Schronisko dla kotów

Miliony niepotrzebnych, porzuconych lub urodzonych na ulicy kotów przechodzą przez ręce wolontariuszy. Ktoś ma szczęście - są ludzie, którzy chcą mieć zwierzaka. Ale większość kotów umiera żyjąc w zamknięciu i przepełnieniu - choroba, starość, eutanazja, głód lub przeziębienie ... Oddanie kota do schronienia nie jest dobrym pomysłem, zwłaszcza jeśli zwierzę jest domowe, a nie półdzikie, agresywne stworzenie, które straciło zaufanie do ludzi. Jeśli jednak jest to wystarczająco finansowane prywatne schronisko dla kotów, zwierzak będzie miał niewielkie szanse..

W Japonii schroniska dla włóczęgów działają od ponad trzech stuleci. Dziś są to głównie organizacje prywatne finansowane z datków świadomych obywateli. Istnieje coś takiego jak tymczasowe schronisko dla kotów i psów, w którym można oddać zwierzę w związku z przeprowadzką lub np. Po trzęsieniu ziemi. Podejście do przestrzegania norm sanitarnych jest niezwykle surowe - regularne kontrole warunków przetrzymywania, stanu zwierząt itp..

Jeśli jest to schronisko dla chorych kotów, wolontariusze starają się znaleźć nie nowego właściciela, ale „opiekuna” lub „sponsora”. Najważniejsze jest to, że osoba, która nie może mieć zwierzaka w domu (w Japonii własność mieszkania nie obejmuje praw do trzymania zwierząt, ten punkt określa firma zarządzająca), przyjmuje zobowiązania finansowe - kupuje leki, paszę, ubrania, zabawki i wszystko, czego potrzebujesz dla jednego lub więcej kotów znajdujących się pod opieką. Niewiele osób udaje się do schroniska dla chorych kotów, chcąc mieć zwierzaka, ale jest sporo osób, które chcą pomóc, zapewniając zwierzęciu wsparcie finansowe. Opiekun uzyskuje prawo do nieograniczonej komunikacji ze zwierzakiem, na klatce zawiesza się plakietkę z danymi opiekuna, wydaje paszport opiekuna.

W Europie i Stanach Zjednoczonych większość schronisk jest również prywatnych. Koty są utrzymywane w czystości i dobrze karmione, jeśli to możliwe, są przyczepione. Jest tylko jeden minus - schronisko dla bezpańskich kotów przyjmuje zobowiązanie na czas. Warunki są różne, od kilku miesięcy do roku. Jeśli w tym czasie nie można znaleźć „dobrych rąk”, zwierzę pomimo wieku i stanu zdrowia poddaje się eutanazji. Jednak powszechną praktyką jest zabieranie do domu kota ze schroniska. Straty są prawie zawsze wykrywane, ponieważ wszystkie zwierzęta są wyposażone w mikroczip.

W Rosji prywatne schronisko dla kotów może okazać się zarówno całkiem przyzwoitą organizacją, jak i prawdziwym piekłem. To drugie niestety jest znacznie częstsze - ciasne komórki, przeludnienie, mrozy w zimowych klatkach, wszędzie karmią śmieci, odchody i mocz, straszne zapachy, krew i trupy ... Urzędnicy po prostu nie przejmują się tym, co się w takich miejscach dzieje - żadnych kontroli ... Państwowe schronisko dla bezdomnych kotów to z reguły obóz koncentracyjny. Wolontariusze regularnie zabierają stamtąd zwierzęta, czasem kradną, rozbijają klatki i wynoszą dziesiątki kotów. Zwierzakom tak nie dadzą - dopłata liczona jest po liczbie kotów, tylko środki przeznaczone na utrzymanie schroniska oczywiście nie idą.

Jest o wiele więcej osób, które chcą wysłać kota do schroniska, niż zabrać zwierzaka ze schroniska. Przywożą złowionych na podwórkach włóczęgów, zdrowe uliczne koty, przystosowane do miejskich warunków, myśląc, że robią dobry uczynek. W miarę możliwości wolontariusze zwracają takie zwierzęta do ich zwykłego środowiska - lepiej dla kota, na znajomym podwórku lub w piwnicy. Rosjanie nie do końca rozumieją, że nasze schroniska istnieją dla nieprzygotowanych, całkowicie udomowionych lub chorych, rannych kotów, choć te ostatnie lepiej leczyć samodzielnie (udać się do kliniki), wysterylizować i odesłać na ulicę, niż zabrać do przepełnionych schronisk. Nawiasem mówiąc, wiele klinik zapewnia 50% zniżki na wszystkie usługi, jeśli zwierzę wędruje, odebrane w opłakanym stanie.

