Ragamuffin - szczegółowy przegląd rasy

Nie tylko zwierzakiem lub towarzyszem, ale kotem, który widzi Boga w swoim właścicielu i jedyną żywą istotą godną uwagi jest Ragamuffin. Pomimo względnej młodości rasa ma rzeszę fanów, która rośnie każdego roku. Jeśli chcesz mieć kota, który będzie Ci towarzyszył zawsze i wszędzie, powinieneś rozważyć kandydaturę Ragamuffina.

Odniesienie do historii

Mgławica historii pochodzenia rasy ma logiczne uzasadnienie. W latach 90. hodowczyni i hodowczyni Ann Baker poświęciła swoje życie hodowli i doskonaleniu rasy Ragdoll. Koty, które potocznie nazywane są szmacianymi lalkami, miały wiele zalet i wielbicieli, ale hodowca postawiła sobie za cel poszerzenie palety barwnej rasy.

Przodkami ragdolli byli kot Josephine, złapany na drodze w stanie na wpół martwy, oraz długowłosy kot Deddy Warbucks z próbką koloru. Wydarzenia miały miejsce w 1963 roku w Riverside (USA). W rzeczywistości oba zwierzęta były rozmnażane, ale miały piękny wygląd, a ich pula genów pozwoliła na stworzenie i zatwierdzenie nowej rasy..

Do krycia eksperymentalnego Anna zdecydowała się wykorzystać hodowlane ragdolle i „bezpańskie” koty o odpowiednich umaszczeniach. Hodowca dążył do 2 celów - poszerzyć paletę kolorów i wzmocnić pulę genów rasy. Z jednego z skojarzeń narodził się duży, długowłosy i niesamowicie piękny kotek, który wyglądał jak ragdoll, ale jednocześnie miał swoje cechy.

To interesujące! Początkowo rasa została nazwana Cherubinem, co oznacza Najwyższego Anioła (mitologia chrześcijańska). Również panna A. Baker uznała za konieczne zachowanie prawa selekcji tylko dla siebie, co zostało określone w dokumentach o rejestracji rasy..

Oczywiście nie sposób wymienić całej krwi płynącej we krwi Ragamuffina. Josephine była potomkiem angory i kundla, Deddy Warbucks miał najwyraźniej krewnych syjamskich, a tego, jakiego rodzaju krew płynęła w żyłach „przypadkowych producentów”, nikt nie zna. Pierwsze pojawienie się Ragamuffina miało miejsce w 1994 roku.

To interesujące! „Monopolizacja” cherubinów przez pannę A. Baker nie odpowiadała hodowcom z międzynarodowych klubów, ponieważ popularność rasy szybko rosła. W wyniku głosowania rasa została przemianowana na Ragamuffin, co w tłumaczeniu z angielskiego brzmi jak ragamuffin. „Winowajcami” tak niezwykłej nazwy byli drugorzędni producenci rasy - koty uliczne, które rzadko wyglądają reprezentacyjnie.

Reakcja na „drugi pomysł” Anny Baker była mieszana. Niektórzy eksperci natychmiast dostrzegli w „ragamuffins” obiecującą nową rasę, niektórzy „eksperci” szanowali, że Ragamuffin był ragdollem o nowym kolorze, szczególnie „żarliwe umysły” sugerowały próbę oszukiwania i „oszukiwania” ich własnych zalet. Niemniej jednak w 2000 roku rasa otrzymała status wystawowy, aw 2003 roku została uznana przez Cat Fanciers Association (CFA), po American Cat Fanciers Association (ACFA).

Wygląd

Ragamuffiny są rzeczywiście bardzo podobne do Ragdolli. Wielu miłośników kotów nie potrafi odróżnić rasy na podstawie zdjęcia, jednak nadal istnieje znacząca różnica, ragdolle są ograniczone w palecie kolorów, a ragamuffiny mogą mieć „futro” w dowolnym kolorze. Dopuszczalne są białe plamy, kolory sepii i norek, kombinacje pasków i plam oraz inne warianty.

Oczywiście istnieje kilka dominujących kolorów:

• Punkt koloru - Kolor syjamski, w tym siły (czarno-brązowy) i odcienie czekolady.
• Dwubarwny - kolor składający się z dwóch kolorów może „leżeć” równomiernie, w plamach lub arkuszach.
• Mora - jaskrawo kontrastujące plamy lub paski na jaśniejszym podstawowym kolorze szaty.

Uwaga! Ragamuffins są podzielone na długowłosy i średniowłosy.

Dominującym kolorem tęczówek jest zielony, żółty lub żółto-zielony. Jednak standard dopuszcza oczy niebieskie, ultramarynowe i akwamarynowe. Możliwa jest również heterochromia z jednym niebieskim okiem. Jeśli chodzi o hodowlę, preferowany jest kolor, ale jasność tęczówek..

Opis rasy pod względem wyglądu dość mocno współgra z nazwą „Ragged Man”. Duże, długowłose, lojalne, oko w oko, całkowicie udomowione i po prostu wspaniałe koty byłyby bardziej odpowiednie dla oryginalnego imienia Cherubin. Rasa kotów Ragamuffin jest duża, waga kota sięga 9-10 kilogramów, koty 5-6. Wzorzec rasy składa się z kilku kryteriów.

Raggers mają mocne, muskularne ciało, które wygląda na nieco wydłużone. Łapy są średnie, dobrze rozwinięte, z wypukłymi opuszkami i kępkami włosów między palcami. Kończyny przednie są nieco krótsze niż tylne, co jest wyraźnie widoczne, gdy kot znajduje się w pozycji wystawowej. Pędzel mocny, zwarty, zaokrąglony. Ogon jest proporcjonalny do tułowia, przerzedzony od nasady do końca, bardzo puszysty. Szyja jest krótka i szeroka. Wizualnie szyję dodatkowo skraca ozdobny kołnierz.

Kufa jest zgrabna, szeroka, zaokrąglona, ​​klinowata z wyraźnie zaznaczonymi policzkami. Uszy średnie, zadbane, szeroko rozstawione, zaokrąglone, czasem z frędzlami rysia. Wizualnie, ze względu na puszystą sierść, uszy wydają się małe. Oczy są zwykle owalne, szeroko rozstawione i ukośnie. Ekspresyjny wygląd, jedno z kryteriów oceny.

Uwaga! „Frędzle rysia” na uszach nie są warunkiem ani zaletą, ale zwiększają wartość kociaka ze względu na oryginalny wygląd.

Charakter i wychowanie

Spokojne i przyjacielskie, potulne i ciche, lojalne i wyrozumiałe, ale bardzo wrażliwe Ragamuffiny wymagają specjalnych warunków przetrzymywania. Jeśli jesteś zafascynowany rasą i już otworzyłeś zakładkę przeglądarki, aby dowiedzieć się, gdzie sprzedawane są kocięta Ragamuffin - przestań! Najpierw upewnij się, że możesz zapewnić zwierzęciu wygodne życie, a mianowicie:

• Kot Ragamuffin powinien być pierwszym zwierzęciem, które pojawiło się w domu i tylko „alfa”. Możesz dostać kolejnego kota lub psa, ale po tym, jak podopieczny dorośnie i upewni się, że „należysz” w całości do niego. Zwierzęta są bardzo zmartwione, jeśli muszą podzielić terytorium jako „nowicjusz”.
• Ragamuffins nie wiedzą, jak się bronić! Najlepsze zwierzę może uciec. Jeśli masz małe dzieci, kupowanie kociaka to temat tabu! Jednak same Ragamuffiny bardzo lubią dzieci i jeśli zwierzak już mieszka w rodzinie, która czeka na uzupełnienie, problemy nie pojawią się.
• „Raggers” z pulą genów bezpańskich kotów absolutnie nie wiedzą, jak polować. Hodowcy wyjaśniają to zjawisko mutacją genów i zbiegiem okoliczności. W rzeczywistości gen łowiecki nie jest „złamany”, po prostu nie istnieje, Ragamuffina nie można nauczyć zabijania typowych kocich „ofiar”. To jeden z najważniejszych punktów, pamiętaj, że jeśli Twój zwierzak wyjdzie na ulicę, szybko umrze z głodu, ponieważ nie wie, jak zdobyć jedzenie.!
• Ragamuffins nie mogą zostać ukarane! Ani słowa, ani gestu, ani spojrzenia! Jeśli podopieczny odczuwa wrogość właściciela, cierpi, co prowadzi do stresu ze wszystkimi wynikającymi z tego konsekwencjami.
• A co najważniejsze, Ragamuffins nie mogą znieść oddzielenia od swojego pana. Kupując kociaka, pamiętaj, że musisz zabrać ze sobą swojego zwierzaka w podróże służbowe i na wakacje. Nie pochlebiaj sobie, mając nadzieję, że się „przyzwyczaisz”. Waszą nieobecność w godzinach pracy zwierzę wytrzyma przy odpowiednim wychowaniu, ale jeśli Ty, Boże, znikniesz na długi czas, melancholia podopiecznego nie będzie miała granic.

