Mięsak u psa: objawy i leczenie

Mięsak to złośliwy guz, który rozwija się z komórek tkanki łącznej. U psów osteosarcoma rozpoznaje się w 90% - uszkodzenie tkanki kostnej. Chodzą również do klinik weterynaryjnych z powodu nowotworów na genitaliach zwierzęcia. Mięsak u psa podlega leczeniu paliatywnemu, a zwierzę ma szansę na wyzdrowienie, ale tylko w przypadku terminowego skierowania do specjalisty. Częściej nowotwory są mylone z urazami i procesami zapalnymi, próbując je leczyć samodzielnie, co znacznie zmniejsza szanse na pozytywny wynik.

Eksperci wyróżniają zaburzenia embrionalne, narażenie na chemiczne czynniki rakotwórcze, narażenie na promieniowanie i predyspozycje genetyczne do głównych częstych przyczyn choroby. Osteosarcoma jest najczęściej diagnozowana u dogów niemieckich, rottweilerów, bernardynów, moskiewskiego psa stróżującego, setera irlandzkiego, przy czym największy odsetek pacjentów stanowią mężczyźni.

Również wiek zwierzęcia jest przyczyną rozwoju guza. Mięsak kości nie jest typowy dla młodych psów, jest chorobą starszych zwierząt powyżej 6 roku życia. Również małe rasy i psy o masie poniżej 30 kg nie cierpią na kostniakomięsaka.

Jak rozwija się choroba

Osteogenna postać nowotworu może wystąpić w każdej kości, ale najczęściej (70% przypadków) dotyczy to kończyn. Pozostałe 30% to uszkodzenia szczęki, kręgosłupa, czaszki, żeber, ale prawie nigdy nie dotyczy to klatki piersiowej. W przypadku zmian na łapach guzy tworzą się w dystalnych obszarach z aktywnym punktem wzrostu.

Nowotwór pojawia się wewnątrz kości. Zniszczenie tkanki przebiega od środka do obrzeża z uszkodzeniem kanału szpikowego. Główne ognisko szybko powoduje przerzuty, z którymi nasila się zespół bólowy. Istnieje kilka rodzajów mięsaków u psa na łapie:

• osteoblastic - uszkodzenie tkanki kostnej;
• fibroblastyczny - uszkodzenie tkanek miękkich kończyn;
• anaplastyczny, w którym zaangażowana jest tkanka tłuszczowa;
• chondroblastic - guzy chrząstki;
• włóknisty histiocytoma - uszkodzenie tkanki mięśniowej.

Objawy

Często mięsak u psów jest wykrywany późno, ponieważ proces ten nie jest od razu widoczny gołym okiem. Pierwszą rzeczą, która powinna Cię ostrzec, jest nieuzasadniona kulawizna w przypadku uszkodzenia łap lub upośledzenia funkcjonowania innych części układu mięśniowo-szkieletowego (na przykład, jeśli na szczęce rozwinie się guz, zwierzę będzie miało trudności z otwarciem pyska i przeżuwaniem pokarmu). Zespół bólu we wczesnych stadiach jest słabo wyrażony, więc zwierzę nie wykazuje niepokoju i nadal prowadzi swój zwykły tryb życia. Drugą rzeczą, która powinna ostrzec właściciela, są częste złamania. Trzecim wyraźnym znakiem jest pojawienie się guza. Dotknięty obszar zmienia kolor na czerwony, puchnie, a na skórze pojawia się naczyniowy wzór.

Diagnostyka

Podstawową metodą diagnozowania kostniakomięsaka u psa jest radiografia. Przy wyraźnym zespole bólowym zdjęcia rentgenowskie są wykonywane w sedacji, co pozwala na robienie zdjęć pod różnymi kątami. Radiografia pozwala na wykrycie choroby we wczesnych stadiach i rozpoznanie powikłań w 10%. Jednocześnie zmiana jest wyraźnie widoczna na obrazach, guz ma rozmyte brzegi, rozpoznaje się lizę kości i wzrost gęstości kości.

Radiografia w większości przypadków potwierdza rozpoznanie, ale badanie morfologiczne i biopsja pomagają położyć kres kwestii natury guza. Odbywa się w sposób zamknięty i otwarty. Pierwszym z nich jest nakłucie materiału z dotkniętego obszaru z penetracją igły do ​​szpiku kostnego. W ten sposób określa się, ile guz dał przerzuty. Metoda otwarta pozwala na pobranie dużej ilości materiału i określenie morfologicznej przynależności guza, tj. postawić dokładną diagnozę.

Pies regularnie krwawi. W przypadku złośliwych formacji leukocyty i fosfataza alkaliczna są zwiększone w jego wzorze, co wskazuje na progresję guza i jego przerzuty w odległych miejscach. Podczas diagnostyki konieczne jest odróżnienie nowotworu od pooperacyjnego zapalenia kości i szpiku, zmian grzybiczych tkanki kostnej, obecności torbieli.

Leczenie

Mięsak kości u psów wymaga operacji. Niestety usunięcie guza bez amputacji kończyny jest bardzo trudne, ale weterynarze czasami mogą zaoferować swoim pacjentom przeszczep allogeniczny lub augmentację uszkodzonego obszaru kości, ale tylko wtedy, gdy mniej niż 50% kości jest zaangażowanych w proces patologiczny.

Na późniejszych etapach nawet amputacja nie zawsze prowadzi do pożądanych rezultatów. Dotyczy to zwłaszcza chorób płaskich kości z jednoczesnym uszkodzeniem tkanek miękkich. Po operacji często dochodzi do nawrotów, a wtórna infekcja jest warstwowa.

Równocześnie z interwencją chirurgiczną przepisywane są leki. Spośród leków przeciwbólowych stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne: kaprofen, meloksykam, tepoksalinę. Bisfosfoniany są przepisywane w celu spowolnienia procesu niszczenia kości. Leki odurzające są wskazane w pierwszych dniach po operacji lub w późniejszych stadiach choroby. Najczęściej przepisywany jest tramadol.

Aby zatrzymać proces patologiczny, po operacji przeprowadza się chemioterapię. Zgodnie ze standardowym protokołem wykonuje się 4-6 zabiegów z przerwą 3 tygodni. Chemioterapia niszczy pozostałości komórek nowotworowych i zapobiega rozwojowi przerzutów.

Radioterapia jest uważana za środek paliatywny. Nie leczy i nie zapobiega rozprzestrzenianiu się komórek rakowych, ale utrzymuje stan zwierzęcia. W większości przypadków po przebiegu promieni pies odczuwa ból i kulawiznę. Jedynym przeciwwskazaniem do takiego leczenia jest zniszczenie kości..

Bardzo trudno jest określić rokowanie, nawet jeśli rozpoczęto leczenie w odpowiednim czasie. Jeśli nie pójdziesz do lekarza, to pies może żyć średnio około 3 miesięcy, przy chemioterapii około 50% zwierząt żyje rok, a 1/3 prawie dwa lata. Co więcej, im starszy pies, tym trudniej jest przewidzieć wynik leczenia..