Zapalenie gruczołów paraanalnych u psów

Niektórzy właściciele zwierząt mogą nawet nie być świadomi istnienia gruczołów i ich lokalizacji. Jednak zapalenie gruczołów paraanalnych u psów nie jest przyjemną patologią i nie może pozostać niezauważone. Każdy, kto ma czworonożnego przyjaciela, powinien znać anatomię, fizjologię i wiedzieć, jak przeprowadzać podstawowe zabiegi higieniczne.

Do czego służą gruczoły paraanalne u psów?

Jeśli gruczoły działają normalnie, nie ma możliwości ich wizualnego określenia. Anatomicznie umiejscowione są pod ogonem. Jeśli ogon psa jest uniesiony i przez środek odbytu poprowadzona zostanie pozioma linia, gruczoły będą znajdować się pod nim po obu stronach ogona. Podczas badania palpacyjnego, jeśli gruczoły są normalne, również nie można ich „wyczuć”.

W swojej budowie gruczoły są podobne do łojowych i spoconych. Sekret, który produkują:

• gruby;
• lepki;
• żółtawy;
• specyficzny zapach.

Odbyt kończy się zwieraczem (pierścieniem mięśniowym). Tuż przed zwieraczem kanały gruczołów wchodzą do odbytnicy. Według nich tajemnica jest uwalniana do światła odbytnicy. Podczas wypróżniania masy kałowe „podnoszą” go i usuwają z organizmu.

Wśród właścicieli psów panuje powszechne przekonanie, że gruczoły są podobne do niektórych woreczków, ubytków zawierających tajemnicę. Jednak nie jest to do końca prawdą. Tkanka gruczołowa jest wystarczająco rozgałęziona i stale wydziela. Oczywiście jest zbiornik, ale jest dość mały.

Wiele ssaków ma gruczoły. Są szczególnie dobrze rozwinięte w rodzinie psowatych i skunksów. Różnica polega jednak na tym, że skunksy spryskują wydzieliny (czasami nawet do 6 metrów) dzięki silnym mięśniom, a kły wydalają się do odbytnicy (mięśnie podstawy odbytu u psów są słabe).

Sekret jest niezbędny, aby psy:

• „Komunikacja” poprzez zapach;
• ograniczenia posiadania terytorialnego przez tagi;
• wiadomości o Twojej lokalizacji;
• przyciąganie uwagi osób płci przeciwnej.

Przyczyny zapalenia

Najpierw rozważ normę. Kał psa powinien być:

• gęsty;
• uformowany;
• solidny.

Natura zapewniła anatomię i fizjologię. Masa kałowa przechodząca przez odbytnicę jest gęsta, jakby masowała ściany jelita i „wyłapywała” kropelki lepkiej wydzieliny. W ten sposób jest wydalany z organizmu, a gruczoły są jednocześnie masowane, co przyczynia się do normalnego funkcjonowania..

Jeśli masy kałowe są stale miękkie lub płynne, nie mogą ani masować, ani uchwycić tajemnicy na sobie. Z częstymi zaparcie, gdy usunięcie mas jest całkowicie nieobecne, pojawia się ta sama patologia.

Przyczyny naruszenia tworzenia masy kałowej mogą być następujące:

• naruszenie racjonować. Ponieważ pies jest mięsożercą, podstawą diety powinny być białka (mięso, kości, nabiał, jaja) oraz lekko tłuszcze i węglowodany. Podczas karmienia paszami węglowodanowymi (zboża, zboża, sucha pasza niskiej jakości) rozwija się warunkowo patogenna mikroflora, powodując procesy zapalne w jelitach. Proces powstawania mas kałowych zostaje zakłócony. Prowadzi to do biegunki i zaparć, które wywołują patologiczny proces bezpośrednio w gruczołach;

• uraz odbytu i ogona zwierzęcia, w którym dotknięte zostały gruczoły;
• niska aktywność fizycznaa, przyczyniając się do osłabienia układu mięśniowego;
• stłumiona odpowiedź immunologiczna w wyniku stresu (zmiana właściciela, miejsce zamieszkania);
• dziedziczne cechy anatomiczne. Kupując szczeniaka, warto zapytać o cechy jego rodziców.

Objawy zapalenia gruczołów okołoodbytniczych

Wydzielina wytwarzana z przewodów przedostaje się do worka gruczołowego i do światła jelita grubego. Zapalenie występuje, gdy wydzielina jest nadal wytwarzana, ale nie jest wydalana (kanały wydalnicze są zablokowane). W tym momencie proces nabiera tempa:

• nagromadzona tajemnica jest pożywką dla mikroorganizmów, które zaczynają intensywnie się rozmnażać;
• mikroflora wychwytuje coraz więcej obszarów tkanki gruczołowej;
• zjadliwość (agresywność) mikroflory wzrasta i wychwytuje ona pobliskie tkanki (mięśnie, łączną, tłuszcz);
• sekret staje się brązowy, gęsty, z nieprzyjemnym, cuchnącym zapachem-
• tkanki w pobliżu procesu zapalnego puchną, stają się gorące.

Sekret tkwi w:

• ropa (w tym przypadku mówią o ropnym procesie zapalnym);
• włókna fibrynowe (zapalenie włókniste);
• krew (w przypadku naruszenia integralności i porowatości naczyń krwionośnych).

Zakończenia nerwowe są zaangażowane w proces patologiczny. W rezultacie pies zaczyna wyczuwać i reagować na reakcję zapalną. Ból, pieczenie, swędzenie powoduje, że zwierzę:

• niepokój;
• „Zainteresowanie” obszarem problemowym;
• gryzienie i lizanie pod ogonem;
• tarcie o przedmioty do tyłu;
• siedzenie i podnoszenie (częste i nieuzasadnione);
• "jazda na ogonie".

Zapalenie może zmienić obyczaje i nawyki tak silnie, że właścicielowi trudno jest tego nie zauważyć.

Badając miejsca patologii, ujawni się obrzęk, wzrost temperatury i bolesność. Pomiar ogólnej temperatury jest trudny. Wynika to z faktu, że miejscowa temperatura w pobliżu odbytu jest bardzo wysoka, dlatego termometr nie będzie odpowiednio wskazywał temperatury całego ciała.

Przy przedłużającym się procesie można wykryć przetokę (ropień z ujściem). Dzieje się tak z powodu lizy tkanek (ropa je „zjada”) i tworzy się kanał na zewnątrz lub do odbytnicy. Gdy tylko nastąpi „samootwieranie” z uwolnieniem ropy, stan zwierzęcia poprawia się, pies uspokaja się. Jeśli właściciel nie przeprowadzi badania i zostawi wszystko samo, przetoka jest granulowana, ale proces zapalny nie ustaje.

Schemat leczenia w domu

Lekarz powinien zdiagnozować i przepisać leczenie. W domu, jeśli nie można szukać wykwalifikowanej pomocy, należy przeprowadzić badanie i badanie palpacyjne. To ujawnia:

• ból;
• nagromadzenie przesięku, ropnych mas. W takim przypadku miejsce będzie miękkie, spuchnięte, fluktuujące po naciśnięciu;
• gorąco, zwłaszcza w porównaniu z inną skórą;
• w przypadku naruszenia integralności skóry rany, strupów wysuszonej ropy, krwi, lepkiej wełny;
• z otwartą przetoką, płaczącą raną z uwolnieniem krwi, ropą.

Schemat leczenia będzie obejmował:

• reorganizacja (czyszczenie dławnic mechanicznie);
• terapia przeciwbakteryjna;
• medyczna opieka chirurgiczna, jeśli to konieczne.

Używane leki

Konieczne jest stosowanie leków po oczyszczeniu gruczołów. Bez tej procedury żaden lek nie może usunąć produktów zapalnych..

Maści

Taka postać dawkowania, jak maści, ma zastosowanie w przypadku naruszenia integralności skóry. Jednak dopóki jama nie zostanie uwolniona od zawartości i nie zostaną ustalone drogi odpływu wydzieliny, stosowanie maści nie ma sensu. Będą miały tymczasowy, rzekomo pozytywny efekt, ale powód pozostanie, a proces będzie kontynuowany..

W razie potrzeby możesz użyć następujących maści:

• olazol. Aerozol na bazie antybiotyku chloramfenikolu i olejku z rokitnika zwyczajnego. Specjalna rurka wprowadzana do odbytu ułatwia penetrację substancji czynnej bezpośrednio w miejsce zapalenia. Baza olejowa z wysoce skuteczną substancją pomaga zwalczać infekcje;
• mazidło z synthomycyny;
• chloramfenikol - żel;
• maść gentamycyna;
• lewomekol.

Antybiotyki

W przypadku braku możliwości konsultacji ze specjalistą, w procesie zaangażowane są rozległe tkanki okolicy odbytu, a temperatura gwałtownie rośnie, należy zastosować antybiotyki o szerokim spektrum działania.

Leki są przepisywane w kursie przez 6-7 dni. Najbardziej efektywne to:

• amoksycylina;
• cyprofloksacyna;
• cefaleksyna.

Antybiotyk jest obliczany na 5-7 tysięcy jednostek na 1 kg masy ciała zwierzęcia.

Jeśli wydzieliny nie można usunąć, a drogi odpływu ropnych mas są zablokowane, antybiotyki pomogą przez bardzo krótki czas. Całkowite rozwiązanie procesu zapalnego nie będzie możliwe.

Czopki doodbytnicze

Ponieważ głównym miejscem zapalenia jest odbytnica, czopki doodbytnicze mogą teoretycznie pomóc w stłumieniu procesu zapalnego. Jednak z reguły podaje się je dopiero po odkażeniu (oczyszczeniu gruczołów).

W tym celu można wykorzystać:

• świece ichtiolowe. Ichthyol zawiera 10% siarki, która ma działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, przeciwbólowe;
• proctosed. Głównym składnikiem aktywnym jest framacetyna i hydrokortyzon. Antybiotyk o szerokim spektrum działania hamuje rozwój mikroflory Gram-dodatniej i Gram-ujemnej. Glukokortykosteroid łagodzi stany zapalne, zmniejsza swędzenie;
• olestezin. Czopki na bazie sulfonamidu, który ma działanie bakteriobójcze i olej z rokitnika zwyczajnego. Lek szybko łagodzi stany zapalne.

Kiedy będziesz musiał skontaktować się z weterynarzem?

Zapalenie gruczołów okołoanalnych jest chorobą. Lekarz powinien ustalić rozpoznanie na podstawie badań klinicznych. Lekarz powinien również przepisać leczenie..
Jeśli pies ma obraz kliniczny opisany powyżej, skontaktowanie się ze specjalistą powinno być pilne.. Szybka wizyta u lekarza pomoże zlokalizować proces, zapobiegnie tworzeniu się przetok i ropnie i pomóż zwierzęciu.

Niektórzy właściciele psów samodzielnie naprawiają swoje gruczoły. Jest to całkiem możliwe i jest uważane za procedurę higieniczną. Nie dotyczy to jednak stanu zapalnego..

Zabiegi chirurgiczne

Z reguły metody chirurgiczne są stosowane, gdy proces jest opóźniony. Gruczoł uległ przerostowi tkanki włóknistej, a kanały wydalnicze „przerosły”.

Wycięcie tkanki gruczołowej i usunięcie woreczka ze stanem zapalnym (sakkulektomia) wykonuje się w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym, w zależności od nasilenia procesu.

Aby usunąć cały gruczoł, wstrzykuje się i wycina specjalny barwnik. Jednak tkanki objęte stanem zapalnym nie zawsze wchłaniają odpowiednio leki, a procedura nie może być przeprowadzona jakościowo..

Dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na higienę gruczołów okołoanalnych..

Leczenie stanu zapalnego u szczeniąt

Nie ma znaczenia, ile lat ma pies. Jeśli są oznaki choroby, najmniejszy niepokój, musisz udać się do lekarza.

Jeśli do domu przywieziono szczeniaka, a nie ma doświadczenia w przeprowadzaniu procedury sanitarnej, możesz również skontaktować się z przychodnią, lekarz poinformuje Cię i nauczy, jak przeprowadzić zabieg u Twojego psa. Ważne jest, aby nie przegapić pierwszej chwili i nauczyć szczeniaka, że ​​jest to normalne i regularne..

Konsekwencje i możliwe komplikacje

Jeśli organizm ma obniżoną odporność i genetycznie odziedziczył większe prawdopodobieństwo zapalenia gruczołów okołoanalnych, wówczas procesy mogą powodować nawroty.

Interwencja chirurgiczna bardzo często nie rozwiązuje problemu lub rozwiązuje go czasowo. Wynika to z faktu, że tkanka gruczołowa nie jest zwarta. Po usunięciu jego części i zbiornika reszta gruczołu nadal wydziela tajemnicę, ale nie może już dostać się do światła jelita i zaczyna ponownie gromadzić mikroflorę i rozwija się stan zapalny.

Dieta i karmienie psa

Zagłębiając się w problem, właściciel powinien zrozumieć, że najważniejsze jest karmienie. Powstałe odchody, gęste, stałe, są w stanie samodzielnie przeprowadzić „odkażanie”. Właściciel powinien monitorować tworzenie się kału. Dotyczy to zwłaszcza okresu, w którym następuje zmiana paszy lub wprowadzanie do diety nowych pasz..

Dieta psa powinna obejmować:

• białka;
• tłuszcze;
• węglowodany.

Jednak węglowodany są na końcu. Pies jest mięsożercą. Podstawą diety powinno być:

• mięso i podroby;
• kości (wieprzowina, wołowina, drób);
• mleczarnia;
• jajka.

Nie jest poprawne myślenie, że wymienione pokarmy to dieta - to jest podstawa. Przyjrzyj się bliżej diecie, jeśli kał często nie tworzy się, karmienie nie jest fizjologiczne. Kanał powinien zostać zweryfikowany.

Zapobieganie stanom zapalnym

Jeśli pies jest podatny na stany zapalne, trudno jest cokolwiek zmienić. W takim przypadku musisz jeszcze gorliwiej przestrzegać:

• racjonalne zrównoważone żywienie;
• monitorować regularne prawidłowe wypróżnienia-
• stale badaj problematyczny obszar i natychmiast skonsultuj się z lekarzem, nie licząc na to, że maści pomogą i przejdą same;
• odkaż gruczoły;
• obserwuj regularność ćwiczeń. Praca całego układu mięśniowego przyczynia się do motoryki jelit, co z kolei prowadzi do regularności ich opróżniania;
• unikać czynników hamujących odpowiedź immunologiczną organizmu (hipotermia, przegrzanie).

Czyszczenie gruczołów odbytu u psa

Uważny właściciel szybko określi, jak często występuje blokada gruczołów. Jeśli zjawisko to występuje często, czyszczenie przeprowadza się raz na 7-10 dni..

Zabieg przeprowadza się za pomocą wilgotnej chusteczki po wypróżnieniu. Wilgotną szmatkę nakłada się na dłoń i nakłada na okolice ogona odbytu. Lekko naciskając, palce wydają się przesuwać z boków do środka zwieracza. Procedura jest wykonywana z ogonem maksymalnie uniesionym, a nie z boku, ale do góry. W ten sposób następuje odruchowe rozluźnienie mięśni, a manipulacja jest łatwa do wykonania..

Predyspozycje genetyczne nakładają szereg obowiązków. Czyszczenie gruczołów i uszu to normalne, regularne ćwiczenie.. Nie ma sensu przeprowadzać tego w łazience przy zachowaniu aseptyki (rękawiczki, ochraniacze na buty itp.), Jest to zabieg higieniczny. Nawet zwykłe przetarcie okolicy odbytu chusteczką będzie wystarczające, aby zapobiec zablokowaniu przewodów wydalniczych..

Jeśli właściciel zwierzęcia ma problem z inspekcją i odkażeniem, należy udać się do kliniki. Należy to robić co 2-3 miesiące i natychmiast po wykryciu jakichkolwiek oznak. Być może lekarz przeprowadzający badanie i zabieg zmieni częstotliwość i przedstawi swoje zalecenia.