Bąblowica u kotów - informacje o pasożytach i objawach

Nasze małe, puszyste i ogoniaste zwierzaki, koty ... Są takie zabawne, figlarne, zawsze są z nami, dając swoją opiekę i ciepło. Niestety, w niektórych przypadkach puszyste zwierzaki mogą stanowić poważne zagrożenie, będąc dystrybutorami niebezpiecznych chorób pasożytniczych. Przykładem jest bąblowica u kotów. Czym jest ta patologia, kto jest jej czynnikiem sprawczym - o tym wszystkim przeczytasz w tym artykule..

Informacje o patogenach

Chorobę wywołują raczej nieprzyjemne robaki Echinococcus multiocularis. W wieku dorosłym mogą pasożytować w jelitach prawie wszystkich gatunków drapieżników. Jednak te pasożyty nie zdobyły swojej "popularności" wcale z tego powodu. Powodem tak powszechnej popularności jest fakt, że w organizmie żywiciela pośredniego larwy tworzą bąbelek, który może znajdować się w dowolnym miejscu, w tym w mózgu. Jeśli żywicielem pośrednim jest mysz, to po zjedzeniu jej przez kota bańka ta uwalnia swoją zawartość w żołądku kota, a larwy stają się dojrzałymi płciowo pasożytami. Niestety w tym przypadku osoba nie jest zła „odpowiednia” do roli właściciela pośredniego. W praktyce chirurgów i specjalistów chorób zakaźnych istnieje wiele przypadków, w których pęcherzyki echinokokowe znaleziono w wątrobie, macicy, mózgu i mięśniach człowieka.

Więc ten pasożyt jest niezwykle niebezpieczny! W przeciwieństwie do tego samego opisthorchusa, którego jaja są całkowicie bezpieczne dla ludzi, bez wcześniejszej wizyty u dwóch dodatkowych żywicieli, każdy właściciel kota może nabyć echinokok. Niebezpieczeństwo polega na tym, że dojrzałe płciowo osobniki tego robaka są niezwykle małe - nie więcej niż kilka milimetrów, dlatego prawie niemożliwe jest ich zauważenie w odchodach kota, chyba że początkowo podejrzewasz ich obecność i badasz kał, uzbrojony w dobre szkło powiększające. Na zdjęciu widać dorosłego pasożyta w wielokrotnym powiększeniu.

Cykl rozwojowy pasożyta

Jest tu kilka interesujących punktów. Tak więc wraz z odchodami chorych zwierząt jaja pasożyta dostają się do środowiska zewnętrznego. Gdzie powinni iść dalej? Są dwie możliwości: połyka je mysz, ryjówka lub inny mały gryzoń. W tym przypadku larwy wykluwają się w jelitach zwierzęcia i po pokonaniu ściany jelita pędzą w poszukiwaniu narządu najbardziej odpowiedniego do kolonizacji. Jeśli dopisze im szczęście, zakażonego gryzonia zjada później kot, w którego jelitach larwy wyrastają na dorosłego pasożyta. A jeśli kot bezpośrednio połknie jaja echinokoków? Zostanie również pośrednim gospodarzem. Należy zauważyć, że takie przypadki są nieco mniej powszechne, ale nadal istnieją. Kiedy ktoś połknie te same jaja, stanie się również pośrednim żywicielem pasożyta. Ponieważ ludzie nie jedzą tak często, szczęśliwe larwy mogą żyć w wątrobie nieszczęśliwego człowieka przez 10-15 lat, przez cały czas powodując ból, reakcje alergiczne i oszołomienie lekarzy. Dlatego częściej myj ręce przed jedzeniem.!

Objawy u kotów

Jakie są objawy, że Twój kot ma te robaki? Ogólnie w tym przypadku nic konkretnego się nie dzieje. Wszystko tak, jak w przypadku innych chorób pasożytniczych. Po pierwsze, apetyt kota może wzrosnąć lub całkowicie zniknąć. Obecności robaków w jelitach często towarzyszą sporadyczne (naprzemienne) przypadki biegunka i zaparcie. Prawie zawsze same pasożyty wychodzą z kałem, ale jak już powiedzieliśmy są one za małe i słabo widoczne gołym okiem. Jeśli larwy echinococcus utworzyły bąbelek w jakimś narządzie wewnętrznym kota, objawy mogą być bardzo różnorodne: kaszel, ból w prawym podżebrzu, zjawiska nerwowe, jeśli dotyczy to mózgu.

Działania terapeutyczne

Należy tutaj zauważyć, że tylko weterynarz może przepisać leczenie! Z reguły eksperci stosują sprawdzony lek prazykwantel w dawce 5 mg / kg, aby zabić dorosłe osobniki Echinococcus w jelitach kotów. Wszystkie ubrania, zabawki, rzeczy osobiste w domu należy myć środkami dezynfekującymi - jeśli to możliwe - gotowanymi lub gotowanymi na parze. Wszystkie odchody kotów - palą się, nie pozwalając im przedostać się do środowiska zewnętrznego! Jeśli kot jest pośrednim żywicielem echinokoków, pęcherzyki z larwami są usuwane chirurgicznie.