Cromforlander - rasa psów

Kromforländer to rasa psów wyhodowana w Niemczech w połowie XX wieku, która jest bardzo rzadka nawet w domu. Kromforlender jest potulny i przyjazny, łatwy w treningu i dostosowuje się do rytmu życia rodzinnego.

Później Peter i sąsiedni foksterier o imieniu Fifi mieli szczenięta. Zewnętrznie i charakterem były bardzo podobne do swojego ojca, podobnie jak dzieci z kolejnych miotów innych psów. Wtedy Ilza poważnie pomyślała o stworzeniu własnej rasy i zwróciła się do Otto Bernera, hodowcy królików i wielkiego miłośnika psów. Nawet powojenna dewastacja nie przeszkodziła kobiecie w realizacji marzenia. Już w 1955 roku Kromfohrländer (niem. Kromfohrländer) został oficjalnie uznany przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kynologiczne. W tym samym roku został napisany standard dla rasy.

Wygląd

Cromforlender to pies średniej wielkości o lekko wydłużonym kształcie, proporcjonalnej budowie, dość wysokich nogach. Wysokość w kłębie 38-46 cm, waga 9-16 kg. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy.

Czaszka jest lekko zaokrąglona z wyraźnym stopem. Kufa zwęża się lekko w kierunku nosa. Linie czaszki i kufy są równoległe. Grzbiet nosa prosty, umiarkowanie szeroki. Nos jest średniej wielkości, z dobrze rozwartymi nozdrzami, czarny lub brązowy. Wargi przylegają mocno, nie są ciężkie. Zgryz nożycowy. Oczy są owalne, średniej wielkości, koloru ciemnobrązowego. Uszy osadzone wysoko, spoglądające na boki. Uszatka z zaokrąglonymi końcami, zgina się, nie sięgając szczytu czaszki.

Szyja lekko wysklepiona, średniej długości. Ciało jest umiarkowanie rozciągnięte. Plecy są mocne. Kłąb wyraźny. Lędźwie węższe niż klatka piersiowa. Zad jest skośny. Klatka piersiowa jest głęboka i umiarkowanie szeroka, z lekko wysklepionymi żebrami. Dolna linia jest zauważalnie zaostrzona. Ogon średniej długości, szablasto-kształtny, utrzymywany spokojnie obniżony, podczas ruchu lub podniecenia unosi się powyżej linii grzbietu. Nogi są proste, wyprostowane, suche i długie. Łapy ze zgiętymi palcami zebrane. Opuszki i pazury dobrze rozwinięte.

W zależności od rodzaju umaszczenia rasy rozróżnia się dwie odmiany:

• Szorstkowłosy - wełna o grubej, gęstej teksturze. Długość sierści waha się od 3 do 7 cm Najdłuższa szata na grzbiecie i kłębie. Tworzy brodę na pysku. Podszerstek dobrze rozwinięty, miękki i krótki..
• Gładkie włosy - gładka, gęsta konsystencja. Żadnej brody ani wąsów. Długość sierści 3-7 cm, tworzy podgardle na ogonie, frędzle na uszach i pióra z tyłu kończyn. Podszerstek krótki, miękki.

Kolor: główny kolor biały z brązowymi plamami o różnych odcieniach. Dozwolone są włosy z czarnymi końcówkami.

Charakter i zachowanie

Główną cechą cromforlendera, zgodnie z normą, jest zdolność adaptacji. Pies łatwo dostosowuje się do charakteru i aktywności właściciela. Dla młodych energicznych ludzi będzie towarzyszem długich wędrówek, w rodzinach z dziećmi będzie niania i dla innych dzieci, starszym osobom wystarczą spokojne spacery po parku. Ta cecha sprawia, że ​​Cromforlander jest towarzyszem w pełnym tego słowa znaczeniu. Zwykle traktuje nieznajomych z powściągliwością, nie będzie zbyt miła. Będzie bronił swojego terytorium, domu, krewnych i przyjaciół głośnym szczekaniem w razie niebezpieczeństwa, ale nie atakuje.

Kromforlander jest bardzo otwarty i posłuszny, bardzo inteligentny i towarzyski. Zawsze stara się być blisko rodziny i dzielić hobby właściciela. Nie jest tak impulsywny i wybredny jak terier, ale raczej aktywny. Instynkt łowiecki zostaje zredukowany do zera, więc pies dobrze dogaduje się z innymi zwierzętami, w tym z ptakami i małymi zwierzętami.

Wszystkie powyższe cechy i zachowania niekoniecznie będą obecne w każdym cromforlender. Wiele zależy od wychowania, socjalizacji, warunków w jakich pies dojrzewał.

Edukacja i trening

Kromforalander jest bardzo bystrym i zdolnym uczniem. Szybko uczy się poleceń, jest zorientowany na właściciela i stara się go zadowolić, jeśli nie we wszystkim. Z cromforlanderem możesz uprawiać różne rodzaje sportów kynologicznych: agility, posłuszeństwo, freestyle itp...

Cechy treści

Cromforlander nie jest wybredny, jeśli chodzi o warunki przetrzymywania. Najważniejsze dla niego jest bliskość rodziny, bliski kontakt z ludźmi. Może mieszkać w małym mieszkaniu w mieście lub dużym domu prywatnym, ale nie będzie mógł długo zostać sam. Naturalnie czysty, schludny i nie ślini się, linienie przy dobrej pielęgnacji jest minimalne. Potrzebna jest umiarkowana aktywność fizyczna, wystarczająca ilość codziennych spacerów z grami trwającymi około 20-30 minut. Kromforalander nie może leżeć na kanapie przez cały dzień piesek salonowy, ale nie spieszy się jak oszalały Jack Russell.

Cromforlandczycy są wybredni w kwestii jedzenia i rzadziej mają poważne problemy z apetytem i trawieniem. Odpowiednia jest dla nich zbilansowana naturalna dieta lub żywność wyższej jakości.

Opieka

Ogólnie rzecz biorąc, odejście nie jest trudne. Okresowe linienie odbywa się dwa razy w roku i trwa 2-3 tygodnie. W tym okresie zaleca się codzienne szczotkowanie. Resztę czasu - raz w tygodniu. Psy szorstkowłose są przycinane lub strzyżone 2-3 razy w roku. Od najmłodszych lat wskazane jest nauczenie szczeniaka mycia zębów. Zabieg pomoże uniknąć wielu problemów stomatologicznych w wieku dorosłym. Raz w tygodniu należy sprawdzić i oczyścić małżowinę uszną z wosku i kurzu. W razie potrzeby oczy wyciera się. Pazury obcinane są co 3-4 tygodnie.

Zdrowie i długowieczność

Cromforlanders mogą cierpieć z powodu następujących dziedzicznych schorzeń:

• Cystynuria;
• Padaczka;
• Zwichnięcie rzepki;
• Rogowacenie.
• Choroba Itsenko-Cushinga
• Niewydolność nerek.

Te choroby są stosunkowo rzadkie. Przy dobrej pielęgnacji i odżywianiu cromphory praktycznie nie chorują. Średnia długość życia 12-14 lat.

Wybór szczeniaka Cromforlandera

Znalezienie wolnego szczeniaka Cromforlandera nie będzie łatwe. Nawet w Niemczech rasa jest dość rzadka. W sumie rocznie rejestruje się około 30-50 szczeniąt. Dla porównania w USA jest ―10 szczeniąt. Jest kilku hodowców w innych krajach europejskich: Szwecji, Finlandii, Francji i Ameryce Północnej. Szczenięcia lepiej szukać w klubach hodowlanych, które mogą udzielić potencjalnym właścicielom wszelkich informacji o planowanych miotach i hodowcach.

Wybór hodowcy powinien być bardzo ostrożny. Naprawdę rasowych psów jest niewiele i istnieje ryzyko wpadnięcia na szczenięta z blisko spokrewnionej hodowli. Idealnie, współczynnik chowu wsobnego powinien wynosić poniżej 2,5%, maksymalnie - 6,25%.

Brak danych o cenach.

Zdjęcia i filmy

W galerii można zobaczyć zdjęcia psów rasy Cromforlander.

Film o psie rasy Cromforlander