Świerzb sarkoptyczny u psów - zagrożenie ze strony mikroświata

Niestety, nasze zwierzęta często cierpią na wiele różnych chorób. Niektóre z nich są dość nieszkodliwe, ale najczęściej prowadzą (jeśli nie są leczone) do niezwykle poważnych konsekwencji. Niebezpieczne patologie obejmują świerzb skórny u psów..

Co to jest?

Tak nazywa się nieprzyjemna choroba wywoływana przez kleszcze z rodzaju Sarcoptes. Czasami można spotkać termin „swędzący świerzb”. Te małe pasożyty żywią się bezpośrednio w grubości skóry właściciela, co powoduje, że pies odczuwa nieznośny świąd. Kleszcze rozmnażają się niezwykle szybko, więc przy braku odpowiedniego leczenia zwierzę naraża się na niezwykle brzydki i przerażający wygląd, tracąc całe włosy i pokrywając się ogromnymi strupami. Tym jest świerzb skórny u psów.

Drogi infekcji

Zakażenie zdrowych zwierząt następuje przy najmniejszym kontakcie z chorymi krewnymi. Nie ma potrzeby nawet bezpośredniej interakcji cielesnej: jeśli Twój pies po prostu położy się w miejscu, w którym do tej pory był nosicielem choroby, kleszcze szybko „opanują” nowego właściciela. To samo dotyczy zabawek i artykułów pielęgnacyjnych..

Jak rozwija się choroba?

Na początku prawdopodobnie nie zauważysz najmniejszych oznak, że coś jest nie tak: tak, pies może zacząć lekko drapać, aw niektórych miejscach (szczególnie w okolicach oczu i uszu) mogą być zauważalne drobne czerwone podrażnienia, ale to wszystko nie wygląda na objawy czegoś naprawdę poważnego. Ponadto drapanie można słusznie przypisać pchłom lub reakcjom alergicznym..

Mówiąc najprościej, początkowe objawy prawie nikogo nie powodują, że są one czujne. Ale po 10-12 dniach wszystko zmienia się w najbardziej drastyczny sposób: najpierw w pobliżu cierpiących uszu i nosa pojawiają się małe guzki. Rosną wypełniając klarowną cieczą.

Wszystko to prowadzi do strasznego swędzenia: pies nieustannie swędzi, bąbelki pękają, a ich zawartość obficie rozprowadza się po całym ciele zwierzęcia. Nadszedł czas na globalną „kolonizację”. Bąbelki tworzą się wokół nasady ogona, pod pachami, na brzuchu i w pobliżu genitaliów. Swędzenie nasila się przez cały czas i od tej pory pies nieustannie swędzi..

W miejscu pękniętych pęcherzyków szybko pojawiają się strupy, które po oderwaniu zamieniają się w otwarte rany i wrzody. Często ropieją, w wyniku czego chory pies prezentuje nieprzyjemny widok: prawie łysy, pokryty strupami i gnijącymi ranami, z głębokimi pęknięciami suchej skóry. Często przebieg może być dodatkowo komplikowany przez płaczącą egzemę. W tym przypadku ze zwierzęcia wydobywa się gęsty, wyjątkowo nieprzyjemny zapach. Jednak nawet zdjęcia takich psów pozostawiają bardzo bolesne wrażenie..

Jeśli pies nie zostanie odpowiednio potraktowany, umrze z wyczerpania fizycznego, ponieważ w tym stanie zwierzę normalnie nie może jeść i wchłaniać pokarmu z oczywistych powodów..

Działania zapobiegawcze

Mówiąc o świerzbowcu drążącym, nie sposób nie ujawnić tematu zapobiegania tej nieprzyjemnej i dość niebezpiecznej chorobie. Po pierwsze, bardzo wskazane jest, aby chodzić ze swoim pupilem tylko wtedy, gdy na ostatnim znajduje się kaganiec, stale trzymając go na smyczy. W ten sposób możesz chronić swojego psa przed niechcianym kontaktem z bliskimi. Ponadto wszelkie próby zabawy przez psa jakimikolwiek przedmiotami znajdującymi się na ulicy muszą być bezwzględnie powstrzymywane. To uratuje go nie tylko przed chorobami pasożytniczymi, ale także przed możliwym zatruciem..

