Szpic japoński

Szpic japoński to przyjazny i wesoły pies ozdobny o miłym charakterze, jasnym wyglądzie i wybitnej inteligencji. Stosunkowo młoda rasa pochodząca z krainy wschodzącego słońca przez pół wieku zdołała zdobyć własny fanklub nie tylko w domu, ale także na innych kontynentach.

W Japonii rasa i wzorzec zostały oficjalnie uznane w 1948 roku, po czym śnieżnobiały szpic stał się bardzo popularny w ich ojczyźnie. Później zaczęto je eksportować do krajów europejskich i Ameryki. Angielski Związek Kynologiczny przyjął szpica japońskiego w 1977 roku, a FCI (Cynological Federation International) opublikował standard w 1964 roku. American Kennel Club nie rozpoznał szpica z powodu dużego podobieństwa w wyglądzie do amerykańskiego psa amerykańskiego, chociaż niektóre stowarzyszenia w USA nadal zarejestrowały rasę.

Recenzja wideo rasy szpiców japońskich (wywiad z hodowcą):

Pierwszy biały szpic przyjechał do Rosji dzięki wybitnemu trenerowi cyrku Nikołajowi Pawłence w 1994 roku. Artysta Ludowy Rosji i laureat nagrody państwowej początkowo nie zamierzał angażować się w poważną pracę hodowlaną, potrzebował psów do nowego występu, ale los potoczył się inaczej i dziś Pavlenko jest jednym z najbardziej znanych hodowców szpiców japońskich..

Wygląd i standardy

Szpic japoński to ostra lisa twarz z czarnymi guzikami oczu, okrągłym nosem i słodkim uśmiechem, które wyraźnie wyróżniają się na tle puszystych śnieżnobiałych włosów. Bardzo piękne i eleganckie psy o prawidłowej, silnej budowie. Są małe, ale nie do końca karłowate: średnia wysokość - 32-38 cm, waga - 6-9 kg. Dymorfizm płciowy jest dobrze wyrażony, samce są dużych rozmiarów i mają grubszą, długą szatę.

Głowa i kufa

Wymiary głowy są proporcjonalne do ciała. Czaszka jest umiarkowanie szeroka z zaokrąglonym czołem. Przystanek jest dobrze widoczny. Kufa jest spiczasta, w kształcie klina. Nos jest czarny, mały. Zgryz prawidłowy, zgryz nożycowy. Wargi napięte, suche, dobrze napigmentowane. Oczy są migdałowe, średniej wielkości, osadzone pod lekkim kątem, ciemne. Powieki są czarne. Uszy są trójkątne, małe. Osadzony wysoko, noszony prosto i skierowany do przodu

Mieszkaniowy

Budowa ciała jest mocna, kwadratowy format. Klatka piersiowa jest wystarczająco szeroka i głęboka. Żebra lekko wysklepione. Grzbiet jest krótki i prosty. Brzuch jest podciągnięty. Ogon leży z tyłu, zwinięty w pierścień, wysoko i średniej długości. Nogi są mocne, muskularne, normalnej długości, proporcjonalnej do tułowia, ale wydają się nieco krótsze ze względu na grubą szatę. Łapy zaokrąglone, palce zebrane. Grube opuszki, jak czarne paznokcie. Aktywne, pewne ruchy.

Wełna i kolory

Włos okrywowy prosty, umiarkowanie gruby, niezaciskający tułowia, oraz gruby, krótki, miękki, dość gęsty podszerstek. Włos jest krótszy na uszach, kufie i kończynach dolnych. W innych sekcjach jest dłuższy. Obfite upierzenie obejmuje szyję, łopatki i klatkę piersiową; na ogonie kręgosłup tworzy obfite grzywki. Jednolity biały z białym podszerstkiem.

Charakter i portret psychologiczny

Charakter szpica japońskiego jest przyjemny pod każdym względem. To odważny, wesoły, sympatyczny i uroczy pies. Podobnie jak inne rasy ozdobne, jest bardzo przywiązana do rodziny, zawsze powinna brać udział w biznesie i jest w centrum wydarzeń, ciężko przechodzi rozłąkę i długą samotność.

