Co zrobić, jeśli kot ma nosówkę (panleukopenię)

Z jakiegoś powodu dżuma jest zwykle kojarzona z chorymi. psy. Jednak panleukopenia (wirusowe zapalenie jelit) jest powszechna koci bardzo niebezpieczna choroba, od której należy natychmiast szukać ratunku, jeśli nie chcesz na zawsze pożegnać się z puszystym zwierzakiem.

Przyczyny infekcji

Istnieją dwie główne grupy kotów (według wieku) najbardziej podatne na wirusa panleukopenii:

1. Kocięta i młode (do 1 roku).
2. 6-letnie koty.

Przyczyny tego podziału lekarze weterynarii nazywają specyfiką odporności, która w pierwszym przypadku jest niewystarczająca, aw drugim jest osłabiona.Zatem jest najmniej prawdopodobne, że zwierzę w wieku 2-6 lat zachoruje, chociaż wirus jest w tym momencie w stanie pokonać mechanizmy obronne organizmu.

W tym okresie istnieje dodatkowe ryzyko dla kotów ciąża, co więcej, można to zrealizować przez resorpcję płodu, jego mumifikację, a nawet poronienie.

Do pewnego stopnia nieoczekiwana jest możliwość zarażenia dżumą od osoby, która w tym przypadku przenosi wirusa do domu z ulicy (na ubraniach, butach), nie wiedząc o tym..

Koty chodzące samotnie na świeżym powietrzu (czyli poza mieszkaniem lub domem, w którym stale mieszkają) są bardziej podatne na spożycie patogenów wirusowego zapalenia jelit w swoim ciele.Wirusy panleukopenii są w stanie „przylgnąć” do kociego organizmu, gdy zwierzę wejdzie w kontakt z powierzchnią (na przykład trawą), po której wcześniej chodził nosiciel wirusa, ze śliną tego ostatniego, pozostawioną przez niego w kałuży lub naczyniu z wodą, z kałem chorego lub nosiciela infekcji.

Objawy

Odnotowano rzadkie przypadki bezobjawowego przebiegu dżumy, gdy śmierć kota następuje już w drugiej lub trzeciej dobie po zakażeniu, a rozpoznanie ustala się dopiero na podstawie sekcji zwłok.W takiej sytuacji nie da się uratować życia zwierzaka, ale konieczne jest postawienie trafnej diagnozy, bo inaczej nowy kociak ryzykuje powtórzenie tragicznej ścieżki poprzednika.

Jeśli chodzi o nosówki kotów z objawami, są one następujące:

jeden. Hyperostre (zwana również piorunującą) postacią panleukopenii obserwuje się najczęściej w kocięta i młodocianych nastolatków z określonymi cechami, zarówno z objawami, jak i dalszym leczeniem:

• szybko narastająca słabość w całym ciele;
• niesłabnące drżenie;
• odmowa nie tylko jedzenia, ale także picia;
• utknięta, brudna wełna;
• rzucanie, chowanie się, lęk przed światłem (przypominający objawy wścieklizny) w przypadkach uszkodzenia układu nerwowego.

Szczególnie ciężkim przypadkom towarzyszy biegunka z krwią i nieprzyjemnym zapachem, a także wymioty z żółtej piany.

W ostrej postaci choroby (występuje głównie u dorosłych), do powyższych objawów dochodzi brak odpowiedzi na bodźce zewnętrzne, gwałtowna zmiana temperatury ciała (od 37 do 41 °), pojawienie się po około dwóch dniach, krew w pianie wymiocinowej.

Objawy tzw. Postaci podostrej są takie same, jak w opisanej przed chwilą, ale są mniej wyraźne ze względu na to, że chorzy okazują się przedstawiciele rodziny kotów z naturalnie silną odpornością lub wcześniej zaszczepieni przeciwko dżumie, znane są również przypadki u doskonale zdrowych osób w wieku dojrzałym.

