A jeśli mój kot ma ziarniniak eozynofilowy?

Każdy właściciel kota domowego chce, aby jego pupil żył długo i nie chorował. Dlatego powinien kierować się objawami chorób i wiedzieć, kiedy skonsultować się z lekarzem. Wśród procesów zapalnych jest ziarniniak eozynofilowy u kotów, który może być spowodowany przez specjalne komórki w organizmie zwierzęcia - eozynofile, które są związane z leukocytami i pełnią funkcję obrony immunologicznej..

Manifestacje

W medycynie weterynaryjnej zwyczajowo rozróżnia się kilka odmian ziarniniaków kotów, które różnią się lokalizacją i cechami manifestacji:

• Wrzody. Znajdują się na języku lub górnej wardze kota, stopniowo powiększają się i mają jaskrawoczerwony kolor. Sama warga jest opuchnięta, zmiana nacieka skórę i błony śluzowe. Początkowy rozmiar takiego owrzodzenia wynosi nie więcej niż 2 mm, ale jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, znacznie wzrośnie i stanie się ponad 5 cm Właściciel kota może łatwo wizualnie wykryć takie uszkodzenie, ponieważ wrzód jest wyraźnie widoczny, ale zwierzę nie będzie okazywać zaniepokojenia, rana nie powoduje bólu. Najczęściej wrzód ma lekko podniesione brzegi, nie krwawi. Częściej u kotów niż kotów.
• Tabliczki. Ten typ ziarniniaka atakuje uda, pachwinę lub brzuch zwierzęcia, któremu towarzyszy silny świąd. Wewnątrz każdej płytki znajduje się płyn, który wycieka, gdy kot drapie zmianę, zjada skórę i powoduje ból. Możliwe jest wykrycie takiej manifestacji ziarniniaka eozynofilowego kota w badaniu wizualnym: w miejscu uszkodzenia, obrzęku, ma czerwony kolor i wysokość około 3-5 cm, powierzchnia zmiany jest błyszcząca, włosy na nich nie rosną. Może wystąpić u zwierząt dowolnej płci.
• Plakieta. Jest to tworzenie małych łysych plam, zabarwionych na czerwono, często na ich powierzchni tworzą się wrzody. Płytka wpływa na plecy, szyję, uda zwierzaka, ale można ją również znaleźć na innych częściach ciała. Często towarzyszy mu swędzenie.

Ziarniniak można również znaleźć na łapach kotów, na brodzie, w ustach, na brzuchu lub bokach.

Przyczyny

Różne czynniki mogą powodować rozwój ziarniniaków u kota lub kota, wśród najczęstszych są:

1. Indywidualna wrażliwość kotów na produkt leczniczy.
2. Reakcje alergiczne.
3. Nadwrażliwość na alergeny unoszące się w powietrzu.
4. Czynnik dziedziczny.
5. Zapalenie skóry wynikające z uszkodzenia zwierzęcia przez pchły lub kleszcze, ukąszenia komarów.

Podstawową przyczyną choroby może być również indywidualna nietolerancja produktu spożywczego. Często ziarniniak może wystąpić, gdy do diety zwierzęcia zostanie wprowadzony nowy rodzaj paszy, przypadkowo przy użyciu chemii gospodarczej lub przyjmowaniu leków. Jednak wielu lekarzy weterynarii twierdzi, że nie wszystkie przyczyny ziarniniaka zagrażającego zwierzętom są zrozumiałe i zbadane..

Objawy

Objawy ziarniniaków eozynofilowych są wielorakie. Obejmują one:

• Obrzęk tkanek.
• Gęste guzki lub małe owrzodzenia na skórze.
• Zmiany skórne są najczęściej pojedyncze.
• W jamie ustnej zwierzęcia - na podniebieniu lub języku - pojawiają się pryszcze (grudki), guzki, blaszki, które uniemożliwiają normalne połykanie. Zjawisko to nazywane jest dysfagią, prowadzi do chronicznego głodu kota i może powodować poważne komplikacje, aż do lipidozy wątroby.
• Czasami pojawiają się foki, którym towarzyszy swędzenie, ale nie powoduje bólu.
• Węzły chłonne u kotów są powiększone.

Najczęściej zwierzę z ziarniniakiem nie zdradza swojego niepokoju, zachowuje się normalnie, zwłaszcza jeśli stan zapalny dopiero się zaczyna i nie powoduje swędzenia. Dlatego właściciel musi uważać na swojego zwierzaka..

Po stwierdzeniu co najmniej jednego z objawów ziarniniaka należy natychmiast udać się do weterynarza i rozpocząć leczenie, ponieważ im wcześniej to się stanie, tym większe szanse kota na pomyślny wynik bez powikłań.

Diagnostyka i leczenie

Lekarz weterynarii przede wszystkim przeprowadza zewnętrzne badanie zwierzęcia, ale dokładną diagnozę można postawić dopiero po przeprowadzeniu analiz, w szczególności badania histologicznego tkanki. Pobiera się próbkę krwi, aby zidentyfikować określony alergen. Również w celu zdiagnozowania choroby zapalnej można zastosować mikroskopię zeskrobywania skóry (aby wykluczyć skutki pasożytów skóry), biopsję skóry kota (mającą na celu wykluczenie nowotworów złośliwych). Zjawiska mikroskopowe w ziarniniaku eozynofilowym są dość typowe, dlatego dla lekarza weterynarii z reguły diagnoza nie spowoduje trudności.

Leczenie ziarniniaka eozynofilowego u kota najczęściej rozpoczyna się od kuracji antybiotykami. Przyjmowanie takich leków nie ma na celu wyeliminowania pierwotnej przyczyny, ale poprawę stanu zwierzęcia, lekarz weterynarii określa czas trwania kursu indywidualnie, ale najczęściej jest to 3-4 tygodnie. Można przepisać następujące leki:

• Doksycyklina (podawać 5-10 mg co 12 godzin).
• Cyklosporyna. Zastrzyki podaje się raz w tygodniu przez miesiąc, dawkę oblicza się indywidualnie - 1 mg na kg wagi kota.

Aby złagodzić silny świąd z ziarniniakami, przepisuje się glikokortykosteroidy, które również szybko łagodzą stany zapalne. Jeśli jednak ziarniniak został spowodowany reakcją alergiczną, wówczas takie leki mogą tylko zwiększyć jego objawy i pogorszyć odporność zwierzęcia. Dlatego niedopuszczalne jest samodzielne przyjmowanie jednego lub drugiego leku, tylko specjalista może określić leczenie..

Gojenie się ran u kotów z ziarniniakiem jest stymulowane lekiem octan metyloprednizolonu lub prednizolonem, które są stosowane do całkowitego wygojenia skóry. Często pobranie środków może zająć kilka miesięcy, ale ulga pojawi się po 30 dniach użytkowania. Dawkowanie w przypadku ziarniniaka jest ustalane indywidualnie przez lekarza weterynarii, ale najczęściej stosuje się takie ilości leku:

• Octan metyloprednizolonu we wstrzyknięciu podskórnym - 4 mg na kg masy ciała kota (co 2-3 tygodnie).
• Prednizolon - 2 mg na kg masy ciała (co 12 godzin).

Kiedy rany się goją, przyjmowanie prednizolonu jest zakończone, ale nie od razu, ale stopniowo zmniejszając dawkę, pozwoli to uniknąć nawrotu ziarniniaka. Jeśli nie można zapobiec kontaktowi z alergenem lub sam alergen nie został zidentyfikowany, wówczas nadal przyjmuje się metyloprednizolon, ale dawka leku staje się najniższa możliwa - raz na 2-3 miesiące.

Leki przeciwhistaminowe są przepisywane w celu wyeliminowania objawów alergii. Identyfikacja alergenu i zapobieganie jego działaniu na zwierzę jest bardzo ważne, dlatego weterynarz może zaproponować specjalną dietę.

Są sytuacje, w których płytki eozynofilowe są odporne na prednizolon. W takim przypadku weterynarz może przepisać inne leki.:

• Deksametazon - doustnie co 24 godziny 0,4 mg na każdy kilogram masy kota.
• Triamcynolon - doustnie co 24 godziny 0,8 mg na każdy kilogram masy kota.

Kiedy goją się płytki eozynofilowe, zmniejsza się ilość leków, celem jest osiągnięcie minimalnej skutecznej dawki (przyjmowanie leku po 2-3 dniach, nie częściej).

Prognozy i zapobieganie

Najczęściej choroba jest uleczalna i ustępuje bez poważnych komplikacji. Ale bardzo ważne jest, aby rozpocząć terapię w odpowiednim czasie, co zwiększy szanse na pomyślny wynik. Kontaktując się z weterynarzem na wczesnym etapie istnieje szansa, że ​​możesz ograniczyć się do przyjmowania tylko prednizolonu, bez antybiotyków i leków przeciwhistaminowych. Jeśli choroba zostanie rozpoczęta, leczenie ziarniniaków eozynofilowych u kota będzie dłuższe i trudniejsze, a sama infekcja może nawet doprowadzić do śmierci zwierzęcia..

Należy jednak pamiętać, że najlepszym sposobem leczenia ziarniniaka eozynofilowego jest profilaktyka, dlatego bardzo ważne jest opracowanie zdrowego i bezpiecznego „jadłospisu” dla zwierzęcia, którego składniki nie będą powodować alergii. Pomoże w tym konsultacja z alergologiem-weterynarzem.

Równie ważne jest monitorowanie higieny osobistej zwierzęcia, mycie go i czesanie, co pomoże zapobiec rozwojowi infekcji skóry. Nie należy zapominać o leczeniu zwierzęcia pasożytami, które mogą powodować ziarniniaki..

Ziarniniak eozynofilowy kotów domowych jest jednym z procesów zapalnych błon śluzowych i skóry. Mimo, że postacie kliniczne są dość zróżnicowane, to procesy te łączy to, co powoduje ich reakcje alergiczne, najczęściej na pokarm, przepisany wcześniej produkt leczniczy, czy na ukąszenie owada - kleszcza, pchły, komara.