Peruwiański bezwłosy pies

Peruwiański bezwłosy pies to starożytna prymitywna rasa, która istniała na długo przed cywilizacją Inków. Przypuszczalnie pojawił się gdzieś między III wiekiem. PNE. i IV wiek. OGŁOSZENIE Psy peruwiańskie są bezwłose i wełniste, ponadto w rasie występują trzy odmiany wzrostu. Z natury są spokojni i zrównoważeni, lojalni wobec rodziny i nieufni wobec obcych. Inne nazwy ras: Peruvian Orchid, Hairless Inca Dog, Viringo, Calato.

Peruwiański bezwłosy pies Inków

Archeolodzy odnajdują osobne ślady istnienia bezwłosych psów w pochówkach starożytnych kultur Indian Chivin w Andach, którzy żyli tu w latach 700-200 pne. Następnie podczas wykopalisk pozostałości kultury z Nazca w latach 100-700 n.e. I oczywiście ślady nagiego peruwiańskiego psa znaleziono podczas wykopalisk późniejszych kultur w postaci rysunków, odlewów i ceramiki. Sądząc po artefaktach, psy były wysoko cenione przez Inków i uważane były za pośredników między bogami, kosmosem i człowiekiem. Były używane do polowań, jako listonosze, a nocą jako poduszka elektryczna. Był taki okres w historii, kiedy nagie psy uważano za przewodników po życiu pozagrobowym i chowano razem z właścicielem. Między innymi słynęli z lekarzy, pomagali przy schorzeniach układu mięśniowo-szkieletowego i innych dolegliwościach. Ze względu na cętkowany kolor skóry nazywano je księżycowymi kwiatami lub orchideami. Kwestia pojawienia się bezwłosych psów na kontynencie pozostaje tajemnicą, ale są dwie wersje: psy przybyły do ​​Ameryki Południowej z Afryki lub przybyły z Azji przez Cieśninę Beringa.

Peruwiański bezwłosy pies jest integralną częścią historii i kultury Peru, dziś jest uznawany za skarb narodowy i znajduje się pod ochroną UNESCO.

Pomimo swojego starożytnego pochodzenia, przez wieki rasa ta pozostawała bardzo nieliczna i praktycznie nieznana poza ojczyzną. Wszystko zmieniło się w 1985 roku, kiedy z inicjatywy kynologa Ermanno Magnero rasa została uznana przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Kynologiczne (FCI) pod numerem 310 jako Peruwiański Bezwłosy Pies (po hiszpańsku: perro sin pelo del Perú).

Film o rasie Peruvian Hairless Dog (Inca Orchid):

Wygląd

Peruwiański bezwłosy pies jest smukły i elegancki, swoim wyglądem wyraża siłę, szybkość i harmonię bez cienia chamstwa. Tułów jest kwadratowy, nieco bardziej wydłużony u suk. Dobrze wyrażony jest dymorfizm płciowy.

W rasie wyróżnia się trzy odmiany:

  • Małe: wysokość - 25-40 cm, waga - 4-8 kg .;
  • Średnia: wysokość - 41-50 cm, waga - 8-12 kg .;
  • Duży: wysokość - 51-65 cm, waga - 12-30 kg.

Głowa jest typem wilka. Czaszka jest szeroka, zwężająca się w kierunku nosa. Linie kufy i czoła są równoległe. Przystanek jest tylko wskazany. Kufa z prostym grzbietem nosa, dobrze napigmentowana w kolorze harmonizującym z kolorem skóry lub szaty. Wargi przylegają mocno. Szczęki nie są mocno rozwinięte. Bezwłose psy zawsze mają niekompletny wzór uzębienia. Siekacze zbiegają się jak nożyczki. U psów włochatych wzór uzębienia powinien być kompletny, zęby są normalnie rozwinięte, zgryz nożycowy. Oczy są średniej wielkości, w kształcie migdałów, koloru czarnego do żółtego. Uszy stojące, gdy pies jest czujny, w spoczynku ustawione do tyłu, średniej długości, szerokie u nasady, stopniowo zwężające się w kierunku spiczastych końcówek. W pozycji stojącej osie uszu tworzą kąt od 50 do 90 °.

