Szczepienie przeciwko wściekliźnie u kotów

Wścieklizna to niebezpieczna choroba, która prowadzi do nieuchronnej śmierci. Nadal nie ma lekarstwa na tę chorobę. Szczepienie kotów przeciwko wściekliźnie jest jedynym skutecznym środkiem ochrony zwierząt, ale wymaga specjalnego i starannego przygotowania..

Co to jest wścieklizna u kotów

Wścieklizna kotów jest niebezpieczną chorobą wywoływaną przez wirusa wścieklizny. czy on jest wchodzi do krwi zwierzęcia ze śliną poprzez zadrapanie, ranę lub ugryzienie.

Wirus przenika do mózgu kota i powoduje stan zapalny..

Choroba postępuje w kilku formach:

• Żywiołowy. Trwa 7-10 dni. Dzieli się na trzy etapy: wczesny lub prodromalny, maniakalny i depresyjny. Na początku zwierzę wygląda po prostu ospale, unika właścicieli, zmartwień i może zacząć żuć niejadalne rzeczy. W miarę postępu choroby zwierzę zaczyna ślinić się, gardło i żuchwa są sparaliżowane. Kot bez powodu rzuca się na wszystkich dookoła, gryzie, sierść na szyi zwisa jak sople lodu z powodu nieustannie przepływającej śliny. W ostatnim etapie paraliż rozprzestrzenia się po całym ciele, a zwierzę umiera z powodu zatrzymania oddechu.
• Cichy. Trwa do tygodnia. Kot zmienia zachowanie, pieści właścicieli. Połykanie jedzenia i wody jest trudne. Po 3-4 dniach u zwierzęcia gwałtownie dochodzi do paraliżu, najpierw gardła, a następnie całego ciała.
• Nietypowy. Dzięki tej formie zwierzę nie ma zmian w zachowaniu, ale praca narządów trawiennych jest zakłócona. Kot cierpi na krwawą biegunkę, wygląda na ospałego.
• Nieudany. Bardzo rzadkie. Objawy zaczynają się objawiać, ale już na pierwszym etapie choroba nagle ustępuje, a kot w pełni dochodzi do siebie.

Wielu właścicieli zwierząt domowych ma pojęcie, czym jest wścieklizna u kotów i wiedzą, że takiej choroby nie można wyleczyć, zawsze jest śmiertelna.

Choroba jest niebezpieczna nie tylko dla zwierząt, ale także dla ludzi, dlatego bardzo ważne jest, aby zwrócić szczególną uwagę na profilaktykę.

Plusy i minusy szczepień

Przed wykonaniem zabiegu konieczne jest rozważenie zalet i wad szczepienia. Główną zaletą leku jest wytworzenie silnej odporności, która chroni zwierzę przed niebezpiecznym wirusem wścieklizny przez 12-36 miesięcy.
Wady obejmują rozwój powikłań po wprowadzeniu zawieszenia, ale można tego uniknąć, jeśli nie zaniedbuje się przygotowania zwierzaka do zabiegu.

Jakie szczepionki przeciw wściekliźnie są dostępne dla kotów

Istnieje kilka szczepionek, które chronią koty przed wirusem wścieklizny:

• Nobivac Rabies. Lek jest produkowany w Holandii. Nobivac Rabies to inaktywowana szczepionka, która wygląda jak różowawa lub żółtawa zawiesina. Lek jest sprzedawany w małych butelkach, z których każda zawiera 1 ml płynu (1 dawka). Szczepionkę podaje się kotom raz pod skórą w kłębie. Odporność rozwija się po 21 dniach i utrzymuje się przez 3 lata, po czym szczepienie jest powtarzane.

• Rabifel. Szczepionka jest produkowana w Rosji. Jest to żółtawa lub różowawa ciecz. Lek jest pakowany w małe butelki po 1 ml. W przypadku kotów lek podaje się raz w kłębie lub domięśniowo. Powstanie odporności następuje w ciągu 2-3 tygodni. U kotów utrzymuje się przez 1-3 lata..
• Quadricat. Wyprodukowano we Francji. Jest sprzedawany w dwóch butelkach: jedna zawiera suchą białą masę, druga zawiera oleistą zawiesinę o mlecznym odcieniu. Przed podaniem składniki łączy się, powstałą mieszaninę podaje się kotom domięśniowo lub podskórnie. Odporność rozwija się w ciągu 2-3 tygodni i utrzymuje się przez rok. Lek chroni zwierzę nie tylko przed wścieklizną, ale także przed wirusozą układu oddechowego i panleukopenia.

WAŻNY! Każda szczepionka jest przechowywana ściśle w temperaturach od +2 do +8 stopni. Najlepszym miejscem do przechowywania leku są drzwi lodówki lub specjalna szafka na leki..

Zasady szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie

Główną zasadą szczepień zwierząt domowych jest to, że muszą one być całkowicie zdrowe. Zabrania się szczepienia zwierząt wykazujących oznaki złego samopoczucia (Katar, temperatura, łzawiące oczy itp.).

