Leczenie porostów u psów: środki i metody

Trudno w to uwierzyć, ale jeszcze nie tak dawno eutanazja zwierząt z grzybicą skóry była powszechną praktyką. Na szczęście w ostatnich latach opracowano wiele doskonałych środków przeciwgrzybiczych. Obecnie leczenie porostów u psa jest dość proste, ale w wielu przypadkach choroba powraca. Jaka powinna być skuteczna terapia? Jakich błędów należy unikać w przypadku infekcji grzybiczej?

Właściwy początek

Jeśli podejrzewasz liszaj, natychmiast skontaktuj się z poradnią. Im więcej czasu upływa od momentu infekcji, tym bardziej kolonie grzyba będą rosły i tym trudniej będzie zahamować ich wzrost. W żadnym wypadku nie należy rozmazać porostów pierwszą rzeczą, która przychodzi na myśl - jodem, maścią siarkową, złożonym lekiem z apteki, alkoholem itp. Bez ukierunkowanego leczenia nie będzie możliwe całkowite pozbycie się problemu, ale diagnoza z pewnością będzie skomplikowana. Dlatego nie podejmuj żadnych działań przed wizytą w klinice..

Drugim błędem jest przypadkowe traktowanie po oświetleniu lampą Wood. Ten test pokazuje obecność grzyba i nic więcej. Co więcej, w połowie przypadków grzyb w ogóle nie świeci, ale niektóre rodzaje gronkowców i inne bakterie świecą pięknym szmaragdem. Dla właściciela grzybica to już diagnoza, ale tak nie jest. Ważne jest, aby zrozumieć, które gatunki pasożytują na skórze zwierzęcia, aby wybrać środek niszczący, a nie tylko osłabiający lub hamujący wzrost grzyba. Wszystko, co osłabia i hamuje, ma tymczasowy efekt - po zakończeniu leczenia choroba powróci.

Trzecim błędem jest powołanie metodą prostego wyboru. Po otrzymaniu wyników testu weterynarz przepisuje lek, który jest aktywny przeciwko tego rodzaju grzybom. Jednak czasami to nie wystarczy, ponieważ grzyby mogą się zmieniać szybko i dramatycznie. Aby nie uzyskać opornego szczepu i przewlekłej postaci choroby, lek na porosty dla psów należy wybrać po wykonaniu testu wrażliwości. Te. podczas zbierania materiałów właściciel musi nalegać, aby laboratorium określiło nie tylko rodzaj grzyba, ale także stopień lekooporności.

Leczenie ukierunkowane

Po wykonaniu wszystkiego poprawnie na etapie diagnostycznym ważne jest, aby nie popełniać błędów w procesie leczenia. Grzyby są bardzo wytrwałe, zdolne do zmiany kształtu, rozwijania odporności, „drzemki” latami bez wywoływania choroby. Dlatego terapia powinna być kompleksowa..

1. Maści zwykle przepisywany w przypadku miejscowej postaci choroby, gdy na skórze pojawia się kilka łysych plam (klotrimazol, ignam, mykozolon, juglon, exoderil itp.). Leczyć dotknięte obszary zgodnie z instrukcją, 1-2 razy dziennie. Aby maść na porost naprawdę pomogła, trzeba chwycić skórę wokół łysiny, bo tam też prawdopodobnie toczą się aktywne spory.

Włosy na obwodzie łysiny są krótko obcięte (co najmniej kilka cm, nawet jeśli plamka jest bardzo mała). Uważać, aby zwierzę nie lizało maści - stały nadzór aż do całkowitego wchłonięcia lub obroży ochronnej.

2. Szampony skuteczny w rozsianej postaci choroby, gdy łysiny występuje dużo lub nie ma ich wcale, a futro pnie się w kępach na całym ciele (dotyczy to całej lub prawie całej powierzchni skóry). W takim przypadku kuracja maścią jest trudna (jak okryć labradora od stóp do głów?!), A czasami jest przeciwwskazana ze względu na toksyczność środka.

Szampon stosuje się do pięciu razy, w odstępie 2-3 dni (patrz instrukcja). Dokładnie spłucz piankę. nawet łagodne detergenty na porosty u psów (imaverol, nizoral) są toksyczne, jeśli dostaną się do żołądka i błon śluzowych. Jeśli zwierzę ma bardzo grubą i puszystą sierść (rozwinięty podszerstek), zaleca się całkowite ogolenie psa. Nie zapomnij założyć kombinezonu swojemu pupilowi ​​podczas spaceru (w zimnych porach roku) - hipotermia obniża odporność, a podczas pozbawiania sił ochronnych itd. Do granic możliwości.

Kiedy jest kilka łysych miejsc, szampon może być szkodliwy - kąpiel pomoże rozprzestrzenić zarodniki na zdrowe obszary skóry.

3. Rozwiązania Do miejscowego leczenia oprócz maści i szamponów stosuje się kwas salicylowy, klotrimazol, jod i inne substancje przeciwgrzybicze. Tylko zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii i tylko w zalecanej dawce, ponieważ substancje te mogą powodować martwicę tkanek powierzchniowych (dosłownie wypalają wszystko, z czym się zetkną). Skutecznie, ale ostrożnie!

4. Tabletki od porostów jest przepisywany, gdy dotknięte są duże obszary skóry i / lub jeśli stwierdzono wysoką odporność grzyba na preparaty miejscowe. Skuteczne są ketokonazol, flukonazol, intrakonazol, gryzeofulwina. Aby zmniejszyć szkodliwy wpływ na organizm, przyjmowanie tych leków łączy się z przyjmowaniem hepatoprotektorów (ochrona wątroby).

