Dlaczego psy tracą włosy?

Wypadanie włosów u zwierząt z reguły występuje kilka razy w roku - w okresach wiosennego i jesiennego linienia. Jest to normalne zjawisko sezonowe i nie wymaga interwencji. Ale jeśli do tego okresu jest jeszcze dużo czasu, a sierść wyraźnie przerzedza się i aktywnie wypada, właściciel powinien martwić się o zdrowie zwierzaka. Przy sezonowym linieniu nie następuje również zmiana w zachowaniu i samopoczuciu psa, a wpływowi innych czynników często towarzyszy brak apetytu, ospałość i drapanie łysiejących miejsc. W takich przypadkach ważne jest ustalenie przyczyn i podjęcie odpowiednich działań w celu ich wyeliminowania..

Istnieją dwie główne grupy przyczyn wypadania włosów:

• charakter hormonalny - zmiany w organizmie spowodowane zaburzeniem pracy poszczególnych gruczołów;
• niehormonalne - zaburzenia wywołane innymi, zwykle zewnętrznymi czynnikami.

Wraz ze zmianą tła hormonalnego łysienie występuje symetrycznie na całym ciele, natomiast przy asymetrycznym, chaotycznym ułożeniu łysiny wskazuje na inne choroby, które nie są związane z naruszeniem produkcji hormonów.

Zaburzenia hormonalne

Najczęstsze przyczyny hormonalne powodujące nieplanowane zrzucanie to:

• Nadmiar kortyzolu (zespół Cushinga) - oprócz łysienia, któremu towarzyszy intensywne pragnienie i obfite oddawanie moczu, częste choroby zakaźne, obrzęk i zwiotczenie brzucha.
• Upośledzona produkcja hormonu wzrostu - objawia się zwykle w okresie dojrzewania u mężczyzn w postaci symetrycznych łysin na różnych częściach ciała.

Za najbardziej podatne na to zaburzenie hormonalne uważa się rasy chow-chow, bokserów, pudli, pomeranów i airedale terrierów..

• Nadmiar estrogenu - któremu towarzyszy wypadanie włosów w okolicy narządów płciowych u kobiet i obrzęk napletka u mężczyzn.
• Niedobór estrogenów - najczęściej występuje u wysterylizowanych kobiet w średnim wieku i powoduje najpierw spowolnienie wzrostu włosów w okolicy narządów płciowych, a następnie na innych częściach ciała. Jednocześnie obserwuje się przerzedzenie istniejących włosów, a skóra staje się bardzo miękka i delikatna..
• Naruszenie produkcji hormonów tarczycy (niedoczynność tarczycy) - występuje kruchość i suchość sierści oraz powstawanie łysych plam na szyi, klatce piersiowej, plecach i innych okolicach, pojawia się ospałość i apatia, gwałtowny wzrost masy ciała i odporność psa na infekcje.

Przyczyny niehormonalne

Jeśli hormonalne tło u psa nie jest naruszone, musisz poszukać innych przyczyn obfitego łysienia. Wśród najczęstszych opcji są:

• Reakcjom alergicznym towarzyszy również podrażnienie i drapanie skóry, zaczerwienienie oczu. Mogą występować na żywności, środkach czystości stosowanych do pielęgnacji psa lub do sprzątania mieszkania, alergenach sezonowych.

Ważne: u zwierząt, które jedzą naturalną żywność, reakcje alergiczne występują znacznie rzadziej w porównaniu do tych, które jedzą gotową suchą karmę.

• Osłabiona odporność - może utrzymywać się po przebytych skomplikowanych chorobach, dlatego ważne jest, aby w tym okresie zachować zdrowie zwierzaka, stosując dodatkowe suplementy witaminowo-mineralne.
• Niedobór cynku - powoduje wysuszenie i szorstkość łysej skóry, pojawienie się łusek i pękanie miękkich opuszek na łapach psa.
• Niewłaściwa pielęgnacja - nie używaj "ludzkich" szamponów i zbyt gorącej wody do kąpieli zwierząt. W przypadku zwierząt długowłosych pełna kąpiel jest zalecana raz w miesiącu, a szorstkowłosych jeszcze rzadziej. Nie zapomnij o regularnym szczotkowaniu.

Częste kąpiele powodują wypłukiwanie tłustych substancji, które tworzą warstwę ochronną na skórze psa, w efekcie pogarsza się jakość sierści, staje się ona suchsza i cieńsza.

• Pchły i inne pasożyty - pies zachowuje się niespokojnie i przeczesuje jego ukąszenia, czemu towarzyszy znaczne przerzedzenie sierści.
• Łupież (łojotok) - może również powodować wypadanie włosów w najbardziej dotkniętych obszarach lub być wtórnym objawem choroby (egzema, zapalenie skóry, cukrzyca itp.).

• Stres i niepokój - często występowanie lub długotrwałe narażenie na czynniki stresowe przynosi zwierzęciu cierpienie i może powodować częściowe lub całkowite wyłysienie.

Rasy karłowate są szczególnie podatne na stres. Na przykład Chihuahua mogą być zdenerwowane aktywnymi grami i głośnym hałasem. Aby uwolnić ją od stresu, wystarczy zapewnić ciszę i spokojny wypoczynek, zostawić mniej w spokoju i nie chwytać gwałtownie jej ramion.

• Świerzb - spowodowany obecnością najmniejszych roztoczy świerzbu i towarzyszy mu swędzenie, miejscami wypadają sierść psa. Przede wszystkim pojawia się łysienie małych obszarów wokół oczu, kącików ust, ale nieleczone plamy zlewają się, tworząc ciągłe łysienie skóry i może rozwinąć się piodermia (infekcja bakteryjna).
• Łysienie mutacyjne (zespół błękitu Dobermana) - towarzyszy mu obfite łysienie wszystkich części ciała oraz tworzenie się krost i grudek. Wizualnie wydaje się, że zwierzę „zjadło” kreta.
• Infekcje drożdżakowe - najczęściej występujące w miejscach o dużej wilgotności (np. Pachy, fałdy skórne czy okolice międzypalcowe), którym towarzyszy nieprzyjemny zapach i nadmierne przetłuszczanie się dotkniętych obszarów.

Rasy o pomarszczonej skórze i dużej liczbie fałdów na ciele są najbardziej podatne na tego rodzaju infekcje - Shar Pei, Buldogi itp..

• Słoneczne zapalenie skóry - charakteryzujące się przede wszystkim łysieniem twarzy, może również powodować wrzody i problemy autoimmunologiczne.
• Zapalenie gruczołów łojowych - powoduje symetryczne łysienie głowy, szyi i grzbietu zwierzęcia i może mu towarzyszyć infekcyjne uszkodzenie mieszków włosowych.

Leczenie

Nie ma uniwersalnego sposobu na pozbycie się łysienia. Wypadanie włosów może być spowodowane wieloma czynnikami, więc leczenie zależy całkowicie od źródła problemu. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów właściciel zwierzęcia powinien skontaktować się z lekarzem weterynarii w celu zbadania psa, oceny stanu sierści, przeprowadzenia niezbędnych badań oraz ustalenia przyczyn jej utraty. Zdiagnozowanie przyczyny w domu jest nie tylko nieskuteczne, ale także niebezpieczne, ponieważ pozbawienie włosów może być nie tylko nieszkodliwą reakcją alergiczną, ale także objawem choroby zagrażającej nie tylko zwierzęciu, ale także członkom rodziny (grzybica, świerzb).

W zależności od wyników badania i objawów lekarz przepisze niezbędne leczenie:

• W przypadku zaburzeń hormonalnych najczęściej przepisuje się specjalne środki stabilizujące tło hormonalne, takie jak trilostan i metatonina. Jeśli w ciągu 6 tygodni nie nastąpi powrót do zdrowia, leki należy zweryfikować.
• W przypadku infekcji grzybiczych do leczenia powierzchni stosuje się płyny i maści na bazie ketonazolu, mikonazolu lub klotrimazolu. W celu ogólnoustrojowego wpływu na patogeny stosuje się griseowulfinę (lub itrakonazol), a także dodatkowe szczepionki w celu przyspieszenia procesów zdrowienia i zahamowania aktywności grzybów.
• W przypadku zarażenia pasożytami skuteczne jest stosowanie szamponów, kropli na kłębie, sprayów, zastrzyków i kołnierzyków. Mogą to być preparaty ukierunkowane na pozbycie się jednego rodzaju pasożyta oraz środki kompleksowego działania gwarantujące pozbycie się kleszczy, pcheł, robaków (krople „Twierdza” lub „Bary”, „Inspektor” opryski „Linia frontu”, „Beaphar”).
• W przypadku łupieżu dobrze pomagają specjalne szampony, które nie tylko zmywają płatki, ale także łagodzą podrażnienia i regulują pracę gruczołów łojowych. Należą do nich Stop-Doctor ze smołą brzozową, GlobalVet.

Każdą z opcji leczenia można uzupełnić kompleksami witaminowo-mineralnymi, olejem rybim i innymi lekami wzmacniającymi układ odpornościowy.

Jeśli nie zapomnisz o środkach zapobiegawczych, większości problemów z wypadaniem włosów można całkowicie uniknąć. W tym celu należy zadbać o zbilansowaną dietę i odpowiednią pielęgnację zwierzaka, terminowe szczepienia i profilaktyczne leczenie przeciwpasożytnicze, a także regularnie badać ciało psa po spacerach..

Możesz również zadać pytanie wewnętrznemu lekarzowi weterynarii na naszej stronie internetowej, który odpowie na nie tak szybko, jak to możliwe, w polu komentarza poniżej..