Nie zaleca się również podawania leku w następujących sytuacjach:

• Kot otrzymał antybiotyki na 2-3 tygodnie przed planowaną datą szczepienia.
• Zwierzę miało bezpośredni kontakt z kotami, psami lub innymi zwierzętami, które mają wyraźne objawy choroby.
• Zęby mleczne kotka się zmieniają.
• Kot niedawno przeszedł operację lub poważną chorobę.

Wiek pierwszego szczepienia

Lekarze weterynarii uważają, że pierwszą szczepionkę należy podać kociakowi nie wcześniej niż 3 miesiące. Lepiej poczekać, aż wszystkie zęby dziecka zostaną całkowicie wymienione (po 5-6 miesiącach).

Jeśli konieczne jest zaszczepienie dorosłego zwierzęcia, nie ma limitu wieku dla pierwszego szczepienia. Upewnij się jednak, że Twój zwierzak nie ma żadnych oznak choroby..

Przygotowanie do szczepienia

Przed wykonaniem zabiegu konieczne jest wstępne przygotowanie do szczepienia:

• Kot musi być przeciwrobacze (pozbyć się pasożytów wewnętrznych) 10-12 dni przed szczepieniem. W tym celu stosuje się leki: Drontal, Milbemax, Dirofen, Prazicide, Azinox itp. Wygodniej jest odrobaczać koty nie tabletkami, ale zawiesiną. Możesz jednak sam to ugotować. W tym celu tabletkę drobno kruszy się, a następnie miesza z niewielką ilością wody. Jeśli po pierwszej dawce leku kot ma robaki w kale, zabieg powtarza się po 7-10 dniach, a szczepionkę podaje się po kolejnych 10-12 dniach.
• Jeśli zwierzę ma pchły lub wszy, jest myte szampon (Lugovoi z Agrovetzashita, Beafar itp.). Po 2-3 dniach na kłębie kotów nanosi się krople, które niszczą resztki owadów i chronią przed nimi przez 2-3 miesiące. W tym celu stosuje się narkotyki: Stronghold, Frontline, Beafar, Bars itp..
• Na 2-4 dni przed terminem szczepienia zwierzę jest dokładnie obserwowane i ocenia się stan zdrowia. Zdrowy kot dobrze je, pije odpowiednią ilość płynów, dużo się bawi i dużo się porusza. Jeśli zwierzę jest ospałe, ma zaburzenia stolca, brak apetytu, należy to pokazać lekarzowi weterynarii.

ODNIESIENIE! W dniu szczepienia lekarz weterynarii bada kota, mierzy temperaturę (za normę przyjmuje się od 37,5 do 39 stopni) i sonduje jamę brzuszną.

Lek jest wciągany do strzykawki i wstrzykiwany zwierzęciu podskórnie w kłębie lub domięśniowo. Standardowa dawka to 1 ml (jest to ilość zawarta w jednej butelce szczepionki). Szczepienie przeciw wściekliźnie można łączyć z lekami sprzyjającymi powstawaniu odporności na inne choroby wirusowe (panleukopenia, zapalenie nosa i tchawicy itp.).

W paszporcie weterynaryjnym zwierzęcia muszą odnotować wprowadzoną szczepionkę. Lekarz zapisuje datę zabiegu, nazwę leku i jego serię. Każda butelka ma specjalną naklejkę, która jest również przyklejona do paszportu.

Co robić po szczepieniu

Po szczepieniu kota zabieramy do domu. W ciągu 2-3 dni lepiej wykluczyć kontakt zwierzaka z obcymi zwierzętami. Po dwóch do trzech tygodni, gdy ma miejsce formowanie się odporności, kot nie może wyjść na ulicę.

Ponadto po szczepieniu nie należy kąpać zwierzaka przez 2-4 dni, ponieważ może się wychłodzić i przeziębić..

Reakcja na szczepienie

Szczepienie przeciw wściekliźnie należy przeprowadzić w przychodni weterynaryjnej pod ścisłym nadzorem lekarza. Lek może powodować rozwój reakcji alergicznej, a nawet anafilaksji, w tym przypadku lekarz zapewnia zwierzakowi karetkę.
Po podaniu szczepionki należy pozostać w klinice przez 20 minut i dopiero po tym czasie można wrócić do domu, jeśli zwierzę czuje się dobrze.

W celu uniknięcia reakcji alergicznej na szczepionkę, kotowi należy podać lek przeciwhistaminowy dzień przed podaniem szczepionki.. Średniej wielkości zwierzę otrzymuje jedną czwartą tabletki Suprastin. Jeśli zwierzę jest duże, 2-3 godziny przed szczepieniem, otrzymuje kolejną czwartą leku.

Nowoczesne szczepionki rzadko powodują skutki uboczne, ale niektóre koty mogą odczuwać lekką depresję przez 2-3 dni po podaniu leku. Taka reakcja jest uważana za normalną, jeśli nie ma innych objawów (biegunka, wymioty, zasinienie błon śluzowych, duszność, pienienie ust, skurcze mięśni itp.).