5. Immunostymulanty są wskazane w każdym przebiegu choroby. Infekcja porostami mówi o niskiej odporności organizmu, a sama choroba jeszcze bardziej osłabia barierę ochronną. Aby zwierzę szybciej się regenerowało, w jego odporności muszą pomóc stymulanty lub modulatory. Zapytaj swojego lekarza, co zrobić dla stymulacji oprócz podawania tabletek. Zazwyczaj zaleca się dietę (lekka żywność wysokokaloryczna), multiwitaminy i ... zdrową atmosferę.

Często właściciele są źli i zdenerwowani podczas leczenia psa (nie dla zwierzaka, ale z powodu choroby). Ale pies czuje się niezadowolony i przestraszony, myśląc, że irytacja jest skierowana na niego. A to jest stres, aw rezultacie gwałtowny spadek odporności..

6. Antybiotyki przepisywany, jeśli do porostu dołączyła wtórna infekcja. Bakterie chorobotwórcze są bardzo wygodne na czesanej, grzybiczej skórze. Paciorkowce, gronkowce i inne nieprzyjemne rzeczy rozmnażają się z niesamowitą prędkością! Odporność zużywa energię na walkę z bakteriami, rany gorzeją i swędzą, miejscowe stany zapalne zmniejszają skuteczność środków przeciwgrzybiczych - wydaje się, że pies w ogóle nie będzie w stanie usunąć porostów! W takim przypadku lekarz weterynarii przepisze antybiotyki w postaci tabletek, zastrzyków lub maści. Jest to pomocniczy środek walki, ale nie należy go lekceważyć..

Przypominamy, że w przypadku porostów konieczne jest „bicie na wszystkich frontach”, dlatego wszystkie powyższe formy leków zostaną uwzględnione na wizycie u weterynarza. Jedyna różnica polega na metodach leczenia miejscowego: jeśli plamek jest kilka, pomoże maść, jeśli jest dużo lub po całym ciele wylewa się wełnę - płynne roztwory i szampon. Reszta kuracji jest podobna: podnosimy odporność, tłumimy bakterie, wykańczamy grzyba tabletkami.

7. Szczepienie - najbardziej kontrowersyjna decyzja. Jako środek pierwszego wyboru zdecydowanie nie jest wart uwagi. Faktem jest, że w tej chwili nie opracowano skutecznego leku, a wszystkie istniejące są eksperymentalne, które nie przeszły certyfikacji..

Szczepionka ma złożone działanie, a dla uzyskania lepszego wyniku konieczne jest ukierunkowane leczenie przeciwko określonym typom grzybów. Ponadto w połowie przypadków szczepionka przeciw półpaścowi przynosi więcej szkody niż pożytku. Po pierwsze, wiele zwierząt ma trudności z zaszczepieniem. Po drugie, po szczepieniu grzyb może stać się bardziej odporny na różne leki, co utrudni dalsze leczenie. Dlatego większość lekarzy weterynarii porzuciła szczepionki na wczesnym etapie choroby. Ale jeśli nic innego nie pomoże, lekarz może uciec się do szczepienia jako radykalnego rozwiązania..

Uciekaj przed lekarzem, który od razu zasugeruje „zrobić kilka zastrzyków i dobrze się wyspać”! Uwierz mi, weterynarz doskonale wie, jak niewielki procent psów rzeczywiście pomogły szczepienia.

Dla porównania: szczepienie przeciwko porostom jest dla psa bezużyteczne, odporność nie rozwija się lub trwa tylko kilka miesięcy. Liszaj jest grzybem, a nie wirusem, więc trudno spodziewać się skutecznej szczepionki w najbliższej przyszłości. Jeśli Twój pupil jest podatny na infekcje grzybicze, warto poszukać przyczyny tak niskiej odporności. Być może istnieje ukryta przewlekła dolegliwość lub problemy immunologiczne.

Inne zalecenia:

• Noś rękawiczki podczas dotykania skóry zwierzęcia. Przestrzegać środków higieny osobistej, posługiwać się narzędziami, ciąć wełnę tylko na prześcieradle i natychmiast wyrzucić zanieczyszczony materiał-
• izoluj swojego zwierzaka, jeśli w domu są małe dzieci, osoby starsze, osoby z problematyczną odpornością-
• dezynfekuj wszystko, z czym pies ma styczność dwa razy w tygodniu (podłogi i szczyty ścian, odzież, legowisko, grzebienie itp.). Zapytaj swojego lekarza weterynarii, co zrobić, aby kontrolować rozpadające się zarodniki. Lekarz zasugeruje środek, który jest aktywny przeciwko konkretnemu typowi grzyba. Czyszczenie parą (można nawet użyć żelazka z wytwornicą pary) i naświetlanie lampą UV bardzo pomaga-
• psa z porostami należy natychmiast odizolować od innych zwierząt, chociaż ten środek rzadko jest skuteczny. Jeśli inne zwierzę ma niską odporność i mieszka w tym samym mieszkaniu z zarażonym psem, prawdopodobnie również zostanie zarażone. Dlatego uważnie monitoruj stan skóry i sierści wszystkich zwierząt domowych (koty, fretki, gryzonie również mogą zarazić się od psa)-
• w każdym przypadku nie przerywaj leczenia, jeśli zauważysz postęp. Postępuj zgodnie z kursem zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii. Twoje zwierzę zostanie uznane za zdrowe tylko wtedy, gdy dwa testy wykonane w odstępach tygodniowych dadzą wynik negatywny..