Owczarek polski (owczarek podgalanskaja, owczarek tatrzański)

Owczarek polski Podgalyanskaya to silny, duży pies, który służy do służby pasterskiej i wartowniczej. Z natury spokojny, zrównoważony, inteligentny i aktywny pies, mocno przywiązany do właściciela i domu. Nie nadaje się do życia w mieście i mieszkania w domu lub mieszkaniu. Inna nazwa rasy to owczarek podhalański.

Hodowla fabryczna owczarków podhalańskich rozpoczęła się w latach 20. XX wieku. Wkrótce po I wojnie światowej uznano je za skarb narodowy. We wczesnych latach 30. podgalov zaczął być hodowany poza ich naturalnym środowiskiem, w Warszawie i Lwowie. Pierwszy pokaz monobreed odbył się w 1937 roku. Od lat 50-tych sylwetkę Owczarka Podhalańskiego zdobi godło ZKwP, co po raz kolejny świadczy o wartości rasy dla kraju..

Spotkanie

Owczarek podgalański to typowy przedstawiciel dużych psów pasterskich, których głównym zadaniem jest ochrona inwentarza żywego przed drapieżnymi zwierzętami i ludźmi. Ale dodatkowo są w stanie pełnić niektóre funkcje psów pasterskich: znajdować zagubione zwierzęta, powstrzymywać i kierować stadem. W życiu codziennym są to wspaniali strażnicy, z natury spokojni, ale zawsze czujni.

Obecnie potrzeba ochrony inwentarza żywego przed wilkami i niedźwiedziami nie jest tak pilna, ale podobnie jak dawniej Owczarek Polski doskonale radzi sobie w roli psa stróża, stróża, towarzysza i rodziny..

Film o rasie psów Polski Owczarek Podgalanskaya (Tatranskaya Shepherd Dog):

Wygląd

Polski Owczarek Podgalianskaja jest psem średniej wielkości, zwartym, mocnym. Powinien sprawiać wrażenie siły i wytrzymałości. Sierść jest gęsta, średniej długości, wyłącznie w kolorze białym. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy. Wysokość w kłębie samców - 65-70 cm, suk - 60-75 cm.

Zewnętrznie polski owczarek podgalański jest bardzo podobny do węgierskiego Kuvasza, słowackiego Chuvach i owczarka Maremma-Abruz. Wynika to z obecności wspólnych przodków między tymi rasami..

Głowa jest sucha, proporcjonalna do tułowia. Czaszka lekko zaokrąglona, ​​czołowy rowek płytki, stop wyraźny, ale nie ostry. Kufa mocna, z szerokim grzbietem nosa, stopniowo zwężająca się w kierunku czarnego nosa. Długość kufy jest równa lub nieco dłuższa niż długość czaszki. Wargi przylegające, o ciemnych krawędziach. Dopuszczalne są mocne zęby, zgryz nożycowy, prosty. Oczy są wyraziste, średniej wielkości, osadzone lekko skośnie, koloru ciemnobrązowego. Powieki są dobrze napigmentowane. Uszy osadzone na wysokości zewnętrznego kącika oczu lub nieco powyżej, średniej długości. Małżowina uszna dość gruba, trójkątna, dobrze porośnięta włosami, przednia krawędź ucha przylega do głowy.

Szyja bez podgardla, muskularna, średniej długości, z obfitą grzywą. Ciało jest masywne, rozciągnięte. Kłąb szeroki i dobrze zaznaczony. Grzbiet jest prosty i szeroki. Lędźwie są mocne. Zad jest skośny. Klatka piersiowa jest głęboka. Żebra dość płaskie. Brzuch lekko podciągnięty. Ogon nie jest osadzony zbyt wysoko. Unosi się powyżej linii górnej podczas ruchu lub podniecenia. W spoczynku obniżony, sięga do stawu skokowego, czubek może być lekko zakrzywiony. Kończyny przednie dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu, proste i równoległe. Kończyny tylne oglądane z tyłu, pionowe, umiarkowanie kątowane. Łapy zwarte, owalne. Opuszki twarde, mocne, ciemne. Pazury tępe, ciemne, mocne.

Włos na kufie, głowie, przedniej stronie przednich i tylnych kończyn jest krótki. Szyja i ciało pokryte są długim, prostym lub lekko falującym włosem. Podszerstek bardzo dobrze rozwinięty. Na szyi bogaty kołnierz. Obfite upierzenie na udach. Na ogonie długie włosy tworzą pióropusz.

Charakter i zachowanie

Owczarek polski to zrównoważony, spokojny pies z wyraźnym instynktem stróżującym i stróżującym. Imponujący wygląd, niskie szczekanie i śnieżnobiałe, duże zęby dodatkowo odstraszają nieproszonych gości. Postać jest elastyczna, mocna z nutą niezależności i uporu. Pies z ostrożnością przyjmuje właściciela do obcych. Bada nowe środowisko z podejrzliwością i tylko bardzo zły może być niebezpieczny. Jest bardzo miła i czuła dla swojej rodziny. Toleruje dzieci i psoty z ich strony, wspiera aktywne zabawy i stara się nie skrzywdzić, zdając sobie sprawę ze swojej siły, ale po zabawie może niechcący naciskać. Zwykle bardzo dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami. Szczególną opieką troszczy się o młode małe zwierzęta hodowlane, co wynika ze specyfiki rasy i wrodzonych cech. W przypadku innych dużych psów mogą wystąpić konflikty w relacjach, wyraźniej objawiające się między samcami.

Owczarek Podgalyanskaya jest bardzo niezależny w zachowaniu i ocenie. Potrafi być uparta i dominująca..

We wszystkim, co robi pasterz, można prześledzić samokontrolę i umiar. Nie jest zbyt ambitna i nie będzie spieszyć się po podwórku, zdobywając miano najlepszego dzwonu na świecie. Woli patrzeć, patrzeć i czekać, aż napastnik naruszy jego przestrzeń osobistą i dopiero wtedy przystąpi do działania. Po pierwsze, ostrzeżenie, jeśli to konieczne, przyjdzie do obrony, pokazując bezinteresowność i odwagę. W rzadkich przypadkach jest zbyt głośny lub nadmiernie pobudliwy, ale z reguły wskazuje to na wady wychowania.

Na spacerze zachowuje się spokojnie, przyjaźnie dla otaczających ją ludzi i zwierząt. Jednak właściciele nie powinni spuszczać psa ze smyczy. Nie wiadomo, co dokładnie uważa za zagrożenie. Owczarki podhalańskie ciekawie zachowują się w parach. Podczas gdy jeden z psów poluje na terytorium, drugi pozostaje obok właściciela, po czym się zmieniają. Podobnie psy pracują na pastwisku..

Edukacja i trening

Wychowanie owczarka polskiego nie jest łatwe. Wynika to przede wszystkim z uporu i siły woli małego szczeniaka. Z psychologicznego punktu widzenia pies dojrzewa późno, około drugiego roku życia. Do tego momentu będziesz musiał włożyć wiele wysiłku i czasu, aby odpowiednio wyszkolić psa..

Stosowanie przemocy fizycznej i krzyków jest niedopuszczalne. Wpływa to negatywnie na charakter psa i zniechęca go do pracy. Owczarek podgalański powinien być wychowywany i szkolony wytrwale, ale delikatnie. Zajęcia powinny być krótkie, ale zabawne dla szczeniaka. Szczególną uwagę należy zwrócić na wrodzone skłonności i talenty. Pasterz może być dobrym strażnikiem i pasterzem, ale jest fizycznie i psychicznie niezdolny do wykonywania cyrkowych sztuczek lub uprawiania różnych sportów, takich jak agility czy posłuszeństwo. Podgaljanie nie lubią być ograniczani i wymuszani, wszystko co robią wynika wyłącznie z miłości do właściciela.

Owczarek polski Podgalyanskaya nie jest najlepszym wyborem dla niedoświadczonego właściciela, który zresztą nie jest gotowy poświęcić dużo czasu na uczęszczanie na kursy, studiowanie literatury, wychowywanie i szkolenie psa.

Pod względem temperamentu polscy pasterze są bardziej podobni Środkowoazjatycka lub Owczarki kaukaskie. Nie wykonają 10 razy tego samego polecenia, co Niemcy, ani nie będą z niecierpliwością czekać na rozkaz właściciela. Są umiarkowanie niezależni i mają tendencję do samodzielnego podejmowania decyzji..

Cechy treści

Polski Owczarek Podgalyanskaya nie jest przystosowany do życia w mieście, nie nadaje się do trzymania w domu lub mieszkaniu. Musi spędzać dużo czasu na świeżym powietrzu. Pozostawiony bez opieki może nabrać złych nawyków, trudno to kontrolować. Dobrze dostosowuje się do różnych warunków klimatycznych, dobrze znosi zimno i dobrze przystosowuje się do letnich upałów. Wbrew powszechnemu przekonaniu nie musi mieszkać w wysokich górach. Nie nadaje się do hodowli wolier i łańcuchów. Niemożliwe jest, aby psy mieszkające w mieszkaniu zapewniły niezbędną aktywność fizyczną, zwłaszcza jeśli chodzi o dorastanie szczeniąt.

Są dwie rzeczy, które uszczęśliwią każdego owczarka polskiego: potrzeba jego wrodzonych cech użytkowych jako strażnika lub pasterza oraz bliski kontakt z właścicielem..

Potrzebna jest umiarkowana aktywność fizyczna. Oprócz całodziennego biegania po podwórku pies powinien regularnie wychodzić na zewnątrz. Pomocne będą długie spacery na łonie natury i pływanie.

