Zerwanie więzadła u psa: przyczyny, rodzaje i pierwsza pomoc

Psy, które są aktywne i odporne, często ranią się, dając się ponieść zabawie lub wykonywaniu poleceń podczas treningu. Zerwanie więzadła u psa jest dość częstym urazem, szczególnie u dużych ras, „niezdarnych” szczeniąt czy „staruszków”, zwierząt domowych z predyspozycjami genetycznymi. Nawet lekkie skręcenie więzadła wiąże się z silnym bólem, nie mówiąc już o zerwaniu, które może wywołać poważne uszkodzenie stawu lub rozwój patologii.

Przyczyny i oznaki zerwania więzadeł u psów

Najczęściej pierwszym objawem, na który zwraca uwagę właściciel czworonożnego, jest kulawizna. Łapa jest nienaruszona, nie ma nacięć ani drzazg, ale zwierzę gwałtownie reaguje na próbę dotknięcia lub zmiany położenia stawu. Możliwe przyczyny urazów więzadeł są następujące:

• Nadwaga dorosłego psa, aktywny wzrost szczenięcia - tkanki łączne nie utrzymują ciężaru zwierzaka, w wyniku czego nawet niewielkie obciążenie może powodować pękanie włókien.
• Choroby zwyrodnieniowe związane z wiekiem.
• Cechy rasy - Psy o nienaturalnej budowie ciała są bardziej podatne na problemy ze stawami. Na przykład u owczarków niemieckich nowego formatu, jamników, psy gończe problemy z kręgosłupem, stawem biodrowym i więzadłami łap - dolegliwości, które towarzyszą czworonogom przez całe życie.
• Deformacje szkieletu spowodowane urazami lub wadami wrodzonymi - psy miniaturowe w fazie aktywnego wzrostu często cierpią na skręcenia lub zerwania więzadeł kręgowych.
• Aktywne obciążenia, bez odpowiedniego przygotowania, zwłaszcza skoki. Zerwanie więzadła stawu skokowego jest chorobą zawodową „skoczków”, obciążenia należy zwiększać stopniowo, nawet jeśli pies potrafi pokonać 2-metrową przeszkodę, trening rozpoczyna się od małych przeszkód. Szczególną uwagę należy zwrócić na obciążenia szczenięcia z "nieutwardzonymi" stawami nadgarstkowymi, zerwanie więzadeł podeszwowych prowadzi do opadania łapy względem dłoni (obniżenie stępu).

Więzadła wzmacniają i stabilizują stawy, a ich uszkodzenie prowadzi do rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów - pojęcie obejmuje choroby stawów z późniejszym ich deformacją lub zniszczeniem.

Uwaga! Na oględzinach trudno odróżnić skręcenie od zerwania. Jeśli Twój zwierzak utyka i podejrzewasz uszkodzenie tkanki włóknistej, zabezpiecz łapę bandażem i pokaż psa weterynarzowi. Po prześwietleniu lekarz ocenia nasilenie.

Nasilenie zależy od:

• Rodzaj zerwania - globalne lub częściowe, jednorazowe lub sekwencyjne (powtarzające się uszkodzenie).
• Możliwe otarcie lub zmiana kształtu główek stawu, zniszczenie torebki stawowej, zwichnięcia. Zerwanie więzadła krzyżowego stawu kolanowego, któremu towarzyszy deformacja łąkotki.
• Obecność procesu zapalnego.

W przypadku zerwania częściowego stosuje się leczenie „zamknięte” (bez operacji). Pomimo ciężkości urazu tkanka włóknista ma tendencję do szybkiej regeneracji, pod warunkiem, że staw jest unieruchomiony, a pies nie nadepnie na kończynę..

Ważny! W przypadku urazów więzadeł i kończyn nie zaleca się stosowania leków przeciwbólowych. Zwierzę nie odczuwając bólu i dyskomfortu, nadal „obciąża” zraniony staw, co prowadzi do powikłań.

Rozerwanie więzadeł - rodzaje i objawy

Pod względem popularności urazy kończyn są „wiodące”, a 70% z nich to zerwania i skręcenia więzadeł krzyżowych stawów kolanowych. Pies opiera się tylko na trzech łapach, a kontuzjowaną kończynę trzyma zawieszoną, lekko zgiętą w kolanie. Dostępnych jest kilka metod leczenia, ale prawie wszystkie obejmują zabieg chirurgiczny. Ponadto, jeśli konserwatywne metody leczenia zostaną wypróbowane na zwierzętach o wadze do 12-15 kilogramów, wtedy duże psy są operowane natychmiast, prawdopodobieństwo ponownego urazu jest zbyt wysokie.

Więzadła krzyżowe (CS) składają się z dwóch zachodzących na siebie płatów tkanki włóknistej, jednego z przodu stawu, a drugiego z tyłu. Jeśli jedno lub oba więzadła są uszkodzone, staw kolanowy faktycznie się rozdziela, kościste głowy przesuwają się, ocierają, deformują i rozrywają torebkę stawową. Długotrwały uraz prowadzi do deformacji łąkotki, krwotoku do tkanek miękkich i rozległego procesu zapalnego.

Rozpoznanie pęknięcia CS opiera się na anamnezie, badaniu stawów i prześwietleniu, które jest przepisywane bezbłędnie. Przy całkowitym pęknięciu obraz jest wyraźny bez migawki, ale weterynarz musi upewnić się, że uraz nie jest skomplikowany przemieszczenie.

Uraz stawu biodrowego

Zerwanie więzadła staw biodrowy u psów jest również leczony na kilka sposobów. Staw biodrowy (HJ) to zad, w którego jamie umieszczone są głowy stawowe tylnych kończyn. Co więcej, obie głowy są połączone jednym więzadłem, a jeśli się złamie, cierpią jednocześnie 2 łapy. Najczęściej kontuzjowana kończyna wpada pod brzuch psa podczas chodzenia. Zwierzę przez jakiś czas chodzi normalnie, później łapa zaczyna się trząść i pies siada. Kiedy oba stawy „wypadają”, łokcie tylnych nóg „zbliżają się” do siebie, podobnie do krzywizny w kształcie litery X.

Taktyka leczenia i diagnostyki jest podobna jak w przypadku kontuzji kolana. Duże psy są natychmiast operowane, odbudowują i wzmacniają więzadła za pomocą implantów, naprawiają staw.

Uwaga! Urazy więzadeł nadgarstków, stawu skokowego, barku i łokcia najczęściej nie wymagają protetyki.

Uraz kręgosłupa

Często deformacja kręgosłupa pociąga za sobą poważne obrażenia. Podczas upadku z wysokości, poważnych walk, wypadków drogowych dochodzi nie tylko do zerwania więzadeł, ale także do deformacji kręgosłupa. Takie urazy komplikuje szereg negatywnych konsekwencji, od mimowolnego oddawania moczu do nieodwracalnego paraliżu kończyn. Cokolwiek to było, jeśli zwierzę dostało „zadrapania” i zranił kręgosłup, samoleczenie jest absolutnie niemożliwe! W każdym razie pies jest prześwietlany, a jeśli więzadła są zerwane, zszywa się je podczas operacji.

Nie można ubezpieczyć się od wypadków, ale właściciele miniaturowych psów powinni zwrócić szczególną uwagę na rozwój swojego pupila. Ze względu na wrodzone zniekształcenia kręgów szyjnych oddział narażony jest na tzw. Niestabilność atlanto-osiową. Najczęściej odchylenie to nie zagraża życiu i jest podatne na leczenie ambulatoryjne - noszenie aparatu ortezowego i stymulacja lekowa (leki hormonalne).

Pierwsza pomoc i leczenie zerwania więzadeł łapy u psów

Jeśli podejrzewasz zerwanie więzadła, natychmiast przygotuj się na to, że nie możesz obejść się bez lekarza weterynarii, a lekarz musi być profesjonalistą. Jeśli masz przed sobą długą drogę, kontuzja nastąpiła w nocy lub wieczorem, unieruchom kończynę w pozycji, w której trzyma ją pies, nie prostuj (zginaj) łapy na siłę.

Aby zamocować przednią łapę, używa się elastycznej podstawy (cienka guma piankowa lub podobny materiał) i elastycznego bandaża. Bardziej problematyczne jest naprawienie zerwania więzadła na tylnej łapie, optymalnie jest upewnić się, że zwierzę leży w wygodnej pozycji, podać miskę z wodą i jedzeniem, żelazko, podrapać beczkę, ale zapewnić całkowity odpoczynek.

Pamiętaj, aby na zraniony staw nałożyć lód zawinięty w celofan i cienką, niesyntetyczną tkaninę (bawełna, rower), jeśli się spieszysz - włóż mrożonki (mięso, mięso mielone, mieszankę warzyw) do torby i skarpety. Zimno zatrzyma obrzęk i złagodzi ból, ale nie przesadzaj przez 15-20 minut i przerwę na pół godziny, potem w razie potrzeby.

Uwaga! Jeśli obrzęk szybko narasta pomimo zastosowanego lodu, jest to krwotok lub złamanie - nie możesz czekać!

Nie podawaj psu leków rozrzedzających krew (aspiryna, analgin) ani paracetamolu jako leków przeciwbólowych. Po pierwsze, paracetamol jest toksyczny dla psów, a aspiryna może powodować krwawienie, a po drugie, znieczulając kontuzję stawu, wyrządzisz zwierzęciu krzywdę. Pies, który nie jest opanowany przez ból, opiera się na kontuzjowanej kończynie.

I wreszcie, nie wyrzekaj się operacji, polegając na własnym egoizmie, jeśli interwencja jest naprawdę konieczna. „Chroniąc” psa przed złym chirurgiem i skalpelem, z 90% gwarancją skazujesz psa na trwający całe życie ból w zranionych stawach. Chirurgia „świeżego” urazu zawsze daje dobre rokowanie w leczeniu, ale jeśli „pociągniesz”, perspektywy przestają być „jasne”.