Niebezpieczne objawy i właściwe leczenie gronkowców u psów

W tym artykule omówię chorobę gronkowców u psów. Wymienię rodzaje i przyczyny choroby. Opowiem ci o leczeniu i zapobieganiu chorobie.

Staphylococcus aureus to bakteria, która żyje w organizmie każdego zwierzęcia, ale może być utajona. Układ odpornościowy zdrowego psa utrzymuje bakterie w stanie uśpienia, infekcja nie może uszkodzić organizmu.

Grupy ryzyka i trasy przesyłu

Zagrożone są psy:

• Z cukrzycą
• Z brakiem witamin w organizmie
• Zarażony kleszczami, pchłami
• Alergicy
• Z obniżoną odpornością
• Szczenięta starsze i małe

Staphylococcus aureus jest przenoszony między psami, ryzyko infekcji jest większe, jeśli zwierzę ma osłabiony układ odpornościowy.

Przyczyny choroby

Staphylococcus aureus może się rozwinąć, gdy:

• Zatrucie
• Słaba odporność
• Choroby skórne
• Choroby tarczycy
• Mechaniczne uszkodzenie skóry
• Dziedziczna predyspozycja

Objawy choroby

W przypadku zakażenia bakterią na skórze zwierzęcia pojawiają się czerwone plamy, w których wypadają włosy lub ropnie.

Zaniedbana choroba może wywołać rozprzestrzenianie się infekcji w uszach.

W tym przypadku z uszu wypływa wydzielina z gnijącym zapachem, a zwierzę jest zmartwione i niewygodne..

Pies zarażony kleszczami lub pchłami często swędzi i może być nosicielem infekcji gronkowcowej. Bakterie rozprzestrzeniają się po całym ciele, drapiąc i podrażniając skórę.

Szczenięta i starsze psy mogą cierpieć na Staphylococcus aureus, który można pomylić z zatruciem z powodu objawów.

W przypadku Staphylococcus aureus zwierzę nieustannie wymiotuje i wymiotuje. Ciało jest szybko odwodnione, a choroba może być śmiertelna.

Diagnostyka

Tylko weterynarz może z całą pewnością zdiagnozować infekcję. Jeśli wystąpią objawy takie jak swędzenie, biegunka, wymioty, plamy, ropnie, niepokój zwierząt domowych, wydzielina z uszu, należy skontaktować się z kliniką weterynaryjną.

Zdiagnozuj gronkowca, jeśli jest materiał do hodowli i biopsji.

Leczenie choroby

Zwierzę z infekcją najlepiej leczyć pod nadzorem lekarza weterynarii. Klinika dobierze metodę terapii dla zwierzęcia na podstawie jego indywidualnych cech.

Przy wyborze leków lekarz powinien przeprowadzić test alergiczny. Przebieg przyjmowania przepisanych przez lekarza antybiotyków powinien trwać 21 dni.

Twój weterynarz może zaoferować kilka opcji leczenia w celu zwalczania choroby..

• Antybiotyki są bardzo skuteczne. Leki stosowane w walce z chorobą: Enroflox, Cipronol, Quinokol, Baytril.
• Immunostymulanty pomagają zabijać bakterie dzięki własnej odporności psa. Immunoterapia bierna pomoże tylko we wczesnych stadiach choroby. Jeśli choroba jest zaawansowana, weterynarz przepisuje leki, które aktywnie stymulują układ odpornościowy. Immunostymulanty mogą uzależniać, lepiej wymieniać je ze sobą.
• Z wirusem walczy bakteriofag gronkowcowy, który podaje się chorym zwierzętom. Stosowanie tej metody nie wyklucza stosowania maści przeciwzapalnych, które łagodzą swędzenie..

Powikłania choroby

Staphylococcus aureus w skomplikowanej formie rani zwierzaka.

Pies się martwi, nie śpi dobrze, ciągle przeczesuje rany, wprowadzając do nich jeszcze więcej bakterii. Z czasem rany zamieniają się w bolesne czyraki.

Staphylococcus aureus wywołuje choroby dermatologiczne i procesy zapalne w organizmie, które osłabiają układ odpornościowy i odwadniają psa.

Opieka nad chorym zwierzakiem

W ramach leczenia zwierzę powinno przyjmować leki przeciwhistaminowe, aby złagodzić swędzenie. Pies, który powstrzymuje swędzenie i rozprzestrzenianie infekcji w całym ciele.

Lek Tribax łagodzi swędzenie. Rozczesane rany można myć roztworem dimeksydu.

Tylko weterynarz może zdiagnozować rodzaj gronkowca i przepisać najskuteczniejsze leczenie.

Samoleczenie w przypadku rozprzestrzeniania się infekcji jest niepożądane i może pogorszyć sytuację.

W przypadku choroby w diecie należy uwzględnić witaminy, aby wzmocnić układ odpornościowy. Utrzymanie diety, którą może zalecić lekarz weterynarii, jest konieczne.

Staphylococcus aureus psów jest przenoszony na ludzi

Infekcja gronkowcami może przenosić się na ludzi. Osoby z osłabioną odpornością, niedoborami witamin, małe dzieci i osoby starsze są podatne na infekcje.

Dokładnie myj ręce w trakcie leczenia i po kontakcie z chorym zwierzęciem. Należy zachować ostrożność w procesie leczenia i unikać kontaktu niemytych rąk osoby z jego błoną śluzową i ranami na skórze.

Zapobieganie

Jako środek zapobiegawczy konieczne jest poddawanie zwierzęcia regularnym badaniom przez lekarza weterynarii. Wystarczająca ilość witamin w diecie psa pozwoli wzmocnić się układowi odpornościowemu i oprzeć się chorobie.

Ryzyka zakażenia można uniknąć, jeśli zwierzę nie ma kontaktu z bezpańskimi zwierzętami..

Po zauważeniu objawów gronkowca należy natychmiast skontaktować się z lekarzem weterynarii. Samoleczenie w przypadku infekcji jest przeciwwskazane. Utrzymanie bezpłodności psa nie gwarantuje, że jest on chroniony przed infekcjami. Dieta, badanie specjalistyczne, uważna postawa właściciela i szczepienia pomogą zapobiec infekcji..