Szpice są posłuszne, inteligentne i zadbane, umiarkowanie zabawne, aktywne i ciekawskie. Z reguły nie kolidują z innymi zwierzętami, tylko w niektórych przypadkach mogą okazywać zazdrość. Przy odpowiednim wychowaniu, uwadze właściciela, nie psują rzeczy i nie gryzą mebli. Obcy są zwykle ostrożni, ale rzadko agresywni. Szpice słyną z lojalności i odwagi, są doskonałymi towarzyszami, lojalnymi towarzyszami i czujnymi stróżami, którzy udzielą czystego głosu tylko w razie potrzeby..

Piękno tej rasy polega na tym, że będzie pasować absolutnie do każdej rodziny, z dziećmi lub bez, osób samotnych i osób starszych. Dla każdego Szpic stanie się towarzyszem, wiernym przyjacielem i wyrozumiałym rozmówcą.

Edukacja i trening

Wychowanie i szkolenie głównych zespołów to podstawa nawet dla ras ozdobnych. W przypadku szpiców problemy zwykle nie pojawiają się. Z wiekiem psy zapamiętują zasady domu, dostosowują się do rytmu życia rodzinnego i od razu zaczynają rozumieć właściciela. W procesie wychowania nie powinno być chamstwa, a tym bardziej użycia siły fizycznej. Słysząc surowy ton, szczeniak wyciągnie niezbędne wnioski, a za prawidłowe działania powinien otrzymać nagrodę lub pochwałę.

Szpice są łatwe do nauczenia się różnych poleceń i sztuczek, lubią sprawiać radość. Jeśli właściciel ma czas i ochotę, pies chętnie wesprze pomysł uprawiania agility lub freestyle.

Występ szpica japońskiego na pokazie freestyle (taniec z psami):

Szpic japoński poczuje się równie dobrze w małym mieszkaniu, jak iw prywatnym domu, najważniejsze jest to, że jest obok osoby. Wesoły i odjazdowy na ulicy, Pomeranian jest cichy i dyskretny w domu. Charakteryzuje się czystością i schludnością przy niewielkich rozmiarach, więc rzadko sprawia kłopoty. Należy zaznaczyć, że gruba sierść zrzuca i pozostaje na rzeczach i meblach, ale jeśli regularnie szczotkujesz psa, jej ilość można zredukować do niezauważalnego minimum. Czasami właściciele uczą swoje zwierzęta chodzenia do toalety na higienicznych pieluchach, ale nie wyklucza to konieczności regularnego wychodzenia na zewnątrz.

Aktywność fizyczna powinna być umiarkowana. Najlepszą opcją byłby podwójny spacer, który trzeba urozmaicić grami przynajmniej raz dziennie. Jeśli to możliwe, pozwól psu biegać bez smyczy. Szpic chętnie będzie mu towarzyszył na spacerach i nigdy nie odmówi wyjazdu na wieś czy na łono natury.

Opieka

Szpic japoński wymaga regularnej pielęgnacji przy użyciu specjalnych narzędzi i kosmetyków. Pielęgnacja obejmuje szczotkowanie, kąpiel, przycinanie, higienę oczu, uszu i ust oraz strzyżenie.

Czesz szpic najlepiej długą metalową szczoteczką do masażu. W okresie linienia stosuje się również slickery. Pies kąpie się mniej więcej raz w miesiącu. Mycie rozpoczyna się od nawilżenia i zastosowania odpowiedniego szamponu dla ras długowłosych białych. Następnie nakładane są balsamy nawilżające i odżywki zapobiegające splątaniu. Sierść szpica nie jest podatna na tworzenie się splątań poza kilkoma obszarami: za uszami, w pachwinie, pod pachami.

Rasa nie ma skomplikowanych regularnych fryzur, sierść powinna pozostać naturalna, ale właściciele nadal stosują higieniczną pielęgnację okolic odbytu i genitaliów, a także obcinają włosy między palcami. Przed pokazem lekka fryzura pomaga podkreślić kształt uszu i piękno upierzenia.