Opieka

Ogólnie rzecz biorąc, opieka nad Tatrzańskim Owczarkiem Polskim jest prosta. Wystarczy regularnie szczotkować i od czasu do czasu kąpać psa, aby zachować schludny i atrakcyjny wygląd. Śnieżnobiała wełna ma skłonność do samooczyszczania. Pies może wypaść w błocie, ale gdy wyschnie, znowu robi się biały. W tym okresie okresowe linienie jest bardzo obfite, zaleca się codzienne czesanie psa. Uszy są badane raz w tygodniu i, jeśli to konieczne, czyści się małżowinę uszną. W razie potrzeby pazury są przycinane na optymalną długość, jeśli nie mają czasu na samodzielne szlifowanie.

jedzenie

Owczarek zjada proporcjonalnie do swojej wielkości, ale nie można oszczędzić na jakości jedzenia. Właściciel może wybrać dowolny rodzaj żywności: żywność domową lub suchą przemysłową. Obie opcje są odpowiednie, pod warunkiem przestrzegania zasad żywienia. Dieta jest opracowywana z uwzględnieniem wieku, wielkości, stanu fizjologicznego i aktywności psa. Gotowa pasza powinna być wyższa niż premia, odpowiednia do wieku i wielkości rasy. Suplementy witaminowo-mineralne wskazane są w okresie aktywnego wzrostu szczeniąt a następnie na zalecenie lekarza przy karmieniu produktami naturalnymi.

Jeśli pies cierpi na alergie pokarmowe, ważne jest, aby przestrzegać diety i dokładnie rozważyć wybór pokarmu. A także przestrzegaj wszystkich środków, aby zapobiec skrętowi żołądka, na który rasa jest podatna.

Zdrowie i długowieczność

Polski Owczarek Podgalianskaja jest wytrzymały, niezawodny i odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne. Przy dobrej pielęgnacji i odżywianiu zachowuje dobre zdrowie do późnej starości. Średnia długość życia 11-12 lat.

W rasie wyróżnia się szereg chorób dziedzicznych:

• Dysplazja stawu biodrowego;
• Dysplazja łokcia;
• Predyspozycja do skrętu żołądka;
• Odwrócenie i wywinięcie powiek;
• Skłonność do zapalenia ucha środkowego o różnej etiologii;
• Alergia (najczęściej jedzenie).

Szczepienia i leczenie przeciwko pasożytom są obowiązkowymi środkami zapobiegawczymi..

Wybór szczeniaka rasy Owczarek Polski Podgalyanskaya

Owczarek polski to stosunkowo rzadka rasa. Co ciekawe, jest bardziej popularna w Holandii i Ameryce niż w swojej ojczyźnie, gdzie musiała ustąpić miejsca bardziej modnym rasom. Pojedyncze szkółki podgalian można znaleźć w większości krajów europejskich. Często pojawia się ogłoszenie o sprzedaży szczeniąt od osób prywatnych, właścicieli psów pasterskich, którzy z jakiegoś powodu zdecydowali się na hodowlę. Można je natychmiast zidentyfikować, koncentrując się na cenie. Większość szczeniąt z miotów amatorskich nie posiada dokumentów pochodzenia, a rodzice mogą być nosicielami chorób dziedzicznych, które z konieczności milczą.

Jedną z najczęstszych dolegliwości w rasie jest dysplazja stawu biodrowego, dlatego wskazane jest przebadanie rodziców pod kątem tej choroby. Potwierdzeniem są zdjęcia rentgenowskie wykonane w wieku powyżej roku. Również rodzice miotu muszą posiadać dyplomy ukończenia kursów na posłuszeństwo wobec OKD, psa w mieście i tym podobnych..

Szczenięta i matki potomstwa powinny wyglądać na zdrowe, aktywne, o normalnej kondycji. Ocenie poddawane są warunki utrzymania psów, jakość karmienia oraz zdolność do swobodnego poruszania się przez długi czas. Jest to konieczne do prawidłowego tworzenia się układu mięśniowo-szkieletowego. Już w wieku 2 miesięcy maluchy spełniają normę pod wieloma względami, możesz ocenić zgryz, osadzenie uszu, siłę łapy, kształt ciała i nie tylko. Szczenięta rodowodowe wyróżnia marka i karta szczenięca. Ponadto muszą mieć osobisty paszport weterynaryjny ze znakami szczepień wykonanymi przez wiek, obecność chipa jest wymagana tylko do transportu.

Cena £

Średni koszt szczeniaka owczarka polskiego z hodowli to 50000 rubli. Czasami obiecujące dzieci od importowanych elitarnych producentów mogą kosztować znacznie więcej. Istnieją również reklamy sprzedaży podgaliantów w cenie 15 000-20 000 rubli. Zwykle są to szczenięta pozyskane w wyniku nieplanowanego krycia, nie posiadają dokumentów i w psim świecie uważane są za niekrewniane.

Zdjęcia

W galerii znajdują się zdjęcia dorosłych psów i szczeniąt Owczarka Polskiego Podgalanskaya (owczarek podhalański).