Kryptosporydioza - choroba pasożytnicza kotów

Zagrożenia ze strony mikrokosmosu czyhają na nasze zwierzęta wszędzie. Ale wielu miłośników kotów jest w jakiś sposób mocno przekonanych, że tylko wirusy i bakterie mogą wywoływać choroby. Oczywiście, że nie. Nie zapomnij o pasożytnicze pierwotniaki.

Są bardzo niebezpieczne i mogą się rozprzestrzeniać z bardzo dużą prędkością. Dobrym przykładem tego rodzaju infekcji jest kryptosporydioza u kotów.

Co to jest?

to zakażenie pierwotniakami wywołane przez pasożyty z rzędu Kokcydia, należący do rodziny Cryptosporidium. Czynnik sprawczy jest bardzo rozpowszechniony w środowisku zewnętrznym ze względu na miliony cyst, które chore zwierzę „hojnie” uwalnia do środowiska zewnętrznego z kałem. Uważa się, że u kotów chorobę mogą wywołać dwa rodzaje pierwotniaków: C. muris i C. parvum..

Główny znak tej zakaźnej patologii jest obfity biegunka, w wyniku czego u zwierzęcia dochodzi do silnego wyczerpania i zatrucie. U kotów pierwsze objawy kliniczne mogą rozpocząć się pięć dni po zakażeniu, całkowity czas trwania choroby może wynosić do trzech tygodni. Główną drogą przenoszenia jest pokarm, czyli spożycie pokarmu lub wody zanieczyszczonej oocystami. Zauważ, że Cryptosporidium, w przeciwieństwie do innych odmian kokcydiów, częściej rozprzestrzeniają się przez zanieczyszczoną wodę.

Jakie są objawy kryptosporydiozy u kotów? W wielu przypadkach dorosłe zwierzęta z normalną odpornością nie mają żadnych objawów klinicznych. Ale nie należy zakładać, że choroba przebiega całkowicie bez śladu dla ich organizmu. Po pierwsze, od czasu do czasu „sekretne” koty mogą mieć przypadki nagłej, epizodycznej biegunki. Po drugie, kokcydia, których główne etapy życia są „osadzone” w komórkach nabłonka jelit, praktycznie pozostają w organizmie żywiciela przez całe życie..

W tym przypadku zwierzę jest nosicielem, codziennie wydalającym oocysty pasożyta do środowiska zewnętrznego. U młodszych kotów i kociąt obraz kliniczny objawia się następująco:

• Biegunka, ponadto jego intensywność waha się od łagodnej biegunki epizodycznej do przypadków, gdy masy kałowe dosłownie „wypływają” od chorego kota.
• Anoreksja (utrata apetytu). Ogólnie rzecz biorąc, w przypadku rozwiniętych i ciężkich przypadków kryptosporydiozy lepiej w ogóle nie karmić kota, ponieważ trawienie praktycznie nie występuje w tym czasie, pokarm, który dostał się do przewodu pokarmowego, stanie się tylko dodatkowym źródłem zatrucia.
• Utrata masy ciała i oznaki krytyczne odwodnienie.

Patogeneza choroby

Przyjrzyjmy się teraz, jak przebiega patogeneza choroby i dlaczego rozwijają się opisane powyżej objawy. Wymienione powyżej oocysty wraz z kałem przedostają się do środowiska zewnętrznego. W tej chwili nie są jeszcze zjadliwe, to znaczy nie mogą powodować infekcji, muszą dojrzeć. Dojrzewanie odbywa się w środowisku zewnętrznym, w temperaturze 20-25 stopni Celsjusza. Trwa to około trzech do czterech dni. Im wyższa wilgotność powietrza i gleby, tym szybsze dojrzewanie.. Infekcja występuje, gdy zwierzę połyka pokarm lub wodę pitną zanieczyszczoną cystami.

W świetle jelita z torebek torbieli wyłaniają się sporozoity. Atakują komórki jelitowe i rozwijają się do stadium schizonta. Mówiąc dokładniej, w komórkach zachodzi proces rozmnażania bezpłciowego, zwany schizogonią. W sumie wymieniane są trzy pokolenia schizontów. Potem następuje kolej na etap merozoitów. Dzielą się jeszcze trzykrotnie, po czym powstają mikro- i makrogametocyty, które trafiają bezpośrednio do światła jelita. Można powiedzieć, że mikrogametocyty są płci męskiej, a makro-, odpowiednio, żeńskie. Po połączeniu ich gamety tworzą bardzo oocysty wyrzucone do środowiska z kałem.

Należy zauważyć że cysty mogą również dostać się do organizmu gryzoni mysich. W przypadku patogenu ta opcja jest najkorzystniejsza z dwóch powodów. Po pierwsze, w tkankach wewnętrznych i narządach miąższowych gryzonia cysty nie umierają, ale tworzą duże kapsułki, w których sporozoity są podzielone do drugiego etapu. Po drugie, istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo, że mysz lub szczur, osłabiony wieloma patologicznymi formacjami w narządach wewnętrznych, zostanie zjedzony przez kota..

W tym przypadku pojawienie się pierwszych objawów choroby następuje znacznie wcześniej - do trzech do czterech dni od momentu zjedzenia zakażonego gryzonia..

Diagnoza i terapia

Jak rozpoznaje się kokcydiozę u kotów? Z reguły stosuje się do tego mikroskopowe badanie kału. Należy pamiętać, że w celu dokładnej i właściwej diagnozy konieczne jest przeprowadzenie co najmniej trzech kontroli kału w odstępie około jednego dnia. Oocysty są dość małe, łatwo je przeoczyć - dodatkowo często wydalane są jakby „porcjami”, przez co w niektórych przypadkach w kale mogą ich wcale nie być (z wyjątkiem pojedynczych próbek).

Leczenie kryptosporydiozy u kotów należy rozpocząć jak najszybciej. Zwróć na to uwagę fundusze, które zabijają kokcydię w 100% w ciągu kilku godzin, nie istnieją w naturze. Dorosłe zwierzęta z reguły same chorują. Zapewnia im spokój i czystą wodę pitną w nieograniczonych ilościach. Kociom wstrzykuje się dożylnie roztwory Ringera i sól fizjologiczną. Pozwala to zatrzymać objawy zatrucia i odwodnienia. Spośród leków najczęściej przepisywane są sulfadimetoksyna i trimetoprim.

Po „formalnym” wyzdrowieniu, kiedy zwierzę przestaje szkalować, jest karmione lekkostrawną dietą jedzenie. Leczenie zostaje przerwane dopiero po uzyskaniu trzech kolejnych negatywnych wyników dla oocyst podczas analizy kału.

Czy osoba może zarazić się kryptosporydiozą od swojego kota? Tak, były takie przypadki. Zdrowy układ odpornościowy zwykle stosunkowo szybko zabija patogen, ale dzieci i osoby starsze mogą chorować przez długi czas i ciężko (zwłaszcza niemowlęta).