W przeciwnym razie Ragamuffins są idealne. Inteligencja i chęć zadowolenia właściciela pozwala zwierzakowi opanować zasady zachowania i nauczyć się sztuczek dosłownie za pierwszym razem. Oddział nigdy nie będzie przeszkadzał, nie mówiąc już o miauczeniu, przyciągającym uwagę. Jeśli twój podopieczny chce się porozumieć, inteligentnie podejdzie do ciebie, gdy nie będziesz zajęty i cicho mruczy.

Spędzanie czasu razem jest ulubioną rozrywką Ragamuffinna; na zaproszenie przytuli się do twoich kolan, gdy będziesz zajęty swoimi sprawami lub będzie cię obserwował z boku. Zwierzęta wymagają od właściciela dużo uwagi, miłości, troski i wrażliwości i nigdy nie okażą się „buntownikami” lub agresorami.

Ważny! Jeśli jesteś fanem spacerów na świeżym powietrzu, warto przeczytać wskazówki, jak przyuczać kota do smyczy i chodzić po Ragamuffinn pod ścisłym nadzorem.!

Konserwacja i pielęgnacja

Ragamuffin należy do kotów długowłosych i ma gęste majtki, co sugeruje odpowiednią pielęgnację sierści:

• Kąpiel w razie potrzeby, ale przynajmniej raz na 6 miesięcy. Chociaż rasa nie lubi wody, nie będzie problemów z kąpielą, bo zwierzaki bezgranicznie ufają właścicielowi.
• Codzienne szczotkowanie.
• Intensywne czesanie w okresie linienie.

Większość Ragamuffinów, delikatnie mówiąc, jest flegmatyczna, więc właściciel musi monitorować stan oczu, uszu i pazurów zwierzaka. W razie potrzeby przetrzyj kąciki oczu wilgotnym wacikiem, uszy czyści się wacikiem i oliwką dla dzieci, paznokcie opiłować lub przyciąć obcinaczem do paznokci. Jeśli planujesz nauczyć swojego zwierzaka drapaka to zacznij od wczesnego dzieciństwa, możliwe, że na początku będziesz musiał przypomnieć podopiecznemu o takiej potrzebie „Zrób manicure”.

Ważny! Przy odpowiedniej pielęgnacji Ragamuffins żyją 15-20 lat!

Następnym punktem jest odżywianie. Jeśli nie masz dużego doświadczenia dietetycznego, najlepiej przechowywać Ragamuffin w gotowych do spożycia produktach super premium. Przy karmieniu „naturalnym” stosuj suplementy witaminowe! Pamiętaj, że duże kości i długie włosy nieustannie „ciągną” witaminy i minerały.

Ważny! Nie zapomnij o zastosowaniu specjalnych past do wchłaniania wełny, która dostała się do żołądka po lizaniu! Zablokowanie jelit wełną objawia się zmniejszeniem aktywności, które według Ragamuffina jest niezauważalne, a jeśli przegapisz pierwsze objawy, jesteś w dużym ryzyku.

Zdrowie

Ragamuffiny nie mają dziedzicznych wad, potrzebują, jak wszystkie zwierzęta domowe szczepienia i regularne kontrole weterynaryjne, ale nie będzie żadnych specjalnych ostrzeżeń. Pamiętaj tylko o jednym, zwierzak będzie potrzebował Twojej nieograniczonej uwagi od pierwszego dnia przejścia do ostatniego wydechu, w przeciwnym razie kot wpadnie w stres, który może sprowokować rozwój wszelkich chorób.