Objawy i leczenie zapalenia jelit u psów w domu

Zapalenie jelit u psów to grupa wysoce zaraźliwych chorób wirusowych, które powodują zapalenie jelit o charakterze nieżytowym i krwotocznym, zapalenie mięśnia sercowego, odwodnienie, a często śmierć zwierzęcia. Leczenie obejmuje zestaw środków mających na celu zwalczanie infekcji wirusowej, odtruwanie organizmu, eliminację odwodnienia i zapobieganie infekcji. Aby zwierzę mogło wyzdrowieć, wymagane są środki regeneracyjne i oszczędna dieta. Terminowe szczepienie jest uważane za skuteczną metodę zapobiegania..

1 Cechy choroby

Psy wszystkich kategorii wiekowych i ras są podatne na zakażenie zapaleniem jelit, różnica polega na typach patogenu, nasileniu przebiegu i zagrożeniu dla życia zwierząt. Wysoką śmiertelność w tej chorobie obserwuje się u szczeniąt w wieku od 2 tygodni do 3-4 miesięcy, osobniki młode do roku i starsze psy są ciężko chore, dorosłe, zdrowe zwierzęta łatwiej tolerują infekcję, ale nawet tutaj nie wyklucza się prawdopodobieństwa śmiertelnego wyniku, szczególnie przy opóźnionym leczeniu.

Grupa zapalenia żołądka i jelit obejmuje choroby wywoływane przez wirusy, do typowych typów należą:

• Parwowirusowe zapalenie jelit. Rodzaj choroby wywoływany jest przez wirusy z grupy Parvoviridae, serotypy CPV-1 i 2, które są wysoce patogenne i powodują ciężki przebieg choroby. Śmiertelne przypadki u szczeniąt odnotowuje się w 60-90% przypadków infekcji, u dorosłych zwierząt osiąga 30%. Wynika to z szybkiej replikacji i rozprzestrzeniania się wirusa, czas inkubacji patogenu w organizmie psa wynosi od 3 do 14 dni.
• Koronawirusowe zapalenie jelit. Czynnikiem sprawczym choroby jest wirus koronawirusa psów, jest to antygenowy krewny zakażenia koronawirusem świń i kotów, dlatego możliwe jest jego przeniesienie na te zwierzęta. FAC ma krótki okres inkubacji 3-5 dni, ale jego przebieg jest łagodniejszy, szczenięta do 5 miesiąca życia są na to szczególnie podatne, śmierć następuje w 10% przypadków.
• Zapalenie jelit wywołane przez rotawirusy. Czynnik zakaźny należy do rodziny Reoviridae, wywołuje biegunkę, często występuje u młodych zwierząt z niedojrzałą odpornością i nie wyklucza śmierci z odwodnienia u 5% zwierząt, u dorosłych często występuje w postaci łagodnej lub utajonej.

W organizmie psa wiriony dzielą się w komórkach i kryptach błony śluzowej jelit, powodując stan zapalny i obrzęk, niszcząc błonę, co prowadzi do jej odrzucenia i martwicy, powstania owrzodzenia, upośledzenia zdolności wchłaniania narządu, a następnie posocznicy. Następnie wirus rozprzestrzenia się wraz z krwią do narządów i tkanek, przenika do wątroby, mózgu, atakuje mięsień sercowy, powodując zapalenie mięśnia sercowego. Przeciwciała przeciwko wirusowi są produkowane zaledwie 5-6 dni po wystąpieniu choroby, co wyjaśnia szybki rozwój infekcji.

Czynnik sprawczy woli namnażać się w komórkach na etapie mitozy (podziału); u szczeniąt proces ten najaktywniej zachodzi w mięśniu sercowym, tkankach limfoidalnych, kryptach jelitowych i szpiku kostnym. Ponieważ układ odpornościowy jeszcze się nie uformował, częściej chorują i umierają z powodu upośledzonej hemostazy, osmoregulacji, utraty śluzówki jelit i ogólnoustrojowego powikłania wtórnej inwazji bakteryjnej. Do drugiego tygodnia życia szczenięta zaszczepionych suk otrzymują wrodzoną odporność na tę chorobę.

2 sposoby infekcji

Wirusy zapalenia jelit są niezwykle zaraźliwe, przedostają się do środowiska zewnętrznego z wymiocinami i kałem, moczem i śliną chorego psa, zakażenie jakimkolwiek gatunkiem występuje głównie drogą ustno-kałową:

• podczas wąchania przez skażoną żywność i wodę;
• z bliską komunikacją z chorym psem podczas gier, lizanie;
• w kontakcie z zakażonym materiałem: zabawki, grzebienie, pościel, sprzęt.

Właściciel może przynieść patogen do mieszkania butami lub ubraniem. W rozwoju choroby ważną rolę odgrywają czynniki predysponujące: brak odżywiania, złe warunki życia, stres, pasożyty, inne choroby, częste zaburzenia trawienia.

Cząsteczki wirusa zapalenia jelit są odporne, patogeny parwowirusowe są obecne w kale dłużej niż tydzień, nie giną przy zamrażaniu przez trzy dni i godzinę po podgrzaniu do 60 ° C, w stanie wysuszonym zachowują żywotność nawet przez rok. Wiriony FAC istnieją w kale do 48 godzin. Patogenu nie można zniszczyć chloroformem i eterem, roztwory na bazie amonu i fenolu, inaktywację przeprowadza się za pomocą wapna sodowanego, chloru i formaliny.

3 Formy zapalenia jelit

Zapalenie żołądka i jelit może przybierać następujące formy:

• Jelitowy. Odnosi się do typowych objawów choroby, podczas gdy wirus infekuje przewód pokarmowy. Postać jelitowa może być ostra, z szybkim rozwojem stanu zapalnego i ciężkimi objawami, czasami występuje utajony przebieg.
• Sercowy. Występuje rzadziej i rozwija się u młodych zwierząt, często infekcja przenika do organizmu szczeniąt od niezaszczepionej matki przed urodzeniem lub bezpośrednio po urodzeniu. Infekcja atakuje mięsień sercowy, powodując zaburzenia w funkcjonowaniu serca, często przy tego typu infekcji wszelkie odchody giną w ciągu 2 lub 3 dni.
• Mieszany. Szkodliwe działanie patogenu rozciąga się na jelita, mięsień sercowy i układ oddechowy; gatunek ten występuje u szczeniąt do dwóch miesięcy i u zwierząt osłabionych. Często rozwija się przy złożonej infekcji z kilkoma rodzajami zakaźnego zapalenia jelit, charakteryzuje się wysoką śmiertelnością i powikłaniami po wyzdrowieniu.

Wybuchy zapalenia jelit częściej występują wiosną i jesienią, latem wykrywa się pojedyncze przypadki, zimą następuje spadek infekcji. Okazało się, że owczarki niemieckie, dobermany i whippety są twardsze niż inne rasy..

4 Objawy

Objawy zapalenia jelit są takie same, nasilenie procesu zależy od formy i charakteru objawów choroby, oczywiście istnieją następujące typy:

• Hyperostre. Występuje w przypadku zakażenia wirusem CPV-2 i postaci mieszanej, a także u szczeniąt, prowadzi głównie do śmierci.
• Ostry. Leczenie często kończy się wyzdrowieniem.
• Ukryty. Typ kursu jest rzadki, objawiający się łagodnymi objawami rozstroju jelit, utratą apetytu i utratą masy ciała, stanem depresyjnym zwierzęcia, obniżoną czynnością serca przez długi czas.

W ostrej postaci dynamika obrazu klinicznego po zakończeniu okresu inkubacji rozwija się gwałtownie, w pierwszym dniu zaczyna się złym samopoczuciem i odmową jedzenia, następnego dnia pies ma żywe objawy choroby.

Objaw Cechy manifestacji

Wymioty	Występuje na tle odurzenia i naruszenia trawienia pokarmu, najpierw dochodzi do wybrzuszenia zawartości żołądka, a następnie obserwuje się szarawe wydzielanie z żółtawym lepkim śluzem. Wymioty są intensywne, powtarzają się po pół godzinie lub 40 minutach
Biegunka	Łączy się po kilku godzinach lub następnego dnia, popęd obserwuje się do 14 razy dziennie, stolec jest żółtawy z cząstkami niestrawionego pokarmu, następnie staje się wodnisty z nieprzyjemnym zapachem i zanieczyszczeniami krwi, co wskazuje na uszkodzenie błony śluzowej jelit i śmierć tkanek
Hipertermia	Wzrost temperatury do 40 i 41 ° C trwa do 3 dni, po czym spada. Przy korzystnym przebiegu stopniowo wraca do normy. W stanie krytycznym gwałtownie spada poniżej 37 ° C
Ból	Bolesne odczucia występują w brzuchu, pies wykazuje niepokój podczas głaskania i dotykania
Stan ogólny	Zwierzę jest osłabione, odmawia jedzenia, apatyczne, niechętnie reaguje na wezwanie
Odwodnienie	Występuje z powodu obfitych (nieustających) wymiotów i biegunki, ale zwierzę nie pije wody z powodu uszkodzenia jelit i silnego bólu. Skóra traci elastyczność, wysycha, w ciężkich przypadkach zapadają się gałki oczne. Zakłócenie homeostazy prowadzi do drgawek, niewydolności sercowo-naczyniowej i płucnej
Dramatyczna utrata wagi	Rozwija się z powodu odmowy jedzenia, zatrucia toksynami i odwodnienia
Zaburzenia pracy serca	Obserwowane w przypadku uszkodzenia mięśnia sercowego: pojawia się duszność i silne osłabienie, puls staje się częsty, ale wypełnienie słabe, pies kaszle, szczenięta nie ssą mleka, głód tlenu powoduje sinicę (sinicę) błon śluzowych. Młody wzrost obumiera po 1-2 dniach

W przypadku postaci złożonej obserwuje się zespół objawów, które mówią o uszkodzeniu jelit i mięśnia sercowego, a dodatkowo obserwuje się nieżytowe uszkodzenie dróg oddechowych. Podczas badania lekarz ujawnia wzrost węzłów chłonnych i wątroby z powodu niszczącego działania wirusa na narząd. Badanie krwi wykazuje leukopenię (zmniejszenie liczby białych krwinek).

Kiedy u psa pojawiają się pierwsze oznaki zapalenia jelit, aby zapobiec śmierci zwierzęcia, konieczne jest pilne odwołanie się do kliniki weterynaryjnej, środki ludowe w tym przypadku są nieskuteczne, jeśli zwierzę jest leczone wódką, uszkodzona błona śluzowa przewodu pokarmowego ucierpi jeszcze bardziej. W przypadku przedwczesnego udzielenia pomocy medycznej i szybkiego rozwoju choroby zwierzę może umrzeć w ostrej fazie 3-5 dni po wystąpieniu choroby. Prawdopodobieństwo wyleczenia wzrasta wraz z przedłużonym przebiegiem i złożoną terapią.

5 Leczenie

W przypadku zapalenia jelit przeprowadza się kompleksowe leczenie objawowe mające na celu zniszczenie infekcji, zatrzymanie wymiotów i biegunki, detoksykację, zapobieganie odwodnieniu i dodanie wtórnej infekcji. Terapia wspomagająca jest również wymagana w przypadku wątroby i serca, przywrócenia funkcji jelit i układu odpornościowego. Konieczne są środki, aby wesprzeć organizm zwierzęcia przez 5-6 dni, aż jego własna odporność wytworzy przeciwciała przeciwko wirusowi i zacznie samodzielnie walczyć.

Przyjmowanie leków odbywa się poprzez zastrzyki i wprowadzanie roztworów do żyły, ponieważ wchłanianie leków przez narządy trawienne jest niemożliwe z powodu wymiotów i trudności w wchłanianiu uszkodzonej błony śluzowej. Jeśli właściciel psa nie wie, jak samodzielnie przeprowadzać zabiegi w domu, lepiej umieścić zwierzę w szpitalu.

Ponieważ choroba rozwija się szybko, a oczekiwanie na wyniki analizy zajmuje dużo czasu, nie przeprowadza się różnicowania według rodzaju wirusa, natychmiast przepisuje się intensywną terapię, dostosowuje się zgodnie z dynamiką procesu, zmianami w obrazie klinicznym i stanem psa. Schemat środków terapeutycznych w przypadku zapalenia jelit.

Rodzaj leczenia Działanie leku

Terapia etiotropowa ma na celu zablokowanie swobodnego krążenia i rozmnażania enterowirusów we krwi
Surowice odpornościowe	Pierwsze 1-3 dni choroby stosuje się preparaty surowicy hiperimmunizacyjnej i immunoglobuliny, które zawierają przeciwciała przeciwko wirusowi i rozwijają odporność bierną (Giksan-5, Vitakan-S)
Fosprenil	Leki przeciwwirusowe weterynaryjne o właściwościach immunomodulujących, podawane dożylnie, domięśniowo, podskórnie
Imunofan	Wspomaga odporność, usuwa toksyny, nasila fagocytozę (produkcję komórek niszczących wirusa), wstrzyknięcie wykonuje się pod skórę lub do mięśnia
Cycloferon	Lek stymuluje produkcję interferonu, który chroni komórki przed czynnikami chorobotwórczymi, zmniejsza aktywność wirusa, wpływając na jego rozmnażanie, łagodzi stany zapalne, stymuluje procesy metaboliczne i naprawę tkanek
Terapia patogenetyczna ma na celu zablokowanie mechanizmu rozwoju choroby
Nawodnienie	Środki mają na celu wyeliminowanie odwodnienia i przywrócenie równowagi elektrolitowej, wprowadzanie roztworów odbywa się za pomocą zakraplacza, w niektórych przypadkach wprowadzanie pod skórę stosuje się w małych dawkach. Płyny wlewa się, dopóki zwierzę nie zacznie samodzielnie pić wody bez wymiotów, a następnie nadal trochę je podaje do ust. Trisol, roztwór Ringera-Locke`a oraz kompozycja soli fizjologicznej, glukozy i kwasu askorbinowego służą wzmocnieniu organizmu
Detoksykacja	Często przepisuje się wprowadzanie roztworów wiążących toksyny, które są uwalniane w wyniku żywotnej aktywności patogenów i rozpadu dotkniętych komórek jelitowych, często przepisuje się związki o działaniu hepatoprotekcyjnym. Pokazuje Gemodez, Hydrolysin, Sirepar
Konieczne jest leczenie objawowe, aby złagodzić objawy kliniczne choroby, poprawić stan i wesprzeć organizm zwierzęcia
Leki przeciwwymiotne	Aby powstrzymać ataki wymiotów, stosuje się lek weterynaryjny Cerenia, który tłumi ośrodek w mózgu odpowiedzialny za odruch wymiotny. W przypadku dorosłych psów Cerucal jest przepisywany podskórnie, lek ma podobne działanie, jest przeciwwskazany u ciężarnych suk, aw przypadku choroby nerek, z zapaleniem jelit, skuteczny jest metoproklamid
Środki hemostatyczne	Wskazany przy zmianach krwotocznych i pojawieniu się krwi w kale: Etamsilate i Vikasol podaje się domięśniowo
Leki na serce	Preparaty kardiopreparaty są stosowane w przypadku zapalenia jelit i osłabienia funkcji mięśnia sercowego w wyniku zatrucia. Sulfokamfokaina jest zalecana do stymulacji serca w niewydolności serca i płuc oraz we wstrząsie. Kordiamina ma umiarkowane działanie, jest przepisywana w celu osłabienia czynności układu sercowo-naczyniowego. Ryboksyna wykazuje działanie przeciw niedotlenieniu, poprawia odżywienie mięśnia sercowego
Antybiotyki	W przypadku wtórnej infekcji stosuje się zastrzyki z szerokiej gamy środków przeciwbakteryjnych: Cefazolina
Probiotyki	Są włączane do terapii, gdy pies zaczyna samodzielnie odżywiać się, aby przywrócić florę jelitową i funkcje trawienne: Bactoneotim, Lactoferon, probiotic-hepatoprotector Bioprotectin. Aby usunąć toksyny z jelit, można podać adsorbent Enterosgel
Terapia witaminowa	W okresie rekonwalescencji zaleca się zastrzyki z kompleksu witaminowego Gamavit, Aminovit lub Mikrovitam, preparaty zawierają aminokwasy. Zbilansowana struktura leków pomaga w normalizacji procesów metabolicznych, wzmocnieniu układu odpornościowego, przybieraniu na wadze po chorobie

Przy odpowiednim leczeniu pies dochodzi do siebie w ciągu tygodnia lub półtora, czas zależy od rodzaju infekcji, postaci choroby i dynamiki tworzenia się odporności zwierzęcia. Ale wirus jest wydalany z kałem przez kolejne 3 tygodnie, a czasem nawet do 3,5 miesiąca.

6 Funkcje zasilacza

Szkodliwy wpływ infekcji wirusowej na jelita zwierzęcia wymaga specjalnego podejścia do żywienia, ponieważ błona śluzowa jelit nadal nie jest w stanie w pełni strawić pokarmu. Dlatego w przypadku psa w ciągu miesiąca konieczne jest sporządzenie delikatnej diety, aby proces regeneracji przebiegał skuteczniej:

• Po ustąpieniu wymiotów pies nie jest karmiony przez 24 godziny.
• Kiedy zwierzę zaczyna jeść, w ciągu pierwszych dwóch dni dopuszcza się lekkie buliony gotowane na kurczaku lub wołowinie, a następnie podaje się dobrze ugotowane płynne płatki zbożowe i buliony owsiane.
• Po 5 dniach możesz podać drobno posiekane mięso bez tłuszczu, ostrożnie jajka, kefir, jogurt i niskotłuszczowy twarożek.
• Gotowane warzywa są wprowadzane stopniowo.
• W misce zawsze powinna znajdować się przegotowana woda.

W okresie rekonwalescencji zaleca się karmienie zwierzęcia specjalną dietą, ale tylko mokrą karmą. Nie można dodawać semoliny do żywności, pasz wędlin i produktów mącznych, kości, tłustych mięs i ryb.

Jedzenie jest siekane, jedzenie podaje się w małych porcjach, co najmniej 4 razy dziennie. Takie żywienie utrzymuje się przez miesiąc, pod warunkiem, że pies czuje się dobrze, stopniowo przechodzą na zwykłą dietę, obserwując stan zwierzaka.

7 Komplikacje

Po chorobie psy zwykle wracają do zdrowia i nie ma żadnych konsekwencji, ale czasami po zapaleniu jelit rozwijają się powikłania:

• Niektóre psy umierają po kilku tygodniach lub miesiącach z powodu niewydolności serca spowodowanej szkodliwym działaniem wirusa, inne zwierzęta wymagają terapii wspomagającej i delikatnego schematu przez całe życie z powodu rozwoju wady serca.
• U samców wprowadzenie patogenu do układu rozrodczego powoduje tymczasową lub trwającą przez całe życie bezpłodność, u suk przy zachowaniu obrazu normalnej rui zdolność do poczęcia jest tracona z powodu procesu zakaźnego w gonadach.
• Po zakażeniu ciężarne suki mają poronienia i wady rozwoju zarodków.
• Szczenięta, które wyzdrowiały, są skarłowaciałe.

W niektórych przypadkach chromanie przestankowe jest konsekwencją choroby..

8 Zapobieganie

Jedynym skutecznym środkiem zapobiegania zapaleniu jelit jest szczepienie monoszczepionką (Biovac-R, Nobivak-R) lub lekami wielowartościowymi (Multican, Eurikan, Asterion itp.). Szczepią zdrowe zwierzęta, dwa tygodnie przed zabiegiem, odrobaczanie jest obowiązkowe, jest to konieczne, ponieważ pasożyty obniżają odporność zwierzęcia, co zwiększa zagrożenie "przełomowa szczepionka". W takim przypadku pies zostaje zarażony i zachoruje..

Program szczepień obejmuje kilka etapów:

1. 1. Specjalny preparat dla szczeniąt stosuje się w wieku 4-6 tygodni.
2. 2. Po 8 tygodniach podaje się zastrzyki ze szczepionką dla dorosłych psów.
3. 3. Po 12 tygodniach, po 3 lub 4 tygodniach.
4. 4. Po sześciu lub ośmiu miesiącach zaplanowane ponowne szczepienie.

Kolejne zastrzyki podaje się co roku 11 miesięcy później. Suki w okresie ciąży i rui nie mogą być szczepione, szczepione są razem ze szczeniętami w 12. tygodniu szczepienia dla dorosłych.

Szczepienie tworzy stabilną odporność na zapalenie jelit, infekcja jest możliwa w 5% przypadków przy obniżeniu odporności, ale jest łagodna i nie prowadzi do śmierci.

Zapalenie jelit jest śmiertelne dla szczeniąt, dlatego dopóki nie powstanie odporność, ważne jest, aby chronić dzieci przed wnikaniem wirusa. Po spacerze łapy suki są dokładnie umyte, właścicielka nie powinna bawić się z dziećmi w ubraniach przeznaczonych na ulicę, a po powrocie do domu w pierwszej kolejności umyć ręce.