Zapalenie mózgu kleszcza u psów

Wszyscy wiedzą, jak niebezpieczne są przypadkowe ukąszenia kleszcza, otrzymywane w naturze. W szczególności po takich spacerach istnieje duże prawdopodobieństwo „zapadnięcia” na śmiertelne zapalenie mózgu. Ale jakie jest zagrożenie zapaleniem mózgu u psa?

Co to jest „kleszcz zapalenia mózgu”: prawda i nieporozumienia

Oczywiście psy również chorują na zapalenie mózgu. Ale czy psy mogą zachorować na tę patologię po zarażeniu się kleszczem? Pamiętaj, że eksperci nie mają jeszcze absolutnie dokładnej i wiarygodnej odpowiedzi na to pytanie..

Ale jest jedno zastrzeżenie - czynnik wywołujący zapalenie mózgu jest specyficzny dla gatunku. Oznacza to, że w normalnych warunkach może powodować choroby tylko u ludzi. Odporność psa na to jest dość stabilna, dlatego zdrowie psa nie powinno ucierpieć.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe, musisz powiedzieć, czym jest „kleszcz związany z zapaleniem mózgu”: prawda i nieporozumienia właścicieli zwierząt są często tak splecione, że odróżnienie ich od siebie jest prawie niemożliwe.

• Powyżej, częściowo rozwiązaliśmy już jedno nieporozumienie: pies z ugryzieniem przez kleszcza na pewno zachoruje zapalenie mózgu. W rzeczywistości prawdopodobieństwo infekcji jest niezwykle małe, ponieważ czynnik sprawczy tego typu zapalenia mózgu (jak wspomniano powyżej) jest specyficzny dla gatunku, a zatem nie stanowi zagrożenia dla organizmu psa.
• Inni hodowcy równie szczerze wierzą, że kleszcze z zapaleniem mózgu nie stanowią żadnego zagrożenia dla swoich zwierząt. To jest jeszcze bardziej niebezpieczne złudzenie..

Ale żeby to zrozumieć, musisz przynajmniej trochę wyobrazić sobie, jaki to rodzaj tiku:

• Termin „zapalenie mózgu” odnosi się do wielu odmian pasożytniczych stawonogów wysysających krew z rodziny kleszcze ixodid. Wszystkie z nich, pomimo pewnych różnic, są niezwykle podobne pod względem aspektów cyklu życiowego i cech biologicznych..
• Nie każdy kleszcz jest niebezpieczny. Zakaźne stają się tylko te pasożyty, które już żywią się krwią chorych zwierząt. Ale jeszcze ciekawsza sprawa - larwy, które wyłoniły się z jaj zarażonej samicy, a nawet nimfy (kolejny etap życia kleszczy) nie są zaraźliwe. Tylko dorosłe kleszcze są niebezpieczne. Tak wiele wycieczek do lasu w rzeczywistości przebiega bez konsekwencji dla zwierząt, ale nie zawsze tak jest..

Więc jakie jest główne zagrożenie kleszczami iksodidowymi („zapaleniem mózgu”) dla zwierząt? Fakt, że często są nosicielami chorób pasożytniczych krwi (np, piroplazmoza). Wszystkie te patologie są niezwykle niebezpieczne dla życia i zdrowia, dlatego zwierzęta po wszelkich spacerach po lesie, polu, parku leśnym itp. Należy dokładnie zbadać na obecność zassanych pasożytów..

Sposoby usuwania kleszcza z psa

Załóżmy, że właściciel był w stanie wykryć kleszcza na czas. Najbardziej rozsądną decyzją w tym przypadku jest natychmiastowy kontakt z kliniką weterynaryjną, ale czasami taka możliwość może być niedostępna. Aby pomóc swojemu zwierzakowi, musisz znać sposoby usuwanie kleszcza z psa.

