Histiocytoma u psów: przyczyny i leczenie

Jedną z najczęstszych chorób skóry u psów jest histiocytoma. Jest to łagodna formacja naczyniowej tkanki łącznej, w której szczególną rolę odgrywają komórki Langerhansa. Właściciele często utożsamiają tę chorobę z procesami onkologicznymi, kładąc kres zdrowiu zwierzaka. Jednak znając przyczyny i podstawowe zasady leczenia, psu można pomóc na początkowym etapie rozwoju choroby. Najważniejsze, żeby nie tracić czasu!

W wyniku zaburzeń genetycznych, wpływu czynników rakotwórczych na organizm, promieniowania i ogólnego spadku odporności, histiocyty zaczynają mutować i dzielić się w sposób niekontrolowany. Histiocytoma skóry jest chorobą, która ma najlepsze rokowanie ze wszystkich związanych z nieprawidłowym działaniem histiocytów. Pojedynczy cel nie budzi niepokoju i wymaga kompetentnego leczenia. Liczne histiocytomy wywołują rozwój histiocytozy skórnej z komórek Langerhansa, co może następnie spowodować uszkodzenie układu limfatycznego..

W przypadku uogólnionych zmian skórnych, układu limfatycznego i błon śluzowych rozpoznaje się układową histiocytozę. Choroba ma charakter proliferacyjny, obejmując zarówno zewnętrzne warstwy skóry właściwej, jak i narządy wewnętrzne. Najczęściej zlokalizowane na twarzy, powiekach, nosie, kończynach i mosznie. Prognozy dotyczące tej choroby są od ostrożnych do złych. Histiocytoza ogólnoustrojowa charakteryzuje się naprzemienną regresją z szybkim postępem, przez co jest trudna do leczenia.

Histiocyty, które różnicują się w śródmiąższowe komórki dendrytyczne (IDC), po zmutowaniu powodują histiocytozę skórną o innej etiologii, która atakuje głębokie warstwy skóry właściwej i tkanki podskórnej.

W komórkach IDC może rozwinąć się mięsak histiocytarny - złośliwy nowotwór trudny do leczenia i mający najgorsze rokowanie.

Histiocytoma skórna może wystąpić u każdego zwierzęcia, ale są rasy, w których mutacja histiocytów występuje najczęściej. Są to bulteriery, jamniki, charty, bokserki, teriery szkockie i bostońskie, mastify, gładkowłosy retriever, cocker spaniele. Istnieje również próg wiekowy: zwierzęta poniżej 3 roku życia są podatne na chorobę..

Objawy choroby

Pierwszą oznaką histiocytoma jest pojawienie się czerwonej plamki. Początkowo jest płaska, ale z czasem na jej miejscu pojawia się obrzęk. Nowotwór jest gęsty w dotyku jak piłka. Najczęściej histiocytoma pojawia się u psa na łapie, szyi, głowie, uszach. Rzadziej - na ciele. Starsze psy mogą mieć plamki między palcami. Ta choroba charakteryzuje się jednym ogniskiem manifestacji. W przypadku histiocytoma skóry nie obserwuje się guzów masowych, dlatego jeśli choroba zostanie rozpoznana w czasie, można zapobiec rozwojowi histiocytozy z komórek Langerhansa. Potencjał przerzutowy histiocytoma jest minimalny, podobnie jak jego przekształcenie w nowotwory złośliwe. W praktyce weterynaryjnej nie zaobserwowano zgonów z powodu prawdziwego histiocytoma skóry.

Pierwotne miejsce szybko się rozwija. Histiocytoma może rosnąć w ciągu 1-4 tygodni, w miejscu zaczerwienienia tworzą się wrzody, a dotknięty obszar staje się łysy. Kiedy pojawia się wtórna mikroflora, nowotwór powoduje swędzenie u psa. Obraz kliniczny tej choroby charakteryzuje się regresją, która trwa 1-3 miesiące. Wydaje się, że nowotwór został zachowany. Przez badanie dotykowe określa się kulkę o średnicy od 0,5 do 4 cm. Następnie obserwuje się spontaniczną resorpcję (87% przypadków). Nie oznacza to, że choroba sama ustępuje. Korzystne rokowanie w histiocytoma u psów zależy od leczenia.

