Przyczyny i sposoby leczenia niedrożności jelit u psa

Bolesną, najczęściej szybko przebiegającą dolegliwością, która może prowadzić do tragicznych konsekwencji, jest niedrożność jelit u psa. Terapia i przebieg rekonwalescencji są bezpośrednio zależne od przyczyn leżących u podstaw zatoru i opieki właściciela. W każdym przebiegu choroby będziesz potrzebować pomocy weterynarza, samodzielnie, niedrożności jelit nie da się wyleczyć.

Typologia niedrożności jelit u psów

Ważne jest, aby móc odróżnić stopień ciężkości choroby, zależy to bezpośrednio od tego, jak szybko należy udzielić pomocy. Należy zauważyć, że każdy rodzaj, w przypadku braku pomocy, jest śmiertelny z powodu toksyczności wewnętrznej i odwodnienia. Chorobę wyróżnia kilka kryteriów..

Według wagi:

• Całkowita niedrożność - światło jelita jest całkowicie zamknięte, kał, śluz wydzielany przez ściany jelita i gazy gromadzą się w jamie jelita lub prowadzą do jego pęknięcia.
• Częściowa niedrożność jelit u psów - najczęściej spowodowana nieprawidłowościami, umożliwia częściowe odprowadzanie gazów i płynów.

Z powodów głównych:

• Mechaniczny - zablokowanie jelita obcym przedmiotem, który został zjedzony lub „kulka” robaki.
• Patologiczny - powstawanie guzów, narośli, które fizycznie zatykają jelita.
• Fizjologiczny - nadąć, nakładanie się jelit, uporczywe i silne skurcze brzucha, w tym poród. Obejmuje to również obrażenia, złamania, krwiaki uciskające jelita, poprzednie operacje.
• Brak perystaltyki - można przypisać patologiczność - ściany jelita nie kurczą się i wypychanie mas możliwe jest tylko fizycznie (zjedzony pokarm wypycha strawiony pokarm).

Uwaga! Karmienie przed spacerem lub planowanym porodem nie jest zalecane z całkiem logicznych powodów - puste jelito jest bardziej elastyczne i jego ściskanie nie doprowadzi do poważnych konsekwencji.

Mechanika przepływu:

• Ostry - objawia się bolesnym atakiem. Najczęściej istnieje zagrożenie zaburzeniami krążenia, martwicą jelit i śmiercią. Wymaga pilnej interwencji.
• Chroniczny - występuje okresowo, najczęściej ma przyczyny patologiczne. Wymaga stałego monitorowania.

W praktyce weterynaryjnej niedrożność jelit u psa dzieli się na kilka innych typów, ale nie można ich wizualnie odróżnić. Musisz zrozumieć, że rozpoznanie choroby jest dość trudne i jednoznaczne tylko w przypadku wizualnego lub dotykowego (palpacyjnego) wykrycia przyczyny.

Przyczyny przeszkód i metody diagnostyczne

Lekarz weterynarii zawsze opiera się na historii zwierzęcia, czyli na danych otrzymanych od właściciela, a mianowicie:

• Obraz żywności.
• Harmonogram chodzenia i aktywność.
• Zwyczaje żywieniowe i prawdopodobieństwo spożycia niejadalnych przedmiotów (opakowania żywności, patyczki, kamienie, tkaniny itp.).
• Przełożone kontuzje, walki, stresy.

Ponadto monitorowane są objawy, które martwiły właściciela:

• Bolesna odpowiedź na badanie palpacyjne brzucha. W cięższych przypadkach pies jęczy i nie znajduje dla siebie miejsca, a mięśnie otrzewnej są w stałym tonie, jednym z objawów jest to, że pies szarpie palcami tylnych nóg.
• Opóźnienie w eliminacji gazów i kału - przerwa dłuższa niż jeden dzień jest niebezpieczna. Zgniły oddech wskazuje na przewlekłą niedrożność lub zaparcia, które nie zostały wcześniej zidentyfikowane.
• Odmowa jedzenia i picia jest oznaką, którą można łatwo zrozumieć, co oznacza, że ​​zwierzę zaaranżowało sobie „dzień postu” lub jest oznaką choroby.
• Częste i nieudane próby wypróżnienia - któremu towarzyszy jęk zwierzęcia.
• Nudności i wymioty są oznakami toksyczności. Wymioty z kałem wskazują na wyjątkowo ostry stan - jelito jest tak pełne odpadów, że wypycha kał przez żołądek.
• Ogólny brak energii - pies jest słaby, błony śluzowe są blade lub sinicze, podstawowa temperatura ciała 37 ° lub poniżej.
• Powstawanie krwiaków - wskazuje na odpływ kału do jamy brzusznej z powodu pęknięcia jelita lub krwawienia wewnętrznego.