Szyja mniej więcej tej samej długości co głowa, łukowata, elastyczna, bez podgardla. Budowa jest przeciętna, linia grzbietu prosta, ale u niektórych psów zauważalne jest wybrzuszenie kręgosłupa znikające w kierunku zadu. Kłąb jest słaby. Grzbiet jest prosty, dobrze rozwinięte mięśnie często tworzą podwójne wybrzuszenie wzdłuż pleców do odcinka lędźwiowego. Lędźwie umięśnione, mocne, około 1/5 wysokości w kłębie. Zad zaokrąglony, nachylony do poziomu pod kątem około 40 °. Klatka piersiowa sięga prawie do łokci, niezbyt szeroka, żebra lekko zakrzywione. Dolna linia rozciąga się elegancką krzywizną. Ogon osadzony nisko, u nasady dobrej grubości, zwężający się ku końcowi. Sięga do stawu skokowego. Kończyny przednie są pionowe, dobrze połączone z tułowiem, kończyny tylne pionowe z zaokrąglonymi, elastycznymi mięśniami, zgięcie guzów kulszowych dobrze zaznaczone. Łapy średniej długości, "zające" z mocnymi, żaroodpornymi opuszkami, dobrze rozwinięte błony międzypalcowe. Prawidłowe kończyny zapewniają psu krótki, szybki, miękki i elastyczny krok, równoległe ruchy.

W zależności od rodzaju umaszczenia rasy rozróżnia się dwie odmiany:

  • Nagi. Kolor skóry waha się od czarnego, przez całą gamę szarości, szaro-niebieskiego, ciemnobrązowego do białego. Kolor może być jednolity lub z jasnymi znaczeniami na dowolnej części ciała, jeśli nie przekraczają 1/3. Preferowane są jednolite kolory. Na głowie, podudziach i ogonie są resztki włosów, dopuszcza się kilka rzadkich włosów na plecach.
  • Wełniany. Sierść jest gładka, krótka, przylegająca do ciała. Dowolny kolor iw dowolnej kombinacji.

Różnica między bezwłosymi psami meksykańskimi i peruwiańskimi

<="alignleft">

Warto zauważyć, że w tej chwili w obu rasach jest wielu przedstawicieli, którzy są dalecy od pożądanego typu. Nie można określić rasy tylko na podstawie wyglądu zewnętrznego lub zdjęcia, ale nie będzie trudno znaleźć różnice w standardach.

Peruwiański bezwłosy pies, kwadratowy format, średniej budowy, meksykański - prostokątny, mocnej budowy. Górna linia jest prosta u obu ras, ale niektórzy Peruwiańczycy mają wypukłość grzbietową i bardziej schowaną linię na brzuchu. Xolo jest ustawiony wyłącznie jako pies do towarzystwa, standard psów peruwiańskich nie tak dawno wskazywał, że są to charty i nadal biegają bardzo szybko.

Klasa wystawowa bezwłosych peruwiańskich psów

Charakter i zachowanie

Peruwiański bezwłosy pies jest szlachetnym, zrównoważonym, nieufnym wobec obcych, ma wyraźny instynkt stróża i straży. Spokojny, czujny, mocno przywiązany do domu i bliskich mu osób, nie lubi dotyku obcych. Warto zauważyć, że temperamenty prymitywnych storczyków peruwiańskich są bardzo różne, od posłusznych i wrażliwych po niezależne i krnąbrne, co jest znacznie mniej powszechne, liczy się również rozmiar. Mali Peruwiańczycy są bardziej „dekoracyjni”, podczas gdy duże są bardziej samowystarczalne, zdolne do ochrony i ochrony. Ponadto właściciele zauważają, że bezwłose psy są bardziej niezależne, podczas gdy psy wełniste są bardziej czułe i czułe..

Peruwiański bezwłosy pies to prawdziwy towarzysz. Jest bardzo miła i czuła, dobrze dogaduje się z innymi zwierzakami. Posiadając żywy instynkt stróża, szczeka stosunkowo rzadko, głównie tylko w interesach. Bardzo przyjazny dzieciom, rzadko zazdrosny lub kapryśny.

Peruwiańskie bezwłose psy stają się prawdziwymi członkami rodziny. Podobnie jak małe dzieci, cieszą się słodyczami, nowymi ubraniami, uwagą. Starają się zawsze i wszędzie być blisko właściciela.

Peruwiańskie orchidee są dobrymi towarzyszami dla starszych dzieci, osób energicznych i prowadzących umiarkowanie aktywny tryb życia. Bezwłose psy przyzwyczajają się do każdego stylu życia. Na co dzień są praktycznie bezproblemowi, czyści i schludni, na ulicy starają się nie oddalać od właściciela i nie wdawać się w konflikty. Zachowują w różnym stopniu zamiłowanie do biegania i ścigania małych zwierząt, co należy wziąć pod uwagę podczas wychowywania i spotkań towarzyskich.

