Czym jest nosówka u psów, jak rozpoznać objawy i leczyć zwierzę

Wszyscy słyszeliśmy zdanie „Jesteśmy odpowiedzialni za tych, których oswoiliśmy”. Każdy szanujący się właściciel zwierzaka jest przede wszystkim zobowiązany do monitorowania stanu zdrowia swojego pupila. We współczesnym świecie istnieje ogromna liczba różnych wirusów i choroby, które mogą spowodować poważne szkody dla zdrowia nie tylko ludzi, ale także zwierząt. Jedną z najbardziej niebezpiecznych i złożonych chorób jest nosówka, której naukowa nazwa brzmi choroba Carrego. W tym artykule dowiemy się, jak niebezpieczny jest ten wirus, jakie są pierwsze oznaki zarazy psy, i dowiedz się, jak leczyć nosówki u psów i szczeniąt.

Charakterystyka choroby i typy

Dżuma (choroba Carré) - choroba wirusowa atakująca błony śluzowe układu oddechowego i pokarmowego. Najgorsze jest to, że ten typ wirusa przenoszony jest przez unoszące się w powietrzu kropelki, a także przez żywność, wodę i produkty przemiany materii i może szybko rozprzestrzeniać się po organizmie psa, wchłaniany do krwiobiegu, a tym samym przenikający do prawie wszystkich organów wewnętrznych zwierzęcia.

Formularze

Ze względu na swoją niesamowitą witalność i zdolność wnikania do organizmu zwierzęcia, nosówka u psów może przybierać różne formy, z których każda ma swoje własne objawy, zagrożenia i cechy leczenia. Główne formy wirusa dżumy u psów to:

• Płucny - ropna wydzielina z nosa, kaszel, nieżyt nosa, duszność. Wirus atakuje układ oddechowy.
• Jelitowy - zaparcie, wymioty lub biegunka, czasami zmieszane z krwią. Wirus atakuje układ pokarmowy i jelitowy.
• Skórny - pojawia się ropna wysypka, która może przekształcić się w krostkowe zapalenie skóry, które może spowodować uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Wirus infekuje skórę pod łapami, w uszach, wokół ust i nosa.
• Nerwowy - wirus infekuje komórki mózgu i rdzenia kręgowego, niszcząc układ nerwowy. Najczęściej ta forma powoduje powikłania w postaci zapalenia opon mózgowych, zapalenia mózgu lub zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych..
• Uogólnione (mieszane) - najpowszechniejsza forma, która łączy w sobie wszystkie powyższe.

Prądy

Okres zakażenia dżumą u psów może wynosić od dwóch do trzech do dwudziestu, a czasem nawet do sześćdziesięciu dni. Ale już po pierwszych dniach po przeniknięciu wirusa do organizmu zwierzęcia można zaobserwować pierwsze objawy kliniczne: temperaturę i zatrucie. Rano chory pies ma ropne odpływy, czasami powieki sklejają się. Piątego - siódmego dnia u zwierzaka pojawia się światłowstręt - pies stara się wyjść w cień, do chłodnego, ciemnego miejsca. Nieco później zaczyna się suchy kaszel, który następnie, zwłaszcza jeśli leczenie rozpoczęto na czas, zamienia się w mokry kaszel. Przedziały nosowe są przezroczyste, białe lub zielonkawe.

Te formy dżumy postępują na różne sposoby. Wszystko zależy od terminowości i profesjonalizmu zabiegu. Ważne jest, aby na czas rozpoznać objawy i skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu odpowiedniego leczenia. Z reguły pierwsze oznaki choroby są widoczne już w drugim lub trzecim dniu zakażenia. Wśród etapów przebiegu choroby można wyróżnić:

• infekcja;
• pojawienie się objawów;
• pogorszenie stanu ogólnego, temperatura jest możliwa;
• w przypadku braku leczenia obserwuje się powikłanie, stan zwierzęcia szybko się pogarsza;
• przy odpowiednim leczeniu zwierzę wraca do zdrowia, ale jeśli choroba została rozpoczęta, pewne komplikacje mogą pozostawić ślad na całe życie.

Np. Z postacią nerwową pies może nigdy nie przywrócić funkcji układu nerwowego, a co gorsza, pozostać sparaliżowany - jeśli leczenie zostanie wykonane w terminie, pacjent w pełni wyzdrowieje.

Powody pojawienia się

Psy wszystkich ras są podatne na tak złożoną i niebezpieczną chorobę. Wiek i płeć nie mają znaczenia dla wirusa.

Przyczyny pojawienia się nosówki u psów i szczeniąt są następujące:

• kontakt z zarażonymi psami;
• brak szczepień;
• niewystarczający opieka nad zwierzętami;
• niedobór witamin i niewystarczająco silna odporność;
• późna wizyta u weterynarza.

Pierwsze oznaki i objawy głównych form

Warto podkreślić, że przy tej poważnej chorobie konieczne jest jak najszybsze rozpoznanie pierwszych objawów infekcji i przeprowadzenie odpowiedniego leczenia, w porozumieniu ze specjalistą z poradni weterynaryjnej. Czym jest nosówka u psów i jakie objawy odpowiadają różnym formom tej choroby?

Postać płucna

Z reguły drugiego, a czasem trzeciego dnia po zarażeniu psa pojawia się śluzowa, biała lub zielonkawa wydzielina z nosa. W tym samym czasie cała nosogardziel od płuc do narządów oddechowych puchnie i staje się bardziej czerwona, co utrudnia przedostawanie się powietrza do organizmu zwierzęcia..

Charakterystycznymi objawami tej postaci dżumy są przyspieszone oddychanie, parskanie, wąchanie psa, a także ropna wydzielina z nosa, kaszel i katar przypominający nieżyt nosa. Jeśli wystąpi ropne zapalenie płuc, skala infekcji może rozprzestrzenić się na płuca..

Postać jelitowa

Towarzyszy mu jednocześnie kilka charakterystycznych objawów: zaparcia lub obfita biegunka śluzowa, częste napady wymiotów, podczas których oprócz niestrawionych resztek pokarmu występuje spieniony śluz i biała lub lekko żółtawa żółć. Ponadto z psa wydobywa się kwaśny zapach „dżumy”. Traci apetyt, ale nigdy nie rezygnuje z wody. Jeśli będziesz naciskać na brzuch, pies odczuje to boleśnie, a jama brzuszna będzie napięta, jakby żołądek był pełen jedzenia, mimo że pies nic nie je. Powikłaniem w jelitowej postaci nosówki może być powiększona wątroba, co wskazuje na rozwój zapalenia wątroby.

Postać skórna

Jedna z najłagodniejszych form dżumy u psów. Często jest to punkt wyjścia do późniejszego rozwoju form jelitowych i płucnych. Widoczne objawy skórnej zarazy w postaci wysypki widoczne są na nosie i ustach, a także na brzuchu, zwłaszcza w okolicy pach zwierzęcia. Jeśli na tym etapie nie zwrócisz należytej uwagi na chorobę, pęcherzyki wysypki pękną i wyschną dalej, przyczyniając się do powstania brązowej skorupy. Wkrótce na jego powierzchni pojawią się nowe formacje - krostkowe zapalenie skóry. Łapy, powieki, nos, uszy, usta również wyraźnie puchną, a obrzęk szybko pokrywa się ropnymi odcinkami..

Forma nerwowa

Jedna z najbardziej niekorzystnych form nosówki, której towarzyszą rozczarowujące prognozy dla zwierzaka. Ze względu na to, że wirus wnika do komórek mózgu i rdzenia kręgowego, dochodzi do katastrofalnych zmian w układzie nerwowym psa, które mogą wpływać na jego ogólny stan fizyczny i powodować powikłania w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia mózgu, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia rdzenia kręgowego, paraliżu kończyn oraz padaczka. W drugim do szóstego tygodnia zaczynają pojawiać się objawy dżumy nerwowej, a mianowicie:

• brak koordynacji ruchów;
• dezorientacja w przestrzeni;
• bolesność mięśni i ogólna wrażliwość na dotyk;
• strach;
• drgawki, a nawet konwulsje;
• drganie;
• napady padaczkowe;
• gwałtowna zmiana ze stanu depresyjno-depresyjnego na podekscytowany;
• gorączka, niska gorączka i więcej.

Postać nerwowa jest niebezpieczna ze względu na powikłania, ponieważ wiele z nich pozostaje z psem do końca życia, na przykład paraliż kończyn.

Forma uogólniona

Najbardziej złożona forma dżumy, która łączy w sobie objawy wszystkich powyższych form. Większość konsekwencji pozostaje z psem przez długi czas, a czasem na całe życie. Konsekwencje te obejmują: drgawki, paraliż, blizny rogówki, utratę węchu, słuchu, wzroku, epilepsję i inne..

Leczenie tej choroby może trwać od tygodnia do kilku miesięcy, ale niestety choroba ta z pewnością poważnie zaszkodzi zdrowiu zwierzęcia..

Diagnoza nosówki u psów

Jeśli zauważysz którykolwiek z powyższych objawów nosówki u szczenięcia, natychmiast skontaktuj się ze swoim weterynarzem, ponieważ nie można dokładnie określić, jaka dolegliwość dotknęła zwierzę bez konsultacji z nim. W początkowej fazie objawy nosówki u psów i szczeniąt są podobne do innych chorób, takich jak: leptospiroza, parwowirusowe zapalenie jelit, adenovisor, piroplazmoza i wścieklizny, dlatego leczenie będzie dobierane w zależności od wyników badania. To lekarz weterynarii sporządzi ogólny obraz choroby i postawi diagnozę na podstawie objawów klinicznych, zmian patologicznych i wyników badań laboratoryjnych.

Metody leczenia

Początkowo należy nadal skonsultować się ze specjalistą przed udaniem się jako weterynarz i samodzielnym przepisaniem leczenia. Pamiętaj, że próba samodzielnego wyleczenia zwierzęcia stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia zwierzęcia. Dlatego przyjrzyjmy się głównym sposobom leczenia nosówki u psów i szczeniąt..

Weterynaryjny

Pierwszym zadaniem weterynarza będzie zwalczanie zatruć, niedotlenienia, procesów zapalnych przewodu pokarmowego, usuwanie obrzęków z błon śluzowych dróg oddechowych oraz zapobieganie patologicznym zmianom w układzie nerwowym psa..

W tym celu zaleca się kompleksowe leczenie, które obejmuje następujące elementy:

• dietetyczna racja żywnościowa - najpierw na czczo przez dłuższy czas (do jednego dnia), ale z dostępem do wody. Przydatne są buliony ryżowe, drobiowe i wołowe;
• płukanie jelit z ciepłą lewatywą, która łagodzi ból przewodu pokarmowego i pomaga rozluźnić mięśnie;
• układ oddechowy jest oczyszczony z wysięku (ropne wydzielanie), czasami stosuje się krople na bazie antybiotyków;
• dodatkowo stosuje się inhalację dróg oddechowych roztworem dezynfekującym;
• przy częstym i silnym kaszlu stosuje się leki wykrztuśne;
• lista leków obejmuje również leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe;
• można również stosować środki przeciwbakteryjne: antybiotyki, pochodne nitrofuranu i sulfonamidy;
• w przypadku obrzęku płuc stosuje się enzymy proteolityczne, które pomagają rozszerzyć drogi oddechowe;
• różne hepatoprotektory są przepisywane do rekonstrukcji wątroby;
• łączą również kompleksy witaminowe, aby wzmocnić układ odpornościowy i organizm jako całość.

Czas trwania leczenia i skład leków określa lekarz weterynarii. Wszystkie działania związane z leczeniem nosówki u psów muszą być z nim skoordynowane, w przeciwnym razie ryzyko utraty bliskiego przyjaciela i zwierzaka wzrasta wielokrotnie.

Sposoby ludowe

Jeśli nadal masz pomysły na eksperymentowanie ze środkami ludowymi w leczeniu dżumy, spójrzmy na niektóre z nich:

• Metoda jajko plus miód. Wymieszaj jedno jajko kurze i łyżkę rozpuszczonego miodu na gładką masę. Powstałą kompozycję umieść w strzykawce, usuwając igłę. Następnie umieść zawartość strzykawki pod językiem zwierzęcia, aby zapobiec wypluciu. Okres leczenia wynosi od dwóch do trzech dni. Liczba dawek - trzy razy dziennie w regularnych odstępach czasu. Zapewnij również psu ciepłą wodę do picia i obserwuj objawy. Jeśli utrzymują się, nie eksperymentuj dalej i skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
• Metoda jajeczna, miodu i wódki. Ta metoda jest odpowiednia tylko dla zwierząt z silną odpornością i jest stosowana tylko w skrajnych przypadkach. Do roztworu z poprzedniej metody dodaje się łyżkę wódki. Taką kompozycję należy podawać tylko raz dziennie, nie częściej, w przeciwnym razie możliwy jest odwrotny efekt. Kurs - dwa dni.
• Metoda ziołowa. Aby zmniejszyć poziom odurzenia, możesz użyć wywaru z rumianku i dziurawca. Wymieszaj łyżeczkę suchego rumianku i dziurawca i zalej 100 ml wrzącej wody, pozostaw na trzy do czterech godzin, następnie odcedź i podawaj zwierzęciu trzy łyżki raz dziennie.
• Może pomóc w zaburzeniach nerwowych nalewka z Motherwort. Łyżeczkę ziół na 100 ml wrzącej wody przecedzić i podawać dwa razy dziennie po trzy łyżki stołowe.

Zapobieganie

Oto kilka podstawowych zasad, dzięki którym staniesz się doskonałym gospodarzem dla swojego zwierzaka:

• Pamiętaj, aby zaszczepić swojego psa. Odbywa się go w wieku od półtora do dwóch miesięcy, następnie trzech tygodni kwarantanny i po powtórzeniu zabiegu. Chociaż szczepienie nie gwarantuje całkowitej ochrony, zmniejsza ryzyko infekcji o 99%.
• Ze względu na walkę odporności psa z infekcją należy wytrzymać miesiąc ścisłej czystości. Pies nie może wchodzić w kontakt z innymi zwierzętami. Konieczne jest czyszczenie na mokro co najmniej raz dziennie, czyszczenie butów i ubrań, lepiej nie wpuszczać psa do siebie, dopóki nie zmienisz się w domu. Nie rób przeciągów.
• Przed następnym szczepieniem po sześciu miesiącach, a następnie raz w roku, konieczne jest oczyszczenie jelit psa środkami przeciwrobaczymi..

Przestrzegając tych zasad, ochronisz swojego zwierzaka przed niebezpieczeństwem zarażenia się chorobą Carré. Ważne jest, aby rozpoznać chorobę na wczesnym etapie, wtedy konsekwencje będą minimalne. Przeprowadzaj badania profilaktyczne w klinikach weterynaryjnych i koniecznie zaszczep swojego psa. Jeśli twoje zwierzę zachoruje na zarazę, nie polegaj wyłącznie na środkach ludowych, z reguły nie są one w stanie skutecznie rozwiązać problemu, a najmniejsze opóźnienie może stać się szkodliwe dla zwierzęcia. I pamiętaj, że jesteś odpowiedzialny za tych, których oswoiłeś.