Microsporia - przegląd chorób grzybiczych u psów

Choroby grzybicze są słusznie uważane za jedne z najpoważniejszych i najbardziej nieprzyjemnych, ponieważ ich leczenie wymaga bardzo specyficznej terapii. A środki zastosowane w tym przypadku często nie mają najkorzystniejszego wpływu na zdrowie zwierzęcia. Takie patologie mogą słusznie obejmować mikrosporię u psów, lepiej znaną jako „grzybica”.

Kilka wyjaśnień

Należy pamiętać, że „deprywacja” często odnosi się do trzech chorób o różnym charakterze. To jest sama mikrosporia, trichofitoza i parch zwierzęcy. Ale dzisiaj porozmawiamy o pierwszej odmianie. Więc czym jest microsporia? Jak już zauważyliśmy, należy do kategorii chorób pochodzenia grzybowego, a ta patologia jest bardzo powszechna na całym świecie. Wywołuje ją chorobotwórczy grzyb (a dokładniej grzyby) z licznego rodzaju Microsporum. Uważa się, że winowajcą tej choroby szczególnie u psów i kotów jest M. Gypseum, ale naukowcy wciąż nie mogą dokładnie określić jej specyfiki. Faktem jest, że czasami ten gatunek naprawdę wywołuje choroby tylko u tych zwierząt, ale najczęściej pasożyt jest równie niebezpieczny dla ludzi, jak i dla innych jego zwierząt domowych, w tym królików i szynszyli..

Jak dochodzi do infekcji?

Wyłącznie przez kontakt. Twoje zwierzę może zostać zarażone przez kontakt z innym psem, a może się to zdarzyć nawet wtedy, gdy zwierzę leżało w miejscu, w którym wcześniej znajdował się nosiciel choroby. Źródłem infekcji w tym przypadku są łuski skóry i włosy dotknięte grzybem. W środowisku zewnętrznym grzyby Microsporum są doskonale zachowane przez około półtora roku. Wewnątrz mogą pozostać aktywne przez okres do ośmiu do dziesięciu lat. Oczywiście tak długi okres jest rzadki, ale po trzech do pięciu latach patogen prawie na pewno nie straci zjadliwości..

Czy osoba jest chora??

Tak, takie przypadki są stale rejestrowane. Słabym pocieszeniem może być fakt, że zdrowi dorośli rzadko chorują, ale dzieci i osoby starsze dość łatwo wychwytują mikrosporię. Jeśli więc masz w rodzinie dzieci lub osoby starsze, musisz natychmiast podjąć działania, aby całkowicie odizolować chore zwierzę. Czynnikami predysponującymi mogą być zarówno słaba odporność samej osoby, jak i wysoka wilgotność w domu lub mieszkaniu. Bardzo nieprzyjemną cechą choroby w tym przypadku jest bardzo długi okres inkubacji, który może trwać nawet do dwóch miesięcy. Wreszcie patogen jest wysoce odporny na leki i środki dezynfekujące, więc sprzątanie domu prawdopodobnie będzie trudne..

Jakie czynniki środowiskowe mogą zabić mikrosporię?

Grzyb naprawdę nie lubi światła lampy kwarcowej, które zabija go w zaledwie pół godziny. W bezpośrednim świetle słonecznym zarodniki grzybów również przeżywają nie dłużej niż kilka godzin. Gotowanie niezawodnie niszczy patogen w zaledwie pięć do siedmiu minut. „Opiekanie” w suchym piekarniku pomaga uporać się z problemem w dwadzieścia minut. Jeśli mówimy o niektórych konkretnych środkach dezynfekujących, to najbardziej niezawodnie zalecono 3% roztwór formaliny, który niezawodnie zabija zarodniki i dorosłe grzyby w ciągu pół godziny. Oczywiście środek ten jest dość agresywny z chemicznego punktu widzenia, dlatego warto kilkakrotnie spłukać cenny parkiet po użyciu czystą bieżącą wodą..

Objawy kliniczne

Najczęściej u psów i kotów odnotowuje się powierzchowną lub głęboką postać choroby. Istnieją również odmiany wymazane i ukryte, ale są one znacznie mniej powszechne. Dokładniej, te formy patologii są znacznie rzadziej diagnozowane w klinice weterynaryjnej, ponieważ wymaga to profesjonalnego, wysokiej jakości badania materiału patologicznego..

Jakie są więc oznaki mikrosporii u psów? Zaraz po infekcji prawdopodobnie nie będziesz w stanie nic zauważyć, ponieważ okres inkubacji może trwać nawet 47 dni. Potem wszystko zaczyna się od lekkiego zaczerwienienia i łuszczenia się skóry. Wypadanie włosów zaczyna się wkrótce po wystąpieniu tych objawów, a sierść staje się sucha i łamliwa..

Ważny! Pierwsze ogniska rozprzestrzeniania się choroby są czasami nazywane „poparzeniami papierosowymi”: na skórze pojawiają się wyraźne czerwone plamy z szarą obwódką, podobne do popiołu papierosowego. Ten moment jest wyraźnie widoczny na zdjęciu..

Następnie na skórze zwierzęcia pojawia się duża liczba bezwłosych obszarów, których rozmiar może zmieniać się do kilku centymetrów średnicy. Na powierzchni tych formacji można łatwo dostrzec złuszczające się łuski skórne. Jakie inne objawy mikrosporii można zauważyć u psów??

Czasami w tych samych miejscach pozostają małe, krótkie "konopie" pozostałe po włosach. Charakterystyczną cechą mikrosporii w tym przypadku jest to, że bardzo łatwo się odrywają. W niektórych przypadkach na łapach zwierzęcia pojawiają się zmiany chorobowe. Dokładniej między palcami. Jest to dość niebezpieczne, ponieważ nie można od razu zauważyć miejsc łysienia w tych miejscach, dlatego zwierzę przez bardzo długi czas jest aktywnym nosicielem infekcji, niebezpiecznej, w tym dla ludzi..

Proces terapeutyczny

Należy od razu pamiętać, że leczenie tej choroby nie jest w żaden sposób związane z prostymi środkami. Lepiej już od pierwszych dni kierować się znanym zwrotem: „Czystość gwarancją zdrowia”! Mówiąc najprościej, konieczne jest: po pierwsze, codzienne czyszczenie pomieszczenia środkami dezynfekującymi, a po drugie, izolowanie chorego zwierzaka w oddzielnym pomieszczeniu. Jest to szczególnie ważne, jeśli w tym samym domu lub mieszkaniu znajdują się małe dzieci lub osoby starsze, które są najbardziej podatne na działanie tego pasożytniczego grzyba..

Jeśli chodzi o samego psa, najprostsze domowe leczenie może polegać na ciągłym codziennym leczeniu wszystkich dotkniętych obszarów 10% roztworem kwasu salicylowego. Również do tych celów 5% roztwór zwykłego jodu w alkoholu nie jest zły. Należy pamiętać, że wszystkie operacje terapeutyczne powinny być wykonywane przez Ciebie tylko pod warunkiem, że nosisz gumowe jednorazowe (!) Rękawiczki, które najlepiej jest spalić i nie wyrzucać po użyciu!

Ważny! W żadnym wypadku nie należy używać tych instrukcji bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii, ponieważ w przeciwnym razie ryzykujesz skrzywdzenie swojego zwierzaka i sam masz wszelkie szanse na złapanie nieprzyjemnej infekcji grzybiczej.!

W warunkach weterynaryjnych trichocetyna w postaci 0,25% zawiesiny lub mazidła sprawdziła się dobrze. Kompozycję nakłada się co tydzień na dotkniętą skórę psa. Ale antybiotyki z grupy gryzeofulwiny są naprawdę doskonałymi lekarstwami. To wyjątkowy rozwój radzieckich specjalistów. Ten środek przeciwbakteryjny jest jedynym antybiotykiem na świecie, który bardzo dobrze sprawdził się w leczeniu zakażeń o etiologii grzybiczej. Z reguły podaje się go zwierzęciu w postaci dwudziestodniowego kursu, który powtarza się po dwóch tygodniach (lub po dziesięciu dniach)..

Ważny! Decyzję o przerwaniu leczenia może podjąć tylko lekarz weterynarii po badaniu mikroskopowym zeskrobów skóry! W żadnym wypadku nie jest możliwe przerwanie dostarczania leków „na oko”, ponieważ choroba w tym przypadku może spowodować nawrót.

Zwróć uwagę, że w pomieszczeniu, w którym przebywało chore zwierzę, nawet przy codziennym czyszczeniu, przez co najmniej kilka miesięcy, mogą pozostać cząsteczki włosów i skóry dotknięte grzybem. Dlatego przez cały ten czas pies musi być co tydzień badany przez lekarza weterynarii. Ponadto, w tym czasie, na zarastające łyse plamy na ciele zwierzęcia zaleca się stosowanie tych samych roztworów kwasu salicylowego i jodu. Leki te nie mają oczywiście tak silnego i ukierunkowanego działania na grzyby, jak omówione powyżej gryzeofulwiny, ale mogą zapobiegać nawrotom.

Zapobieganie

Jest tylko jeden pewny sposób, aby zapobiec zachorowaniu Twojego zwierzaka. To jest szczepienie. Obecnie istnieje wiele skutecznych środków, które niezawodnie ochronią psa przed mikrosporią. Na przykład domowe Vakderm doskonale się sprawdziły.

Ważny! To jedyna szczepionka na świecie, którą można stosować nie tylko w profilaktyce, ale także w leczeniu.!