Kleszcz podskórny u psów: rodzaje, objawy i leczenie

Skóra psa jest kilkakrotnie bardziej wrażliwa i delikatna niż skóra człowieka. Wszyscy wiemy, jak nieprzyjemne jest ugryzienie komara lub pchły, ale rzadko myślimy o tym, jak niewygodne są zwierzęta domowe zaatakowane przez pasożyty wysysające krew. Roztocze podskórne u psów jest „źródłem” wielu chorób skóry zwierząt. Psy są zbyt aktywne, by chronić je przed wszystkim, a jeszcze bardziej przed kleszczami i pchłami.

Dopuszczalne jest samodzielne leczenie chorób skóry wywołanych przez pasożyty pod warunkiem odpowiedniej i kompleksowej diagnozy. Należy pamiętać, że czasami kleszcz podskórny u psów jest przenoszony na ludzi, tylko niektóre gatunki, ale zagrożenie nadal istnieje! Zdrowie psa, bezpieczeństwo rodziny i innych zwierząt mieszkających w domu to trzy czynniki, które zależą od zdolności właściciela do rozpoznania objawów podskórnego kleszcza i rozpoczęcia leczenia w odpowiednim czasie.

Oznaki choroby i trudność w rozpoznaniu

Objawy podskórnego kleszcza u psów są często podobne do objawów bakteryjnych i grzybiczych chorób skóry:

• Swędzący, czasami tak silny, że zwierzę wdziera się do krwi.
• Wypadanie włosów, na wczesnym etapie zauważalne w miejscach z krótkimi włosami - kufa, uszy, tylne nogi, brzuch, okolice narządów płciowych.
• Stan lękowy, agresja - choroby powodujące swędzenie są dla psa wyjątkowo bolesne.
• Na zaawansowanych etapach - niedokrwistość, słabość, rozwój wtórnych patologii.

Przed leczeniem zwierzęcia musisz ustalić prawdziwą przyczynę. Większość roztoczy podskórnych ma rozmiary mikroskopijne, dlatego zdecydowanie odradza się stawianie diagnozy „na oko”. Jeśli zauważysz podejrzane objawy, musisz podać psu lek przeciw alergie - częściowo łagodzi swędzenie i pokazuje zwierzę weterynarzowi.

Uwaga! Niektóre choroby skóry mają charakterystyczne cechy, ale większość z nich jest bardzo podobna i jedyną właściwą metodą diagnostyczną jest skrobanie skóry.

Doświadczony weterynarz po zbadaniu może zawęzić zakres diagnostyczny do rodzaju pasożyta (śródskórnego lub podskórnego), ale dokładną identyfikację „bohatera okazji” jest możliwe tylko poprzez zbadanie fragmentu nabłonka pod mikroskopem. Pies otrzymuje znieczulenie miejscowe i płytkie nacięcie, zeskrobanie powinno uwidocznić nie tylko rodzaj pasożyta, ale także głębokość zmiany.

Powszechne typy roztoczy podskórnych i cechy ich pasożytnictwa

Nie zagłębiając się w hierarchię rodzin kleszczy, możemy powiedzieć, że psy są podatne na atak trzema rodzajami pasożytów - zewnętrznymi, podskórnymi i śródskórnymi. Pierwsze dwa gatunki dostają się na psa ze środowiska zewnętrznego, śródskórnie żyją w organizmie zwierzęcia przez całe życie i atakują w określonych warunkach.

Demodecosis

To Demodex to roztocz śródskórny, który żyje w gruczołach łojowych i mieszkach włosowych u wszystkich zwierząt i ludzi. Psy mają genetyczne predyspozycje do demodektycznego świerzbu, u innych nosicieli kleszcz żyje w symbiozie i rzadko pasożytuje.

Uwaga! Demodecosis nigdy nie jest samodzielną dolegliwością, ale działa jako wtórny objaw choroby, patologii układu odpornościowego, zaburzeń hormonalnych.

Demodex jest scharakteryzowany jako organizm warunkowo patogenny, czyli żyjący na razie „spokojnie”. Jeśli pies doznał silnego szoku psychicznego lub fizycznego, poziom obrony immunologicznej i aktywność procesów metabolicznych są obniżone, co zamienia demoex we wroga. Przebywając w warunkach nieodpowiednich do życia, kleszcz zaczyna uwalniać toksyny, a po chwili całkowicie umiera..

Toksyny powodują podrażnienia, zaczerwienienia i swędzenie (nie zawsze), śmierć kleszcza - ropienie, wypadanie włosów, guzki i plamy starcze. Choroba postępuje szybko, dotykając wszystkie części ciała. W rzadkich przypadkach nużyca nie wywołuje łysienia, co prowadzi do błędnej diagnozy - alergicznego swędzenia.

Ważny! Taktyka leczenia nużycy zależy od postaci klinicznej kursu - młodzieżowej lub dorosłej. Demodectic mange u psa poniżej 2 roku życia jest uważany za młodzieńczy.

Młodzieńcza nużyca jest chorobą o nagłym początku, z pozytywnymi rokowaniami na powrót do zdrowia. Istnieją 2 rodzaje, przykłady na zdjęciu:

• Zlokalizowane (90% przypadków) - zmiana występuje na jednej z części ciała, ma wyraźne granice, nie towarzyszą jej objawy wtórne. Zmiana wygląda na podrażnioną, zaczerwienioną i szybko traci sierść. Organizm młodego psa aktywnie walczy z chorobą, dlatego pomimo terapii lub jej braku najczęściej po 2-3 tygodniach następuje remisja.

• Uogólnione (10% przypadków) - choroba dotyka jednocześnie kilku części ciała, najczęściej dotyczy to łap. Szansa wyzdrowienia bez leczenia wynosi 1: 2, pod warunkiem, że nie ma żadnych patologii.

Ważny! Sterylizacja jest zalecana dla psów podatnych na nużycę lub przeżywających. Nie można ustalić prawdziwych przyczyn choroby, ale zaburzenia hormonalne są czynnikiem pogarszającym każdy problem zdrowotny - fakt!

Wyleczenie nużycy u dorosłego psa zależy bezpośrednio od wykorzenienia równoległej patologii. Jak pokazuje praktyka, w 50% przypadków nie można zidentyfikować pierwotnej przyczyny choroby.

Świerzb sarkoptyczny i notoedroza - świerzb

Świerzb to choroba wywoływana przez pasożyty zewnętrzne, które żyją i pasożytują na skórze zwierzęcia. W zależności od rodzaju patogenu świerzb dzieli się na:

• Klasyczny lub świerzb skórny - wywołane przez roztocze Sarcoptes scabiei. Choroba ma charakter agresywny, podobny do nużycy, ale od wczesnego stadium towarzyszy jej ogniskowe zapalenie. Odporność może na długi czas powstrzymać globalizację zmiany, ale pies jest nosicielem i infekuje inne zwierzęta. Chorobie towarzyszy wypadanie włosów i silne swędzenie. W postaciach przewlekłych występuje rogowacenie skóry, blizny, plamy starcze, które nie ustępują.
• Ucho lub notoedrosis - Roztocza notoedrosis infekują skórę uszu od zewnątrz. Już po kilku dniach zwierzę przeczesuje uszy i głowę, czasami na łapach obserwuje się krwiaki. Jeśli pies lubi się zwijać podczas snu, dotyczy to ogona i zadu. U niektórych psów silny świąd może nie występować, co często prowadzi do błędnej diagnozy, jeśli nie zostanie wykonane skrobanie.

Jeśli podczas drapania szyi lub ucha zwierzę uderzy tylną łapą o podłogę, zaleca się wykonanie skrobania lub profilaktyki - tak objawia się podskórnie kleszcz u psów na najwcześniejszych etapach.

Zapobieganie i leczenie kleszczy podskórnych u psów

Roztocza podskórne mają określony cykl życia i rozmnażania, w zaniedbanych formach czas trwania terapii może być opóźniony o wiele miesięcy, co oznacza obserwację lekarza weterynarii i leczenie w domu. Podejście do leczenia jest zawsze indywidualne, krok po kroku i kompleksowe, główna gwarancja sukcesu jest wzmocnienie organizmu i odporności.

Leczenie nużycy u psów

• Stymulacja układu odpornościowego - do osłabionego patogenu kleszcza zaliczane są leki specjalnie opracowane do leczenia nużycy, Immunoparasitan lub jego analogi. Lek wstrzykuje się domięśniowo, dawki oblicza się zgodnie z instrukcją na podstawie masy ciała zwierzęcia, przebieg leczenia wynosi 5-7 dni.
• Leczenie miejscowe - maści do kąpieli i roztoczobójcze. Leki roztoczobójcze mają różny stopień działania i zakres zmian, dlatego dobiera się je w zależności od stanu psa. Leczenie odbywa się zgodnie z instrukcją, co najmniej 6-7 zabiegów. Kurs powtarza się po 6-7 dniach.
• Utrzymanie wątroby - każdy lek na roztocza podskórne u psów ma szkodliwy wpływ na wątrobę, więc leczenie podtrzymujące jest koniecznością! Najpopularniejszym lekiem są tabletki Karsil.

Ważny! Essentiale forte jest często przepisywany przez lekarzy weterynarii jako lek na wątrobę. Nie ma gwarancji, że metoda będzie użyteczna, ponieważ lek zawiera substancje wywołujące aktywność i reprodukcję patogenu.

• Odżywianie hipoalergiczne i leki przeciwhistaminowe - nie zaleca się gwałtownej zmiany diety, ale jest to konieczne w przypadku nużycy. Zwierzę jest przekazywane do specjalistycznej paszy przemysłowej najwyższej jakości. Wielu producentów produkuje karmę dla psów cierpiących na nużycę. Lekko przeciwhistaminowe, ale łagodzą swędzenie.

Ważny! Ostre przejście od żywienia naturalnego do przemysłowego może powodować dysbiozę; zaleca się podawanie zwierzęciu specjalnych dodatków do żywności probiotyki.

• Zastrzyki Detomax są niezwykle niebezpieczną terapią, która jest dozwolona tylko wtedy, gdy potencjalny pozytywny efekt przeważa nad ryzykiem.

Bardzo ważne! Detomax i jego odpowiedniki w kręgach hodowców psów nazywane są „śmiertelnymi zastrzykami” - niektóre zwierzęta po prostu nie są w stanie wytrzymać tak agresywnej terapii. Jednak instrukcje jasno określają wskazania kliniczne, w tym nużycę, co daje weterynarzom powód do przepisywania leku „bez wyjątku”. bądź ostrożny!

Nie ma opracowanych leków profilaktycznych na nużycę. Odpowiednia opieka i karmienie również nie są gwarantowane. Wiele zwierząt ma predyspozycje genetyczne do choroby, więc osoby, które wyzdrowiały, są odrzucane z hodowli.

Leczenie świerzbu skórnego i notoedrozy u psów

Podczas diagnozowania świerzbu istnieje kilka niuansów, a dokładniej błędów. Łysienie, swędzenie, nerwowość - to pełny „obraz” tego, jak wygląda kleszcz podskórny u psów, ale przyczyną może być alergia lub bakteryjna choroba skóry. Przepisane leki przeciwhistaminowe złagodzą swędzenie i sprawią, że poczują się lepiej. Jednak cenny czas jest tracony, ponieważ pasożyty rozmnażają się wykładniczo, a szanse na szybkie wyleczenie są dopiero w początkowej fazie..

Możesz samemu leczyć psa, ale lekarz musi postawić diagnozę, a nie „na oko”, nie „z doświadczenia”, ale po badaniach laboratoryjnych. Nalegaj na kilka zeskrobań, podskórny kleszcz nie jest napisany z przedrostkiem „pod” za nic, ukrywa się, co zwiększa ryzyko fałszywie ujemnego wyniku i znowu stratę czasu.

Po potwierdzeniu świerzbu psu przepisuje się krople roztoczobójcze o szerokim spektrum działania. Jeśli sam wybierzesz lek, upewnij się, że we wskazaniach są przepisane Demodex, Sarcoptes i Notoedrosis. Najczęściej, oprócz głównego spektrum, krople mają działanie przeciwgrzybicze i przeciwzapalne. Lek nakłada się na kłąb dwukrotnie, w odstępie określonym w instrukcji, równolegle prowadzi się terapię w celu wsparcia układu odpornościowego i wątroby. W ramach profilaktyki zalecane są te same krople, ale w innym trybie - zabieg 1 raz w ciągu 3-6 miesięcy.

W przypadku braku w sprzedaży niezbędnych leków, na początkowym etapie świerzbu dozwolone jest leczenie środkami ludowymi. Jednak metody te mają na celu stworzenie niekorzystnego środowiska dla życia pasożytów, które szkodzi skórze psa i ma szereg negatywnych konsekwencji..

• Zmiel czosnek i napełnij go olejem migdałowym w stosunku 1: 2 i zaparzaj mieszaninę przez 2-4 dni w ciemnym miejscu. Chory obszar leczymy raz dziennie przez 5-7 dni. Czosnek w dużych ilościach jest toksyczny dla psów, olejek migdałowy zawiera siarkę - wysusza skórę.
• Czarną siarkę (3: 1) wymieszać z kefirem lub płynną śmietaną, pozostawić na 2-3 godziny w ciepłym miejscu. Nakładaj raz dziennie, a następnie dokładnie spłucz. Czarna siarka jest bardzo sucha dla skóry, może powodować pieczenie, pękanie.
• Maść siarkowa - dotknięte obszary rozmazuje się 1-2 razy dziennie, nie trzeba spłukiwać. Prawie zawsze powoduje oparzenia.
• Olejek lawendowy nakłada się na skórę 3-4 razy uderzeniami, po całkowitym wchłonięciu, miejsce wciera się kredą zmieloną na mąkę. Przebieg leczenia to 7-10 dni.

Opiekując się swoim zwierzakiem, pamiętaj, że roztocza swędzące psów mogą być przenoszone na ludzi. Pies może przenosić świerzb ludzki, ale jest to bardzo rzadkie, najprawdopodobniej nie będziesz mieć pełnego obrazu choroby, ale podrażnienie i chwilowe swędzenie są całkiem możliwe. Podczas obchodzenia się ze zwierzęciem używaj rękawiczek i peleryny medycznej, izoluj psa podczas leczenia i przestrzegaj zasad higieny osobistej.