Przepukliny u kotów. Co kryje się za przerażającą diagnozą

Choroby chirurgiczne w praktyce weterynaryjnej są dość powszechne. Z reguły termin ten odnosi się do przepuklin, ropni, ran i innych podobnych patologii. Jednak przepuklina u kota jest również dość powszechna. Porozmawiamy o nich dzisiaj.

Termin ten odnosi się do pęknięć tkanki mięśniowej, błony surowiczej lub innych podobnych uszkodzeń, w wyniku których mogą przez nie wystawać narządy wewnętrzne. Ogólnie rzecz biorąc, z technicznego punktu widzenia przepukliny u zwierząt są podobne do tych na oponach samochodowych. Niektóre są drobnymi niedogodnościami, podczas gdy inne bezpośrednio zagrażają życiu kota (na przykład międzykręgowe).

Niektóre przepukliny są obecne od urodzenia (wrodzone), podczas gdy inne są wynikiem urazu zamkniętego. Jeśli po naciśnięciu worka przepuklinowego jego zawartość zostanie „włożona” do jamy ciała, jest to odmiana redukowalna. Najpoważniejsze powikłania przepuklin występują, gdy ich zawartość wewnętrzna (pętle jelitowe) nie otrzymują wystarczającego dopływu krwi w wyniku naruszenia przez wąski pierścień przepuklinowy. W takim przypadku bardzo prawdopodobna jest posocznica, a nawet zapalenie otrzewnej..

Przepuklina pępkowa

Być może jeden z najczęstszych typów tej patologii. Niemal zawsze przepuklina pępkowa u kota jest wadą wrodzoną. Należy wziąć pod uwagę opinię wielu lekarzy weterynarii, że ten typ patologii jest najprawdopodobniej również dziedziczny. Mówiąc najprościej, jeśli osoby rodzicielskie miały przepuklinę pępkową, prawie na pewno objawi się ona u każdego potomstwa. Dlatego należy być bardziej ostrożnym przy wyborze zwierząt do hodowli. Jakie są główne objawy kliniczne?

Koty z przepukliną pępkową mają łagodny, bezbolesny obrzęk lub wybrzuszenie w okolicy pępka. W łagodnych przypadkach pojawia się tylko wtedy, gdy zwierzę zjadło prawidłowo. Z reguły w tych przypadkach tylko sieć (tłuszcz wewnętrzny) znajduje się wewnątrz formacji, otaczając pętle jelitowe od zewnątrz. Takie przepukliny nie są zbyt niebezpieczne..

Jeśli „woreczek” jest mały (etapy początkowe), a kot jest młody, to z wiekiem możliwe jest, że sam się zaciśnie bez pozostawiania śladów. Jednak weterynarze twierdzą, że nie warto mieć na to szczególnej nadziei, dlatego najlepiej operować przepuklinę w wieku od 12 do 14 tygodni. Ale! Dotyczy to tylko kotów. Lepiej jest operować koty w wieku co najmniej sześciu miesięcy. Ważne jest, aby zrobić tutaj małą dygresję. Z jakiegoś powodu niektórzy właściciele uważają, że przepuklina może powstać, jeśli pępowina zostanie przecięta przy urodzeniu kociąt. Mówiąc dyplomatycznie, to nonsens. Wróćmy jednak do dyskusji o patologii..

Duże przepukliny pępkowe są bardzo niebezpieczne, ponieważ pętle jelitowe, które się w nich znajdują, można w każdej chwili uszczypnąć. W takich przypadkach włóknisty pierścień przepukliny jest ściskany, w wyniku czego dochodzi do zakłócenia dopływu krwi do obszaru jelit, rozpoczyna się martwica i posocznica. Należy tutaj zauważyć, że w ciężkich przypadkach przepuklin patologie serca nie są rzadkie. Jak to jest ze sobą powiązane, nie jest jeszcze znane. Przypuszczalnie ten sam czynnik dziedziczny odgrywa tutaj ważną rolę..

Jakie jest leczenie w tym przypadku? Jeśli przepuklina jest mała, możesz obejść się bez interwencji chirurgicznej, ponieważ czasami pomaga ciasny koc, który zwierzę będzie musiało nosić przez kilka miesięcy. We wszystkich innych przypadkach tylko interwencja chirurgiczna. Worek przepuklinowy jest otwierany, zawartość jest ostrożnie wprowadzana do jamy brzusznej, jeśli to konieczne, wycinając uformowane zrosty, a pierścień przepuklinowy jest zszywany.

Przepuklina przeponowa

W niektórych przypadkach mogą być wrodzone, ale częściej ta patologia jest nabyta, rozwija się z powodu poważnych urazów mechanicznych (w szczególności po upadku). W tej patologii narządy jamy brzusznej są „wciskane” w przeponę, rozciągając ją i łamiąc. To najbardziej niebezpieczna i najtrudniejsza kategoria przepuklin. Są trudne do zdiagnozowania, ponieważ nawet na zdjęciu rentgenowskim i USG widoczne są tylko mętne, słabo zdefiniowane ciemne obszary (widoczne na zdjęciu). Aby jak najdokładniej zidentyfikować te obrażenia, musisz nakarmić zwierzęta kleikiem barowym, a następnie zrobić prześwietlenie klatki piersiowej.

Jak można zdiagnozować przepuklinę przeponową kota? Praktycznie nie ma konkretnych znaków. Zwierzę może być apatyczne, oddychanie jest utrudnione, puls w ciężkich przypadkach jest twardy, nitkowaty. Czasami ujawnia się obrzęk płuc, który rozwija się na tle silnego zaciśnięcia dużych naczyń klatki piersiowej. Błony śluzowe zwierząt z przepukliną przeponową mają sinicę. Zmniejsza się apetyt, a po jedzeniu często następuje pogorszenie stanu kota.

Niebezpieczeństwo przepukliny tej kategorii polega na tym, że uciskają narządy klatki piersiowej, w tym płuca i serce, co jest niezwykle niebezpieczne dla życia i zdrowia zwierzęcia. Terapia polega na chirurgicznym usunięciu przepukliny u kota. Pętle jelitowe ostrożnie wyjmuje się do jamy brzusznej, rozdartą przeponę zszywa się.

Przepuklina pachwinowa

Co dziwne, ale najczęściej ta patologia występuje u kotów (w tym sensie u kobiet) cierpiących na zaparcia lub wzdęcia. U kotów występują również przepukliny pachwinowe, ale w ich przypadku jest to wada wrodzona. Zwykle taka przepuklina znajduje się na brzuchu kota. Najczęściej ta odmiana nie stanowi szczególnego zagrożenia, ponieważ w większości przypadków worek przepuklinowy jest wypełniony siecią (cały ten sam tłuszcz wewnętrzny). Ale nie wszystko jest zawsze tak dobre. Często narządy jamy brzusznej zaczynają wystawać z kanału pachwinowego. Zatem u ciężarnych kotek macica może zostać „wypchnięta”. Z tego powodu choroba jest często określana jako „przepuklina macicy”. Kot z tą patologią ma wszelkie szanse na pozostanie całkowicie bezpłodny, ponieważ w przypadku jakiegokolwiek niebezpieczeństwa naruszenia lepiej jest całkowicie usunąć narząd.

Ten typ przepukliny (podobnie jak pępkowa) charakteryzuje się tworzeniem miękkiego, ciastowatego worka. Jeśli nie ma naruszenia, jego zawartość można łatwo wcisnąć z powrotem do kanału pachwinowego. Podobnie jak w poprzednim przypadku, przepuklinę tę można wyleczyć tylko poprzez wykonanie operacji chirurgicznej. Zdecydowanie zalecamy, aby się z tym nie wahać, ponieważ konsekwencje mogą być bardzo poważne.

Jeśli przepuklina pachwinowa w momencie udania się do kliniki weterynaryjnej bardziej przypomina balon przywiązany do uda, chirurg będzie musiał wiele próbować. W przeciwnym razie można sobie poradzić ze znacznie mniejszą ilością krwi. Podczas zabiegu weterynarz musi zachować szczególną ostrożność, ponieważ w tym przypadku prawdopodobieństwo uszkodzenia tętnicy sromowej czy pni nerwowych jest dalekie od upiornego. Z tego powodu operowana rana wymaga starannego szycia. Należy pamiętać, że po operacji zwierzęcia należy poddawać starannej opiece.

Przepuklina krocza

Przepukliny kroczowe (zwane również przepuklinami kroczowymi) występują najczęściej u starszych kotów. Ponadto w większości przypadków z kastratami. U kotów tę patologię obserwuje się kilka razy rzadziej (w szczególności po sterylizacji). Przyjmuje się, że powstaniu przepukliny kroczowej sprzyja mała masa i słaby rozwój mięśni pośladkowych, co zdarza się właśnie u osób z niewielką ilością męskiego hormonu.

Bardzo niebezpieczne jest to, że objawy tej patologii można łatwo pomylić z zapaleniem zatok paraanalnych: silny obrzęk pod ogonem zwierzęcia, taki sam jak ropień, o konsystencji. Co gorsza, ten obrzęk może wystąpić natychmiast po obu stronach odbytu zwierzęcia, co jest jeszcze bardziej podobne do zapalenia zatok odbytu. Zasadniczo nierzadko łączy się z nimi przepukliny krocza..

Jakie są więc charakterystyczne objawy kliniczne? Po pierwsze przepuklina jest znacznie większa niż stan zapalny zatok: zdarzają się przypadki, gdy w takiej torbie znajduje się nawet pęcherz! Po drugie, te formacje (najczęściej) nie powodują bólu zwierzęcia (z wyjątkiem przypadków naruszenia). Po trzecie, jeśli położysz kota na przednich łapach, unosząc go za tylne nogi, objętość worka jest znacznie zmniejszona, co nie ma miejsca w przypadku zapalenia gruczołów..

Jest tylko jedna terapia - operacja. Co więcej, robią to tylko doświadczeni chirurdzy, ponieważ trzeba pracować w bardzo trudnych warunkach: kości miednicy nie pozostawiają wiele miejsca na manewr, dlatego pierścień przepuklinowy należy zszyć prawie na ślepo. Należy zauważyć, że szwy do leczenia tej kategorii przepuklin są wykonane z niewchłanialnych polimerów. Ponieważ bardzo trudno jest obserwować środki antyseptyczne w okolicy krocza, konieczne jest przepisanie zwierzęciu wstrząsowych dawek silnych antybiotyków. Zdecydowanie zaleca się również usunięcie zatok odbytu, gdyż ich ewentualne zapalenie w przyszłości może doprowadzić do nawrotu choroby.

Przepuklina mosznowa

U kotów ta patologia występuje w najrzadszych przypadkach. Zasadniczo ten typ przepukliny jest prawie całkowicie identyczny z przepukliną pachwinową. Worek przepuklinowy często zawiera pętle jelitowe, w niektórych przypadkach - pęcherz.

Przepuklina osierdziowo-otrzewnowa

W praktyce też praktycznie nie występują. Te przepukliny pochodzą z przepuklin przeponowych. Najprawdopodobniej ich niską częstość występowania tłumaczy smutny fakt, że niewielka liczba zwierząt przeżywa do pełnego rozwoju patologii. Faktem jest, że w przypadku tej choroby pętle jelitowe naciskają bezpośrednio na osierdzie (zewnętrzną powłokę serca). Powoduje to rozwój przewlekłej niewydolności serca, często występuje obrzęk płuc, możliwy jest opłucnowy. Terapia - jak w przypadku przepuklin przeponowych, ale tutaj szczególną uwagę należy zwrócić na utrzymanie czynności sercowo-oddechowej organizmu zwierzęcia.