Pies boi się strzałów: ustal przyczyny i walcz ze strachem

Strach jest jednym z rodzajów emocji, ale odgrywa niezwykle ważną rolę w przetrwaniu zarówno jednostki, jak i całego gatunku. Pomyśl, ile osób umarłoby lekkomyślnie, gdyby się nie bali, dotyczy to również naszych czworonożnych przyjaciół.

Fobia nie powstaje od zera i jeśli pies boi się strzałów, właściciel musi znaleźć powody i pomóc podopiecznemu pokonać strach. Czasami właściciel myśli tak: „Każdy się czegoś boi, dobrze, że pies boi się głośnych dźwięków”. To stwierdzenie byłoby prawdziwe, gdyby nie:

• Masywne pędy czworonogów w okresie świątecznym, kiedy na niebie wybuchają fajerwerki.
• Codzienne ryzyko ucieczki zwierzaka, przecież nie tylko broń potrafi "strzelać", nastolatki z pirotechniką, auta z niesprawnym układem wydechowym, pękający balon w dziecku - wszystkim tym "okolicznościom" towarzyszą ostre i głośne dźwięki.
• Stres Twojego zwierzaka, uderza w całe ciało. Wszystkie choroby spowodowane stresem to nie banał, to fakt.

Ważny! Zwykle czworonogi bardziej boją się fajerwerków niż strzałów. Nie podano dokładnej przyczyny tego zjawiska, ale istnieje przypuszczenie, że w momencie zerwania instalacji pirotechnicznej pies słyszy ultradźwięki, które nie są odbierane przez ludzi.

Środki ostrożności

Ujawniając strach, powinieneś jak najbardziej przewidywać ryzykowne sytuacje.. Głównym zagrożeniem są ucieczki. Przerażony bieg na czworonogach, gdzie patrzą jego oczy, nie pamięta, skąd „spadł”, skąd się odwrócił, nie pamięta zapachów. Wystraszeni biegacze bardzo rzadko wracają do domu sami, a jeśli chodzi o polowanie i ucieczkę psa na pola, to „niedobrze” jest, jeśli zwierzaka nie można znaleźć od razu. Podstawowe środki ostrożności, których należy przestrzegać, jeśli Twój pies boi się zastrzelenia:

• Czworonożni muszą mieć „opiekuna” kołnierz, który nawet nie jest filmowany w domu. Wąski, nylonowy (lub inny materiał), jasny z wszytym pierścieniem. Na pierścieniu zawieszona jest przywieszka adresowa lub kapsułka. Podaj jak najwięcej danych kontaktowych (numerów telefonów), miasta, adresu i imienia psa. Nie zapomnij o nagrodzie za powrót „syna marnotrawnego”, a osoba, która znajdzie psa, nie będzie miała wątpliwości, co dalej robić.
• Nieważne, jak banalnie to zabrzmi - nie spuszczaj psa ze smyczy, licząc na cud. Upewnij się, że obroża jest zapięta na tyle mocno, aby podopieczny nie mógł wystawać z niej głowy. Zgodnie z „tradycją” kołnierz jest zaciśnięty tak, aby między nim a szyją swobodnie przechodziły dwa palce.
• Nie zostawiaj swojego zwierzaka samego w czasie wakacji a tym bardziej nie zabieraj go ze sobą na wydarzenia publiczne.
• Przygotuj plan działania, nauczyć psa, aby nie bał się strzałów.

Ważny! Jeśli Twój pupil ma zwyczaj łapania poruszających się lub latających obiektów, warto rozważyć korektę zachowania. W święta podopieczny może „złapać” petardę, konsekwencje takiego „polowania” są nieprzewidywalne.

Zidentyfikuj przyczyny strachu

Od razu zastrzegajmy, że fobie mogą wystąpić bez wyraźnego powodu - zjawisko to nazywa się lękiem idiopatycznym. Istnieje również ryzyko wrodzonych zaburzeń psychicznych, gdy szczeniak boi się „z natury”. Trudniej jest poradzić sobie z wrodzonymi lękami, a raczej będziesz musiał poświęcić na to więcej czasu. Jeśli masz już dorosłego psa, jest to kolejny przypadek, w którym nie można zidentyfikować przyczyny. W innych przypadkach spróbuj przeanalizować okres życia przed momentem, w którym pies bał się strzałów. Poniższe informacje pomogą ci bardziej szczegółowo zrozumieć sytuację:

• Pies został zastrzelony lub przed nim zostało zastrzelone inne zwierzę / osoba? Tu nie chodzi o polowanie, ale o przemoc. Stresująca sytuacja, w której czworonożny zaryzykował życie lub zobaczył, jak komuś odebrano życie, na długo zapadnie w pamięci pupila. Być może jedynym przypadkiem, w którym oddział nie powinien być „wiercony”, jest to, że on sam został ranny. W takim przypadku strach przed strzałami jest bardziej niż normalny..
• Zwierzę odwiedziło „gorące miejsca”? Obejmuje to nie tylko operacje wojskowe, ale także wybuchy gazu domowego, butli gazowych, samochodów itp..
• Pies miał negatywne doświadczenia z pirotechniką? Na przykład, jeśli zwierzak został sam w domu w sylwestra i przestraszył się fajerwerków.
• Czy był strach dziecka?? Opcjonalny strzał, prawdopodobnie ostry trzask, może zaszczepić na oddziale nabytą strach.

Uwaga! Wrodzony i nabyty strach ma równie negatywny wpływ na psychikę psa..

Jak uratować psa przed strachem przed strzałami

Trening i korekta zachowania to podobne pojęcia, ale praca opiera się na innych „fundamentach”. Eliminacja strachu nie jest trudnym procesem, ale wymaga długotrwałej i regularnej praktyki. Twoim zadaniem jest zaszczepić psu pewność siebie, bo czworonożny zawsze może uciec, ale aby zrozumieć alternatywę, potrzebujesz „zimnego umysłu”.

Następnie rozważ zestaw środków, które pomogą odzwyczaić psa od strachu przed strzałami:

• Strach jest tłumiony przez odwrócenie uwagi - nie należy wzbudzać strachu, czyli litować się nad podopiecznym, „chować go klatką piersiową”, chować, chwytać za ramiona itp. Najlepszą metodą jest odwracanie uwagi podopiecznego grając lub wykonując polecenia.
• Bądź wrażliwy na reakcje swojego psa - strach graniczący z kontrolą to normalna reakcja. Jak wspomniano powyżej, podopieczny powinien być ostrożny, ale nie histerycznie przestraszony.
• Nie spodziewaj się ryzykownych sytuacji - sam możesz nie być gotowy na właściwą reakcję, jeśli sam nie dostosujesz sytuacji. Poproś przyjaciół lub rodzinę o pomoc, bądź gotowy i pewny siebie, wtedy Twojemu pupilowi ​​łatwiej będzie poradzić sobie ze stresem.
• Najbardziej nieszkodliwą metodą jest zabawa z balonami (niedużymi). Drażnij psa piłką. W rezultacie ugryzie lub przekłuje zabawkę pazurem. Kiedy balon pęknie, kontynuuj grę, jakby nic się nie stało. Jeśli ten etap nie spowodował trudności, przejdź do następnego.
• Poproś znajomego, aby wysadził małą petardę w odległości 100-200 m. W pierwszej kolejności warto wysadzić w powietrze pirotechnikę znajdującą się za ogrodzeniem (dom, garaż, ogrodzenie), aby fala dźwiękowa się rozproszyła. Idealnie byłoby, gdyby podopieczny zwrócił się w stronę wybuchu, może uszczypnął mu uszy, ale nie uciekł. Jeśli wszystko poszło zgodnie z planem, odległość do wybuchu jest stopniowo zmniejszana do 20-50 m.
• Następnie czworonożny trenowany jest do strzelania z pistoletu startowego. Metodologia jest taka sama, zaczynając od odległości 100-200 m, stopniowo ją zmniejszając. Optymalnie zwierzak powinien spokojnie reagować na strzał właściciela, siedząc na lewej nodze (komenda „Blisko”).

Ważny! Jeśli pies myśliwski boi się strzałów, pistolet startowy nie jest używany do korygowania zachowania. Zwierzak jest przyzwyczajony do pistoletu, z którym właściciel najczęściej pracuje. Powodem jest inna częstotliwość fali dźwiękowej, „myśliwy” musi przyzwyczaić się do broni.