Uważaj na wszelkie leki i procedury. Np. Wiesz co zrobić w przypadku zatrucia i jeśli zauważysz objawy zaczniesz „wlewać” do psa wodę i absorbenty - to tylko pogorszy ogólną sytuację.

Ważny! Nie podawaj psu środków przeczyszczających, jeśli nie masz pewności co do diagnozy zaparcia! Podczas gdy jelita są fizycznie zablokowane, dodatkowe skurcze będą powodować ból i mogą prowadzić do pęknięcia tkanki.

Pomoc psu z niedrożnością jelit

Udziel zwierzęciu pomocy doraźnej i udaj się do weterynarza, opóźnienie z niedrożnością jelit jest niedopuszczalne. Z leków maksimum, jakie możesz podać bez recepty, to leki przeciwbólowe lub przeciwskurczowe. Po przybyciu do kliniki zwierzę otrzyma:

• Ogólna analiza moczu (jeśli to możliwe) i biochemia krwi - w celu określenia stopnia uszkodzenia i toksyczności. Wskaźniki analizy moczu pomogą zrozumieć, jak wpływa to na nerki i czy organizm może sam walczyć.
• Badanie - lekarz weterynarii obmacuje brzuch, aby fizycznie wykryć niedrożność lub pęknięcie jelita.
• RTG lub USG. W przypadku niedrożności lepiej kierować się prześwietleniem; przed zabiegiem pies jest pijany środkiem kontrastowym, który świeci na zdjęciu. Jeśli obcy przedmiot przechodzi przez środek kontrastowy lub jest cienki, na przykład kawałek tkanki, stosuje się badanie ultrasonograficzne.
• Operacja diagnostyczna - jeśli powyższe środki nie dały weterynarzowi ostatecznej diagnozy. Wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Po otwarciu otrzewnej lekarz potwierdza lub odrzuca diagnozę, przeprowadza niezbędne procedury w celu złagodzenia ostrego stanu. Przygotuj się na to, że podczas operacji weterynarz usunie część jelita - dopuszczalny środek, gdy rozpoczął się proces martwicy.

Oczywiście interwencja chirurgiczna nie jest przeprowadzana, chyba że jest to absolutnie konieczne, ponieważ proces rehabilitacji jest dość skomplikowany i pies nie będzie w stanie samodzielnie żywić się przez 2-4 dni. Leczenie zachowawcze obejmuje:

• Terapia antybiotykowa o szerokim spektrum działania. Wąskie spektrum można wykorzystać tylko przy określaniu pierwotnej przyczyny.
• Leki stymulujące jelita i utrzymujące równowagę wodno-solną, elektrolitową (najczęściej zakraplacze).
• Płukanie jelit (lewatywy) roztworami leczniczymi lub wywarami ziołowymi.
• Kursy probiotyczne i opieka wspomagająca.
• Leki immunostymulujące.
• Leki przeciwbólowe lub blokada nowokainy - wstrzyknięcie leku do kręgosłupa.
• Dieta lekkostrawna - dla psa wybierana jest specjalna dieta składająca się głównie z pokarmu płynnego. Często w celach profilaktycznych zaleca się psu psu siemię lniane lub płynną parafinę..

Leczenie ambulatoryjne jest dostosowywane i kontynuowane do czasu zidentyfikowania pierwotnej przyczyny niedrożności. W trakcie terapii pies odpoczywa, chodzenie jest ograniczone, a ćwiczenia wykonywane są zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii.