Potrójne fosforany w moczu psa - dlaczego są niebezpieczne, co zrobić z właścicielem

Trójfosforany w moczu psa wskazują na obecność kamicy moczowej lub patologii zakaźnej u zwierzęcia. Kamica moczowa spowodowana obecnością potrójnych fosforanów w układzie moczowo-płciowym jest śmiertelną chorobą dla zwierzęcia. Zablokowanie dróg moczowych bez pomocy doraźnej bardzo często kończy się śmiercią domowego zwierzaka.

Potrójne fosforany - co to jest i dlaczego są niebezpieczne?

Aby zrozumieć nasilenie diagnozy kamicy moczowej, konieczne jest ogólne zrozumienie trójfosforanów - czym są i jak są niebezpieczne. Potrójne fosforany to gładkie kamienie, które tworzą się w cewce moczowej lub drogach moczowych.

Wraz z alkalizacją moczu lub obecnością patogennej mikroflory w narządach układu moczowo-płciowego osadzają się sole amonowe fosforanu magnezu, które dość szybko krystalizują i zaczynają rosnąć. Najczęściej kamienie fosforanowe tworzą się w nerkach, pęcherzu i cewce moczowej..

Obecność małych trójfosforanów w postaci piasku nie powoduje u zwierzęcia silnego bólu ani szczególnego dyskomfortu. Niebezpieczeństwo ich powstania polega na intensywnym wzroście i możliwości zablokowania dróg moczowych., w wyniku czego pies ulega silnemu zatruciu.

Przy całkowitym braku wydalania moczu dochodzi do niewydolności sercowo-naczyniowej, drgawek, omdlenia, pęknięcia pęcherza. W przypadku braku odpowiedniej terapii niedrożność dróg moczowych kończy się śpiączką lub śmiercią.

Zasady pobierania próbek moczu od psów

Jednym z głównych środków diagnostycznych do wykrywania kamicy moczowej jest badanie laboratoryjne moczu zwierzęcia. Aby uzyskać odpowiednie dane, należy przestrzegać zasad pobierania próbek moczu od psów:

  • Wskazane jest pobieranie moczu rano po przespanej nocy, gdy obserwuje się maksymalne wypełnienie pęcherza..
  • Przed porannym spacerem konieczne jest przeprowadzenie dokładnej toalety zewnętrznych narządów płciowych zwierzęcia z mydłem i przegotowaną wodą, aby uniknąć przedostania się do moczu chorobotwórczej mikroflory, kurzu lub brudu.
  •  Próbkę należy pobrać do sterylnego pojemnika, może to być nowy pojemnik na mocz lub używany pojemnik, który był gotowany przez co najmniej 5 minut.
  • Objętość próbki musi wynosić co najmniej 10 ml, dlatego konieczne jest wyprowadzenie psa na smyczy i uważne monitorowanie zachowania zwierzęcia, aby mieć czas na wymianę sterylnego pojemnika na zewnętrzne narządy płciowe zwierzęcia w kluczowym momencie.
  • Pobrany biomateriał należy dostarczyć do laboratorium weterynaryjnego w ciągu dwóch godzin; przed opuszczeniem domu próbkę moczu należy przechowywać w lodówce.

Co to jest analiza moczu i jak to się robi

Analiza moczu to kompleksowe badanie laboratoryjne próbki moczu mające na celu określenie właściwości fizycznych, chemicznych i mikroskopowych płynu biologicznego..

Wraz z moczem z organizmu wydalana jest duża liczba chemikaliów, dzięki czemu badając ich obecność i ilość można ocenić zaburzenia metaboliczne, stan krwi, obecność patologii narządów układu moczowo-płciowego i hormonalnego. Ogólny test moczu jest zalecany w celach profilaktycznych i do monitorowania procesu regeneracji zwierzęcia.

Nie każdy właściciel psa, który pobiera próbkę moczu zwierzęcia do analizy, wie, jak to się robi. W laboratorium weterynaryjnym specjalista określa kolor, przezroczystość, zapach, reakcję, a także względną gęstość płynu biologicznego. Kiedy te wskaźniki się zmienią, możesz zdiagnozować zapalenie wątroby, patologia jelit, zapalenie pęcherza, kamica moczowa, odmiedniczkowe zapalenie nerek.

Chemiczne badanie moczu obejmuje oznaczenie białek, cukru, bilirubiny i ciał ketonowych, analiza tych wskaźników jest konieczna do wykrycia niewydolności nerek i serca, cukrzycy, białaczki.

Badanie mikroskopowe osadu moczu przeprowadza się w celu określenia obecności w nim erytrocytów, leukocytów, cylindrów, komórek nabłonka, kryształów i amorficznych mas soli. To właśnie ta analiza wskazuje na obecność kamieni w układzie moczowo-płciowym zwierzęcia. Ponadto, dzięki badaniu osadu moczu, można zdiagnozować dnę., zapalenie nerek, nerkowy i niewydolność wątroby, cukrzyca i dysbioza jelita.

Inne metody diagnozowania kamicy moczowej (kamicy moczowej) u psów

Wykrycie potrójnych fosforanów w moczu jest bardzo ważnym znakiem diagnostycznym, ale weterynarze zalecają inne metody diagnozowania ICD w celu określenia lokalizacji, kształtu, wielkości i rodzaju kamieni: USG i RTG. W wątpliwych przypadkach pokazano cystogram cewki moczowej z użyciem środków kontrastowych lub zdjęcie rentgenowskie z podwójnym kontrastem.

Warunkiem wstępnym jest również badanie krwi i posiew moczu w celu zidentyfikowania patogennej mikroflory i określenia ogólnego stanu psa. Doświadczony specjalista może określić kamień w cewce moczowej za pomocą cewnika lub sondy, sonduje się duże potrójne fosforany przez ścianę jamy brzusznej, ale dopiero na podstawie kompleksowego badania stawia diagnozę i podejmuje decyzję o wyznaczeniu określonego rodzaju środków terapeutycznych.

Przyczyny rozwoju kamicy moczowej u psów

Do końca nie zbadano charakteru pojawiania się kamieni fosforanowych w narządach układu moczowo-płciowego, ale specjaliści weterynarii na podstawie licznych badań identyfikują następujące główne przyczyny rozwoju kamicy moczowej u psów:

  • Choroby zakaźne układu moczowo-płciowego. Nagromadzenie wirusów lub patogennej mikroflory w narządach układu moczowo-płciowego prowadzi do tworzenia się kamieni.
  • Naruszenie karmienie zwierzę domowe: nadmiar białka lub węglowodanów, sól, naprzemiennie lub mieszanie naturalnej żywności i gotowej żywności.
  • Naruszenie reżimu picia. Brak płynu przyczynia się do tworzenia się kamieni, używać do picia zwierzęcia surową wodą.
  • Niska aktywność fizyczna. Brak aktywności fizycznej przyczynia się do rozwoju procesów stagnacyjnych w narządach układu moczowego.
  • Niewystarczająca częstotliwość spacery z psem. Spadek częstotliwości chodzenia mniej niż dwa razy u dorosłego zwierzęcia i trzykrotnie u starszego psa prowadzi do stagnacji i krystalizacji moczu.
  • Wrodzone patologie układu moczowo-płciowego i dziedziczność.
  • Rasa predyspozycje. Kamica moczowa najczęściej dotyka małe rasy psów ze względu na anatomicznie mały rozmiar pęcherza, w którym osadzają się sole.

ICD jest typowe głównie dla starszych zwierząt, których wiek wynosi 7-8 lat, ale czasami chorobę rozpoznaje się u dojrzałych i bardzo młodych psów.

Objawy i wczesne oznaki ICD u psów

Pierwsze objawy ICD u psów to nieprzyjemny zapach moczu, zmniejszenie ilości wydalanego moczu i dyskomfort podczas oddawania moczu, ale we wczesnych stadiach choroby zachowanie zwierzęcia się nie zmienia..

Kamica moczowa w stanie zaniedbanym objawia się żywym obrazem klinicznym:

Kiedy drogi moczowe są zablokowane, stan zwierzęcia pogarsza się:

  • zwierzę podejmuje bolesne nieudane próby wypróżnienia pęcherza;
  • jest wzrost temperatura;
  • otrzewna staje się opuchnięta i bolesna;
  • zwierzę oddycha ciężko;
  • mogą wystąpić drgawki i omdlenia.

Biorąc pod uwagę nasilenie choroby i zagrożenie życia zwierzęcia, właścicielowi psa, jeśli objawy ICD wystąpią u zwierzęcia, zaleca się pilną konsultację ze specjalistą.

Ważny! Przy zablokowaniu dróg moczowych czasami trwa to godzinami, dlatego nie należy odkładać wizyty w poradni weterynaryjnej ani mieć nadziei, że patologia minie bez interwencji medycznej.

Zabiegi na KSD u psów

Metody leczenia KSD u psów zależą od ciężkości choroby, wielkości kamieni i ogólnego stanu czworonożnego pacjenta. Lekarze weterynarii w pierwszej kolejności starają się zastosować leczenie zachowawcze, polegające na doraźnym usuwaniu kamieni, a następnie leczeniu farmakologicznym. W przypadku braku pozytywnego efektu, w ciężkich przypadkach lub częstych nawrotach, pies jest wskazany do operacji.

Terapia lekowa

W przypadku zatkania cewki moczowej lekarz weterynarii przeprowadza awaryjne usuwanie kamieni. W tym celu stosuje się metodę retropulsji, w której potrójne fosforany są zawracane do pęcherza i usuwane za pomocą leków, chirurgii lub ultradźwięków..

Lekarz używa cienkiego cewnika włożonego do cewki moczowej psa, aby odprowadzić nagromadzony mocz.. Drobny piasek i kamienie są usuwane z dróg moczowych poprzez przepłukanie pęcherza przez łódź. Aby złagodzić ciężkie zatrucie, pies pilnie poddaje się dializie - metodzie oczyszczania krwi z toksyn.

Po opróżnieniu pęcherza i wyeliminowaniu blokady dróg moczowych zwierzęciu przepisuje się lek. W zależności od wieku zwierzęcia, jego fizjologicznego stanu zaniedbania, specjalista leczy psa lekami przeciwbólowymi, przeciwskurczowymi, przeciwzapalnymi, witaminowymi i uspokajającymi. Przez cały okres rekonwalescencji pokazano długi cykl leków przeciwbakteryjnych i specjalną dietę..

Interwencja chirurgiczna

Jeśli metody leczenia zachowawczego nie radzą sobie z usuwaniem kamieni fosforanowych z ciała zwierzęcia, psu przypisuje się operację. Interwencja chirurgiczna jest najczęściej stosowana u psów, które mają anatomiczną skłonność do tworzenia się kamieni w długiej cewce moczowej.

Ponadto niektórych kamieni, ze względu na ich rozmiar, strukturę i położenie, nie można konserwatywnie usunąć.. Przy normalnym stanie fizjologicznym zwierzęcia i braku przeciwwskazań rokowanie operacji jest najczęściej korzystne..

W zależności od umiejscowienia kamienia specjalista rozszerza cewkę moczową, otwiera cewkę moczową lub otwiera pęcherz w celu usunięcia kamienia. Czasami psy płci męskiej są zmuszane do usunięcia prącia, aby jeszcze bardziej zapobiec blokowaniu cewki moczowej piaskiem i nowymi kamieniami.
Leczenie pooperacyjne obejmuje leki przeciwbakteryjne i przeciwzapalne, wlew kroplowy soli fizjologicznej oraz ścisłą dietę..

Zasady diety i żywienia w kamicy moczowej u psów

Zwierzęciu, u którego zdiagnozowano kamicę moczową, zaleca się do końca życia karmić zgodnie ze specjalną dietą. Pokarmy, które prowadzą do alkalizacji moczu, są wykluczone z diety, zmniejsza się spożycie białka, fosforu, wapnia, sodu i magnezu. Najlepiej jest przenieść chorego psa na specjalną gotową karmę, która zapobiega tworzeniu się pewnego rodzaju kamieni. Głównym warunkiem każdego rodzaju karmienia jest stały dostęp zwierzęcia do czystej przefiltrowanej wody..

Podstawowe zasady żywienia przy stosowaniu naturalnej diety:

  • stosować dodatki zakwaszające w diecie psa: witaminę C, metioninę lub chlorek amonu;
  • podstawą diety powinna być owsianka z kaszy gryczanej, fasoli, ryżu, kukurydzy, żyta, jęczmienia i jęczmienia;
  • wskazane jest dodanie kawałka masła do każdej porcji paszy;
  • jako produkty białkowe wolno karmić zwierzę niewielką ilością gotowanych jaj, kurczaka, wołowiny, chudej jagnięciny, indyka, wątroby wołowej, ryb morskich i owoców morza;
  • zakaz spożywania owoców, jagód, brokułów, marchwi, cebuli, ziemniaków, ogórków, pomidorów, buraków, płatków owsianych, jaglanych, wędzonek.
  • warunkiem wstępnym jest stosowanie suplementów witaminowych.

Środki zapobiegawcze i cechy utrzymania zwierzęcia z MKD

W celu uniknięcia nawrotów i przedłużenia życia ukochanego zwierzaka na jak najdłuższy okres, właściciel musi stosować proste środki zapobiegawcze.

Cechy trzymania zwierzęcia z ICD:

  • Zgodność z reżimem picia. Zwierzę musi otrzymać wystarczającą ilość przefiltrowanej lub osiadłej wody, którą należy wymieniać co najmniej 2 razy dziennie. W okresie upalnego lata zaleca się zabranie pojemnika z wodą pitną na spacer, aby uzupełnić zużytą wilgoć.
  • Normalizacja karmienia. Zwierzę musi otrzymać na całe życie specjalistyczną karmę zapobiegającą kamicy moczowej lub dietę opartą na produktach naturalnych, uzgodnioną z weterynarzem. Niedopuszczalne jest przekarmianie psa w celu uniknięcia rozwoju otyłości, która przyczynia się do wystąpienia procesów zastoju, zaburzeń metabolicznych i tworzenia się kamieni.
  • Częste spacery i aktywność fizyczna. Zaleca się wyprowadzać chorego zwierzaka co najmniej trzy razy dziennie przez 30 minut do godziny. Podczas spaceru konieczne jest zapewnienie psu zabaw na świeżym powietrzu oraz joggingu.
  • Terminowe leczenie patologii. W przypadku choroby przewlekłej organizm zwierzęcia staje się bardziej podatny na choroby zakaźne i niezakaźne, które należy leczyć we wczesnym stadium.
  • Kontrola przez lekarza weterynarii. Aby uniknąć nawrotu ICD i niedrożności dróg moczowych, zaleca się 2 razy w roku przeprowadzić profilaktyczne badanie psa w poradni weterynaryjnej wraz z laboratoryjnym badaniem moczu.
Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Tak to wygląda
» » Potrójne fosforany w moczu psa - dlaczego są niebezpieczne, co zrobić z właścicielem