Kryptosporydioza u psów: objawy i tabela leków do leczenia choroby

Choroby wywoływane przez patogenne formy pierwotniaków są bardzo podstępne, gdyż często są „zamaskowane” pod patologią o charakterze wirusowym i bakteryjnym (często zdarza się, że te ostatnie rozwijają się na tle zakażeń pierwotniakami). Klasycznym przykładem takich dolegliwości jest kryptosporydioza u psów..

Co to jest?

Od razu zauważamy, że zarówno w literaturze krajowej, jak i zagranicznej termin „kryptosporydioza” jest dość rzadki, ponieważ choroba ta jest znacznie częściej rozumiana jako „kokcydioza". Wyjaśnienie jest proste. Faktem jest, że Cryptosporidia jest jedną z rodzin rzędu Coccidia. Jest między nimi niewiele rzeczywistych różnic (przynajmniej w przebiegu wywoływanych chorób), dlatego wielu autorów jest po prostu „leniwych”, aby dokonać jakiegoś rozróżnienia.

Cykl życiowy pasożytów jest dość osobliwy. Przede wszystkim wraz z odchodami chorych zwierząt do środowiska zewnętrznego uwalniana jest ogromna liczba oocyst, jak „jaja” pasożytniczych pierwotniaków. Na zewnątrz te formacje rePowinien dojrzeć. Za optymalną temperaturę dla procesu dojrzewania przyjęto 20-25 stopni Celsjusza i wilgotność powietrza powyżej 70%. W takich warunkach „inkubacja” następuje w ciągu około trzech do czterech dni.

Następnie cysty stają się zjadliwe, to znaczy nabywają zdolność zakażania podatnych zwierząt. Dzieje się tak, gdy pies połyka wodę lub pokarm skażoną oocystami. W jego jelicie sporozoity wyłaniają się z oocyst, wnikają do komórek nabłonka, po czym zaczynają intensywnie się dzielić. Ten proces nazywa się schizogonią. Po trzykrotnym podzieleniu sporozoitów stają się merazoitami. Ten ostatni musi również udostępniać trzy razy.

Na koniec merazoity są przekształcane w mikro- i makrogametocyty, które są analogami odpowiednio mężczyzn i kobiet. Wydzielane przez nie gamety po procesie fuzji zamieniają się w znane nam już oocysty. Tak przebiega cykl rozwoju Cryptosporidium w przyrodzie.

Szczególnie podatny na choroby szczenięta w wieku od czterech do dwunastu tygodni. Dorosłe psy praktycznie nie chorują, z wyjątkiem przypadków bardzo stary lub osłabione zwierzęta. W takim przypadku sytuacje są bardzo częste, gdy patogen, który dostał się do ciała dorosłego zwierzaka, nie jest niszczony, ale pozostaje w jego komórkach jelitowych. Pies pozostaje nosicielem na całe życie, ciągłe uwalnianie oocysty patogenu do środowiska zewnętrznego.

Objawy i diagnostyka

Jakie są objawy choroby? Wszystko zaczyna się od nagłego pojawienia się obfitego biegunka. Kał w tym samym czasie - spieniony, zielonkawy, obrzydliwy zapach. Ponadto w kale często pojawiają się smugi krwi. U dorosłych psów ten przebieg choroby jest rzadki, ale szczenięta mają bardzo zły okres.

Dzieci są dosłownie na naszych oczach schudnąć, wykazują oznaki ciężkości odwodnienie i zatrucie, dotarcie, w tym neurologiczne drgawki (z powodu uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego). Śmiertelność jest dość wysoka i może przekraczać 50%. Z reguły śmierć następuje w ciągu dwóch dni od pojawienia się pierwszych objawów klinicznych..

Rozpoznanie choroby jest dość proste i jednocześnie trudne. Faktem jest, że w celu identyfikacji patogenu zwykle stosuje się konwencjonalną analizę mikroskopową kału, podczas której weterynarz znajduje oocysty Cryptosporidium. Problem w tym, że te ostatnie są bardzo małe i pojawiają się sporadycznie w kale. Z tego powodu dla pewnej diagnozy konieczne jest przeprowadzenie co najmniej trzech badań w odstępach dziennych..

Leczenie i zapobieganie

Poniżej znajduje się tabela opisująca farmakoterapię kryptosporydiozy u psów. Jak widzisz, lista leków stosowanych w leczeniu kryptosporydiozy jest dość szeroka. Należy pamiętać, że ogromną rolę w leczeniu odgrywa terapia wspomagająca, polegająca na dożylnym podaniu związków buforujących stosowanych w celu złagodzenia odwodnienia i zatrucia..

A co z profilaktyką? Niestety, ani szczepionki, nie ma wielowartościowych surowic, które mogłyby zapobiec chorobie. Zatem jedynym sposobem ochrony zwierząt jest zabicie oocyst. Wszystkie odchody, które wydziela chory zwierzak, są koniecznie spalane i niszczone. Deratyzację należy przeprowadzać regularnie, ponieważ myszy i szczury są naturalnymi żywicielami pasożytów. Treści zatłoczone należy całkowicie wykluczyć, ponieważ w takich warunkach infekcja rozprzestrzenia się natychmiast.