Charakterystyka rasy psów mastino neapolitano

Mastify neapolitańskie, zwane także Mastino Neapolitańskie, wyglądają bardzo poważnie i imponująco. Trudno je przegapić na ulicy.

Na pierwszy rzut oka te gigantyczne psy wywołują strach, a nie inne uczucia. Jednak pomimo całego swojego majestatu i groźności, Mastify neapolitańskie mogą być wspaniałymi i troskliwymi członkami rodziny..

Pochodzenie rasy

Pomimo tego, że dopiero w 168 rpne. mi. pojawiły się pierwsze wzmianki o tych mastifach, neapolitańczycy rozpoczęli swój marsz po planecie znacznie wcześniej. Uważa się, że przedstawiciele tej rasy są potomkami prehistoryczne molosy, którzy żyli na naszej planecie w czasach starożytnych.

Wtedy zaczęli służyć osobie jako strażnik, pomocnik i tylko eskorta..

Kiedy te psy przybyły do ​​Włoch, rasa szybko stała się popularna. I nie jest to zaskakujące, ponieważ w starożytnym Rzymie jego zastosowanie było bardzo szerokie. Na przykład z powodzeniem uczestniczyły Mastify Neapolitańskie liczne działania wojenne. Ubrane w mocną zbroję gigantyczne psy przerażały ich sam wygląd. A kiedy przyszło do bitwy, wcale nie byli sobie równi.

Ale w czasie pokoju mastify były tak samo poszukiwane. Starożytny Rzym żył na widowiskach, jedną z najpopularniejszych zabaw były walki zwierząt na arenie. Wielkość Neapolitano mastino pozwoliła na prezentację przedstawicieli rasy przeciwko dużym dzikie bestie. Taka rozrywka była bardzo ekscytująca, dlatego w tamtych czasach była bardzo ceniona..

Jednak oprócz różnych walk psy te znalazły dla siebie miejsce życie w mieście.

Służyli jako znakomici pomocnicy dla ludzi pracy..

Były używane zarówno jako osłony, jak i do transportu ciężkich ładunków na wozach..

Po upadku Cesarstwa Rzymskiego popularność rasy nieznacznie spadła. Dalsze konflikty zbrojne, w tym II wojna światowa, dodatkowo pogorszyły sytuację. W rezultacie praktycznie nie było już rasowych mastifów neapolitańskich. Ale potem zabrał się do rzeczy Pietro Scanziani, co jest teraz rozważane "ojciec rasy".

W jego hodowli było tylko osiem psów, które posiadały niezbędne cechy. Z tego kiepskiego materiału Pietro Scanziani wciąż zdołał przywrócić rasę ze wszystkimi jej nieodłącznymi cechami. Zajęło to kilka lat żmudnej, przemyślanej pracy. Ale ostatecznie, w 1949 roku, został ostatecznie przyjęty oficjalny standard rasy, którymi się kierujemy do dziś.

Standardy rasy

Jak wspomniano powyżej, wygląd psów Mastino Neapolitano jest bardzo imponujący. Przede wszystkim rozmiar zwraca na siebie uwagę. Mastify są nawet większe niż niektóre osoby. Wzrost psa w kłębie wynosi od 65 do 75 cm, suki są nieco mniejsze - od 60 do 68 cm.

Waga zależy również od płci. Waga samca to 60-70 kg, a suka 50-60 kg. Przekraczanie tych rozmiarów nie jest mile widziane, zbyt duzi przedstawiciele rasy nie są dopuszczani do hodowli.

Ale nadal istnieją prawdziwe gigantów. Na przykład pies o imieniu Hercules został nawet nagrodzony miejscem w książce przez Rekord Guinnessa. Pies ważył 128 kg, a obwód szyi miał około metra. Ponadto właściciel psa zapewnił, że Herkules ma takie wymiary wyłącznie dzięki danym naturalnym.

Jednak takie wyjątki są dobre dla rekordów, ale na wystawach sędziowie nadal monitorują zgodność z ustalonymi standardy:

1. Głowa jest bardzo duża, z dużą czaszką. Kufa w kształcie litery U jest umieszczona w stosunku do czaszki pod kątem 90 °. Powieki i usta są bardzo obwisłe z powodu obecności wielu fałdów. Jednocześnie odsłaniają się ich wewnętrzne błony śluzowe w kolorze czerwonym, co robi przerażające wrażenie. Fałdy opadają również na policzki, a największe trafiają w szyję.
2. Potężne szczęki zapewniają niesamowicie mocny chwyt. Zęby są blisko rozstawione, zgryz nożycowy lub cęgowy. Siekacze muszą być proste.
3. Prawidłowo ukształtowany nos jest dość szeroki, nozdrza otwarte i dobrze rozstawione.
4. Oczy szeroko rozstawione. Ta cecha bardzo pomaga nie stracić wzroku, gdy pies trzyma w ustach obficie krwawiącą ofiarę. Kolor oczu może się różnić, możliwe są rozjaśnione odcienie, w zależności od umaszczenia psa. Mastif neapolitański ma spokojne spojrzenie, które z powodzeniem łączy mądrość i flegmę. Jeśli jednak pies zdecyduje się zachowywać agresywnie, będzie to również wyraźnie widoczne w jego oczach..
5. Naturalny wygląd uszu zwisa. Chociaż do niedawna było to zwyczajowe, aby je zatrzymać, w tym przypadku uzyskali wydłużony, ostrokątny wygląd i byli uniesieni lub pół uniesieni. Ale teraz ta praktyka została porzucona, więc uszy są obniżone do kufy i zaokrąglone na końcach..
6. Ciało Mastifa Neapolitańskiego jest bardzo mocne, z mocną szyją, wyraźnym karkiem i dużą klatką piersiową. Na szyi musi znajdować się zawieszenie - dwie duże fałdy, umieszczone symetrycznie.
7. Stopy mocne, muskularne i proste. Duże zaokrąglone pędzle powinny mieć postać gęstej bryły.
8. Ogon, podobnie jak uszy, może być kopiowany lub naturalny. W przypadku zadokowania pozostaje jedna trzecia pierwotnej długości. Ogon Mastifa Neapolitańskiego jest bardzo mocny, nisko osadzony. Szeroka podstawa zwęża się ku końcowi.

Jedną z głównych cech jest obecność dużej liczby plików "niepotrzebne" Skórki, który jest zebrany w duże fałdy. Jednak dla psa nie jest to wcale wada. Grube fałdy skóry doskonale chronią zwierzę nawet przed bardzo poważnymi obrażeniami podczas małych walk i dużych bitew. Dlatego w rzeczywistości taka funkcja jest duża korzyść przed innymi czworonożnymi.

Wełna i kolor

Mastify neapolitańskie nie mają podszerstka, tylko włosy ochronne. Sierść jest prosta, elastyczna, mocna i przylegająca do skóry. Dostępnych jest kilka opcji kolorystycznych:

• szary - waha się od nasyconego do szaro-niebieskiego, może być zarówno ciemny, jak i jasny;
• czerwony - dopuszczalne odcienie od różowego do ciemnobrązowego;
• pręgowane - kolor główny może być szary lub rudy, ale jednocześnie dopełniają go ciemne paski.

Niektórzy przedstawiciele rasy mają małe lub duże białe plamy na klatce piersiowej i nogach. to nie pasuje standardy. Co więcej, im większe znaki, tym silniejsza jest wada.

Główne cechy charakteru

Usposobienie mastifów neapolitańskich jest w pełni zgodne z ich wyglądem. Te psy są niezwykle zrównoważone. flegmatyczny, ale jednocześnie mają solidny charakter, którego nie każdy właściciel będzie miał w zębach.

Szczenięta Mastino neapolitano są bardzo podobne do pluszowych misiów: miękkie, przytulne zabawki, które chcesz bez końca ściskać. Ale nie zapominaj, że to małe stworzenie szybko wyrosnie na gigantycznego psa, który pierwotnie miał uczestniczyć w bitwach, a zatem może stanowić prawdziwe zagrożenie..

Nie powinieneś zabierać takiego zwierzęcia do domu, jeśli nie jesteś w pełni pewny swoich umiejętności. Ale dla zdecydowanych właścicieli Mastif Neapolitański stanie się prawdziwym członkiem rodziny. Będzie nieskończenie lojalny wobec swojego właściciela, miłość tych psów graniczy z nałogiem. Zwierzę może po prostu leżeć godzinami w jednym miejscu, o ile nie jest daleko od właściciela. Jeśli mastif nagle straci swojego właściciela i trafi do innej osoby, to jest to prawdziwa tragedia..

Doświadczeni właściciele twierdzą, że Neapolitano mastino to nie tylko zwierzak, ale także doskonały rozmówca. Bardzo kocha, kiedy z nim rozmawiają, jednocześnie bardzo uważnie i wyrozumiale słucha. Bardzo ważne dla mastifów emocjonalny kontakt, ponieważ to właśnie obecność właściciela i więź z nim jest początkowo głównym rdzeniem ich osobowości.

Wychowanie

Zachowanie tych psów zwykle nie stanowi problemu. Ich ekstremalny spokój przejawia się zarówno w domu, jak i na spacerze. Rzadko słychać od nich głośne szczekanie, nawet podczas walk zwykle udaje im się przejść przez ciche, groźne warczenie.

Stosunek mastifów do obcych jest zawsze ostrożny, ale mogą zaatakować jako pierwsi tylko w przypadku bezwarunkowego wielkiego niebezpieczeństwa. Jeśli nie, pies będzie po prostu uważał na możliwe źródło kłopotów..

