Distemper u psów

Nosówka u psów (lub mówiąc naukowo - plaga mięsożerców) to bardzo groźna choroba, szczególnie dla szczeniąt. Który właściciel psa o niej nie wie? Na nią podatne są nie tylko psy, ale także inne drapieżniki (lisy, wilki, fretki, sobole i inne). U kotów odnotowuje się podobną chorobę - panleukopenia. W rzeczywistości ta sama nosówka, tylko określony wirus - zaraża koty. Dziś opowiemy o pierwszych oznakach nosówki u psów, głównych objawach oraz o tym, co robić i jak leczyć zwierzę w domu..

Czynnik sprawczy jest niezwykle odporny. O ile nie umrze natychmiast we wrzącej wodzie, pamiętaj więc, aby w ten sposób zdezynfekować artykuły pielęgnacyjne dla chorego zwierzaka (miski, zabawki). Nawet po całkowitym wyzdrowieniu (gdy pojawiają się kliniczne objawy nosówki u psów), we krwi pozostaje wirus, który może wywołać chorobę. Dlatego zwierzę może zarażać inne zwierzęta. Nawet wydzielina z nosa zawiera niebezpieczny mikroorganizm. Ale największym niebezpieczeństwem jest mocz i kał..

Jak pies zapada na zarazę?

Jak rozprzestrzenia się nosówka u psów i czy można ją przenosić z psa na psa? Główne ścieżki 2:

• Przez drogi oddechowe;
• Przez przewód pokarmowy (z pożywieniem lub wodą zawierającą wirusa).

Zwierzę zostaje zarażone zarówno poprzez bezpośredni kontakt ze zwierzęciem (chorym lub wyzdrowiałym 2-3 miesiące temu), jak i poprzez kontakt „pośredni”. Oznacza to, że wystarczy, aby pies wąchał lub polizał obiekt, na którym znajduje się patogen. Może przebywać w środowisku zewnętrznym przez długi czas. Dlatego nawet jeśli kilka dni temu chory czworonożny wąsik „odziedziczył” (wypróżnione, zamiatane krzaki, kapiąca ślina lub wydzielina z nosa) w miejscu, w którym chodzisz koleżance, istnieje duże ryzyko infekcji.

Owczarki (niemieckie, wschodnioeuropejskie, południowo-rosyjskie) i ich metysy, husky syberyjskie, pekińskie, moskiewskie psy stróżujące, rasy myśliwskie i ozdobne chorują częściej (i ciężej) niż inne. Kundle są bardziej odporne (ze względu na to, że ich matki często chorują i przenoszą przeciwciała z mlekiem) i teriery.

Rodzaje nosówki u psów

Jak nosicielka manifestuje się u psów? W rzeczywistości objawy i typy tej choroby są bardzo zróżnicowane. Wynika to z faktu, że istnieje kilka postaci choroby: jelitowa, nerwowa, płucna, skórna i mieszana. Okres inkubacji nosówki u psów jest dość długi - około 40 dni. Dlatego nie zawsze jest możliwe określenie momentu, w którym zwierzę miało kontakt ze źródłem infekcji..

Oprócz tak dużej liczby form nie należy wykluczać, że istnieją 3 kursy: ostry, podostry, przewlekły. Hyperostre jest rzadkie.

Istnieje kilka form nosówki u psów, każdy z nich szczegółowo zrozumiemy:

Postać płucna

Wszystko zaczyna się od ropy w przewodach nosowych. Te „zatyczki” utrudniają oddychanie, przez co zwiększa się częstość oddechów. Ponieważ postać jest płucna, główna zmiana spada na płuca. Stają się zaognione (zapalenie płuc) i puchną. Podczas osłuchiwania (słuchania) słychać świszczący oddech. Z powodu zapalenia płuc temperatura ciała ponownie mocno wzrasta. Rejestruje się również kichanie i kaszel (najpierw suche, a następnie mokre i długotrwałe). Zwierzę trzęsie się, jest bardzo słabe, po czym pojawiają się drgawki.

Pomimo tego, że postać jest płucna, nosówka u psów charakteryzuje się uszkodzeniem oczu: zapaleniem spojówek (ropnym), zapaleniem rogówki, rozpada się rogówka (pojawiają się na niej wrzody). Zapalenie tęczówki, które może następnie rozwinąć się do przedniej komory oka psa.

Postać jelitowa

Chociaż postać jest jelitowa, rejestruje się zapalenie gardła / zapalenie migdałków (zapalenie migdałków). Zaczyna się zwiększone wydzielanie śluzu, więc chory pies zaczyna go wyrzucać. Wymioty są początkowo śluzowe, jasnożółte. Wtedy pojawia się domieszka krwi. Ale nie zapomnij o biegunce, która na początku nadal zawiera cząsteczki jedzenia, a następnie pojawia się śluz i krew. Zapach jest obrzydliwy, często zgniły

Postać skórna

Nosówka u psa objawia się następująco: na skórze pojawiają się czerwone plamy (głównie na udach, uszach, w okolicy ust i nosa, brzuchu), pośrodku których tworzy się ropny lub surowiczy (ale żółty) wysięk. Bąbelki pękają, a skórki są brązowe na wierzchu. W okolicy stawów pojawia się coś w rodzaju zrogowaciałej pieczęci skórnej - hiperkeratoza.

Forma nerwowa

Niszczycielka układu nerwowego u psów charakteryzuje się następująco. Pies z dżumą jest bardzo pobudzony, może nawet lekko agresywny. Rejestrowane są drgawki. Mięśnie twarzy kurczą się mimowolnie, czując, że zwierzę ma kleszcza. To samo drżenie obserwuje się na mięśniach ściany brzucha, łapach. Objawy mogą być uzupełniane przez zaburzenia koordynacji ruchów..

Podniecenie zastępuje apatia. Zarejestrowano paraliż. Prawdopodobnie widziałeś psy ciągnące tylne nogi lub skaczące na trzech nogach. Tak, najczęściej to kończyny tylne, a także zwieracze pęcherza i odbytnicy paraliżują, przez co zwierzę przestaje kontrolować procesy oddawania moczu czy wypróżniania.

Forma mieszana

Już od nazwy formy jasno wynika, że ​​objawy nosówki u psów mogą być bardzo różnorodne. Oznacza to, że jednocześnie wpływa to na jelita, płuca i układ nerwowy..

Ostre objawy u psów

Jak rozpoznać nosówki u psów? Nie próbuj robić tego samemu, zaufaj ekspertom. Istnieje 5 głównych objawów dżumy psów:

1. Światłowstręt (jeden z pierwszych objawów nosówki u psa);
2. Kaszel;
3. Dwukrotny wzrost temperatury (wzrost, następnie normalizacja po kilku dniach lub nieco powyżej normy i znowu gorączka do 39 stopni i więcej) na tle utraty apetytu;
4. Lub normalne na tle zwiększonego, a nawet nadmiernego apetytu;
5. Uszkodzenie układu nerwowego

Jeśli zauważysz co najmniej 2 z tych objawów u swojego psa, możesz podejrzewać dżumę mięsożerców. Jeśli występują trzy objawy, zwykle uznaje się, że diagnoza jest ustalona. Ale nadal lepiej jest potwierdzić diagnostyką laboratoryjną (test biologiczny i różne reakcje). Badania krwi są niezwykle rzadkie.

Ważne jest, aby nie mylić z innymi chorobami, które charakteryzują się podobnymi objawami klinicznymi: wścieklizna, leptospiroza, zakaźne zapalenie wątroby, parwowirusowe zapalenie jelit, Choroba Aujeszkyego, piroplazmoza, salmonelloza i niektóre inne choroby pasożytnicze.

Leczenie nosówki u psów

Jeśli lekarz weterynarii stwierdzi, że pies cierpi na nosówkę, leczenie należy rozpocząć jak najszybciej. Przede wszystkim musisz wprowadzić określoną surowicę, która zawiera gotowe przeciwciała przeciwko patogenowi. To pomoże twojemu zwierzakowi szybciej się leczyć. Układ odpornościowy zacznie „kopiować” przeciwciała, gdy tylko „zrozumie”, że pomagają. Jak leczyć nosówki u psów w domu czytaj dalej.

Immunomodulatory

Oprócz surowicy weterynarz przepisze immunomodulatory i stymulanty, aby układ odpornościowy chorego zwierzęcia nie tylko zregenerował się, ale także wznowił swoją „pracę” i ponownie zaczął wytwarzać przeciwciała. Nie daj się zastraszyć antybiotykami. Tak, są bezużyteczne w walce z wirusami, ale nie pozwalają na wściekłość wtórnych infekcji.

Każdy z nas i naszych zwierząt ma mikroorganizmy (bakterie), które nie są aktywne, to znaczy nie powodują chorób, dopóki system odpornościowy jest silny. Ale gdy tylko osłabnie, natychmiast rozwija się choroba o etiologii bakteryjnej. I nadal zastanawiamy się, gdzie, jeśli nie skontaktowaliśmy się z nikim? Z tego powodu potrzebne są antybiotyki, aby nie „odwracać uwagi” odporności od wirusów na bakterie.

Witaminy

Witaminy pomagają utrzymać odporność. Jeśli wystąpiły wymioty i biegunka, wymagane są rozwiązania przywracające równowagę wodno-solną. Można je kupić w dowolnej aptece. Nazwy są bardzo różnorodne: Regidron i inne. Nie ma potrzeby lutowania całej objętości na raz. Trochę, dosłownie łyżka stołowa, ale co 5-10 minut. Jeśli wlejesz siłą cały przygotowany płyn, pies zwymiotuje. Ale jeśli w małych porcjach, zwierzę nie zareaguje na to w żaden sposób, ale nie pozwolisz, aby twoje wąsy umarły z odwodnienia.

Żadnych staromodnych metod z wódką! Żadnych eksperymentalnych dziwactw ludowych! Choroba rozwija się natychmiast, każde twoje opóźnienie i brak kompetentnego leczenia doprowadzi do śmierci chorego psa (na 10 pacjentów przeżyje tylko jeden lub dwóch, a następnie z powodu silnej odporności).

Zapobieganie pladze mięsożerców

Zapobieganie nosówce u psów jest proste - szczepienie. Zaraz po odebraniu szczeniaka matce należy niezwłocznie przeprowadzić odrobaczenie, a po 2 tygodniach - szczepienie. Szczepienie przeciwko nosówce wykonuje się zwykle w wieku 2 miesięcy, następnie po 2 tygodniach należy je powtórzyć (jest to konieczne do powstania odporności). Pamiętaj, aby zrobić notatki w paszporcie zwierzaka. Co roku „aktualizuj” szczepienie, aby zwierzę nie zachorowało. Tutaj szczegółowo o wszystkim szczepienia dla szczeniąt poniżej pierwszego roku życia.

Czy zaszczepiony pies może zachorować na nosówkę? Oczywiście, że tak! Szczepionka nie jest gwarancją ochrony przed chorobą, ale przygotowaniem i „tresowaniem” odporności zwierzęcia, aby mogło skuteczniej przeciwstawiać się chorobie. Z reguły zaszczepiony pies znacznie łatwiej toleruje nosówki..

Wyeliminuj kontakt z bezpańskimi zwierzętami. Ogranicz kontakt z podejrzanymi zwierzętami. Jeśli twój przyjaciel lub sąsiad ma psa z zarazą, powstrzymaj się od wspólnych spacerów przez kilka miesięcy. Pamiętaj, że przez kolejne 3 miesiące wyzdrowiony pies może zarazić inne zwierzęta. Zachowaj ostrożność przy wyborze miejsca na spacer. Nie pozwól swojemu psu wąchać / lizać odchodów, jeść trawę lub pić z kałuży (wszystko to może być źródłem zakażenia).

Wciąż masz pytania? Możesz poprosić ich o to lekarza weterynarii na naszej stronie w polu komentarzy poniżej, który odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe..