Szwedzki walhund (visigotashpitz): wzorzec rasy, pielęgnacja, utrzymanie, zdrowie (+ zdjęcia i wideo)

Szwedzki Walhund to aktywny towarzysz, lojalny przyjaciel i niezwykle inteligentny pies..

Dziś rasa ta uważana jest za bardzo rzadką, ponieważ (kiedyś) hodowcy preferowali bardziej "kolorowe" psy. Po chwili ludzie ponownie docenili niepowtarzalne usposobienie i oddanie czworonoga, co dało rasie drugi oddech..

Odniesienie do historii

Szpic wizygocki jest uważany za rodzimą rasę Szwecji. Hodowla bydła zawsze kwitła w ojczyźnie rasy, a szwedzki walhund to mały, wygodny i ekonomiczny pomocnik pasterza. Specjalna budowa czworonogów z biegiem czasu budzi kontrowersje, ponieważ rasa ta zaczęła być porównywana z walijskim Corgi. Nierozsądne jest zaprzeczanie teorii pokrewieństwa ras, ponieważ Brytyjczycy handlowali ze Szwedami, ponadto kraje były połączone wodą. Prawdopodobieństwo, że wczesne Corgi zostały sprowadzone do Szwecji lub Visigothspitz w Anglii jest dość wysokie..

To interesujące! Być może szwedzki Walhund nie ma pokrewieństwa z Anglią, ale pochodzi od Laikas (podobnego koloru) i szpica mieszkającego w Szwecji. Krótką nogę można uznać za mutację genu lub wynik celowej selekcji.

W XX wieku szwedzki walhund był na krawędzi przetrwania. Siłami entuzjastów, na czele z B. Von Rosenem, rasa została przywrócona (aczkolwiek z dużymi stratami). Fani Visigotashpitz ciężko pracowali iw ciągu zaledwie roku opracowali kompletny program ponownego rozmnażania. Oceniając postępy, inicjatywę wsparł Szwedzki Związek Kynologiczny. Hodowcy postawili na pierwszy plan inteligencję psów, co doprowadziło do częściowej zmiany wyglądu zewnętrznego.

W 1954 roku opublikowano oficjalny opis rasy, w tym samym roku szwedzki Walhund za pierwszym razem został uznany przez FCI. Ciekawe, że takie dzieci znalazły się w podgrupie psów stróżujących typu północnego.. Stało się to dzięki hodowcom, którym udało się zachować instynkt pasterza rasy..

Wygląd

Według FCI (International Cynological Federation) standardowa rasa psów Szwedzki Walhund - nie jest za duży, silny fizycznie, odważny, krępy zwierzak o żywym usposobieniu. W całym swoim wyglądzie Wizygothpitz demonstruje uważność, siłę, odwagę i potencjalną energię..

Szwedzki walhund powinien wyglądać solidnie, ale nie ciężko. Średnia waga psów, niezależnie od płci, waha się od 9-14 kg. Wysokość w kłębie:

• Psy: 31,5-34,5 cm.
• Suki: 29,5-32,5 cm.

Ważny! Ocena eksperta uwzględnia proporcjonalność dodawania, a następnie wymiary.

Standard rasy

• Głowa - wydłużona, klinowata, widziana z boku kufa wydaje się matowa. Linie sylwetki głowy i kufy są symetryczne, równe, wyraźne. Czoło mocne, szerokie, płaskie. Przejście od czoła do kufy jest wyraźne. Długość części przedniej jest nieco krótsza niż części przedniej, co sprawia, że ​​przejście jest wyraźniejsze. Wargi średniej grubości, mocno dociśnięte, w pełni kolorowe.
• Zęby - w idealnie poprawnym zgryzie i kompletnym zestawie. Siekacze wyraźne, równe, duże, białe.
• Nos - głęboki czarny kolor, duże, duże nozdrza, owalne.
• Oczy - owalny, niezbyt duży, z bogatą ciemną pigmentacją.
• Uszy - Twardy, dość gruby, mocny i nisko osadzony, średniej wielkości. Kształt chrząstki trójkątny, końcówki zaokrąglone. Włos na uszach jest bardzo gęsty, gładki, nieco bardziej miękki niż na tułowiu.
• Ciało - wydłużony, wyraźnie przysadzisty, stosunek długości ciała do wysokości w kłębie wynosi około 2: 3. Szyja wizualnie wydaje się długa, ustawiona pod naturalnym kątem, owalna w przekroju. Kłąb umiarkowanie wyrażony, linia grzbietu równa, lędźwie dobrze umięśnione, proste. Zad wizualnie krótki, zgrabnie zaokrąglony, opadający, ale proporcjonalny. Klatka piersiowa wydłużona, owalna, nieco poniżej łokci, niezbyt szeroka, nie przeszkadza w ruchu, żebra dobrze wysklepione. Pachwina starannie schowana, nie sucha.
• Odnóża - o mocnym kośćcu, naturalnie osadzony, lekko ukośny. Przednie kończyny dobrze ustawione, łopatki skośne, przedramiona skrócone. Łokcie i ramiona mogą się swobodnie poruszać, ale blisko klatki piersiowej. Przedramiona są lekko wygięte, co zapewnia swobodny krok. Śródręcza nie są wywinięte, nie przytłoczone, mocne i elastyczne. Kończyny tylne są nieco szersze, kąty przegubów są wyraźniejsze. Uda proporcjonalnej długości, dobrze umięśnione. Kości piszczelowe są wydłużone w porównaniu do śródstopia. Stawy skokowe niezbyt ciężkie, równoległe. Widziane z tyłu stopy są proste i równoległe. Pędzle średnie, skrócone, owalne, bez znaczeń, zebrane w grudki. Opuszki i pazury mocne, ciemne.
• Ogon - długość naturalna lub krótki (nie kopiowany). Długość ogona nie wpływa na wynik. Ogon jest wolny od załamań, pewnie noszony, swobodnie, opcje są dozwolone.

Rodzaj i kolor szaty

Wełna szwedzkiego walhunda dwuwarstwowy, składający się z markizy i podkładu. Podszerstek jednolity lub powtarzalny, bardzo gęsty, gęsty i miękki. Sierść strażnicza Visigotashpitz nie jest zbyt długa, jej struktura jest twarda, obcisła, chroniąca psa przed wiatrem i złą pogodą. Na uszach, kufie, przedniej stronie kończyn włos krótki. Na korpusie markiza jest jednorodna, gruba. Na klatce piersiowej i tylnych łapach włos wydłużony.

W opisie rasy kolory szwedzkiego walhunda wyglądają nieco niejasno. Jest wiele zaleceń i życzeń, ale w praktyce kolory i kombinacje są oceniane ściśle indywidualnie:

• Preferowane kolory w odcieniach szarości i brązu: czysto szary (rzadki), szaro-brązowy, szaro-żółty lub czerwono-brązowy.
• W dwukolorowych kolorach najczęściej czarne lub ciemne na tułowiu, plecach i szyi.
• Na twarzy, brodzie, klatce piersiowej, tylnej części ud i nogach oraz brzuchu dozwolone jest rozjaśnianie wełny w tonacji kolorystycznej.
• Kolor z rozjaśnionym wzorem w postaci uprzęży na plecach i ramionach opcjonalne, ale preferowane.
• Biel nie jest pożądana, ale akceptowalna w postaci szpar na pysku, kłębie, kołnierzu lub małych śladów na klatce piersiowej i nogach.

Charakter i szkolenie

Szwedzkie Walhunda to inteligentne, łatwe do wyszkolenia i lojalne psy. W przypadku przedwczesnego lub nieprawidłowego wychowania właściciel stanie w obliczu samowoli i nadmiernej woli kochający wolność. Jak pokazuje praktyka, niesterylne czworonożne ankiety skłonny do ucieczki w okresie aktywności seksualnej. W stosunku do innych zwierząt psy są przyjazne, ale specyficzne zabawy nie są dostatecznie postrzegane przez wszystkich krewnych.

Ważny! Szwedzki Walhund charakteryzuje się sposobem podejmowania własnych decyzji. Ważne jest, aby odróżnić niezależną decyzję od nieposłuszeństwa, ponieważ karząc zwierzaka za zdecydowany, ale celowy krok, wprowadzisz go w błąd.

Szwedzkie walhundy są kochające i sumienne. Czworonożni są bardzo lojalny wobec swojego właściciela i bardzo źle znoszą długie rozstania. Po przeniesieniu w inne ręce lub śmierci właściciela pies może popaść w bolesną apatię. W życiu codziennym Visigotashpitz jest towarzyszem, gotowym podążać za właścicielem na krańce ziemi i uwierz mi, te psy są zdeterminowane.

Konserwacja i pielęgnacja

Jeśli jedyną rzeczą, w którą wątpisz, jest opieka nad przyszłym zwierzakiem, szwedzki Walhund jest Twoją rasą. Faktem jest, że Visigotashpitz to pies lepiej przeoczone niż ponownie odwiedzone. Jedyna zasada dotyczy czesania w okresie linienie, nie można go zignorować. W przeciwnym razie wystarczy raz na sześć miesięcy pokazać zwierzaka weterynarzowi i monitorować jego ogólny stan.

Szwedzki Walhund nie jest często dozwolony kąpać się, a dla wygody i czystości podczas chodzenia lepiej jest go używać płaszcz przeciwdeszczowy. Z prawem gryźć, zęby psy pozostają zdrowe do późnej starości. Pazury ściera się naturalnie pod warunkiem aktywnego chodzenia. Uszy wytrzeć wilgotną gąbką, gdy pojawią się (zakurzone) szare osady.

W rzeczywistości jedyną rzeczą, na którą należy zwrócić szczególną uwagę, jest zrównoważony karmienie. Szwedzki Walhund dobrze dostosowuje się do obu naturalny, tak i przemysłowy dieta (jeśli żywność jest wysokiej jakości). Warto mieć oko na wagę, szpic wizygocki bywa leniwy, naśladując właściciela i jedząc z nudów. Odpowiednia równowaga między karmieniem, chodzeniem i zabawą zapewni Twojemu zwierzakowi zdrowie przez wiele lat.

Zdrowie

Średnia długość życia szwedzkiego walhunda wynosi 12-14 lat. Prawidłowo wychowane psy rasowe rzadko chorują, z wyjątkiem psów podeszły wiek. Większość patologii jest dziedziczna, dlatego szczenięta szwedzkiego Walhunda z dobrych hodowli są sprzedawane w komplecie z dokumentami z ankiety producentów.

Oczy To wrażliwe miejsce dla psów w każdym wieku. Visigothpitz z dobrą dziedzicznością praktycznie nie jest podatny zaćma i jaskra, ale istnieje ryzyko wystąpienia:

• Zanik siatkówki - określenie zbiorcze wskazujące na dziedziczną lub nabytą chorobę siatkówki jednego lub obu oczu. Zwyrodnienie tkanki wpływa na fotoreceptory i zwykle występuje równolegle w obu oczach. Istnieją trzy stadia choroby, z których pierwszym zauważalnym jest utrata ostrości wzroku o zmroku i ciemności..
• Retinopatia wieloogniskowa - proces związany ze zmianą w tkankach siatkówki. W standardowym przebiegu patologia nie wpływa na ostrość wzroku, a czasami znika z wiekiem. W przypadku ostrej progresji zwyrodnienie obejmuje duże obszary siatkówki. Chorobę rozpoznaje się zwykle u szczeniąt w wieku 3 miesięcy. Diagnostyka wizualna jest niemożliwa, ponieważ wczesnymi objawami są jasne obszary na dnie oka (wykrywane podczas badania okulistycznego).

Najobszerniejsza lista patologii spada układ mięśniowo-szkieletowy. Prawie wszystkie starsze psy cierpią dysplazje stawy łokciowe i biodrowe ze względu na przysadzistą budowę. Stopień i ciężkość zmiany zależy bezpośrednio od jakości opieki, odżywiania i, oczywiście, dziedziczności. Choroby dziedziczne obejmują:

• Niedociśnienie - dziedziczna nieprawidłowość, która występuje z powodu nieprawidłowego tworzenia kości. Pierwszą oznaką jest oczywista skrzywienie przednich łap szczenięcia lub młodego psa. W rzeczywistości tego procesu nie można zatrzymać, ale możesz spróbować zatrzymać (częściowo). W ostrej fazie pojawia się niebezpieczne napięcie mięśniowe, które uniemożliwi psu pełne poruszanie się i życie.
• Mielopatia - problem neurologiczny prowadzący do częściowego lub całkowitego porażenia. Naruszenie występuje z wielu powodów, najczęściej z powodu przemieszczenia kręgów i szczypania zakończeń nerwowych. Jeśli zignorujesz problem na wczesnym etapie, nastąpi uszkodzenie rdzenia kręgowego, które jest obarczone nieodwracalnym uszkodzeniem rdzenia kręgowego i paraliżem.

Jak pokazuje praktyka, nieodpowiednie karmienie prowadzi do rozwoju lub zaostrzenia dziedzicznych chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Uważa się, że po osiągnięciu wieku jednego roku pies przestaje rosnąć, co jest zasadniczo błędne. Nawet szybko formujące się czworonogi rozwijają się do półtora roku.

To znaczy, kręgosłup szwedzkiego walhunda tworzy się do 4 roku życia niedobór witamin, mikroelementy, niezrównoważona dieta i inne wady związane z brakiem doświadczenia właściciela mogą prowadzić do zaburzeń w tworzeniu się szkieletu. Pierwszym widocznym znakiem są luźne lub rozłożone łapy. Naruszenie struktury stawów wskazuje na ostry brak pierwiastków śladowych lub zaburzony metabolizm.

Niewydolność serca - szerokie pojęcie wskazujące na problemy bezpośrednio z mięśniem sercowym lub krążeniem krwi. Problemy są powszechne zarówno u młodych, jak i starszych psów. W strefie szczególnego ryzyka szwedzkie walhundy z nadwaga i zwierzęta, które są na stałe naprężenie z powodu stresu, braku odpowiedniego chodzenia lub uwagi właściciela.

Alergia pokarmowa i niespożywcze - także dziedziczna dolegliwość przenoszona na szczeniaka od rodziców z bardzo dużym prawdopodobieństwem. Objawy Allegri różnią się w zależności od stopnia odporności i stężenia alergenu. Na początkowym etapie szwedzki walhund martwi się silnym świądem, po czym pojawia się łzawienie i obrzęk błon śluzowych.

Pioderma - raczej konsekwencja niż choroba. Skóra szwedzkiego walhunda jest bardzo delikatna i należy ją mądrze traktować. Zbyt częste kąpiele, niewłaściwie dobrany szampon, przedwczesne czesanie prawie natychmiast wywołują zapalenie skóry. Jeśli zignorujesz problem, na skórze pojawią się rany, ropnie i wypryski.

Zdjęcie