Ascaris u kotów: sposoby infekcji, diagnostyka i metody leczenia

Choroby robaków kotów corocznie zachowują palmę wśród najczęstszych patologii. Bardzo trudno jest znaleźć kota, który w całym swoim życiu nie doznał następstw zarażenia pasożytniczymi robakami. Najczęstszym i najliczniejszym rodzajem pasożyta jest glista u kotów..

Podstawowe informacje

Zwróć uwagę, że są one typu glisty, tj. nicienie. Większość z tych żywych stworzeń nie ma nic wspólnego z pasożytniczym stylem życia. Powiedzmy, że istnieją tysiące odmian nicieni glebowych, do tego typu należą również te same dżdżownice. Ale jest też wiele gatunków pasożytniczych. Często są przyczyną poważnych problemów zdrowotnych i mogą prowadzić do śmierci (zwłaszcza kociąt). Długość niektórych gatunków robaków może dochodzić do 15 cm. Ciekawą cechą obleńców jest ich skłonność do „swobodnego pływania”. Mówiąc najprościej, nie są przymocowane do błony śluzowej jelita, ale wolą poruszać się w grubości jej zawartości..

Spośród kocich gatunków nicieni najpowszechniejszym jest Toxocara, czyli Toxocara cati. Tak czy inaczej, wszystkie choroby wywoływane przez glisty można bezpiecznie nazwać glistą. Czy są jakieś typowe, charakterystyczne objawy glistnicy u kotów??

Robaki tego typu nie są szczególnie niebezpieczne dla dorosłych kotów, ale w ciele kociąt i starych kotów pasożyty mają zły nawyk rozmnażania się w dużych ilościach. To, po pierwsze, prowadzi do zubożenia, a po drugie, biorąc pod uwagę liczbę osobników, może przyczynić się do pęknięcia ścian jelit. U kociąt szczególnie charakterystyczną cechą jest pokazane na zdjęciu silne wzdęcia brzucha (wyglądają na bardzo „nakarmione”, chociaż żebra wystają spod skóry), zwierzęta stale mają zaparcia / biegunkę, zmniejsza się apetyt, wymioty, możliwe jest opóźnienie wzrostu i rozwoju.

Jeśli liczba robaków jest niewielka, oznaki ascaris u kotów mogą być całkowicie nieobecne.. Fakt zakażenia można zidentyfikować tylko podczas wizyty w klinice weterynaryjnej, kiedy lekarz weterynarii przeanalizuje odchody.

Typowe drogi infekcji

Dla wszystkich tych samych kociąt charakterystyczna jest infekcja wewnątrzmaciczna., gdy larwy pasożyta przekraczają barierę łożyskową. Ponadto wiele gatunków jest w stanie przedostać się (podczas migracji larw) do gruczołów mlecznych, więc niemowlęta wychwytują pasożyty, po prostu ssąc mleko matki pierwszego dnia..

Jednak nadal standardowa droga pokarmowa infekcji jest bardziej powszechna (to znaczy poprzez pokarm), gdy kot zjada pokarm lub pije wodę zakażoną jajami pasożytniczych robaków. Najczęściej odlatują z powietrzem i są przenoszone przez wodę, wypłukiwane z kału zarażonych osób. Są chwile, kiedy niektóre gatunki potrzebują żywiciela pośredniego, w którego organizmie larwa dojrzewa do stanu inwazyjnego (czyli nabywa zdolność infekowania). Z reguły takimi „inkubatorami” są robaki i ślimaki. Jednak larwy pasożytniczych robaków często można znaleźć u gryzoni i ptaków, więc każdy kot może zostać zarażony, przynajmniej od czasu do czasu na ulicy..

Ogólnie cykl rozwojowy wielu pasożytniczych glist jest raczej skomplikowany i ciernisty. Kiedy larwy lub jaja dostają się do przewodu pokarmowego ostatniego żywiciela (czyli kotów), małe pasożyty przegryzają błonę śluzową jelit, docierając do naczyń krwionośnych. Po osiągnięciu celu dostają się do ogólnego krwiobiegu i zaczynają migrować przez organizm, czasami docierając do wątroby, nerek i mózgu.

Ale ich głównym celem są płuca, w których larwy spędzają około kilku tygodni. Kiedy nadejdzie czas, czołgają się do dużych oskrzeli, powodując silny odruch kaszlowy. Podczas kaszlu pasożyty kaszlą do jamy ustnej i połykają, ponownie wchodząc do jelit. Tym razem tam pozostają, dojrzewając do postaci dorosłych, osiągając dojrzałość płciową i zaczynając intensywnie się rozmnażać. na szczęście, wiele gatunków nicieni jest dwupiennych, w związku z czym nie występuje geometryczny wzrost populacji.

Podczas migracji niektóre larwy glisty mogą zostać otoczone przez mięśnie i narządy wewnętrzne (o czym już pisaliśmy). Te z nich, które mają „szczęście” przebywać w gruczołach mlecznych, są w stanie wyjść ze snu zimowego w czasie ciąży. Następnie dostają się do mleka i zarażają kocięta. Znane są również przypadki, w których glisty osiągnęły stan dorosły, będąc w wątrobie i nerkach. Oczywiście w tym przypadku zwierzę czuło się bardzo źle, umierając z powodu niewydolności tych narządów lub z powodu zapalenie otrzewnej.

Ważny! Z reguły nie można zarazić się glistami od kota, ale wszystko zależy od gatunku. Zdarzają się przypadki zakażenia dzieci i osób starszych robakami „niespecyficznymi” dla ludzi. Dlatego nie zapomnij o środkach higieny osobistej.!

Metody diagnostyczne i lecznicze

W niektórych przypadkach można zobaczyć dorosłych wychodzących z kałem. Czasami (przy silnej infestacji) pasożyty wychodzą z wymiocinami. Ale częściej musisz użyć mikroskopowej analizy kału. Ponieważ jaja każdego rodzaju robaków są bardzo specyficzne, zwykle nie ma problemów z określeniem gatunku patogenu..

Aby zwiększyć szanse znalezienia jaj, czasami stosuje się kontrastowy kolor próbki testowej. Zwykle „dowodów” jest wiele, ale w niektórych przypadkach konieczne jest pobranie kilku próbek w celu poprawy dokładności diagnostycznej. Ale powtarzamy raz jeszcze, przy mniej lub bardziej wyraźnej inwazji, nie trzeba sięgać po takie „sztuczki”.

na szczęście, leczenie glistnicy u kotów jest bezpieczne, proste i stosunkowo niedrogie. Są ich setki przeciw robakom, po przepisaniu sparaliżowane i martwe robaki wychodzą z kałem w ciągu kilku godzin. Warto wziąć pod uwagę, że standardowe leki przeciw robakom nie zabijają larw i jaj pasożytów, dlatego wymagają wielokrotnego odrobaczania. Z reguły należy to robić w odstępach kilku tygodni po pierwszym. W idealnym przypadku wymagane jest leczenie kociąt przed każdym szczepieniem (w przypadku inwazji robaków pasożytniczych normalna odporność nie zostanie rozwinięta). Jeśli Twój kot spędza większość czasu na świeżym powietrzu, zdecydowanie zaleca się odrobaczanie w celach profilaktycznych.

Prognozy i środki zapobiegawcze

Jeśli nie opóźnisz leczenia, rokowanie jest korzystne (z wyjątkiem niektórych przypadków). W zaawansowanych sytuacjach kocięta często umierają z wycieńczenia i zatrucia. Jak możesz zapobiec zarażeniu kota obleńcami?? Zapobieganie powinno obejmować następujące środki:

• Przed zajściem w ciążę (lub we wczesnym stadium) kotkę należy leczyć lekami odrobaczającymi. To znacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia pasożytów na kocięta..
• Kocięta należy natychmiast leczyć pod kątem pasożytów, osiągnął pełnoletność (minimum cztery tygodnie). Przed wykonaniem tego zaleca się skonsultowanie się z lekarzem weterynarii. Należy to zrobić przed (!) Pierwszym szczepieniem. Zawsze uważnie czytaj instrukcje dotyczące stosowanego leku!
• Zauważ, że nawet leczony i wolny od robaków kot może zarazić się nawet następnego dnia, ponieważ nie ma w niej odporności. Jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki zarażenia, natychmiast lecz zwierzę. Jeśli Twój kot jest zagrożony, należy to robić przynajmniej raz na kwartał, a najlepiej co miesiąc. Na przykład dotyczy to zwierząt, które spędzają większość czasu na świeżym powietrzu, a także tych, które regularnie otrzymują surowe mięso / ryby..
• Wiele rodzajów robaków (na przykład heartworm) ma wyraźne odniesienie geograficzne, spotkanie tylko w określonym regionie. Jeśli twój obszar jest specyficzny dla niektórych typów glistnicy, skonsultuj się z weterynarzem. Ten ostatni będzie mógł opracować skuteczny schemat zapobiegania.
• Posługiwać się obroże przeciw pchłom i inne produkty owadobójcze / roztoczobójcze do ochrony Twojego zwierzaka przed owadami pasożytniczymi, które często są nosicielami robaków.

Nigdy nie praktykuj leczenia w domu bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii! W szczególnie „szczęśliwych” przypadkach możesz po prostu otruć swojego zwierzaka.

Inne środki zapobiegające glistnicy

Codziennie usuwaj odchody z kuwety. Dokładnie wypłucz tackę dowolnym wybielaczem chlorowym lub innym środkiem dezynfekującym. Bardzo dokładnie opłucz kuwetę pod bieżącą wodą, ponieważ preparaty te są szkodliwe dla zdrowia Twojego kota. Powierzchnie, które mogą być zanieczyszczone jajami glisty, są również ostrożnie traktowane wodnymi roztworami wybielacza. Zawsze myj ręce po kontakcie z kuwetą. Pamiętaj, że niektóre rodzaje pasożytów są przenoszone na ludzi!

Bardzo ważne jest, aby nie dopuścić do kontaktu dzieci z odchodami kota., dlaczego na sąsiadujących z domem placach zabaw trzeba regularnie sprzątać, piaskarki są starannie przykryte folią lub zamknięte. Pamiętaj, że jaja ascaris, jeśli znajdują się w glebie, przez kilka lat pozostają niebezpieczne dla ludzi i zwierząt domowych.

Ścisła higiena jest szczególnie ważna dla dzieci. Nie pozwól maluchom bawić się w potencjalnie skażonych miejscach. Każda niezamykająca się piaskownica jest wylęgarnią robaków. Ponadto, jeśli masz obszar podmiejski, martw się o ogrodzenia o wystarczającej wysokości. Nie tylko zamkną się przed wścibskimi sąsiadami, ale także zapobiegną przedostawaniu się na terytorium bezdomnych, potencjalnie zarażonych zwierząt..