Pierwsza pomoc w domu

Chcielibyśmy natychmiast ostrzec Aibolitova: każde leczenie w domu jest potencjalnie niebezpieczne dla twoich zwierząt, więc nie powinny dać się ponieść! Dostrzegając najmniejsze oznaki wskazujące na pogorszenie się kondycji psa, należy natychmiast zanieść go do dobrej przychodni weterynaryjnej! Porozmawiajmy jednak o środkach, dzięki którym możesz złagodzić cierpienie swojego psa..

Po pierwsze, potrzebujesz dobrego przeciwłojotokowego szamponu dla zwierząt. Pies należy dokładnie i ostrożnie umyć. Substancje wchodzące w skład tego produktu skutecznie i delikatnie zmiękczają strupy i strupy, które należy jak najdokładniej usunąć. Ważne jest, aby nie odrywać ich mięsem, ale usuwać tylko te owrzodzenia, które same znikają. Procedury kąpieli w tym zakresie nie muszą być uważane za zakończone.

Konieczne jest wypłukanie psa ciepłą bieżącą wodą, a następnie ponowne umycie w roztworze preparatów roztoczobójczych (sprawdziły się Ectodex, Taktic i tym podobne). Zabieg należy powtarzać co 1-2 tygodnie. Takie podejście w większości przypadków daje doskonałe rezultaty. I dalej. Jeśli masz rasę długowłosą, będziesz musiał całkowicie wyciąć resztki „dawnego luksusu”, ponieważ długie włosy komplikują środki terapeutyczne.

Ważne jest, aby zrozumieć, że kleszcze wpływają na prawie całą powierzchnię ciała, dlatego tylko miejscowa terapia nie przyniesie wyraźnego rezultatu, dając jedynie chwilową ulgę.

Czy są jakieś środki ludowe? W końcu nie wszyscy i nie zawsze mają możliwość kupowania specjalistycznych leków! Cóż, tak naprawdę nie ma tradycyjnych leków, ponieważ kleszcze są całkowicie obojętne na niektóre wywary ziołowe. Ale możesz użyć słabego roztworu lizolu, który ma szkodliwy wpływ na te małe pasożyty..

Argumenty „przeciwko amatorskim występom”

Dlaczego stanowczo odradzamy samodzielne leczenie świerzbu skórnego? Istnieje kilka powodów:

  • Po pierwsze, nie możesz samodzielnie potwierdzić lub zaprzeczyć obecności tej konkretnej choroby, ponieważ wymaga to profesjonalnego badania mikroskopowego materiału patologicznego.
  • Po drugie, weterynarz przeprowadzi dokładnie to samo badanie kilka razy, aby upewnić się, że przepisane leczenie i określony lek są skuteczne..
  • Po trzecie, poważnie osłabionym psom wyraźnie zabraknie prostego zabicia kleszczy: organizm takich psów jest najczęściej tak osłabiony, że wymagają one ogólnej terapii wzmacniającej. Nie umieścisz samodzielnie zakraplaczy.?

Wreszcie samoleczenie bardzo często prowadzi do wyjątkowo smutnych rezultatów. Wynika to z faktu, że niektóre leki roztoczobójcze mogą po prostu zabijać psy niektórych ras (na przykład collie). Nie ma więc potrzeby ryzykować życia i zdrowia Twojego pupila! Lepiej od razu udać się do weterynarza, zwłaszcza, że ​​z każdym dniem spóźnienia Twój pies będzie coraz bardziej przypominał nudystę na plaży, tracąc resztki sierści! Oto jak prawidłowo leczyć świerzb skórny u psów ...

Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Tak to wygląda
» » Świerzb sarkoptyczny u psów - zagrożenie ze strony mikroświata