W wielu recenzjach właścicieli można zauważyć, że Pomorzanie nie lubią różnych zabiegów dbania o ich wygląd, w szczególności higienicznych, dlatego bardzo ważne jest, aby uczyć ich szczeniaka od najmłodszych lat.

Oczy szpica wymagają szczególnej uwagi. W młodym wieku, do 6-12 miesięcy, dzieci doświadczają obfitego łzawienia, przez co futro w kącikach oczu nabiera czerwonawo-brązowego odcienia. W bardziej dojrzałym wieku, przy braku problemów ze wzrokiem, o wiele łatwiej jest utrzymać sierść na białej twarzy. Aby to zrobić, użyj specjalnych kosmetyków wybielających i oczywiście monitoruj zdrowie oka zwierzaka. Uszy są regularnie badane i czyszczone w razie potrzeby, aby usunąć nagromadzony wosk. Paznokcie przycinane są co 3-4 tygodnie na optymalną długość. Wskazane jest również nauczenie psa używania szczoteczki do zębów. Zapobieganie powstawaniu kamienia nazębnego uchroni również właścicieli zwierząt przed niepotrzebnym stresem, znieczuleniem i czyszczeniem ultradźwiękowym w gabinecie weterynaryjnym.

Dieta

Większość hodowców szpiców zaleca karmienie szpiców japońskich sucha pasza przemysłowa klasa super premium lub holistyczna, które dobierane są z uwzględnieniem wieku, kondycji fizjologicznej i gustu psa. O tym, że dieta jest dobrana prawidłowo, świadczy dobre zdrowie i doskonały wygląd..

W razie potrzeby możesz wybrać naturalną dietę. Jego podstawą powinny być mięso i podroby (na 1 kg wagi ok. 20-25 g) - uzupełniają menu zbożami (gryka, ryż). Warzywa przynajmniej w małych ilościach powinny być obecne w diecie każdego dnia. Dwa razy w tygodniu mięso zastępowane jest filetami z chudej ryby morskiej, gotowanymi lub surowymi jajami przepiórczymi, a także produktami mlecznymi.

Niezależnie od rodzaju pożywienia, zawsze powinna być dostępna czysta woda pitna.

Zdrowie i długowieczność

Ogólnie rasa jest uważana za bezpieczną. Nie ma wielu chorób dziedzicznych. Najważniejsze: skłonność do epilepsji i zwichnięcia rzepki (dziś nosicielstwo można łatwo określić za pomocą testów genetycznych). W przeciwieństwie do wielu innych śnieżnobiałych ras Japończycy rzadko cierpią na alergie lub wrodzoną głuchotę. Przy odpowiedniej pielęgnacji i konserwacji psy mogą żyć 14-15 lat lub dłużej.

Wybór szczeniaka i cena szpica japońskiego

Wybierając szczeniaka szpica japońskiego, należy z góry zdecydować o płci i zastanowić się, jaką klasę szczeniaka kupić. Czy będzie to zwierzak dla duszy, nieuczestniczący w hodowli, czy też pies będzie musiał w przyszłości zostać zwycięzcą wystaw. Od tego będzie zależeć cena szpica japońskiego..

Równie ważnym punktem jest wybór szkółki lub hodowcy. Jeśli nie ma szczeniąt na sprzedaż, zwykle można je zarezerwować. Oprócz spełniania normy, dzieci muszą być na zewnątrz zdrowe i aktywne, utrzymywane w czystości. Hodowca wraz ze szczeniakiem musi dostarczyć kartę szczenięcia, paszport weterynaryjny ze znakami o odrobaczeniu, szczepieniu oraz udzielić wskazówek dotyczących karmienia i wychowywania nowego członka rodziny.

Średni koszt szczeniaka szpica japońskiego klasy zwierząt domowych wynosi 20-30 tysięcy rubli. Psy z perspektywami na karierę wystawową lub hodowlaną mogą kosztować znacznie więcej.

Zdjęcia