Edukacja i trening

Peruwiańskie bezwłose psy są inteligentne i bystre. W młodym wieku mogą być nadmiernie ciekawi i nieco uparci, co utrudnia standardowy trening. Jeśli znajdziesz podejście do szczeniaka, zajęcia będą łatwe i dadzą dobre efekty. Zaczynają uczyć prostych poleceń i zasad postępowania w domu dziecka od najmłodszych lat. Pracują z Peruwiańczykami delikatnie, ale wytrwale, nieustannie pokazują, kto tu rządzi, i nie pozwalają im wyjść na szyję. Koniecznością dla peruwiańskiego psa jest wszechstronna socjalizacja.

<="textalign">

Peruwiańskie bezwłose psy coraz częściej pojawiają się na zawodach agility, flyball i coursingu.

jak wygląda bezwłosy peruwiański pies

Cechy treści

Peruwiański bezwłosy pies świetnie nadaje się do mieszkania w domu lub mieszkaniu. Oczywiście obudowa jest dla niej przeciwwskazana. Skóra bezwłosych psów jest wrażliwa na działanie zimna i promieniowania ultrafioletowego. Latem bardzo szybko się opala. Opalanie dawkuje lub chroni psa kremem przeciwsłonecznym. Aby orchidee pozostały zdrowe i sprawne, ważne jest, aby dużo się ruszać, a biorąc pod uwagę, że były one wcześniej chartami, potrzebują umiejętności swobodnego biegania. Mile widziane gry z braćmi. Pływanie może być pomocne, jeśli Twój pies kocha wodę..

Odzież dla bezwłosych psów peruwiańskich

Na spacery w chłodne dni dobierają ubrania i buty w zależności od pogody. Zaczynają izolować psy w temperaturze około + 5 ° C. Ubrania dla tych psów to nie kaprys właścicieli, ale pilna potrzeba. Latem koszulki chronią przed palącym słońcem. Wraz z nadejściem chłodów koce, swetry, kurtki pozwolą psu dłużej wychodzić na zewnątrz i nie dopuścić do hipotermii czy odmrożeń. Ubranie powinno być odpowiednie do rozmiaru, pogody i nie utrudniać ruchu psa. W mroźną pogodę należy chronić cienkie małżowiny uszne czapką, aby zapobiec odmrożeniom.

Opieka

Opieka nad bezwłosym peruwiańskim psem nie jest tak trudna, jak mogłoby się wydawać. Reszta włosów jest zwykle czesana po kąpieli. Częstotliwość mycia jest indywidualna. Po kąpieli skórę nawilża się nawilżającym olejkiem. Kosmetyki dobierane są indywidualnie. Mogą to być produkty profesjonalne dla psów lub hipoalergiczne dla dzieci..

W wieku dorosłym u bezwłosych psów, podobnie jak ludzie, pojawiają się zmarszczki. Na zdjęciu w galerii można zobaczyć starszego peruwiańskiego psa.

Wełniane psy są regularnie czesane grzebieniem i szczotką. Szczególną uwagę zwraca się na okolice za uszami, gdzie sierść jest miękka i podatna na plątanie. Linienie trwa 2-3 tygodnie. Przez resztę czasu psy nie zwisają. Wełna jest kąpana nie częściej niż 5-6 razy w roku, w przeciwnym razie sierść może stać się bardzo rzadka, matowa i potargana. Nie dotyczy to łap i brzucha, które w razie potrzeby są płukane po spacerze..

Uszy są czyszczone raz w tygodniu. U szczeniąt w wieku około 3 miesięcy uszy są często mocowane w pozycji stojącej, aby wzmocnić chrząstkę. Uszy rzadko same podnoszą się. Latem starają się częściej nawilżać uszy, nie dopuszczając do wyschnięcia cienkiej skóry. Paznokcie przycinamy w razie potrzeby, zwykle co 3-4 tygodnie. Szczególną uwagę należy zwrócić na zęby i jamę ustną. Regularne szczotkowanie nie uchroni psa przed utratą zębów, ale zapobiegnie tworzeniu się kamienia nazębnego i pozwoli zachować jak najlepsze zdrowie pozostałych..

<="textalign">

jedzenie

Większość hodowców i właścicieli woli karmić peruwiańską orchideę gotową suchą lub mokrą karmą najwyższej jakości lub holistycznej jakości. Pożywienie dobierane jest z uwzględnieniem wieku, wielkości, stanu fizjologicznego i oczywiście upodobań smakowych psa. Lekarze weterynarii zwracają uwagę na skłonność bezwłosych psów do alergii i przyrostu masy ciała. Z wiekiem, gdy Peruwiańczyk zaczyna tracić zęby, przestawia się na jedzenie w puszkach lub moczy suche jedzenie.

szczeniak peruwiański bezwłosy pies

Zdrowie i długowieczność

Większość peruwiańskich orchidei jest w dobrym stanie zdrowia. Choroby dziedziczne występują z różną częstotliwością w różnych liniach, niektóre choroby lub predyspozycje do nich wiążą się z brakiem włosów.