Przebieg choroby

Szybka jak błyskawica forma została nazwana tak właśnie ze względu na jej przemijalność. Jeśli nie będziesz szukać pilnej opieki weterynaryjnej w ciągu pierwszych godzin, szanse na wyzdrowienie są praktycznie zerowe..Ostra postać w miarę rozwoju jest uzupełniana przez nowe komplikacje. W szczególności może to dotyczyć układu sercowo-naczyniowego, czego wyrazem jest fakt, że kot zaczyna oddychać tylko przez usta, a samemu oddychaniu towarzyszyć będą rzężenia w klatce piersiowej i suchy kaszel..

Ponadto możliwe są wydzieliny z oczu i nosa, ciemnoczerwone plamy i ropnie na skórze, nienasycone z powodu skurczów krtani, pragnienie. Pojawia się charakterystyczny czerwony kolor oczu, a nos staje się gorący.

Podostra postać choroby trwa od 7 dni do trzech tygodni. W tej formie, w porównaniu z innymi, rokowanie na powrót do zdrowia jest najkorzystniejsze..

Diagnostyka

Oczywiście po przeczytaniu tego materiału można założyć, że u Twojego futrzastego zwierzaka (choć pojawiło się sporo gładkowłosych) objawy panleukopenii. I to powinno stanowić dobry powód do natychmiastowego odwołania się do lekarza weterynarii, tylko on może dokładnie zdiagnozować chorobę.W klinice weterynaryjnej zostaną wykonane analizy kału, moczu, krwi i, jeśli to konieczne, płukanie jamy nosowo-gardłowej (nie zrobisz tego wszystkiego w domu).

Nie możesz zostać diagnostą uzbrojonym w informacje zaczerpnięte z poradników weterynaryjnych (aczkolwiek najnowocześniejszych) lub z globalnej sieci (nawet jeśli są one dostarczane przez wykwalifikowanych specjalistów).

W leczeniu tak złożonej i niebezpiecznej choroby, jak nosówka kotów, profesjonalna interwencja jest obowiązkowa już na etapie diagnozy..Niech panleukopenia kotów, wraz z jej objawami i leczeniem, będzie oparta na weterynarii i doświadczeniu weterynaryjnym.

Metody leczenia

Światowa medycyna weterynaryjna nie była jeszcze w stanie przedstawić panaceum na wirusowe zapalenie jelit. Zgodnie z tą okolicznością sformułowano główny cel (zadanie) leczenia nosówki - ochrona naturalnej odporności przed gwałtownym spadkiem.Lek oparty jest na antybiotykach i lekach wzmacniających odporność. Cztery konkretne obszary zwalczania chorób:

1. Utrudnianie rozmnażania się patogenu.
2. Ochrona przed ewentualnym dodatkowym zakażeniem bakteryjnym.
3. Zapobieganie odwodnieniu.
4. Utrzymanie równowagi elektrolitów.

W rzeczywistości praktyczny ruch w tych obszarach powinien prowadzić do całkowitej mobilizacji wewnętrznych rezerw organizmu kota, aby umożliwić mu samodzielne pokonanie śmiertelnego niebezpieczeństwa..Specyficzna symptomatologia leży u podstaw decyzji lekarza o przepisaniu indywidualnego przebiegu leczenia w każdym indywidualnym przypadku..

Zastosowane środki:

• preparaty zawierające sól i glukozę, wspomniane już antybiotyki i witaminy chronią organizm przed zatruciem, pogorszeniem równowagi wodnej i odbudową komórkową;
• naczynia krwionośne wraz z motoryką, sercem są wspierane przez leki przeciwhistaminowe, które również zmniejszają ból;
• stan ogólny wzmacnia się za pomocą stymulantów odporności, aw niektórych przypadkach płukania żołądka.