Ale jeśli przyjdzie do sprawy, a pies rozpocznie walkę z innym zwierzęciem lub osobą, nie wycofa się, dopóki nie odniesie zwycięstwa. Pies będzie walczył albo do całkowitego poddania się wroga, albo do otrzymania odpowiedniego polecenia od właściciela. I tu autorytet właściciel jest krytyczny. Aby poradzić sobie z tą determinacją i siłą psa, właściciel nie może ustępować jej z tymi samymi cechami..

Trening

Jedną z głównych ról w kształtowaniu charakteru psa jest tresura. Istnieje opinia, że ​​przedstawiciele ras gigantycznych muszą być wychowywani wyłącznie siłą. Jednak jest to zasadniczo błędne. Mastify neapolitańskie są niezwykle inteligentne i mają doskonałą pamięć..

Wszelkie przejawy chamstwa i przemocy wobec nich gorszący. Agresywne metody treningu spowodują globalne uszkodzenie układu nerwowego psa. W rezultacie zwierzę po prostu stanie się niekontrolowane..

Najważniejsze w treningu jest terminowe rozpoczęcie. Nie czekaj, aż szczeniak dorośnie. Konieczne jest wykształcenie dziecka, gdy tylko będzie w stanie mocno trzymać się łap. W procesie szkolenia właściciel musi wykazać się wytrwałością, cierpliwością i wytrwałością. Wtedy wynik nie potrwa długo. I jeszcze raz warto o tym przypomnieć niedopuszczalność wszelka agresja wobec zwierzęcia. W sytuacji, gdy psa trzeba ukarać, wystarczy klepnąć go po plecach złożoną gazetą lub czymś podobnym. Mastif natychmiast zrozumie niedopuszczalność swojego czynu i zapamięta ten epizod.

Konserwacja i pielęgnacja

Jak każdy duży i potężny pies, Mastif Neapolitański wymaga regularności aktywność fizyczna, który powinien być wystarczająco silny i wystarczająco długi. Przede wszystkim są to spacery jakościowe. Idealnie byłoby, gdyby te psy były trzymane w warunkach podmiejskich, w domu z dużą działką..

Mieszkanie mieszkalne dla tej rasy nie do końca się nadaje: przede wszystkim oczywiście ze względu na wielkość. Obszar podmiejski zapewni psu możliwość ciągłego poruszania się i życia na świeżym powietrzu. Ponadto w takich warunkach mastino neapolitano będzie w stanie spełnić swój główny cel - być strzec. Jest to bardzo ważne dla zdrowia psychicznego zwierzęcia..

Niezależnie od warunków bytowania opieka nad Mastifem Neapolitańskim składa się z kilku obowiązkowy gradacja. Co więcej, ich wdrożenie zapewni jakościowe życie nie tylko samemu psu, ale także jego właścicielom..

1. Pielęgnacja włosów. Pomimo braku podszerstka Neapolitano mastino okresowo zrzuca. Biorąc pod uwagę wielkość zwierzęcia, możesz sobie wyobrazić, ile wełny jest na podłodze, meblach i innych przedmiotach gospodarstwa domowego. Dlatego w okresie linienia, który trwa średnio od 10 dni do dwóch tygodni, należy codziennie czesać psa..
2. Kąpielowy. Nie należy przerywać tej procedury. Zaleca się mycie psa tylko przed wystawami lub przy specjalnych okazjach. Brak podszerstka w tym przypadku odgrywa rolę negatywną, gdyż przez to psia skóra pozbawiona jest ochrony. Dlatego mycie może wywołać podrażnienia, swędzenie i różne problemy ze skórą..
3. Pocieranie pyska. Wiszące kąciki ust mastifa tworzą rodzaj worka, w którym stale gromadzi się ślina. Następnie zaczyna spływać po brodzie. Dlatego należy go często wycierać. W przeciwnym razie na stale mokrej skórze gromadzą się różne bakterie, niosąc ze sobą możliwość wystąpienia chorób. Ponadto ślinka będzie nie tylko na brodzie, ale także w wielu innych miejscach: na ścianach i meblach, na ubraniach właścicieli i innych niezbędnych rzeczach..
4. Oczy, uszy i zęby należy regularnie badać i czyścić, w przeciwnym razie możliwość wystąpienia różnych nieprzyjemnych chorób jest ogromna..
5. Karmienie. Jedno z najbardziej istotnych pytań. Wystarczy spojrzeć na wielkość psa, aby zrozumieć, że dużo je. Jednocześnie pasza, jak w przypadku każdego zwierzęcia rodowodowego, musi być starannie zbilansowana. Jeśli jest to naturalna żywność, musisz monitorować kompletność diety. Ale łatwiej jest stosować suchą karmę premium lub super premium, w której skład jest precyzyjnie zbilansowany.

Mastify neapolitańskie nie są łatwymi psami. Dotyczy to wychowania i opieki oraz kosztów materialnych. Ale jednocześnie mogą stać się prawdziwymi członkami rodziny i lojalnymi przyjaciółmi na wiele lat. Więc wszystkie koszty moralne w końcu się opłacą..