UWAGA! W miejscu wstrzyknięcia może pojawić się guzek lub niewielki obrzęk, zaczerwienienie i niewielka wysypka. Znikają same w ciągu kilku dni. Jeśli zwierzę odczuwa dyskomfort lub ból, możesz nałożyć na skórę maść Lyoton lub Troxevasin.

Przeciwwskazania do szczepień

Przeciwwskazania do szczepienia przeciw wściekliźnie obejmują:

• Ostry lub podostry przebieg choroby. Nie szczepić kotów cierpiących na panleukopenię i inne choroby wirusowe. Zabronione jest również szczepienie zwierząt, u których występuje zaostrzenie choroby przewlekłej (nieżyt żołądka, choroba kamicy moczowej itp.).
• Klęska zwierzęcia robakami lub pasożytami skóry. Przed podaniem szczepionki kot musi pozbyć się wszelkich pasożytów..
• Gorączka. Zabrania się wstrzykiwania leku zwierzętom o podwyższonej temperaturze ciała (powyżej 39 stopni).
• Wyczerpanie i osłabienie kondycji.
• Ciąża i karmienie potomstwa.
• Wcześniejsza operacja lub poważny uraz (złamania, silne siniaki itp.).
• Nabyty niedobór odpornościowy.

Czas trwania szczepionki i częstotliwość ponownego szczepienia

Czas trwania i częstotliwość szczepień zależą od leku. Większość zawiesin tworzy u zwierzęcia odporność, która utrzymuje się przez 1 rok. Leki te obejmują Rabifel i Quadricat. Nobivak Rabies tworzy odporność na wściekliznę, która utrzymuje się przez 3 lata.

Jeśli kot bierze udział w wystawach lub właściciele przewożą zwierzę samolotem lub pociągiem, ponowne szczepienie przeprowadza się corocznie, zgodnie z wymogami urzędowych służb weterynaryjnych. Notatka o wprowadzeniu leku znajduje się w paszporcie weterynaryjnym zwierzęcia.

Jeśli kot jest ciągle w domu, wystarczy co 3 lata szczepić go zawiesiną Nobivac Rabies. Ta procedura jest uważana za bardziej delikatną i preferowaną dla starszych i przewlekle chorych zwierząt..

Możliwe powikłania i skutki uboczne

Większość kotów dobrze toleruje szczepienia przeciwko wściekliźnie. Tworzenie się guzków lub zaczerwienienie w miejscu wstrzyknięcia jest normalne.

Możliwe powikłania i skutki uboczne szczepienia obejmują:

• pojawienie się wydzieliny z oczu i nosa;
• zmniejszony apetyt;
• blednięcie błony śluzowej jamy ustnej;
• wzrost wielkości węzłów chłonnych;
• apatia, letarg i senność;
• wzrost temperatury (ponad 39 stopni);
• utrata kontroli nad oddawaniem moczu i wypróżnianiem;
• napady drgawkowe podobne do epilepsji;
• łagodne skurcze mięśni i drżenie kończyn;
• ból w miejscu podania szczepionki;
• reakcja alergiczna w postaci wysypki i silnego świądu.

ODNIESIENIE! Po wstrzyknięciu leku do mięśnia udowego istnieje ryzyko uderzenia igłą w nerw. W tym przypadku zwierzak odczuwa silny ból, zaczyna wiotczeć i dba o nogę. Ten stan znika w ciągu 2-5 dni..

Poważne powikłanie po szczepieniu, które może być śmiertelne - szok anafilaktyczny. W tym stanie kot ma silną duszność, zaburzony jest rytm serca i obficie ślini się. Jeśli zwierzę nie otrzyma pomocy, zaczyna pojawiać się skurcz mięśni, rozwija się obrzęk krtani, przez co zwierzę nie może oddychać i zaczyna się dusić. W przypadku anafilaksji kot otrzymuje zastrzyk adrenaliny.

Jeśli zwierzę ma zaburzenia stolca lub wymioty, jest pozbawione pożywienia na 20 godzin. Zwierzę otrzymuje miskę z czystą wodą pitną, podaje się wywary lecznicze na bazie dziurawca, kory dębu i rumianku. Możesz również zaoferować swojemu zwierzęciu mokrą karmę leczniczą (Hills A / D, Hills I / D, Purina Pro Plan EN itp.).

Istnieje również jedno powikłanie po szczepieniu, które jest mniej powszechne. To jest mięsak. W miejscu wstrzyknięcia rozwija się proces zapalny, w wyniku którego powstaje złośliwy szybko rosnący guz. Ta choroba może zabić zwierzę w ciągu zaledwie kilku miesięcy. Mięsak leczy się operacyjnie, a następnie chemioterapią.

Szczepienie przeciw wściekliźnie jest jedynym skutecznym środkiem zapobiegawczym przeciwko chorobie wywoływanej przez groźnego wirusa.

Przed podaniem leku należy upewnić się, że zwierzę jest całkowicie zdrowe. Szczepionki przeciw wściekliźnie mogą wywołać wiele negatywnych konsekwencji, ale jeśli nie zaniedbasz przygotowania do zabiegu, kot zniesie to bez komplikacji..