Rzeczywiste środki medyczne powinny być uzupełnione środkami reżimowymi, a mianowicie:

• wietrzenie;
• dezynfekcja pomieszczeń w ultrafiolecie;
• natychmiastowe oczyszczenie spontanicznych wydzielin (bez nerwowej reakcji na kota);
• umiarkowane warunki temperaturowe;
• czyszczenie na mokro;
• czyszczenie twarzy, nosa i oczu kota tamponem (uprzednio nasączonym zalecanym lekiem);
• łatwe do spożycia i trawienia kilka razy dziennie w małych porcjach.

Istnieje kilka oddzielnych zaleceń dotyczących żywienia.:

• brak przymusu jedzenia, organizm kota w tym sensie sam się dostosowuje;
• pierwsze dania - zsiadłe mleko i niskotłuszczowy bulion z mięsa, nadal można skrzepić o niskiej zawartości tłuszczu;
• kiedy zwierzę odzyskuje zdrowie, do diety wprowadza się dietetyczne mięso zwierząt i ryby morskie z białym mięsem - pokruszone (pokrojone) na małe kawałki;
• nie ma potrzeby specjalnego podgrzewania lub chłodzenia - temperatura pokojowa do jedzenia podczas choroby jest optymalna;
• kategoryczny zakaz dotyczący warzyw, w tym ziół i wszelkich zbóż;
• żywność dietetyczna w ciągu jednej czwartej po stwierdzeniu przez lekarza weterynarii ostatecznego wyleczenia.

Zapobieganie

Najpierw, należy pamiętać, że nie ma potrzeby bliskiego kontaktu z nosicielem wirusa w celu zakażenia. Po drugie, należy mieć świadomość, że środki dezynfekujące nie są w stanie zniszczyć wirusa panleukopenii.

Po trzecie, ważne jest, aby zrozumieć, że w pomieszczeniu, w którym znajdował się zarażony kot, wirus jest nadal wykrywany przez co najmniej sześć miesięcy.

Ale to nie znaczy, że musisz zapomnieć o higienie: zarówno o samym zwierzęciu, jak io domowej przestrzeni jego siedliska.Aby nawet zwierzę z kocią nosówką mogło być skutecznie leczone w domu, wymagane są środki zapobiegawcze, polegające na szczepieniu specjalną substancją, która zapewnia coroczną ochronę przed całym szeregiem infekcji.

Rok później - ponowne szczepienie.

Ze względu na kruchą odporność i kocięta należy je zaszczepić w wieku dwóch miesięcy, a po trzech tygodniach (nie później!) Szczepienie należy powtórzyć.

Kot jednoroczny będzie miał dość w przyszłości i raz na 12 miesięcy. Lekarz zaleci specjalną kompleksową szczepionkę.Pomimo ogólnego bezpieczeństwa szczepień istnieją pewne przeciwwskazania, które sprowadzają się do osłabienia organizmu kota na niektórych etapach życia:

• w obecności robaków lub innych pasożytów;
• w stresującym stanie;
• podczas choroby;
• w okresie ciąży i karmienia kociąt.

Do tego, co zostało powiedziane o szczepieniach, dodajemy, że jest to ważne nie tylko ze względu na nosówkę. Dzięki profilaktyce wąsatego zwierzaka utrzyma się przez wiele lat w dobrym zdrowiu.

Czy to niebezpieczne dla ludzi

Niech panleukopenia z nieodłącznymi obrzydliwymi objawami u kotów nie zmusza Cię do porzucenia opieki nad zwierzakiem, przechodząc na wyimaginowane niebezpieczeństwo tej choroby dla ludzi.

Podkreślamy, że sam typ wirusa, który jest sprawcą dżumy, nie jest w stanie, nawet w przypadku mutacji, zainfekować człowieka - nie odnotowano ani jednego takiego przypadku na świecie.

Nie pozwól swoim zwierzętom chorować. Nic, nie tylko wirusowe zapalenie jelit. Ale zmniejszenie ryzyka rozwoju choroby zależy w dużej mierze od Ciebie..