A jeśli mój kot ma białaczkę wirusową?

Białaczka wirusowa u kotów jest niebezpieczną chorobą, która atakuje ich układ hemolimfopoetyczny. Charakteryzuje się złośliwym powiększeniem tkanek szpikowych. Przyczyną jest onkogenny wirus zwany FeLV lub FeLV. Pomimo tego, że jest podobny do wirusów białaczki u innych zwierząt, nadal istnieją znaczne różnice w budowie antygenów. Choroba ta dotyka koty na całym świecie, niezależnie od wieku, ale nadal u starszych zwierząt ryzyko zakażenia jest znacznie mniejsze..

Jeśli podczas zabiegów medycznych zostaną naruszone wymagania sanitarne, wirus może rozprzestrzeniać się w organizmie z dużą prędkością.. Profesjonaliści muszą być bardzo ostrożni:

• w czasie transfuzji krwi;
• przy podawaniu kotom zastrzyków, innych zastrzyków;
• podczas pobierania krwi.

Białaczka rozwija się szybciej u kotów z genetyczną predyspozycją do choroby lub niedoboru odporności. Choroba niszczy takie procesy, jak proliferacja i różnicowanie komórek krwiotwórczych u kotów. Nie wszystkie zwierzęta zostają trwale zakażone. Można je podzielić na trzy grupy:

• Dzięki silnej odporności około 60% zarażonych jest w stanie inaktywować wirusa białaczki, a nawet całkowicie zniszczyć.
• Z pozostałych 30% uważa się za zakażonych przewlekle.
• Kolejne 10% kotów dosłownie „kieruje” infekcję do dowolnej części ciała i tam ją dezaktywuje. Jednak przy długotrwałym stresie, występowaniu innych chorób i ich leczeniu farmakologicznym, możliwy jest gwałtowny wybuch białaczki wirusowej..

Zwierzęta należące do drugiej grupy 50% umiera w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po rozpoznaniu. Po 3 latach będzie już 80% zgonów, a tylko 20% kotów będzie w stanie dożyć wyznaczony im okres, chociaż będą podatne na występowanie różnych chorób przewlekłych.

Genetyczna oporność kotów na zakażenie białaczką zależy od ilości przeciwciał we krwi. Jednak nie we wszystkich przypadkach są one wykrywane.. Wirus białaczki u kotów można scharakteryzować w następującym kierunku:

• Zmniejszona funkcja szpiku kostnego. Rozwija się niedokrwistość, pojawia się spontaniczne krwawienie.
• Tłumienie odporności. Możliwe zakaźne zapalenie otrzewnej, inne choroby.
• Przebieg ciąży z białaczką jest skomplikowany. Występuje resorpcja płodów, częste porody martwe, powtarzające się aborcje (poronienia).

Wirus białaczki zaczyna się rozprzestrzeniać po całym organizmie, osadzając się w migdałkach gardła. Intensywność jego ataków zależy od odporności kota, jego wieku oraz otrzymanej dawki wirusa. Najpierw atakuje tkankę limfatyczną, a następnie szpik kostny.

Patogeneza białaczki kotów

Infekcja przebiega zgodnie z wyraźnymi etapami. Według nich określa się kliniczne cechy choroby i stopień zaraźliwości (zakaźności) zwierzęcia dotkniętego białaczką. Białaczka często przechodzi przez cały cykl patogenezy i kończy się śmiercią kota. Ale czasami wirus jest blokowany.

Podobnie jak wszystkie retrowirusy, czynnik wywołujący białaczkę u kota jest wydzielany tylko przez zakażone komórki, które są określane na etapie mitozy (podziału). Dlatego FLC namnaża się głównie w tkankach z komórkami przystosowanymi do szybkiego podziału. Na przykład w szpiku kostnym, w nabłonku układu pokarmowego i dróg oddechowych.

Gdy tylko kocia białaczka pojawi się w organizmie, szybko rozprzestrzenia się w migdałkach, atakuje tkanki limfoidalne i zaczyna wpływać na szpik kostny. Na tym etapie u kotów pojawia się odporność, a wirus jest często niszczony..

Czasami utajona forma kociego wirusa może istnieć w szpiku kostnym przez długi czas. Ale możliwe jest również przejście do stadium wiremii (wirus pojawia się we krwi obwodowej), co może zostać zatrzymane przez odpowiedź immunologiczną.

Wiele kotów nie jest w stanie skutecznie zwalczyć infekcji. Dlatego wirus białaczki przenika do wszystkich układów i narządów i rozpoczyna się infekcja komórek macierzystych.. Dzieje się to 2 lub nawet 4 tygodnie po zakażeniu, proces ten może zająć dużo czasu.

W komórkach macierzystych zakażonych wirusem zaczynają powstawać komórki zmienione przez infekcję i rozwija się kliniczna postać choroby. W tym momencie wirus białaczki z nabłonka kota zaczyna się rozprzestrzeniać w środowisku zwierzęcia. Potrafi uderzać inne zwierzęta.

Objawy choroby

Choroba białaczki wirusowej może nie pojawiać się przez długi czas, może przybierać postać utajoną przez lata. Aktywacja wirusa może nastąpić pod wpływem następujących czynników:

1. zmiana miejsca zamieszkania związana ze stresem;
2. przeniesienie się do innej strefy klimatycznej (szczególnie ważne dla kotów na spacer);
3. gwałtowne pogorszenie warunków przetrzymywania;
4. szybkie przejście na inny rodzaj karmienia;
5. hipotermia.

Początek choroby zakaźnej można prześledzić, wykonując niezbędne testy. W przypadku zwiększonej liczby leukocytów i limfocytów we krwi kota, wykrycia patologicznych postaci komórek, należy pilnie skonsultować się ze specjalistą. Później, oprócz już istniejących nieprawidłowości hematologicznych, przy białaczce, będą również obserwowane objawy kliniczne:

• naruszenie czynności serca;
• obrzęk i trudności w oddawaniu moczu;
• letarg, zmęczenie;
• stała utrata wagi;
• zaburzenie przewodu pokarmowego (wymioty, zaparcia, biegunka).

Ponadto możesz wskazać konkretne oznaki rozwoju białaczki. Zauważalne nawet w dotyku powiększenie wewnętrznych i zewnętrznych węzłów chłonnych oraz narastające guzy, które pojawiają się w różnych częściach ciała. Poprzez badanie palpacyjne można ustalić, że zagęszczone węzły chłonne nie powodują bólu zwierzęcia, są nieaktywne.

Wirus białaczki kotów może stopniowo infekować chore zwierzęta na trzy sposoby charakterystyczne dla infekcji FeLV:

• stały wzrost liczby zakażonych komórek powodujących nowotwory, takie jak chłoniaki, a także białaczkę krwi i szpiku kostnego;
• szybki proces niszczenia rodzicielskich i niedojrzałych krwinek, co prowadzi do zmniejszenia różnych składników krwi;
• zniszczenie układu odpornościowego, prowadzące do rozwoju niebezpiecznych chorób zakaźnych.

Niedostateczna aktywność układu odpornościowego wiąże się z występowaniem takich chorób jak nowotwory, anemia, a także szereg przewlekłych chorób skóry. Mogą wystąpić choroby zakaźne jamy ustnej, dziąseł, toksoplazmoza, uszkodzenie narządów rodnych, wirusowy niedobór odporności kotów.

Diagnostyka

Ponieważ białaczka u kotów charakteryzuje się różnymi objawami choroby, podejrzewa się jakąkolwiek przewlekłą lub okresowo nawracającą chorobę..

Obecność białaczki we krwi można najdokładniej ustalić, jeśli wirus zostanie wyizolowany w surowicy krwi, a także antygen białaczki wirusowej jest dokładnie określony metodą immunofluorescencji.

Jeżeli obecność antygenu zostanie określona za pomocą testu ekspresowego, wówczas pozytywny wynik testu musi zostać potwierdzony poprzez izolację wirusa z surowicy krwi.

Za wolnego od białaczki uznaje się kota, jeżeli wyniki badań przeprowadzano w okresie 12 tygodni testowany negatywny.

W testach z wynikiem pozytywnym stan kota zostanie określony jako utrzymująca się wiremia..

Przy potwierdzaniu diagnozy białaczki wirusowej, jeśli nie ma ostrych objawów, niektórzy właściciele nie chcą uśmiercić zwierzęcia. Jednak podejmują ryzyko..

Osobno należy wziąć pod uwagę taką wirusową białaczkę kotów, jak mięsak limfatyczny. Charakteryzuje się złośliwym guzem, który wrasta w otaczające tkanki i rozprzestrzenia przerzuty do różnych narządów. Ogniska mięsaka limfatycznego występują w węzłach chłonnych i pęcherzykach. W niekontrolowany sposób namnażające się krwinki wnikają w narządy, tkanki - prowadzą do powstania guzów zmieniających ich strukturę. Okres inkubacji wynosi zwykle od 60 do 80 dni. Ale może trwać do 6 lat.

Leczenie

Nie ma jeszcze lekarstwa na białaczkę u kotów. Przy pierwszych oznakach białaczki kota należy zbadać. Nowotworów wywoływanych przez wirusa nie można wyleczyć. Nawet w przypadku wczesnej diagnozy, umożliwiającej wczesne rozpoczęcie leczenia, nie można osiągnąć pełnego wyzdrowienia. Białaczkę u kotów leczy się lekami przeciwnowotworowymi, antybiotykami, witaminami, kompleksami mikroelementów, co pozwala ustabilizować stan niektórych z nich. Ale pacjenci z białaczką pozostają bardzo niebezpieczni dla innych kotów, ponieważ wirus nadal się wydobywa. Po dodatkowym wyjaśnieniu diagnozy, potwierdzeniu białaczki, lekarze weterynarii doradzają właścicielom eutanazję chorego kota.

Zapobieganie chorobom

Konieczne jest terminowe szczepienie kotów domowych. Konieczne jest terminowe zidentyfikowanie chorych i odizolowanie chorych z miejsc, w których znajdują się grupy kotów, w tym z hodowli, co pozwala zapobiec rozprzestrzenianiu się tej poważnej choroby..

Kocięta urodzone przez kota szczepionego FeLV muszą po pewnym czasie przejść test Elisa. W przypadku wyniku ujemnego pierwsze szczepienie należy wykonać po 12 tygodniach.

Dzięki wysokiej jakości sprzątaniu pomieszczeń, przestrzeganiu zasad higieny osobistej, wirus białaczki kota można łatwo zneutralizować. Wystarczy go przetworzyć za pomocą domowych detergentów. Uważany jest za nieszkodliwy dla ludzi, ale w warunkach laboratoryjnych może namnażać się w ludzkich komórkach. Dlatego w przypadku zwierząt chorych na białaczkę należy się ostrożnie porozumiewać. Nie zaleca się kontaktu z nimi osobom z osłabioną odpornością, a także małym dzieciom i kobietom w ciąży.