Niedrożność jelit u psów: objawy i leczenie

Naruszenia drożności przewodu żołądkowo-jelitowego są dwojakiego rodzaju. Górna niedrożność to sytuacja, w której w przełyku lub żołądku tworzy się „zator”. W przypadku niedrożności dolnej miejscem stagnacji jest jelito cienkie lub grube. Ostatnia opcja nazywa się niedrożnością jelit. Jest to bardzo poważna choroba, bez szybkiego i kompetentnego leczenia, pies umiera w ciągu kilku dni. Dlatego też, jeśli u Twojego zwierzaka wystąpią objawy wskazujące na koprostazę jelitową (zaprzestanie przemieszczania się mas pokarmowych przez przewód pokarmowy), należy jak najszybciej zwrócić się o wykwalifikowaną pomoc..

• Kiedy światło jelita jest zablokowane przez ciało obce. Według statystyk obturacyjna niedrożność jelit (tak nazywa się ta patologia) jest przyczyną koprostazy w 80% przypadków.
• Ze względu na gromadzenie się w jelitach zmarłych w wyniku odrobaczenia.
• Jeśli jest guz jelita. Spośród wszystkich rodzajów nowotworów koprostaza jest najczęściej spowodowana przez raka wrastającego w światło jelita.
• Z powodu zatkania okolicy jelit kamieniami kałowymi. Takie kamienie często tworzą się w jelitach podczas karmienia psa paszą objętościową o niskiej wartości odżywczej..
• Z wgłobieniem jelita (wciśnięcie jednego odcinka jelita do światła sąsiedniego). Zjawisko to nazywa się volvulus. Typowym miejscem wgłobienia jest miejsce wejścia jelita cienkiego do okrężnicy.

W znacznie rzadszych przypadkach przyczyną koprostazy jest przepuklina uciskowa, paraliż lub wrodzone zwężenie (zwężenie) jelita.

Objawy

Najbardziej wyraźne objawy niedrożności jelit u psów objawiają się uszkodzeniem górnego odcinka przewodu pokarmowego - żołądka lub dwunastnicy. W przypadku koprostazy okrężnicy objawy choroby są zwykle mniej wyraźne.

Kliniczne objawy niedrożności jelit u psów obejmują:

• Wzdęcie, zauważalny wzrost jego objętości z powodu braku wyładowania gazu;
• Napięte mięśnie otrzewnej, bolesność ściany brzucha, nawet przy niewielkim nacisku na nią;
• Wymuszona nienaturalna postawa;
• Małe lub żadne luźne stolce. Pies często i bezskutecznie próbuje opróżnić jelita, wydając przy tym charakterystyczne jęki;
• Odmowa jedzenia i wody;
• Chęć zwymiotowania lub wymiotów pianą, wymioty mogą zawierać kał;
• Temperatura poniżej 38 stopni.

Uwaga! Jeśli pies ma objawy niedrożności jelit, surowo zabrania się samodzielnego podejmowania jakichkolwiek działań, zwierzę należy jak najszybciej dostarczyć do poradni weterynaryjnej. Nie możesz go karmić, pić na siłę, podawać sorbenty, środki przeczyszczające, przeciwwymiotne, robić lewatywy, płukać żołądek. Jeśli właścicielka wie, jak robić zastrzyki, możesz podać psu zastrzyk środka znieczulającego, aby ułatwić jej przesunięcie terminu wizyty u lekarza..

Diagnostyka

Aby postawić diagnozę, bada się wywiad, przeprowadza się badanie kliniczne z obustronnym palpacją brzucha, a jeśli to konieczne, można wykonać badania krwi i / lub moczu. Najbardziej pouczające w przypadku podejrzenia niedrożności jelit są sprzętowe metody diagnostyczne.

Badanie rentgenowskie. Zdjęcia rentgenowskie są wykonywane w projekcjach czołowych i bocznych, co pozwala dokładnie określić lokalizację „zatorów” w jelicie, czy też powstanie w nim zwężenia, przemieszczenia, wgłobienia. Często dla lepszej wizualizacji wykonuje się prześwietlenia rentgenowskie za pomocą środków kontrastowych (takich jak sole baru), które podaje się doustnie jako roztwór do przewodu pokarmowego psa..

Diagnostyka ultrasonograficzna. Za pomocą ultradźwięków możliwe jest nie tylko dokładne ustalenie strefy stagnacji, ale także ustalenie jej przyczyny, a także uzyskanie informacji o obecności płynu w jamie brzusznej, nawet gdy objawy wodobrzusza jeszcze się nie ujawniły. Ponadto badanie ultrasonograficzne może ocenić intensywność i charakter wypróżnień: przy koprostazie stają się one podobne do wahadła.

Rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa są rzadko stosowane do diagnozowania koprostazy u psów. Ponieważ warunkiem ich wykonania jest całkowite unieruchomienie pacjenta, badania MRI i CT są wykonywane na zwierzętach w znieczuleniu ogólnym i pod nadzorem anestezjologa..

Leczenie

W zależności od przyczyny powstania niedrożności jelit, psu można przepisać: leczenie zachowawcze, usunięcie blokady za pomocą gastroskopii lub zabieg chirurgiczny.

Terapie

Leczenie zachowawcze jest zwykle stosowane w przypadkach częściowej niedrożności czynnościowej spowodowanej zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi (np. Parwowirusowe zapalenie jelit). Bez użycia skalpela często można pozbyć się „zatyczki” martwych robaków lub miękkich kamieni kałowych.

W takich przypadkach lekarz może przepisać:

• Środki przeczyszczające (olej rycynowy, wazelina lub olej słonecznikowy, laktuloza) .
• Lewatywy z 1% roztworem chlorku sodu lub solą i olejem roślinnym. Jednak stosując środki przeczyszczające i oczyszczające lewatywy, lekarz musi mieć pewność, że niedrożność jelit nie jest całkowita, w przeciwnym razie, gdy jelito jest wypełnione, a mięśnie mocno napięte, może dojść do pęknięcia jelita..
• Antybiotyki lub leki przeciwpasożytnicze.
• Leki przeciwskurczowe i przeciwbólowe.
• Probiotyki (kultury pożytecznej mikroflory) i / lub prebiotyki (stymulatory wzrostu pożytecznej mikroflory).
• W przypadku ciężkiego zatrucia lub odwodnienia pies otrzymuje zakraplacz z glukozą lub solą fizjologiczną.

Endoskopia

Czasami jedyną szansą na uratowanie zwierzęcia poprzez szybkie usunięcie obcego obiektu, który dostał się do przełyku, żołądka lub sąsiedniej części dwunastnicy jest endoskopia. Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym przy użyciu specjalnego instrumentu na długiej, cienkiej rurce wprowadzanej przez usta. Przygotowanie do takiej operacji nie jest wymagane.

Leczenie operacyjne

W wielu przypadkach większość niedrożności jelit można wyeliminować tylko przy pomocy operacji brzucha, która jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym. Technika zależy od umiejscowienia ciała obcego, guza lub strefy wgłobienia. W przypadku zidentyfikowania obszaru martwiczego wykonuje się resekcję (usunięcie) dotkniętej części jelita.

To jest ważne! Po operacji jamy brzusznej pies musi być stale monitorowany przez pierwsze 24 godziny i podawać tylko wodę. Drugiego dnia psa można karmić niewielką ilością bulionu lub płynnej owsianki. Następnie lekarz poinformuje Cię, jaką dietę należy przestrzegać w okresie rekonwalescencji (zwykle trwa to 1-2 tygodnie).

Zapobieganie

Aby zapobiec zatorom jelitowym psa, właściciel powinien:

• wybierz odpowiednie zabawki dla swojego zwierzaka - nie powinny być małe;
• podczas spaceru upewnij się, że pies nie grzebie w koszach na śmieci i nie próbuje połknąć kamyka, kawałka drewna lub innego niejadalnego przedmiotu;
• zaraz po karmieniu nie zmuszaj psa do częstego biegania i skakania;
• przestrzegać harmonogramów odrobaczania zwierząt.