• Najłatwiejsza opcja. Na początek zalecamy potraktowanie obszaru wokół przyczepionego kleszcza alkoholowym roztworem jodu. Ponadto podczas pracy zdecydowanie zalecamy używanie jednorazowych rękawiczek medycznych. Jeśli hodowca nie zastosuje się do tej zasady, sam może „zarazić się” jakąś nieprzyjemną chorobą. Następnie musisz zrobić pętlę z wystarczająco mocnej nici. Nie trzeba brać zbyt cienkiego, ponieważ w tym przypadku ciało kleszcza najprawdopodobniej zostanie „odcięte”, a jego część pozostanie w ranie (w wyniku czego koniecznie rozwinie się stan zapalny). Pętla, obracając się w prawo lub w lewo, jest napinana, lekko pociągając ją do siebie. Konieczne jest uchwycenie momentu, w którym ciało kleszcza zaczyna zauważalnie obracać się w ranie. W tym momencie możesz nieco zwiększyć wysiłek, po czym pasożyt stopniowo opuści kanał rany..
• Niezwykle prosty, ale bardzo niepożądany sposób. W tym przypadku ciało kleszcza jest rozmazane alkoholową nalewką jodu. Procedura ta prowadzi do stopniowego wysychania pasożyta, po czym sam odpada. Ale zdecydowanie odradzamy robienie tego. Powodem jest to, że część głowy kleszcza, która pozostaje w ranie przez kilka dni, będzie nadal intensywnie uwalniać patogeny (jeśli ta konkretna osoba jest zakażona), co nie przyniesie korzyści samemu psu..

Objawy i oznaki zapalenia mózgu psa

Jak już pisaliśmy, naukowcy nie osiągnęli jeszcze konsensusu co do możliwości zarażenia psów kleszczowym zapaleniem mózgu. Ale jak dotąd nikt też nie był w stanie udowodnić czegoś przeciwnego. Ponadto w periodykach weterynaryjnych często można znaleźć opisy przypadków dziwnych chorób psów, kiedy objawy i oznaki infekcji są dziwnie podobne do klinicznego obrazu odkleszczowego zapalenia mózgu u ludzi:

• Zwierzę staje się dziwnie ospałe i ospałe. Praktyka pokazuje, że w wielu przypadkach zapalenia mózgu rozwija się światłowstręt, tj. pies zaczyna się bać jasnego światła. Zwierzak próbuje ukryć się w najodleglejszym i najciemniejszym kącie i wychodzi tam tylko po to, by się napić.
• Apetyt jest zmniejszony lub w ogóle nieobecny.
• Mogą pojawić się oznaki ataksja, słaba koordynacja ruchów. Chore zwierzęta w tym przypadku charakteryzują się „drewnianym” lub pijackim chodem, ich łapy często są splecione, pies może łatwo spaść dosłownie z nieba. Te objawy wskazują na początek uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (ośrodkowego układu nerwowego), w tym mózgu i rdzenia kręgowego.

Chory zwierzak zaczyna się dziwnie zachowywać. Potrafi się rozglądać, jakby nie rozumiał, gdzie jest i co go otacza. Możliwe są inne dziwactwa w zachowaniu psa..

Ale! Jeśli pies zacznie się dziwnie zachowywać, a jednocześnie w jego zachowaniu przejawia się wyraźnie agresywność, należy natychmiast wezwać weterynarza.

W takich przypadkach istnieją wszelkie powody, by podejrzewać nie „nieszkodliwe” zapalenie mózgu, ale śmiertelne wścieklizna. Nawet jeśli ostatnia choroba nie ma z tym nic wspólnego, to ocet nieodpowiedniego psa nie jest zbyt przyjemnym wydarzeniem w życiu jego właściciela..