Oczywiście są też całkiem wygodne schroniska, których organizatorom udało się znaleźć hojnych sponsorów. Jest czysty, karmią się dość znośnie i dbają o zwierzęta. Ci, którzy chcą pomóc fizycznie, są regularnie przyciągani: wolontariusz przyjeżdża do schroniska w wolnym czasie od pracy, jest to działalność non-profit, nikt nie otrzymuje wynagrodzenia. Pracy jest dużo: trzeba czyścić klatki i komunikować się z kotami (to ważne, bo kot nie może szaleć, bo inaczej nie będzie miał szansy znaleźć domu), szukać właścicieli (starych lub nowych), reklamować, zbierać datki, organizować imprezy edukacyjne.

Chcąc adoptować kota ze schroniska, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii. Po pierwsze, takie zwierzęta są często przestraszone, niekomunikatywne, a nawet agresywne. Potrzeba czasu, zanim zwierzę znów będzie mogło zaufać ludziom. Drugi - zabranie kota wynika z porządnego schroniska, w którym zwierzęta są traktowane odpowiedzialnie. W przeciwnym razie możesz spotkać się z koniecznością długotrwałego i żmudnego leczenia zwierzęcia, a gdy właściciel ma ograniczone fundusze, zwierzęta często znów trafiają na ulice. I ostatnia sprawa - dorosłe koty schroniskowe mają już ustalony charakter, pewne nawyki, usposobienie. Niewątpliwie zabranie kota ze schroniska to szlachetny czyn, ale trzeba trzeźwo ocenić własne możliwości..

Jeśli zastanawiasz się, jak umieścić kota w schronisku, zastanów się sto razy, czy jest to naprawdę konieczne. Większość schronisk jest przepełniona, warunki są złe, przeludnienie prowadzi do epidemii, nawet jeśli szczepiony jest cały inwentarz. Znaleziony na ulicy kota potrzebującego pomocy, bardziej humanitarne jest przywiązanie się do niego, komunikowanie się z wolontariuszami przez sieć, umieszczanie reklam w Internecie i prasie. Gdy nie można przywieźć kota do domu, nawet szukając nowych właścicieli, wolontariusze mogą zasugerować, czy w pobliżu jest tymczasowe schronienie dla kotów, prześwietlenie czy hotel dla zwierząt. Możesz skontaktować się z wolontariuszami pod publicznymi numerami telefonów (bazy danych schronisk i nadmiernej ekspozycji).

Najłatwiej jest przelać określoną kwotę na rachunek bieżący schroniska. Jednak w tym przypadku pomoc można udzielić nie zwierzętom, ale organizatorowi „schroniska”, którego w ogóle nie ma. Mądrzej jest odwiedzić schronisko, aby upewnić się, że zwierzęta są naprawdę pod opieką. Pomoc dla schronisk może być bardzo różnorodna, o szczegółach warto dowiedzieć się od wolontariuszy: prawie zawsze potrzebujesz jedzenia, lekarstw, środków opatrunkowych, tac, zabawek, pościeli, wypełniaczy, misek i innych drobiazgów. Często potrzebne są materiały budowlane, od krat na obudowy po farby, deski, linoleum itp. Będą też wdzięczni za pomoc fizyczną.

Podsumowując, chciałbym przypomnieć czytelnikowi słowa Petera Scotta, jednego z założycieli WWF: „Obyśmy nie mogli uratować wszystkiego, co byśmy chcieli. Ale zaoszczędzimy znacznie więcej niż ci, którzy nawet nie próbują ”. Wyprowadzenie kota ze schroniska to niezwykle ważny krok. Ale każdy może podarować wolontariuszom kilka paczek jedzenia lub zamieścić kilka ogłoszeń z informacjami o schronisku..

Udostępnij w sieciach społecznościowych: