Przyczyny, objawy i leczenie dermatofitozy u kotów i psów
W artykule omówię grupę ryzyka i sposoby zarażenia skórą u zwierząt domowych. Wymienię objawy choroby u kotów i psów oraz jej konsekwencje. Rozważę metody diagnostyki i leczenia choroby. Opowiem o środkach zapobiegających chorobie, a także o niebezpieczeństwie dermatofitozy dla właściciela zwierzęcia.
Zadowolony
Grupy ryzyka i trasy przesyłu
Dermatofitoza to grupa zakaźnych chorób grzybiczych, które atakują skórę i sierść ssaków. Dermatofity - infekcje wywołane przez określony rodzaj grzyba, który skóra traktuje jako źródło pożywienia.
Obejmują one:
- Liszaj obrączkowy - trichofitoza;
- Favus;
- Epidermophytosis.
Zagrożone są następujące kategorie zwierząt:
- Rasy długowłose;
- Zwierzęta hodowlane i półdomowe;
- Mieszkańcy żłobków;
- Uczestnicy wystaw;
- Osłabione osoby;
- Wiek zwierząt;
- Kocięta i szczenięta.
Sposoby zakażenia dermatofitozą:
- Kontakt z nosicielem choroby;
- Chodzenie na zewnątrz - kontakt ze skażoną glebą i trawą;
- Stosowanie tych samych artykułów higienicznych dla kilku zwierząt;
- Polowanie na gryzonie.
Przyczyny choroby
Zakażenie zwierząt następuje poprzez kontakt z zarodnikami grzybów Microsporum canis, Microsporum gypseum i Trichophyton mentagrophytes.
Po kontakcie ze skórą zarodniki namnażają się i oddziałują na skórę, sierść i pazury zwierzęcia. Na uszkodzonej skórze okres inkubacji jest szybszy, w trybie standardowym od 4 tygodni do 18 miesięcy. Zarodniki są odporne na czynniki zewnętrzne, zmiany temperatury i wilgotności.
Objawy choroby
Symptomatologia dermatofitozy zależy od charakteru i rodzaju czynnika wywołującego chorobę. Typowe objawy to:
- Ogniskowe łysienie o okrągłym kształcie;
- Skóra nabierze szarego odcienia i łuszczącej się struktury;
- Ropnie;
- Ogniska infekcji na ostatnich etapach łączą się;
- Wełna matowieje, pęka, wysycha.
Diagnostyka
Rozpoznanie choroby jest możliwe tylko podczas badania w klinice weterynaryjnej oraz po wykonaniu szeregu badań i analiz.
Lekarze weterynarii określają obecność choroby i ustalają dokładny rodzaj patogenu, łącząc kilka technik:
- Zastosowanie lampy Wood. Około połowa patogenów grzybiczych po oświetleniu specjalną lampą zaczyna świecić. Jednak technika ta nie daje 100% wyniku, ponieważ zarodniki grzybów innych niż niebezpieczne również wykazują tendencję do fluorescencji i prawie zawsze są obecne na sierści zwierzęcej. Ponadto chemia gospodarcza i leki powodują blask.
- Badanie włosów z dotkniętych obszarów. Kliniczne badanie włosów w celu określenia obecności infekcji.
- Porównanie grzybów z futra lub skóry zwierzęcia z wyhodowanym laboratoryjnie patogenem skórnym. Zabieg trwa długo, około 14 dni, ale daje pełną i dokładną diagnozę.
Jak leczyć dermatofitozę u kotów i psów
Dermatofitoza nie jest chorobą śmiertelną i można ją leczyć. Jednak terapia jest przepisywana wyłącznie przez lekarza weterynarii..
W leczeniu grzybiczych chorób skóry stosuje się techniki łączone, na które składają się:
- Nakładanie na zmiany maści zawierające siarkę;
- Zastrzyki narkotyków vakderma, mikroderm, polivak-TM i ich analogi;
- Przyjęcie kompleks witamin aby wzmocnić odporność;
- Leczenie ognisk choroby za pomocą aerozoli leczniczych.
Przygotowanie do procesu leczenia jest obowiązkowe i składa się z:
- Izolacja zakażonego zwierzaka od innych zwierząt i dzieci;
- Stosowanie obroży, aby uniknąć drapania i lizania preparatów;
- Strzyżenie włosów wokół łysych miejsc;
- Wyrównanie i zbilansowanie żywienia zwierząt;
- Właściciel zwierzęcia powinien regularnie myć ręce mydłem i wodą po kontakcie z chorym zwierzakiem.
Środkiem ostrożności jest również uniknięcie przedostania się leku na błony śluzowe..
Alternatywne metody leczenia chorób grzybiczych u zwierzęcia mogą prowadzić do powikłań choroby lub reakcji alergicznej zwierzęcia. Dlatego te techniki należy wykluczyć i zamiast samoleczenia należy skontaktować się z kliniką weterynaryjną.
Leczenie odbywa się pod nadzorem lekarza weterynarii i można je uznać za zakończone dopiero po dwukrotnej negatywnej analizie zwierzęcia.
Powikłania choroby
Dermatofitoza nie ma niezależnych powikłań choroby, jednak towarzyszące jej objawy mogą prowadzić do smutnych konsekwencji, aż do śmierci włącznie..
Choroby towarzyszące:
- Rozwój procesu zapalnego;
- Formacje krostkowe i owrzodzenia;
- Zatrucie krwi;
- Zmniejszona odporność organizmu.
W takim przypadku nawet zwykłe przeziębienie doprowadzi do dysfunkcji układów organizmu, a także śmierci..
Opieka nad chorym kotem
Podczas choroby zwierzęcia należy postępować tak samo, jak w przypadku przygotowania do leczenia:
- Dieta zwierzęcia powinna być zbilansowana, zawierać dużą ilość białka, błonnika i witamin. Unikaj tłustych potraw i suchej żywności. Zwierzę powinno mieć zawsze dostęp do czystej wody pitnej.
- Wszelki kontakt z dziećmi i innymi zwierzętami jest całkowicie wykluczony.
- Noszenie obroży ochronnej jest obowiązkowe do całkowitego wyzdrowienia zwierzęcia, potwierdzonego przez lekarza weterynarii.
- Codzienne czyszczenie środkiem dezynfekującym w pomieszczeniu, w którym mieszka zwierzę. Porządkowanie na sucho i na mokro zmniejszy ryzyko ponownej infekcji.
- Jeśli pojawią się nowe objawy choroby, a także przedłużający się brak efektu leczenia, należy pilnie zasięgnąć porady kliniki weterynaryjnej.
Konieczne jest zapewnienie miejsca do spokojnego wypoczynku i snu zwierzęcia.
Czy choroba jest niebezpieczna dla ludzi
Dermatofitoza jest niebezpieczna dla ludzi, ponieważ łatwo przenosi się ze zwierząt i dotyka ich właścicieli. Objawy choroby są podobne. Przy pierwszych objawach infekcji należy pilnie skonsultować się z dermatologiem i leczyć.
Konsekwencjami infekcji mogą być:
- ogniskowe łysienie bez możliwości przywrócenia wzrostu włosów;
- zatrucie krwi podczas drapania;
- przystąpienie chorób współistniejących.
Najczęściej dermatofitoza zapada właśnie od zwierząt - nosicieli.
Zapobieganie
Istnieje kilka środków zapobiegawczych, które zapobiegają dermatofitozie, ale każdy z nich zminimalizuje ryzyko infekcji.
Środki zapobiegawcze to:
- regularne monitorowanie stanu i zachowania zwierzęcia;
- badanie co pół roku w klinice weterynaryjnej;
- zbilansowane odżywianie i spożycie kompleksów witaminowo-mineralnych;
- zmniejszenie liczby kontaktów z innymi zwierzętami;
- terminowa instalacja szczepień;
- utrzymanie higieny zwierzęcia i jego miejsca przetrzymywania.
Głównym zadaniem jest identyfikacja choroby we wczesnych stadiach w celu jej wczesnego i całkowitego wyleczenia bez konsekwencji..
Pełne utrzymanie zwierzęcia i ograniczenie kontaktu z zakażonymi zwierzętami pozwoli w większości przypadków zwierzęciu uniknąć zakażenia. Uwaga właściciela zwierzaka, regularne kontrole u weterynarza pozwolą zachować zdrowie zwierzaka i przedłużyć jego żywotność na długie lata.