Robaki płucne u psów: rozwój, objawy i leczenie

Inwazje robaków u zwierząt domowych są wszechobecne. Ale z reguły w praktyce weterynarzy nie ma „egzotyki”: najczęściej mówimy o pasożytniczych nicieniach (rzadziej - cestodach), które żyją w układzie pokarmowym psa. Jednak wszystko się dzieje. Czasami specjaliści wykrywają robaki płucne u psów.

O związku nicieni jelitowych z chorobami płuc

Od razu podkreślamy, że w przyrodzie istnieją rodzaje robaków pasożytniczych, które pasożytują bezpośrednio w płucach. Ale nie są tak powszechne. Z reguły termin „płucny” odnosi się do robaków, których larwy muszą dojrzewać przez pewien czas w oskrzelach i pęcherzykach płucnych zwierzę. A jest ich dużo. W rzeczywistości jest to większość pasożytniczych nicienie, dorośli, którzy żyją w jelitach.

Cykl rozwoju

Jak więc robaki jelitowe trafiają do narządów oddechowych? Oto co się dzieje. Kiedy pies połyka pokarm lub wodę skażoną jajami pasożytów, te ostatnie dostają się do jego przewodu pokarmowego. Po chwili enzymy trawienne zjadają skorupkę jaj, larwy są wolne (nie działają na nie wydzieliny trawienne). Logiczne byłoby założenie, że pozostają w przewodzie pokarmowym i stopniowo dojrzewają do stanu dorosłego, ale tak nie jest..

Mikroskopijna larwa przesuwa się do ściany jelita, gryzie w nim dziurę i przebijając się do środka, przesuwa się do dowolnego najbliższego naczynia krwionośnego. Biorąc pod uwagę, jak silnie rozwija się dopływ krwi do narządów trawiennych, nie spędza się na tym dużo czasu. Po wejściu larwy do naczynia krwionośnego, sam przepływ krwi dostarcza ją do płuc. Po znalezieniu się w naczyniach włosowatych płuc młody pasożyt ponownie gryzie ścianę naczynia i pęcherzyki płucne, po czym znajduje się w świetle narządu.

Tam rośnie i rozwija się przez dwa tygodnie. Ale ten okres może się różnić w zależności od stanu środowiska zewnętrznego i cech organizmu gospodarza. Kiedy larwa osiągnie określony etap, jej organizm zaczyna wydzielać drażniące substancje. Powodują, że zwierzę jest silne kaszel. Ściany oskrzeli i pęcherzyków płucnych jednocześnie wydzielają dużo śluzu. Ona, podobnie jak odruch kaszlowy, przyczynia się do odkrztuszania larw, a następnie ich połykania. Po ponownym wejściu pasożyta do jelit pozostaje tam, stopniowo dorastając do postaci dorosłej.

Oznaki manifestacji

Skąd więc wiesz, że larwy nicieni „gniazdują” w płucach Twojego ukochanego psa? Od tego czasu zrobienie tego „na oko” jest prawie niemożliwe do pewnego momentu nie zobaczysz żadnych objawów. Dopiero gdy larwy będą musiały wejść do jelit, zacznie się silny kaszel, który nasila się w nocy.

Ale! Wszystko to dotyczy tylko psów, które mają dość silna odporność. W innych przypadkach obecność pasożytów w płucach, stale odżywiających się krwią i kawałkami błon śluzowych, ma zły wpływ na zdrowie Twojego zwierzaka. On jest ciągle kaszel, sapie, pies szybko rozwija choroby zapalne układu oddechowego.

Jeśli zdrowie Twojego psa nie jest już najbardziej „heroiczne”, łatwo może dojść do tego zapalenie płuc lub przynajmniej mocny zapalenie oskrzeli. Jednocześnie dość charakterystyczną cechą jest okresowy wzrost temperatura ciało (przerywana gorączka). Zwierzę odmawia karmienia w tle zwiększone pragnienie.

Jak więc stawia się diagnozę w takich przypadkach? Pomoże tylko wizyta w dobrze wyposażonej klinice weterynaryjnej. Specjalista weźmie próbka plwociny, wydostający się z płuc zwierzęcia podczas kaszlu, aw niektórych przypadkach chorobę można zidentyfikować na podstawie badanie krwi. W przypadku niektórych chorób robaków pasożytniczych w osoczu pojawiają się specyficzne przeciwciała, które są wykrywane za pomocą reakcji ELISA.

Co zrobić, jeśli Twój pies ma robaki płucne?

Niestety wiele popularnych leków przeciw robakom nie działa nie działa na pasożytach znajdujących się w płucach w czasie podawania leku. Dlatego musisz skorzystać z „sztuczki”: specyficzne preparaty przeciw robakom podaje się, gdy zwierzę w końcu przestaje kaszleć, i po dziesięciu dniach powtarza się wprowadzenie środka. W tym czasie larwy pozostające w płucach przedostają się do światła jelita, gdzie giną w wyniku wielokrotnego podawania leków przeciw robakom..

Należy zauważyć, że nie wszystko jest takie proste. Problem w tym, że larwy uwięzione z układu pokarmowego do krwi, hipotetycznie, powinny „przedostać się” do płuc, ale w praktyce wszystko nie jest takie różowe. Istnieje wiele przypadków, w których larwy dostały się nawet do mózgu...

Dlatego w sytuacjach, gdy obecność pasożytów w płucach została potwierdzona klinicznie, zdecydowanie zalecamy zabranie zwierzaka do weterynarza na pełne badanie lekarskie. Możliwe, że w jego wewnętrznych narządach miąższowych znajdują się również larwy, które należy bezwzględnie usunąć..

Specyficzne odmiany pasożytów płuc

W naturze występuje gatunek pasożytniczych nicieni, tzw angiostrongylus vasorum. Powodują angiostrongylozę. Ta choroba jest trudna i charakteryzuje się dużym prawdopodobieństwem wystąpienia niebezpiecznych powikłań. Badania wykazały, że pasożyty tego gatunku, gdy dostaną się do organizmu podatnego zwierzęcia, prawie zawsze prowadzą do rozwoju zapalenia płuc, aw niektórych przypadkach - stagnacji niewydolność serca i obrzęk płuc.

Jednak zgony są dość rzadkie, ale nadal jest to w dużej mierze spowodowane raczej niewielką częstością samej choroby.. Jest pewne predyspozycje wiekowe: im młodszy pies, tym większe prawdopodobieństwo zachorowania. Ponadto, z nieznanego powodu, istnieje większe prawdopodobieństwo zarażenia wszystkich rodzajów spanieli i buldogów..

Hosty pośrednie i trasy transmisji

Naturalni gospodarze zbiorników są praktycznie wszystkie rodzaje mięczaków lądowych, w tym ślimaki ślimakowe i winogronowe. Z tego powodu psy w normalnych warunkach rzadko chorują: prawdopodobieństwo, że Twój pies zje ślimaki z apetytem, ​​jest bardzo małe.

Ale! Do niedawna tak uważano. Dziś wiadomo, że istnieje duże prawdopodobieństwo infekcje przez ślinę i kał. Biorąc pod uwagę skłonność psów do wzajemnego wąchania i lizania, a także koprofagii, rzeczywiste występowanie choroby może być znacznie wyższe. Ponadto badacze sugerują, że w organizmie mogą znajdować się larwy pasożytów. żaby, a psy zjadają je znacznie częściej.

Patogeneza

Należy jednak wziąć pod uwagę, że pies zachoruje tylko wtedy, gdy połknie ślimaka, żabę lub produkty przemiany materii innych zwierząt zawierające larwy trzeciego stadium. Jeśli larwy są „niedojrzałe”, nie będą w stanie przetrwać w ciele Twojego zwierzaka.

Najpierw larwy przeniknąć do krwi, gryząc ścianę jelita do naczyń, a następnie wraz z ogólnym przepływem krwi są wysyłane do węzłów chłonnych. Tam dojrzewają przez kilka dni, po czym ponownie wchodzą do krwiobiegu, docierając do płuc (i nie tylko). Dlatego robaki często występują w jamy serca i duże naczynia krwionośne (co częściowo wiąże angiostrongylus vasorum z dirofilariae).

Więc pasożyt nadal dostał się do płuc. Tam zaczyna aktywnie karmić się i rosnąć, a następnie robaki (i są dwupienne) dojrzewają do stanu dojrzałości płciowej. Co więcej, najbardziej nieprzyjemne jest to, że przy zaawansowanych postaciach choroby płuca psa przypominają worki, w których połowa pęcherzyków jest wypełniona jajami i larwami pasożytów.

W takich przypadkach larwy często przegryzają ściany pęcherzyków płucnych, wchodzą do naczyń i trafiają do węzłów chłonnych ... koło jest zamknięte, choroba przechodzi w fazę przewlekłą (przy tym przepływie larwy nie muszą brodzić przez agresywne środowisko jelitowe, dlatego nie muszą dojrzewać). Biorąc pod uwagę, że zwierzak może po prostu nie mieć czym oddychać, zaczyna się dusić i kaszleć prawie bez przerwy..

W jaki sposób larwy przedostają się do środowiska zewnętrznego? Po prostu. Zwierzęta kaszlą, larwy wypluwają z flegmą, połknięty, wyjdź z kałem. Tam są zjadane przez ślimaki i, być może, żaby (chociaż kwestią, w jaki sposób larwy faktycznie dostają się do ich ciała, jest kwestia), po czym pasożyty zaczynają dojrzewać w ciele żywiciela pośredniego.

Objawy

Niestety na razie infekcja występuje w wielu przypadkach bezobjawowy. Dopiero gdy organizm psa wyczerpie wszystkie rezerwy, choroba „rozwija się”. Ale nadal nie zdarza się to tak często. Z reguły pies zaraz po wniknięciu pasożytów do płuc zaczyna bez powodu kaszleć, a podczas ataków nieustannie, z wysiłkiem iz świszczącym oddechem próbuje oddychać. Inni charakterystyczne objawy zawierać:

• Kneblowanie. Wygląda na to, że pies zaraz zwymiotuje, a dzieje się to kilka razy w ciągu dnia.
• Wymioty. Ciągłe podrażnienie gardła może spowodować, że stanie się ono chroniczne.
• Utrata apetytu: robaki w płucach psa nie wpływają na dobrostan zwierzęcia.
• Utrata masy ciała.
• Ogólne złe samopoczucie.

W przypadkach, gdy infekcja rozwinęła się wystarczająco, mogą wystąpić: niewydolność oddechowa i niewydolność serca. Podobnie jak w przypadku zwykłych nicieni pasożytniczych, nie wyklucza się migracji larw przez tkanki i narządy, które nie są w żaden sposób połączone z płucami. W takich przypadkach symptomatologia zależy od tego, gdzie młode pasożyty „gniazdują”.

Diagnostyka

Dokładna diagnoza tej choroby jest dość trudna. Biorąc pod uwagę, że objawy kliniczne są raczej niejasne, doświadczeni weterynarze rzadko mogą podejrzewać patologię. Najczęściej właściciele i lekarze od dawna wierzą, że pies cierpi na „normalne” choroby płuc. Jednak jeśli obszar, w którym zwierzę początkowo mieszka niekorzystny dla angiostrongylozy, rozpoznanie można postawić wyłącznie na podstawie objawów klinicznych.

Jeśli twój weterynarz naprawdę podejrzewa, że ​​twoje zwierzę ma robaki płucne, przyjmie próbki kału i najlepiej plwociny. Należy zauważyć, że należy zbadać co najmniej trzy próbki kału, ponieważ niektóre larwy nieuchronnie giną, gdy wchodzą w ciężkie warunki przewodu pokarmowego, a nawet ich liczba nie zawsze jest znacząca (dlatego znacznie bardziej wiarygodne jest badanie plwociny płucnej).

Uważa się, że sprawdził się najlepiej Test Bermana (niestety w naszym kraju może się to odbywać w kilku miejscach). W literaturze naukowej pisze się, że wynik można uzyskać w ciągu ośmiu godzin, ale w praktyce sytuacja jest taka, że ​​u średnio i mocno zakażonych psów wszystko jest widoczne w pół godziny..

Wymagane również RTG i Ultradźwięk klatki piersiowej i jamy brzusznej, ponieważ konieczne jest zbadanie, czy są w nich również ogniska rozwoju larw. Badanie krwi może wykazać anemię. Ponadto zdecydowanie zaleca się bronchoskopię, ponieważ za pomocą tej metody można z dużą dokładnością badać stan płuc i oskrzeli..

Leczenie robaków płucnych u psów

Leczenie będzie zależeć od stadium infekcji. Niestety w zaawansowanych przypadkach rokowanie jest złe, ponieważ zwierzę prawie na pewno będzie miało narządy wewnętrzne są uszkodzone. Praktyka dowodzi, że najczęściej dotyczy to nerek i trzustki..

Jakiego leku można użyć, aby niezawodnie zniszczyć robaki płucne? Najczęściej zrobi febendazol. Ponadto w ciężkich przypadkach wskazana jest wizyta Milbemax, ale te tabletki tylko hamują działanie pasożytów, ale nie zabijają. Więc nadal musisz podawać febendazol swojemu zwierzakowi..

W tym samym czasie pies jest wstrzykiwany kortykosteroidy przeciwzapalne łagodzi stany zapalne i stosuje antybiotyki zapobiegające wtórnym infekcjom bakteryjnym. Aby przyspieszyć usuwanie pasożytów z płuc, użyj leki rozszerzające oskrzela. Leki przeciwrobacze są przepisywane cztery razy, przerwa między wprowadzeniem wynosi tydzień. Zaleca się powtórzyć kurs za miesiąc..