Szczegółowy opis rasy peruwiański bezwłosy pies

W tym artykule opowiem o zdobywającej ostatnio popularność rasy peruwiańskich psów bezwłosych. Jest również nazywany peruwiańską orchideą Inków, bezwłosym psem Inków, Calato, Veringo. Podam jej opis, zasady pielęgnacji i utrzymania takiego zwierzęcia.

Opis rasy Peruwiański bezwłosy pies

Korzenie rasy peruwiańskich bezwłosych psów sięgają starożytności, pojawienie się tych zwierząt przypisuje się okresowi historycznemu od III wieku pne do XIV wieku naszej ery. Nie znaleziono dokładniejszych informacji, aw ich ojczyźnie w Peru nie interesowali się tą rasą aż do ubiegłego wieku. Nadzy Peruwiańczycy otrzymali oficjalne międzynarodowe uznanie dopiero w 1981 roku.

Charakterystyczną cechą takiego psa, jak sugeruje nazwa rasy, jest brak sierści.

Niektóre włosy mogą znajdować się tylko na głowie, nogach i ogonie. Nagich Peruwiańczyków dzieli się na małe, średnie i duże. Ich średnia długość życia to 12-15 lat. Można również spotkać peruwiańczyka, którego ciało jest całkowicie pokryte krótką sierścią, dlatego są podzielone na psy odmiany wełnistej i bezwłose.

Wzorzec rasy Goła peruwiańska zapewnia następujące parametry:

• kraj pochodzenia - Peru;
• średnia waga małych - 6-7 kg, średnich - 10-11 kg, dużych - 20-25 kg;
• średnia wysokość mała - 30-35cm, średnia - 44-46cm, duża - 56-59kg;
• szata trzech odmian - krótka, gładka lub napięta;
• kolor - brązowy, szary, miedziany, cętkowany;
• głowa jest długa z wydłużoną kufą;
• nos jest prosty lub z garbem, nos jest czarny lub brązowy;
• oczy - brązowe w różnych odcieniach;
• szyja jest długa i napięta;
• ciało jest szczupłe i muskularne, z wyraźnymi liniami, brzuch podciągnięty, plecy proste;
• ogon jest cienki i długi, lekko zakrzywiony na końcu;
• łapy jak kot.

Interesujące fakty:

• na wystawy nie mają wstępu osoby całkowicie okryte wełną;
• w XVI wieku ludność była na skraju wyginięcia, ponieważ Hiszpanie używali ich jako pożywienia. Z tego powodu władze peruwiańskie uznały tę rasę za skarb narodowy;
• zwierzęta mają niepełne uzębienie, w niektórych przypadkach zęby są całkowicie nieobecne.

Zasady konserwacji i pielęgnacji

Osoby, które nie są pozbawione włosów, jak wszystkie inne rasy psów, wymagają okresowego czesania. Ale w przypadku nagich okazów skóra wymaga pielęgnacji. W razie potrzeby należy ją smarować balsamem, krem ​​przeciwsłoneczny stosuje się w upalne i słoneczne dni, a przy zimnej pogodzie konieczne jest ogrzanie zwierzaka. Co kilka dni skórę psa należy przecierać wilgotnym ręcznikiem, aby usunąć nagromadzony brud i kurz. Przy długim braku zabiegów higienicznych skóra staje się podrażniona i pokryta wysypką.

Słabym punktem nagich psów peruwiańskich są zęby.

Potrzebują codziennego szczotkowania i regularnej pielęgnacji, aby uniknąć kamienia nazębnego i płytki nazębnej, krwawienia z dziąseł i nieświeżego oddechu..

Oczy i uszy zwierzęcia należy czyścić raz w tygodniu, a paznokcie (mniej więcej raz w miesiącu) przycinać.

Możliwe jest trzymanie takiego zwierzęcia zarówno w mieszkaniu, jak iw wiejskim domu. W ciepłe dni uwielbiają igraszki na świeżym powietrzu. Peruwiańczycy potrzebują długich i aktywnych spacerów, ponieważ ze względu na swoją naturalną aktywność uwielbiają biegać. Ale dla takiego zwierzaka odpowiednie są również niespieszne promenady..

