Pozbądź się kota - szybkie leczenie w domu

Zadowolony

• Krótko o objawach
• Był sobie kiedyś zdrowy kot ...
• Istnieje lista czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo zarażenia się gontem:
• Diagnoza choroby
• Leczenie porostów
• Leki
• Opieka nad chorym zwierzęciem
• Zasady
• Zapobieganie

Aby szybko wyleczyć porost u kota, należy na czas zdiagnozować go i zasięgnąć wykwalifikowanej pomocy lekarza weterynarii. Główna trudność polega na tym, że objawy porostów nie pojawiają się od razu, co oznacza, że ​​nie można rozpocząć leczenia na czas. Twój zwierzak może dzisiaj nabawić się półpaśca, a zauważysz to za co najmniej trzy tygodnie. Maksymalny okres inkubacji infekcji może trwać nawet do trzech miesięcy..

Krótko o objawach

• Najczęstszym i łatwo zauważalnym objawem porostów są dziwne, bezwłose plamy na skórze zwierzęcia (cofająca się linia włosów). Na początku są bardzo małe, mają nie więcej niż centymetr średnicy, ale wraz z pogarszaniem się stanu kota plamy powiększają się.
• Plamy pojawiają się na uszach, ogonie, łapach lub pysku kota, jeśli postać choroby jest łagodna i płynnie przesuwają się na resztę ciała, gdy leczenie nie zostało rozpoczęte w terminie.
• Jeśli zwierzę jest zarażone grzybicą, skóra w miejscach grzyba zostaje pokryta łuskami. Zwykle są szare lub żółte, jak małe ropne ropnie lub tłuste w dotyku rybie łuski. Najłagodniejsza postać choroby jest powierzchowna, gdy naruszona jest tylko linia włosów, najcięższa jest głęboka porost.
• W ciężkiej postaci choroba występuje u kociąt, starszych kotów i tych zwierząt domowych, których odporność jest osłabiona. Jest trudniejszy do wyleczenia niż zwykła forma, ale jest to również całkiem możliwe.

Jeśli masz kota długowłosego, szukaj oznak półpaśca u kotów, ponieważ stan ten może być nietypowy. Wszystkie te same dziwne plamy pojawiają się na ciele zwierzęcia, ale bez łusek - tylko obszary bez włosów. Mogą pojawić się rzadkie włosy, ale nie więcej. W takich przypadkach konieczne jest leczenie porostów, a nie łysienia! Trudno zauważyć takie rany, jeśli sierść zwierzęcia jest długa.

Wielu młodych miłośników kotów myli takie ślady z otarciami czy otarciami, ponieważ porosty wyglądają bardzo podobnie, co znacznie utrudnia diagnozowanie i leczenie liszaja u kota w domu czy w szpitalu..

Był sobie kiedyś zdrowy kot ...

Każdy, kto kupi zwierzaka (i to nie ma znaczenia - papugę, psa czy rybę) ze szczególną uwagą monitoruje stan swojego zdrowia. Dlatego nagła wiadomość, że konieczne jest leczenie pozbawiających go kotów, które mieszkają w domu od ponad roku, wiadomość, która nagle spadła na ich głowy, bardzo zdenerwuje ich właściciela lub kochankę. Pierwsza rzecz, o której należy pomyśleć: skąd Twój zwierzak może się boleć? I jak szybko możesz zacząć go leczyć?

Chociaż najbardziej znaną chorobą kotów jest porost, można go zarazić w izolacji.. Ogólnie można wyróżnić takie metody infekcji:

• Kontakt ze zwierzęciem, które ma półpasiec. Może to być pies, kot lub szczur - gryzonie często przenoszą różne choroby. Ta opcja jest odpowiednia dla tych zwierząt, które regularnie chodzą po ulicy, zarówno pod nadzorem właścicieli, jak i samodzielnie.
• Najczęściej zwierzęta zbierają porosty od bezpańskich zwierząt, z którymi zdążyły się skrzyżować na ulicy. Jeśli źródłem infekcji jest Twoje zwierzę, to również należy je leczyć.
• Kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami. Patogeny porostów są odporne na różne wpływy i mogą „utrzymywać się” na przedmiocie przez kilka lat.
• Jeśli zwierzę mieszka w mieszkaniu i jest izolowane, patogeny mogą być przenoszone przez członków rodziny, na przykład na podeszwy butów. Dlatego konieczne jest nie tylko leczenie zwierzaka, ale także dezynfekcja pomieszczenia..

Istnieje lista czynników, które zwiększają prawdopodobieństwo zarażenia się gontem:

• Obecność chorób przewlekłych, zwłaszcza zakaźnych
• Niska odporność i słaba odporność organizmu
• Niewielkie urazy
• „Specjalny” wiek - małe kocięta i kotki w ciąży na krótko przed porodem
• Nieprawidłowe warunki przechowywania

Diagnoza choroby

Jak możesz zrozumieć, istotą diagnozy jest oględziny i sondowanie okrywy zwierzęcia pod kątem łysiny. Trudno jest wykryć porosty w łagodnej postaci, dlatego lepiej co miesiąc przeprowadzać badanie profilaktyczne, aby potem nie leczyć zwierzęcia przez sześć miesięcy. W klinice weterynaryjnej przeprowadzą nie tylko niezbędne badanie, ale także zastosują specjalną lampę ultrafioletową, co znacznie zwiększy szanse na dostrzeżenie infekcji na czas. Dodatkowo nie zaszkodzi zdać specjalne testy, bo tylko one mogą dać 100% odpowiedź na pytanie: „Czy mój zwierzak jest zdrowy?”.

Leczenie porostów

Pierwsza i dość prosta zasada, którą muszą zrozumieć właściciele czworonogów: chorobę należy leczyć natychmiast po jej rozpoznaniu. Nie: „Zacznę leczyć za tydzień, jak tylko dostanę pensję” lub nawet więcej: „Z czasem to samo minie!”. Ponadto obecnie można leczyć porosty u kota w uogólnionej postaci, podczas gdy kilkanaście lat temu chore zwierzęta po prostu uśmiercano. Nie wierz więc złym wujom i ciotkom w białych fartuchach, którzy zaoferują uśpienie kota.

Leki

W leczeniu chorób grzybiczych przepisywane są antybiotyki, szczepionki, różnego rodzaju leki przeciwgrzybicze, a także środki antyseptyczne. Przede wszystkim stosuje się szczepionkę, która po pewnym czasie zaczyna leczyć infekcję i zapewnia utrzymanie odporności kota na pożądanym poziomie. Nie zalecamy stosowania środków ludowej - tylko leki naprawdę wpływają na źródła choroby.

Wtedy w grę wchodzą antybiotyki - aktywnie zwalczają chorobę wewnątrz samego organizmu na poziomie chemicznym. Jeśli chodzi o wpływy zewnętrzne, w grę wchodzą maści przeciwgrzybicze (w tym przeznaczone do leczenia ludzi), a także środki antyseptyczne..

Najlepszą opcję leczenia powinien przepisać wykwalifikowany lekarz weterynarii, ponieważ różne rasy kotów różnie reagują na leki.

Ponadto należy wziąć pod uwagę szereg cech każdego zwierzęcia, jego warunki życia, dietę itp. - wpływa to na to, jak należy leczyć czworonożne stworzenie. Ale leczenie porostów u kota w domu jest nie tylko możliwe - potrzebujesz!

Opieka nad chorym zwierzęciem

Czas trwania kuracji waha się od trzech do ośmiu tygodni, w zależności od złożoności choroby, temperamentu zwierzaka oraz warunków, w których zabieg jest wykonywany.

Całą wełnę obok porostów należy wyciąć. Nożyczki, brzytwa lub specjalna maszynka do strzyżenia - wybierz najwygodniejszą opcję nie tylko dla siebie, ale także dla kota. Skorupy, które tworzą się w miejscu rany, należy zmiękczyć roztworem mydła. Plamy, które tworzą się na skórze zwierzęcia, należy leczyć jodem lub jaskrawą zielenią - w celu przetworzenia krawędzi, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji. Uważaj na twarz - tymi produktami nie można leczyć okolic oczu i ust!

Istnieją różne sposoby leczenia porostów u kotów: kup w aptece specjalną maść siarkową lub inną maść przeciwgrzybiczą, aby leczyć ludzi. Należy pamiętać, że ta choroba jest groźna dla ludzi, dlatego wszystkie cząsteczki, które usuniesz (lub one same odpadną) z ciała zwierzęcia muszą zostać „podpalone”. Innymi słowy - spal.

zasady

Samo zwierzę musi być odizolowane od innych „żywych stworzeń”, jeśli takie istnieją. Istnieje kilka zasad:

• Pomieszczenie, w którym znajduje się chore stworzenie, musi być regularnie wentylowane..
• Kiedy zaczynasz leczyć rany, pamiętaj, aby najpierw zdezynfekować własne ręce i, jeśli to możliwe, załóż rękawiczki. (Nie chcesz się później leczyć, prawda?)
• Nie wkładaj palców ani żadnych innych przedmiotów w rany - kot nigdy Ci za to nie podziękuje.
• Nie pozwól choremu iść spać w swojej sypialni - ryzykujesz, że szybko złapiesz tę chorobę.

Chociaż półpasiec można leczyć w domu, zwierzę musi zostać zbadane przez lekarza weterynarii. Tylko wykwalifikowany lekarz może określić chorobę i wybrać odpowiedni sposób leczenia dla Twojego zwierzaka lub zwierzaka.

Zapobieganie

Chociaż nikt nie jest odporny na tę chorobę, zaszczepienie zwierzęcia nie boli. Zgadzam się, znacznie bezpieczniej i taniej (dla nerwów i finansów) jest prowadzenie profilaktyki - szczepienie zwierzęcia niż leczenie grzyba porostowego u kotów. Szczepienie wykonuje się dwa razy w miesiącu - między szczepieniami muszą upłynąć dwa tygodnie. Po miesiącu kot staje się odporny na tę chorobę. Możesz zaszczepić tylko zdrowe zwierzę, ponieważ przeprowadzone leczenie może negatywnie wpłynąć na efekt szczepienia.

Oczywiście ta opcja nie jest idealna, ale po pierwsze szczepienie zmniejszy szkodliwy wpływ porostów na organizm Twojego pupila, a po drugie pomoże uchronić kota przed ciężkimi postaciami tej choroby i znacznie szybciej go wyleczyć. Odporność trwa dokładnie rok, dlatego konieczna jest aktualizacja szczepionki. Efekt terapeutyczny szczepionek to:

• Lub pozwolenie kotu na łagodną postać choroby zamiast ciężkiej w przypadku kontaktu z chorym zwierzęciem,
• Lub po prostu nie złap infekcji na otwartej przestrzeni podczas chodzenia ze względu na zwiększoną odporność.