W przypadku złośliwej postaci może nie być żadnych zewnętrznych objawów. Pojawienie się nowotworów obserwuje się na narządach wewnętrznych. Wraz z tym zwierzę staje się ospałe, ma duszność, zmienia się kolor skóry i błon śluzowych. Podczas badania można zauważyć wzrost narządów wewnętrznych, w szczególności śledziony, wątroby i węzłów chłonnych. Choroba postępuje szybko i kończy się śmiercią.

Metody diagnostyczne

Kiedy pojawiają się pierwsze objawy kliniczne, kontaktują się z weterynarzem. Postawienie diagnozy wymaga dokładnego zbadania pacjenta.

• Analiza moczu i krwi. Jeśli nowotwór jest łagodny, w materiale testowym nie będzie żadnych zmian ani markerów nowotworowych.
• Biopsja tkanki. Materiał do badań jest pobierany przez delikatną zwierzynę lub tkankę z dotkniętego obszaru. Cytologiczna metoda badań pomaga zidentyfikować zmiany w jądrze i cytoplazmie.
• Analiza histologiczna. Wraz ze zwyrodnieniem łagodnej formacji w złośliwą ujawnia się gęsta masa z zakorzenioną miotozą w komórkach i obecnością dużej liczby limfocytów.
• MRI. Jest przeprowadzany w celu wykrycia guzów wewnętrznych i przerzutów.
• Ultradźwięk. Podobnie, MRI daje obraz lokalizacji guzów i ich wielkości. Ponadto za pomocą ultradźwięków określa się stan węzłów chłonnych.

Leczenie

Ze względu na to, że histiocytoma skóry często wchłania się samoczynnie, lekarze pozostawiają go pod obserwacją przez 3 miesiące. Jest to możliwe tylko w przypadku dobrych testów i przy braku podejrzenia o złośliwą etiologię. Aby uniknąć obrażeń dotkniętych obszarów, lekarz przepisze antybiotyki i maść kortyzonową. Zapobiega to rozwojowi powikłań, jeśli w wyniku swędzenia pies zaczyna drapać dotknięty obszar, a na jego miejscu powstaje wrzód..

Jeśli rozpoznanie histiocytoma skóry zostanie potwierdzone i rzeczywiście jest to nowotwór łagodny, leczenie przeprowadza się metodą kriodestrukcji. Interwencje chirurgiczne wymagają edukacji, która nie reaguje na leczenie farmakologiczne lub jest zlokalizowana na ważnych narządach, na przykład na powiekach. Usunięcie dotkniętego obszaru odbywa się poprzez odcięcie sąsiednich tkanek o średnicy 2 cm.

W przypadku mięsaka histiocytarnego, wraz z chirurgiczną metodą leczenia, przeprowadza się cykl radioterapii i chemioterapii. Jeśli guz jest nieoperacyjny, przepisywane są leki. Najczęściej są to hormony używane do blokowania. Zastrzyki z lekami hormonalnymi wykonuje się bezpośrednio do guza, co pozwala na konserwację nowotworu, aw niektórych przypadkach na jego zmniejszenie. Dobry efekt terapeutyczny daje zastosowanie dimetylosulfotlenku i kortykosteroidów. Spośród antybiotyków stosuje się serię antracyklin, te same leki stosuje się w układowej histiocytozie.

Prognoza

Histiocytoma skóry nie jest uważana za złożoną chorobę w praktyce weterynaryjnej. Prognoza wyzdrowienia wynosi 90%, ale wszystko zależy od tego, jak leczyć i jak szybko właściciel przyjdzie do lekarza. W postaci złośliwej sytuacja jest mniej kojąca, ponieważ choroba charakteryzuje się szybkim tworzeniem przerzutów. Złożoność leczenia polega również na tym, że mięsak histiocytarny nie reaguje dobrze na radioterapię i chemioterapię, a około 15% przypadków kończy się rozwojem guza kości.