Możesz karmić swojego psa zarówno gotową, jak i naturalną karmą.

Jeśli właściciel woli sam gotować dla swojego zwierzaka, jego dieta powinna obejmować chude mięso, ryby (nie rzeka), warzywa i owoce w postaci posiekanej. Szczeniak może jeść do 6 razy dziennie, ale od 1 roku życia psa uważa się za dorosłego i wystarczy go karmić tylko dwa razy dziennie.

Charakter zwierzęcia

Są spokojnymi i spokojnymi zwierzętami, które znajdą wspólny język ze wszystkimi członkami rodziny, młodymi i starszymi. Jednocześnie są temperamentne i dociekliwe, łatwo zbiegają się z innymi zwierzętami i potrafią okazywać im przyjazne uczucia. Nieznajomi są traktowani z ostrożnością i podejrzliwością, dzięki czemu można bezpiecznie powierzyć im ochronę mienia.

Praktycznie nie wykazują agresji wobec ludzi i innych zwierząt.

Wyróżnia je inteligencja i poświęcenie właścicielowi i jego rodzinie. Takie psy mają aktywne i wesołe usposobienie, dlatego charakter właściciela musi pasować do jego temperamentu i podobnie jak jego pupil kochać aktywne i długie spacery..

Szkolenie psów

Bezwłose psy peruwiańskie nie są pozbawione inteligencji, więc szkolenie nie powinno sprawiać właścicielowi żadnych szczególnych problemów. Czasami proces szkolenia nie jest im obojętny, więc nauczyciel będzie musiał uzbroić się w cierpliwość.

Długie i wyczerpujące lekcje nie są odpowiednie dla takich zwierząt, szybko tracą zainteresowanie nimi..

Za poprawnie wykonane polecenie pies musi zostać nagrodzony smakołykiem. Ale chamstwo i okrucieństwo są surowo zabronione, z wyjątkiem urazy i utraty zaufania zwierzaka, to nic nie da. Pierwsze lekcje najlepiej rozpocząć już od pierwszych dni pobytu szczenięcia w domu..

Zdrowie Peru

Brak sierści u zwierzęcia bezpośrednio wpływa na zdrowie psa. Chociaż ogólnie są to silne zwierzęta o dobrej odporności. Jak wspomniano powyżej, słabym punktem bezwłosych psów peruwiańskich są ich zęby. Również te psy są podatne na choroby skórne i jelit, padaczka i udar. Często cierpią z powodu oparzeń skóry, dlatego w gorącym sezonie podczas chodzenia trzeba zachować szczególną ostrożność..

Nie zapomnij o regularnych badaniach profilaktycznych przez lekarza weterynarii i terminowych szczepieniach przeciwko chorobom wirusowym. Pierwsze szczepienie podaje się szczenięciu w wieku 8-10 tygodni, następnie lekarz przepisuje szczepienia.

Żłobki i cena

Ponieważ w naszym kraju ta rasa psów nie jest popularna i jest dość rzadka, można ją kupić w ograniczonej liczbie hodowli.Średni koszt szczenięcia to od 15 do 22 tysięcy rubli, w zależności od jego rodowodu.

Jednym z nich jest żłobek w moskiewskim mieście Sonderwol Legend.

Kupując szczeniaka, należy przestudiować odpowiednie dokumenty, zwrócić uwagę na wygląd szczeniaka, stan jego skóry i zębów.

Nie ma trudności w hodowli takich zwierząt, wystarczy przestrzegać zaleceń dotyczących opieki nad zwierzęciem i jego utrzymania, a także nie zapominać o terminowych szczepieniach i regularnych badaniach profilaktycznych przez lekarza weterynarii.

Z artykułu dowiedzieliśmy się o cechach nagiego peruwiańskiego psa i zasadach jego pielęgnacji. To wspaniały towarzysz i lojalny przyjaciel, który potrafi znaleźć wspólny język z każdym członkiem rodziny i innymi zwierzętami. Pomimo specyficznego wyglądu, w osobie „Peruwiańczyka” znajdziesz wiernego przyjaciela na długie lata.