Szpic japoński: opis rasy, pielęgnacja i pielęgnacja psa

Szpic japoński to mała rasa psów. Zostały wyhodowane w latach 20. - 30. XX wieku. Jako podstawę przyjęto inne rasy szpicopodobne. Szpic japoński jest uznawany przez wszystkie główne organizacje zajmujące się psami, z wyjątkiem American Kennel Club. To miłe i wesołe zwierzęta, które nigdy nie wchodzą w konflikt. Dzieci postrzegają je jako żywe zabawki. Psy praktycznie nie szczekają i są czyste.

1 Pochodzenie

Rasa została wyhodowana w Japonii w latach dwudziestych - trzydziestych XX wieku. w wyniku skrzyżowania różnych szpiców. Jego przodkiem jest biały szpic niemiecki, sprowadzony do Japonii z północno-wschodniej części Chin. Po raz pierwszy na wystawie w Tokio w 1921 roku została zaprezentowana nowa rasa o nazwie szpic japoński. Do 1936 roku rasa była sukcesywnie ulepszana poprzez krzyżowanie różnych małych szpiców, które sprowadzono z Chin, Australii, USA i Kanady..

W 1948 roku Klub Japoński przyjął wzorzec rasy. Takie psy zaczęły zdobywać popularność w latach 50., kiedy zostały wywiezione za granicę.. Uznanie rasy przez międzynarodową organizację kynologiczną nastąpiło w 1964 roku. Japoński szpic karłowaty jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie i jest rozpoznawany przez większość głównych klubów hodowlanych..

Początkowo psy hodowano jako zwierzęta ozdobne. Teraz jest to typowy przedstawiciel ras trzymanych w pomieszczeniach. Takie zwierzęta są często używane w cyrku. W Rosji jest ich sporo. Często te psy są mylone z upodobaniami Samoyeda..

2 Opis

Szpic japoński to mały ozdobny pies o spiczastej kufie i luksusowej śnieżnobiałej sierści. Samce osiągają 38 cm w kłębie, samice są nieco niższe. Kształt ciała jest prawie kwadratowy.

Opis rasy przedstawiono w tabeli:

Szpic japoński ma czystą biel. Podszerstek jest gęsty, miękki w dotyku. Włos na głowie jest krótki, a na ogonie, klatce piersiowej i szyi - długi.

Poważne wady wyglądu obejmują ślady, przelewy, odcienie brzoskwiniowe lub szare. Powodem uboju są również:

• okrągłe oczy;
• brak stojącego ogona lub opadających uszu;
• tchórzostwo, nerwowość;
• zakręcony ogon z tyłu.

3 charakter

Szpic japoński ma wspaniałą osobowość. To urocze, przyjazne, wesołe i odważne zwierzę. Pies jest mocno przywiązany do rodziny, w której żyje, zawsze stara się być w centrum wydarzeń i z trudem znosi długotrwałą samotność i rozłąkę.

Pies tej rasy jest inteligentny, posłuszny i zadbany, umiarkowanie ciekawy, aktywny i zabawny. Nigdy nie wchodzi w konflikty z innymi zwierzętami, ale czasami okazuje zazdrość. Jeśli pies jest odpowiednio wychowany i otrzyma od właściciela niezbędną uwagę, nigdy nie zacznie żuć mebli i psuć rzeczy. Szpic japoński ostrożnie podchodzi do obcych, ale rzadko okazuje agresję.

To lojalny i odważny zwierzak, doskonały towarzysz, czujny stróż i lojalny przyjaciel, który szczeka tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Prawie każdy może mieć takiego psa - rodziny z dziećmi, osoby starsze i samotne..

Zalety i wady rasy:

4 Wybór szczeniaka

Wybór szczeniaka powinien w hodowli specjalizującej się w hodowli psów tej rasy. Przed zakupem musisz zdecydować o płci zwierzaka i celach, do których będzie używany: wpływa to na cenę zwierzęcia.

Koszt szczeniaka szpica japońskiego to 30-60 tysięcy rubli.

Dziecko powinno zostać zakupione w wieku 1,5-2 miesięcy. W tym czasie ma już miejsce kształtowanie wyglądu i temperamentu. Konieczna jest ocena stanu zwierzęcia. Pomieszczenie musi być czyste i jasne. Hodowca zawodowy musi przedstawić rodowód i paszport weterynaryjny, który zawiera informacje o otrzymanych szczepieniach.

Szczeniak musi być aktywny, dociekliwy i zdrowy, z czystymi uszami i oczami, błyszczącą sierścią o wyjątkowo śnieżnobiałym umaszczeniu. Brzuch nie powinien być twardy i mieć ślady obrzęku: wskazuje to na obecność robaków lub krzywicy.

Ważne jest, aby wybrać odpowiednie imię szczenięcia. Nie powinno to być zbyt proste ani skomplikowane. W przypadku szpica japońskiego odpowiednie są następujące opcje:

• samce: Uranus, Rich, Carat, Guinness, Verdi, Neptune, Brownie, Light, Umka, Smoky;
• suki: Helga, Sandra, Irma, Dora, Elsa, Tina, Nymph, Hani, Mila, Ellie.

5 Edukacja i szkolenie

Szczeniaka szpica japońskiego należy wychować natychmiast po pojawieniu się w domu.. Pokaż swojemu psu, gdzie spać i odpocząć. Ponieważ dziecko ma figlarny, niespokojny i raczej uparty charakter, ważne jest, aby stale się z nim komunikować. Musisz go także wyszkolić w grze..

Szpic japoński jest niezwykle drażliwy. Nie powinien być poddawany poważnemu szkoleniu, ale konieczne jest nauczenie podstawowych poleceń, aby dalej był posłuszny właścicielowi. Zajęcia odbywają się z nagrodą w postaci poczęstunku.

6 Konserwacja i pielęgnacja

Pies tej rasy potrafi przystosować się do każdych warunków bytowych. Można go nawet trzymać w wolierze. Ale w tym przypadku zwierzę będzie trudne nie tyle fizycznie, co psychicznie, ponieważ ma towarzyski charakter i bez komunikacji z osobą będzie tęsknić.

Specyfika pielęgnacji szpiców:

• Oczy. Ze względu na zwiększoną wrażliwość zwraca się na nie szczególną uwagę. Po wyjściu na zewnątrz często pojawiają się zaczerwienienia i łzawienie oczu. Oczy należy przetrzeć miękką szmatką zamoczoną w mocnej herbacie lub bulionie z rumianku.
• Pazury. Nie trzeba ich ciąć, ponieważ same są szlifowane podczas spaceru. Skracaj je wyłącznie na wilczych pazurach.
• Uszy. Wyczyść w razie potrzeby.
• Łapy. Sprawdzane po każdym spacerze pod kątem pęknięć lub nacięć.

Nie można zbyt często kąpać szpiców japońskich: w ten sposób zmywa się tłuszcz z wełny, podszerstek jest przemoczony, a film ochronny na skórze jest uszkodzony. Dlatego w razie potrzeby przeprowadza się procedury wodne. Musisz umyć psa specjalnym szamponem, który zawiera naturalne olejki. Jeśli używasz ostrych detergentów, zaczną one niszczyć wełnę..

Nie zaleca się przycinania zwierzęcia, ale należy je czesać 2 razy w tygodniu. Pies zrzuca dwa razy w roku. W tym okresie konieczne jest usunięcie miękkiego podszerstka, aby zapobiec rozwojowi zapalenia skóry i egzemy płaczącej. Podczas linienia psy do szczotkowania używają slickera lub furminatora dla długowłosych zwierząt.

Aby zapobiec robakom, które mogą zarazić szpica, co 3 miesiące podają leki przeciwrobacze:

• Dosalid.
• Cestal plus.
• Triantelm.
• Milbemax.

6.1 Odzież i chodzenie

Ponieważ nie zaleca się zbyt częstego kąpieli zwierzaka, aby utrzymać czystość sierści, należy przyzwyczaić się do noszenia kombinezonu, który ochroni zwierzę przed zabrudzeniem podczas spaceru w niepogodę. Ubranie powinno być luźne, nie krępujące ruchów i nie przeszkadzające w sikaniu.

Kombinezon można prać codziennie, ponieważ materiał dość szybko wysycha. Na zimę kupują odzież wielowarstwową - z tkaniny przeciwdeszczowej, syntetycznego winterizera i miękkiej podszewki.

OD "język japoński" musisz chodzić 2 razy dziennie przez pół godziny lub dłużej. Ten pies uwielbia gry na świeżym powietrzu. Dla niej musisz kupić piłki, piłki i inne dodatkowe zabawki. Aby zwierzę mogło spożytkować zgromadzoną energię, należy chodzić po opuszczonych miejscach, w których można wypuścić psa ze smyczy.

6.2 Karmienie

Na początku szpic musi być karmiony pożywieniem, do którego jest przyzwyczajony u hodowcy. Po 7-10 dniach możesz go przyzwyczaić do głównej diety. Bezpośrednio po jedzeniu nie wyprowadzaj psa na spacer. Zawsze miej w misce czystą wodę.

Szpic japoński można karmić suchą karmą super premium przeznaczoną dla ras miniaturowych. Zawiera składniki odżywcze, które pomogą Twojemu psu zachować zdrowie i radość.

Jeśli pies jest karmiony naturalnymi produktami, dieta musi obejmować:

• mięso - jagnięcina lub wołowina bez tłustych żył, gotowany kurczak;
• ryby - owoce morza gotowane i bez kości;
• zboża - gryka i ryż;
• warzywa - brokuły, ogórki, dynia, cukinia, marchew, których kawałki dodaje się do owsianki z mięsem;
• jajka - gotowane lub w postaci omletu.

Wyłączone z menu:

• Twarde mięso;
• Pikantny;
• tłuszczowy;
• Słodkie;
• mąka.

Dorosłego psa karmi się 2-3 razy dziennie małymi porcjami. Szczeniętom podaje się jedzenie 4-6 razy dziennie, stopniowo przechodząc na 3 posiłki dziennie w ciągu roku. Zwierzęta są podatne na otyłość, dlatego ważne jest, aby kontrolować ich dietę.

6.3 Choroby

Szpic japoński ma silną odporność i doskonałe zdrowie. Jedynym słabym punktem psa są oczy, które mają zwiększoną wrażliwość na światło. Z tego powodu zwierzę może rozwinąć takie choroby, jak:

• wywinięcie / odwrócenie powieki;
• zanik lub zwyrodnienie siatkówki.

Psa należy okresowo przecierać powieki, a oczy przepłukiwać preparatami okulistycznymi.

Szpicowi niezwykle rzadko rozwijają się choroby hormonalne, które są dziedziczne. W takim przypadku obserwuje się problemy z nadnerczami i tarczycą. Rak może pojawić się w podeszłym wieku.

Średnia długość życia szpica japońskiego to 11-13 lat.