Etapy i przebieg choroby

Zwróć uwagę, że wszystkie stadia i przebieg choroby to „śliski” temat. Nie we wszystkich przypadkach choroba rozwija się „zgodnie z instrukcją”, niemniej jednak można wyróżnić główne punkty patologii:

• Okres wylęgania. Jego czas trwania waha się od tygodnia do dwóch (w zależności od szczepu patogenu, stanu odporności zwierzęcia i innych czynników). W tym okresie zwierzę nadal nie ma oznak choroby..
• Pierwsza faza gorączki trwająca do 4 dni z rzędu. Towarzyszy temu silna depresja, apatia, zwierzę w tym czasie może odczuwać dość silny ból mięśni. Wymioty są również możliwe, ale są stosunkowo rzadkie u psów..
• Cztery dni później nadszedł czas na fałszywą remisję. Stan zwierzęcia radykalnie poprawia się, często nie widać żadnych objawów choroby. Należy zauważyć, że u około 35-43% zwierząt na tym się wszystko kończy, ich układ odpornościowy ma czas na pokonanie wirusa, nie dostosowany do realiów psiego organizmu.

• Po około 8 dniach rozpoczyna się druga faza. Ale już charakteryzuje się „pełnym” zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i zapaleniem mózgu, drgawkami, dezorientacją itp. Jak pokazuje praktyka, w tym przypadku umiera około 70% zwierząt, niezależnie od tego, czy rozpoczęto leczenie.

Skutki kleszczowego zapalenia mózgu u psów

Podobnie jak u ludzi, konsekwencje kleszczowego zapalenia mózgu u psów są niezwykle poważne. Nie może być inaczej, ponieważ z tą chorobą wpływa na centralny układ nerwowy:

• Większość wyleczonych zwierząt ma znaczące zmiany w zachowaniu. Można powiedzieć, że u niektórych psów stara „osobowość” wydaje się wymazana. Niektóre zwierzęta stają się bardziej agresywne, podczas gdy inne stają się potulne, ciche, nawet jeśli wcześniej nie były. Psy często stają się „słabe umysły”. W szczególności nawet doskonale wytresowane zwierzęta często całkowicie zapominają o wszystkich poleceniach, tracą wszystkie swoje umiejętności..
• Możliwe są różne patologie neurologiczne, w tym ataksja, całkowita lub częściowa niedowład i paraliż.
• Praktyka pokazuje, że zwierzęta domowe, u których konsekwencje kleszczowego zapalenia mózgu są wyraźnie widoczne, nie żyją długo.

Metody diagnostyczne

Na podstawie objawów klinicznych trudno, jeśli nie niemożliwe, jest określenie obecności zapalenia mózgu u psa: symptomatologia nie jest bardzo charakterystyczna i bardzo niejasna. Dlatego wszystkie skuteczne metody diagnostyczne są wyłącznie kliniczne.

Istnieją trzy główne techniki:

• Badanie serologiczne metodą ELISA (enzymatyczny test immunosorbentu).
• Wykrywanie wirusa przez reakcję PCR. Technika jest znacznie droższa, dlatego jest używana znacznie rzadziej..
• Wirusologia, wykonywana przez wykrycie wirusa poprzez wysianie kultury w rdzeniu kręgowym białych myszy. Metoda daje 100% gwarancję wykrycia, ale jest bardzo droga, dlatego w weterynarii stosowana jest niezwykle rzadko..

Leczenie i sposoby zapobiegania kleszczowemu zapaleniu mózgu

Od razu podkreślamy: nie ma określonego leczenia. Chorym psom przepisuje się „końskie” dawki kortykosteroidów przeciwzapalnych, aktywnie stosuje się terapię objawową.

W ciężkich przypadkach zwierzętom wstrzykuje się w śpiączkę wywołaną lekiem (wykonuje się również intubację dotchawiczą). Szansa na wyzdrowienie rzadko przekracza 40%. Możliwe jest również wprowadzenie określonych immunoglobulin, ale przy rozwiniętej chorobie nie ma z nich żadnego sensu..

Zapobieganie

Nie ma szczepionek dla psów, więc jedyna zapobieganie - zapobieganie ukąszeniom kleszczy. W tym celu musisz użyć krople, spraye i szampony z efektem odstraszającym. Podczas aktywności pasożytów przeciwwskazane jest chodzenie z psem w miejscach, w których występuje gęsta trawa.