mogą przetrwać około dwóch lat..

Wilgotne, ciepłe środowisko przyspiesza rozwój grzybów. Spory mogą się toczyć szczotki wełniane, śmieci, meble lub cokolwiek, co miało kontakt z zakażonym zwierzęciem lub jego futrem. Koty mogą być bezobjawowymi nosicielami i stale przenosić patogen do środowiska bez wykazywania oznak infekcji. Aby ustalić, czy zwierzę jest nosicielem, należy uciec się do pobrania skrawków z jego skóry i wyhodowania kultury grzyba na pożywce.

Jak przenosi się grzybica skóry? Choroba może być przenoszona przez bezpośredni kontakt z zarodnikami grzybów. Ponieważ mogą żyć przez wiele miesięcy, twój kot może zarazić się w dowolnym miejscu i czasie. Na szczęście zdrowi dorośli mają naturalną odporność na grzybicę skóry, dlatego rzadko chorują..

W większości przypadków masz do czynienia z kociętami młodszymi niż rok. Oprócz, wszyscy są zagrożeni osłabione zwierzęta, stary koty, a także zwierzęta, które z jakiegoś powodu otrzymywały niesteroidowe leki przeciwzapalne (działają depresyjnie na układ odpornościowy).

Oprócz, zarodniki pasożyta są doskonale przenoszone przez mysie gryzonie. Z tego powodu koty znajdują się w strefie wysokiego ryzyka, mając możliwość swobodnego spaceru po ulicy. Doświadczeni eksperci uważają również, że niektóre rasy (zwłaszcza perski koty) mają początkowo genetyczne predyspozycje do rozwoju choroby.

Obraz kliniczny infekcji

Koty z grzybicą skóry prawie zawsze mają zmiany skórne, którego charakter różni się w zależności od zaniedbania przypadku, stanu fizjologicznego i wieku zwierzęcia, określonego rodzaju patogenu itp. „Klasyczny” to wygląd małych, okrągłych obszarów łysina. Zmiana często ma łuszczącą się, szarą skórę w środku. Mały krosty - także częsty objaw choroby.

Z biegiem czasu rozproszenie obszarów łysienia stopniowo łączy się w jeden duży. w odróżnieniu zapalenie skóry i inni choroby skórne, miejsca te praktycznie nie swędzą i nie bolą (z wyjątkiem przypadków interwencji wtórnej mikroflory ropotwórczej). Większość obszarów łysienia można zobaczyć na głowie, uszach i ogonie, a także na brzuchu i genitaliach..

Biorąc pod uwagę, że koty są niezwykle czystymi stworzeniami, nie jest zaskakujące, że zarodniki z ciągłym lizaniem szybko się pojawią rozprowadzić na całej sierści. Opisano przypadki, w których infekcja rozprzestrzeniła się po skórze i spowodowała procesy bardzo podobne do łojotok (łojowy, łuszczący się pokrycie skóry).

Wbrew powszechnemu przekonaniu dermatofitoza nie zawsze powoduje masywność wypadanie włosów. Dodatkowo włosy podczas tych infekcji nie wypadają, lecz się zrywają, tworząc wrażenie licznych "konopi" na powierzchni skóry.

Diagnoza

Od razu zauważamy, że same objawy dermatofitozy u kotów nie mogą być podstawą do postawienia diagnozy. Główną i bardzo powszechną metodą diagnostyczną jest lampa Wooda. Uważa się, że obszary skóry dotknięte chorobotwórczymi grzybami zaczynają fluoryzować pod jego światłem. Ale to nie jest takie proste. Ostatnie badania wykazały, że „muzyka rozrywkowa” jest charakterystyczna dla nie więcej niż 50% dermatofitów. Ponadto okazało się, że niektóre rodzaje leków, a nawet chemia gospodarcza mogą powodować blask. Wreszcie, nawet na skórze doskonale zdrowego zwierzęcia (zresztą nie będącego nosicielem) często można znaleźć zarodniki grzybów. Dlatego ta technika jest raczej daleka od doskonałości..

W innym przypadku pobiera się „konopie” i same połamane włosy, po czym doświadczony lekarz weterynarii bada je pod mikroskopem. Dokładność wykrywania może sięgać 70% (pod warunkiem posiadania odpowiednich kwalifikacji specjalisty).

Najbardziej niezawodnym sposobem identyfikacji infekcji jest hodowanie kultury grzyba w specjalnych pożywkach hodowlanych. Nawiasem mówiąc, zwykła szczoteczka do zębów jest idealna do pobierania próbek skóry. Niestety metoda „kulturowa” ma też swoje wady. Dokładniej, jest sam - tempo wzrostu grzyba jest niskie, czas zajmuje (w najlepszym przypadku) około dwóch tygodni.

Techniki terapeutyczne

Jeśli stan zwierzęcia nie budzi szczególnych obaw, a kot jest krótkowłosy, regularny leczenie dotkniętych obszarów maściami, które są oparte na mikonazolu lub tiabendazolu. Ponadto ważne jest, aby leczyć wszelkie choroby współistniejące, aby zapewnić dobre jedzenie i zapobiegaj rozprzestrzenianiu się infekcji poprzez ścisłe izolacja chore zwierzę.

W cięższych przypadkach zwykle stosuje się połączenie leczenia miejscowego i ogólnoustrojowego. Koty długowłose zdecydowanie zalecane uciąć „Poniżej zera”. Niech zwierzę wygląda jak pudel lub młody poborowy, ale znacznie wygodniej jest nakładać narkotyki na jego skórę..

Należy jednak pamiętać, że kota należy ogolić / przyciąć tak ostrożnie, jak to możliwe, aby uniknąć skaleczeń i podrażnień (może to przyczynić się do rozwoju choroby). Na koniec wszystkie ścięte włosy i kawałki suchej skóry uzyskane podczas „egzekucji” należy zebrać i spalić. Nożyczki i inny sprzęt - gotować i dokładnie przez co najmniej kilka godzin. Jeśli to możliwe, należy je również spalić i wyrzucić..

Różne maści sprawdziły się dobrze. na bazie siarki. Nie pachną zbyt przyjemnie, ale różnią się niezwykle demokratycznym kosztem i są dość skuteczne. Jeśli nadal jesteś zdezorientowany zapachem, spróbuj użyć szampon na bazie mikonazolu i innych środków grzybobójczych.

Spotkanie doustne środki przeciwgrzybicze zalecane w ciężkich przypadkach, a także w leczeniu kotów długowłosych, które z tego czy innego powodu są trudne lub niemożliwe do przycięcia. Leki te są również przepisywane, gdy nie ma pozytywnego efektu leczenia miejscowego przez dwa do czterech tygodni. Najbardziej preferowanym lekiem jest itrakonazol, dobra jest również terbinafina.

Osobno chciałbym wspomnieć o istnieniu unikalnych antybiotyków przeciwgrzybiczych z grupy gryzeofulwiny. Jest to jedyny lek przeciwbakteryjny, który działa na chorobotwórcze grzyby. Niestety, o ich zastosowaniu powinien decydować tylko weterynarz, gdyż mogą one wywołać całkiem sporo poważnych skutków ubocznych..

Wreszcie nie sposób nie zauważyć obecności w arsenale nowoczesnych firm farmaceutycznych szczepionki. W przypadku tego typu chorób leki z tej klasy są również unikalne, ponieważ są podawane nie tylko w celach profilaktycznych (jak w przypadku wszystkich „przyzwoitych” infekcji), ale także w celach leczniczych. Szczególnie dobrze sprawdził się Vakderm-F, stworzony specjalnie dla kotów..

Kontynuować leczenie dermatofitozy u kotów do momentu uzyskania co najmniej dwóch negatywnych próbek w tygodniowych odstępach. Wątpliwe testy są automatycznie uznawane za pozytywne iw takich przypadkach terapia jest kontynuowana „aż do zwycięstwa”..

I w końcu. Czy liszaj obrączkowy kota może naprawdę „rozprzestrzenić się” na właścicieli? Niestety, ale tak jest. Szczególnie podatny dzieci, osoby starsze, a także osoby cierpiące na pewne patologie układu odpornościowego. Infekcja jest szczególnie dobrze przenoszona na osoby, które niedawno poważnie chorowały na jakąkolwiek chorobę zakaźną, ponieważ ich odporność jest prawdopodobnie obniżona.