  • Problemy skórne, w tym nowotwory złośliwe i łagodne;
  • Padaczka;
  • Alergia;
  • Zapalenie trzustki i inne problemy żołądkowo-jelitowe.
  • Psy bezwłose zaczynają tracić zęby od około 2 roku życia.

Średnia długość życia peruwiańskiej orchidei wynosi 11-13 lat. Bezwłose psy wymagają standardowych weterynaryjnych środków zapobiegawczych: regularnych badań lekarskich, szczepień, leczenia pasożytów zewnętrznych i wewnętrznych.

Niektóre środki owadobójcze mogą być dla nich toksyczne i należy ich używać ostrożnie..

Cechy genetyki

Bezwłosy peruwiański bezwłosy pies jest spowodowany dominującym genem. Jego działanie charakteryzuje się obecnością resztek rzadkich włosów na ogonie, nogach, głowie i uszach, a także anomaliami uzębienia, aż do całkowitego braku zębów. Według badań u trzech ras: peruwiańskiej, meksykański i Grzywacz chiński podstawa genetyczna jest podobna. U American Hairless Terrier brak włosów wynika z innego, recesywnego genu, dlatego nie wiąże się ze zmianami w układzie zębowym.

Wybór szczeniaka rasy Peruvian Hairless Dog

W jednym miocie para bezwłosych peruwiańskich psów może mieć zarówno bezwłose, jak i wełniste szczenięta. Wcześniej wełniane były wykluczane z hodowli, ale ostatnio dopuszczono je do udziału w wystawach i hodowli w celu zwiększenia puli genów rasy. Mogą to być tylko psy pochodzące od bezwłosych rodziców, należycie wpisane do księgi stadnej lub posiadające rodowody. Psy wełniane są dziane tylko z psami bezwłosymi, krycie dwóch wełny jest zabronione. Ponadto ostatnio ICF umożliwia dzianie przedstawicieli sąsiednich odmian wzrostu, to znaczy małych-średnich, średnio-dużych. Przy takim kryciu trudno jest określić, do jakiego rozmiaru dorosną szczenięta. Wszystko to należy wziąć pod uwagę przy wyborze szczeniaka..

Krycie psów meksykańskich i peruwiańskich jest co zrozumiałe zabronione. Ponadto niepożądane jest stosowanie u psów hodowlanych w typie innej rasy.

Zanim zaczniesz szukać hodowcy i szczeniaka warto zapoznać się ze standardem rasy, obejrzeć zdjęcia, odwiedzić wystawę, najlepiej monobreed. Szczeniaka należy oceniać na podstawie kombinacji cech i nie należy go uważać za czynnik decydujący. Dobry pies nie może być tani. Rasa nie jest liczna, większość hodowców się zna, każdy chwali swoich podopiecznych, ale często potrafi oczerniać konkurentów. Lepiej jest podzielić dowolne informacje na dwie części i rozważyć wszystkie możliwe opcje.

Małe szczenięta muszą spełniać standard. Zwróć uwagę na liczbę zębów. W przyszłości może być mniej rodzimych niż mlecznych. Na zewnątrz szczeniak powinien być całkowicie zdrowy, bez zaczerwienień, skórek, smug, umiarkowanie dobrze odżywiony, aktywny i ciekawy. Rasa jest dość rzadka, ale ogólnie jakość zwierząt gospodarskich w Rosji i Europie jest wysoka. Szczenięta muszą mieć markę i metrykę, leczone od pasożytów i zaszczepione.

Cena £

Ekskluzywność i rzadkość rasy pozwala hodowcom na utrzymanie wysokich cen szczeniąt. Niemowlęta w żłobkach kosztują średnio 60000 rubli. Jednocześnie duże i standardowe są zwykle nieco tańsze od miniaturowych, kable tańsze od suk, a kable wełniane tańsze od nagich..

Zdjęcia

Galeria zawiera zdjęcia psów rasy peruwiańskiej nagiej (peruwiańska orchidea Inków).

<="clearfix" style="margin: 0px auto- text-align: center; max-width: 720px;"><="lSSlideOuter "><="lSSlideWrapper usingCss">
<="lSAction">
<="textalign last_for_post"><="rec_block" style="margin-top: 40px; margin-bottom: 40px;"><="rec_block" style="margin-top: 40px; margin-bottom: 40px;">> ">
Udostępnij w sieciach społecznościowych:
Tak to wygląda
» » Peruwiański bezwłosy pies