Przyczyny i leczenie ziarniniaków eozynofilowych u kotów

Podobnie jak inne stworzenia, koty mogą rozwinąć różne stany zapalne. Wśród nich występuje również niezbyt częsta choroba - ziarniniak eozynofilowy. Jego początek prowokują komórki spokrewnione strukturą z leukocytami, zwane eozynofilami. Początkowo są częścią układu odpornościowego kota, ale kiedy nie działają, powstaje wiele chorób o podobnych objawach, które łączy wspólna nazwa. Choroba nie należy do prostych i łatwych do wyleczenia, konieczne jest wykazanie się wytrwałością, aby przywrócić zwierzęciu zdrowie.

Przyczyny choroby

Dokładny mechanizm powstawania ziarniniaków eozynofilowych jest nadal nieznany. Lekarze nie potrafią odpowiedzieć na pytanie, dlaczego komórki zaprojektowane do ochrony organizmu przed wirusami i bakteriami nagle same zaczynają stwarzać problemy zdrowotne. Istnieje wersja, w której eozynofile mutują pod wpływem patogennych patogenów. Czynniki wywołujące początek choroby to:

• dziedziczna predyspozycja;
• reakcja alergiczna organizmu na pokarm;
• nadwrażliwość na jakikolwiek bodziec zewnętrzny;
• pchły i kleszczowe zapalenie skóry.

Najważniejsze to być uważnym. swojemu zwierzakowi, aby w odpowiednim czasie zauważyć początek choroby, ponieważ każda dolegliwość jest łatwiejsza do wyleczenia na początkowym etapie, nie prowadząc do przewlekłego procesu lub progresji choroby.

Odmiany choroby

W sumie zidentyfikowano trzy typy choroby, różniące się od siebie miejscem wystąpienia i objawami:

• Najcięższą postać choroby można uznać za blaszki eozynofilowe. Najczęstsza lokalizacja tego typu ziarniniaka występuje w brzuchu lub udzie zwierzęcia. Wiek i płeć nie wpływają na częstość i nasilenie choroby. Zdjęcie pokazuje, że płytka nazębna jest czerwoną formacją wystającą do 5 mm ponad osłonę skóry. Dotknięty obszar jest obrzęknięty i powoduje silny, niekontrolowany świąd. Wewnątrz gromadzi się wysięk, który wypływając powoduje korozję skóry zwierzęcia, co powoduje silny ból.
• Płytka eozynofilowa objawia się łatwiej, co może również wystąpić u zwierząt każdej płci i wieku. W różnych częściach ciała kota pojawiają się łysiny, którym towarzyszy zaczerwienienie. Wraz z dalszym rozwojem choroby pojawiają się płaczące, swędzące rany. Najczęściej są widoczne na szyi, plecach i biodrach..
• Wrzód eozynofilowy zawsze występuje na języku lub górnej wardze zwierzęcia. Początkowo pojawia się lekkie zaczerwienienie, które stopniowo powiększa się i może osiągnąć średnicę 5 centymetrów. Ten typ ziarniniaka nie dostarcza bolesnych wrażeń i ujawnia się najszybciej ze względu na dostępną lokalizację. Najczęściej dotyka samic. Wrzody pojawiają się nie tylko w ustach, ale także w gardle, więc mogą przeszkadzać kotu w piciu i jedzeniu, a ona straci na wadze, co właścicielka od razu zauważy.

We wszystkich trzech przypadkach węzły chłonne najbliżej ognisk ziarniniaków mogą ulec zapaleniu, co można łatwo wykryć podczas badania przez lekarza weterynarii.

Jak przebiega diagnoza?

Specjalista będzie mógł za pomocą zewnętrznych znaków zidentyfikować ziarniniaka eozynofilowego i odróżnić go od chorób o podobnych objawach. Ale aby potwierdzić diagnozę, konieczne będzie przeprowadzenie badania histologicznego tkanek objętych stanem zapalnym, pobranie ich próbki. Wszakże łagodne, złośliwe guzy, ropnie i niektóre inne choroby mogą przebiegać podobnie.

Tkanki bada się pod mikroskopem pod kątem typowego zapalenia ziarniniaka. Oznaczono ilościową zawartość eozynofili. Jeśli zostanie znacznie przekroczony, można z pewnością postawić diagnozę. Nawet jeśli podgatunek ziarniniaka nie jest dokładnie zdefiniowany, zaleca się leczenie, ponieważ taktyka środków terapeutycznych dla wszystkich typów ziarniniaków będzie taka sama.

Bardzo ważne jest, aby zidentyfikować czynnik przyczyniający się do choroby. Zwykle po wykluczeniu składnika wywołującego alergię leczenie jest szybsze i skuteczniejsze. Dlatego konieczne będzie przeprowadzenie testów alergicznych. Potrzeba określenia alergenów przez chwilę, ale ta procedura jest ważna. Możliwe, że choroba ma przyczynę autoimmunologiczną, w takim przypadku leczenie będzie miało na celu złagodzenie objawów.

Niektóre rodzaje porostów mogą przejawiać się podobnie do ziarniniaka, ale w przeciwieństwie do niego porosty są przenoszone na ludzi. Dlatego nie powinieneś próbować diagnozować siebie. W przypadku uszkodzenia skóry kota należy pokazać lekarzowi weterynarii.

Leczenie ziarniniaka eozynofilowego u kotów

W związku z wersją o udziale patogennych drobnoustrojów w pojawieniu się ziarniniaków, wiodące miejsce w leczeniu tej choroby zajmuje antybiotykoterapia iz reguły owocuje. Kot otrzymuje lek dwa razy dziennie przez 3 tygodnie "Doksycyklina" lub zastrzyki podawane są raz w tygodniu "Cyklosporyna" (W sumie potrzebne są 4 wstrzyknięcia). Twój lekarz obliczy dawkę, w zależności od wagi zwierzęcia.

Aby wyeliminować swędzenie skóry, często stosuje się leki hormonalne, mają one dobry efekt, ale szybko uzależniają. I odwrotnie, objawy mogą się z czasem pogorszyć. Ponadto ucierpi odporność. Najczęściej podaje się prednizolon gdy u kotów pojawiają się ziarniniaki eozynofilowe, leczenie prowadzi się do wygojenia się wrzodów. Anuluj lek stopniowo, upewniając się, że nie wystąpią żadne nawroty.

Czy istnieje zapobieganie

Zwierzę musi zorganizować pełne i prawidłowe odżywianie, upewniając się, że nie wystąpi reakcja alergiczna na pokarm. W końcu to drapanie się od alergii, które może stać się podstawą do manifestacji ziarniniaków eozynofilowych..

Skóra zwierzaka powinna być regularnie zbadać w celu zidentyfikowania niekorzystnych objawów. Przecież jeśli zmiana jest duża, leczenie może się nie powieść, dojdą do wtórnych infekcji, a zwierzę umrze.

Ważna jest również higiena kotów.. Należy regularnie czesać i myć. specjalne hipoalergiczne szampony, eliminujące gromadzenie się drobnoustrojów.