Zapadnięcie się tchawicy u psów: proste i jasne o chorobie

Zapadnięcie się tchawicy u psów jest stanem spowodowanym spłaszczeniem chrzęstnych pierścieni tchawicy. Objawia się „sapaniem” oddychaniem i silnym kaszlem, aw ciężkich przypadkach - napadami uduszenia. W przypadku predyspozycji genetycznych objawy patologii mogą stopniowo rozwijać się niezależnie w ciągu 5-6 lat z powodu nieodwracalnych zmian w tkance chrzęstnej i mogą być wywołane czynnikami zewnętrznymi lub innymi chorobami narządów wewnętrznych.

Co to jest zapaść tchawicy u psów

Właściciele, którzy rozumieją zapadnięcie się tchawicy u psów, mogą zmniejszyć ryzyko napadów, minimalizując liczbę wyzwalaczy.

Struktura tchawicy

Tchawica to wydrążony, rurkowaty narząd, który służy jako łącznik między krtani a oskrzelami. Składa się ze sztywnych półpierścieni utworzonych przez tkankę chrzęstną i mających prawie okrągły przekrój. Ich otwarte końce zwrócone są do kręgosłupa i są połączone błoną tchawicy z tkanki łącznej.

Mechanizm rozwoju patologii

Zmiękczenie, pierścienie tchawicy są zdeformowane, przybierając kształt półksiężyca, a błona zapada się wewnątrz narządu. Prowadzi to do zwężenia światła, okresowego kontaktu ścianek i podrażnienia receptorów nerwowych, co powoduje atak osłabiającego kaszlu..

Sytuację pogarsza rozwój procesu zapalnego na błonie śluzowej tchawicy, któremu towarzyszy zastąpienie komórek nabłonka tkanką włóknistą. Zaatakowany narząd przestaje w pełni spełniać swoją funkcję, kaszel nasila się, a ataki uduszenia stają się częstsze.

Równolegle następuje stały wzrost ciśnienia krwi w tętnicy płucnej, powodując rozwój niewydolności prawej komory serca. Ten stan patologiczny staje się przyczyną śmierci większości chorych psów..

Rasa predyspozycje do choroby

Rasa ma predyspozycje do choroby zabawkowe teriery, szpic karłowaty, yorki, chihuahua i kilku innych przedstawicieli miniaturowe skały ozdobne.

U tych psów zmiękczenie pierścieni tchawicy jest wrodzoną anomalią, która pogarsza się wraz z wiekiem..

Przyczyny rozwoju patologii i diagnozy

Identyfikacja przyczyn rozwoju patologii i diagnozy choroby na etapie pojawienia się pierwszych objawów klinicznych, pozwala rozpocząć terminowe leczenie i uniknąć powstawania powikłań.

Podstawową przyczyną deformacji pierścieni chrzęstnych jest niewystarczająca synteza proteoglikanów i glikoprotein, co jest związane z anomaliami dziedzicznymi. Anatomiczne zmiany w narządzie przebiegają powoli, więc pierwsze oznaki pojawiają się w wieku pięciu lat.

Istnieją jednak czynniki zewnętrzne, które mogą przyspieszyć proces ucisku tchawicy i pogorszyć klinikę choroby..

Obejmują one:

• częsty przeziębienia;
• patologia układu oddechowego;
• otyłość;
• alergie;
• regularne wdychanie substancji podrażniających błony śluzowe nosogardzieli i tchawicy (chemia gospodarcza, perfumy, lakiery, farby, dym papierosowy i inne);
• interwencje chirurgiczne;
• uraz lub uraz szyi;
• ucisk tchawicy nieprawidłowo dopasowanym kołnierzem.

Rozpoznanie zapaści tchawicy jest bardzo skomplikowane z powodu długiego okresu utajenia, podczas którego właściciel nawet nie wie o obecności patologii u swojego zwierzaka. Pierwsze wizyty w klinice weterynaryjnej najczęściej następują po napadach suchego kaszlu zwierzęcia w momencie zaciągania smyczy, nadmiernego okazywania emocji lub podniecenia.

Podczas badania lekarz zwraca uwagę na fakt, że takie ataki występują podczas sondowania tchawicy. Zjawisko to nosi nazwę „pozytywnego odruchu tchawiczego”.

O zaawansowanym stadium patologii świadczą świszczące dźwięki podczas oddychania oraz sinica błon śluzowych..

Lokalizację deformacji można określić na podstawie charakteru duszności:

• w odcinku szyjnym kręgosłupa objawia się niezdolnością do pełnego oddechu;
• w okolicy klatki piersiowej - pełny wydech.

Rozpoznanie potwierdzają wyniki fluoroskopii. W niektórych klinikach specjalista ma możliwość przeprowadzenia tracheobronchoskopii, co pozwala nie tylko potwierdzić obecność zapadnięcia się tchawicy, ale także ocenić stan błony śluzowej uszkodzonego narządu. Wadą tej metody badawczej jest konieczność znieczulenia ogólnego..

Zapadnięcie się tchawicy należy odróżnić od następujących chorób:

• hipoplazja tchawicy spowodowana stopieniem się pierścieni tchawicy między sobą;
• wnikanie ciał obcych;
• niewydolność zastawki mitralnej serca;
• obecność polipów i nowotworów złośliwych;
• przewlekłe zapalenie tchawicy i oskrzeli.

W przypadku wystąpienia procesu zapalnego z popłuczyn z tchawicy wykonuje się posiewy w celu określenia wrażliwości patogennej mikroflory na antybiotyki. Dzięki temu można dobrać odpowiednie antybiotyki i zapewnić skuteczność leczenia..

Zwiń stopnie

Określenie nasilenia rozwoju procesu patologicznego odgrywa ważną rolę w wyznaczeniu leczenia. Dlatego weterynarz musi dokładnie określić stopień zapaści na podstawie charakteru i objętości deformacji chrząstki..

Istnieją 4 stopnie choroby.

• Pierścienie dotchawicze zachowują swoją funkcję, następuje zwężenie światła o mniej niż 1⁄4 objętości, następuje lekkie ugięcie błony.
• Chrząstka jest zagęszczona, światło zwężone o 1⁄2, zwiotczenie błony tkanki łącznej jest wyraźnie widoczne.
• Chrząstka ma szanse na elipsę, zwężenie światła przekracza 1⁄2 objętości, błona częściowo styka się z pierścieniami tchawicy.
• Chrząstka ma kształt sierpa, praktycznie nie ma między nimi szczeliny, a membrana całkowicie przylega do pierścieni.

Na ostatnim etapie patologii uduszenie może wystąpić nawet w spoczynku..

Objawy choroby

Najbardziej charakterystycznym objawem choroby jest choroba przewlekła kaszel, pogarszane przez uciskanie okolicy tchawicy smyczą, po wypiciu wody, wdychaniu zimnego powietrza lub jaskrawej manifestacji emocji.

Częstotliwość i stopień manifestacji kliniki jest proporcjonalna do ciężkości patologii. W początkowej fazie może to być pojedynczy kaszel, który nie powoduje u zwierzęcia silnego dyskomfortu. Ale w miarę rozwoju zamieniają się w duszące ataki, którym towarzyszy niebieskie przebarwienie widocznych błon śluzowych, wewnętrznej powierzchni małżowin usznych i poduszek łap..

Nie rozumiejąc przyczyny braku powietrza, zwierzę zaczyna się martwić i panikować, co tylko pogarsza sytuację i może doprowadzić do utraty przytomności.

Czasami zapadnięciu się tchawicy towarzyszy porażenie krtani, w którym obserwuje się przekrwienie, prowadzące do gromadzenia się śluzu, cząstek kurzu i innych obcych cząstek w dotkniętych narządach. Takie środowisko jest sprzyjającym miejscem rozmnażania się patogennych mikroorganizmów i rozwoju zapalenia..

Zapadnięcie się tchawicy może wywołać rozwój patologii innych narządów i układów:

• Nadciśnienie płucne - choroba wywołana zwężeniem naczyń krwionośnych w płucach, w wyniku której następuje stopniowy wzrost ciśnienia krwi.
• Prawokomorowa niewydolność serca spowodowana nadciśnieniem płucnym i zakończona zgonem.
• Śmierć neuronów mózgowych spowodowana zmniejszeniem dostarczania im wystarczającej ilości tlenu. Na rozwój patologii wskazuje omdlenie, zaburzona koordynacja ruchów.

W miarę nasilania się objawów pies staje się ospały i nieaktywny. Trudności w połykaniu prowadzą do zmniejszenia apetytu lub całkowitej odmowy jedzenia. W rezultacie rozwija się osłabienie i wyczerpanie..

Ważny! Brak czynników prowokujących, dobre odżywianie, umiarkowana aktywność fizyczna i utrzymywanie żywej wagi zwierzęcia w normalnym zakresie mogą utrzymać postęp choroby przez długi czas. W tym przypadku zwierzę przeżywa do starości, nie cierpiąc na ataki osłabiające, a o obecności patologii właściciele mogą dowiedzieć się przypadkowo podczas badania w klinice weterynaryjnej lub podczas prześwietlenia.

Pierwsza pomoc w przypadku zapadnięcia się tchawicy

Szybkie udzielenie kompetentnej pierwszej pomocy w przypadku zapadnięcia się tchawicy może nie tylko złagodzić stan zwierzaka, ale także uratować mu życie.

W przypadku ataku choroby właściciele muszą postępować zgodnie z następującym algorytmem działań:

• wyeliminować czynnik prowokujący (zdjęcie kołnierza, przewietrzenie pomieszczenia i tak dalej);
• uspokoić zwierzę;
• krótko przyłóż zimny kompres do klatki piersiowej i brzucha;
• zabierz zwierzaka do kliniki.

Ważny! Aby móc szybko i kompetentnie zapewnić zwierzęciu opiekę w nagłych wypadkach, właściciel musi zachować spokój i skupienie. Nie polegając na własnych siłach, powinieneś natychmiast zadzwonić pod numer weterynarza, który poda jasne instrukcje działania, które pomogą uniknąć paniki i zamieszania.

Leczenie zapaści tchawicy u psów

Przy doborze metod leczenia zapaści tchawicy u psów lekarz weterynarii bierze pod uwagę stopień zaawansowania choroby, wiek, stan fizjologiczny zwierzęcia oraz warunki jego utrzymania..

Przede wszystkim eliminowane są czynniki prowokujące:

• kołnierz zostaje zastąpiony uprzężą;
• z pomieszczenia, w którym przebywa zwierzę, usuń wszystkie przedmioty, które mogą powodować podrażnienie dróg oddechowych i reakcje alergiczne;
• przeprowadzać regularne czyszczenie na mokro, aby usunąć kurz;
• otyłym zwierzętom zaleca się dietę i umiarkowane ćwiczenia.

Uwaga! Zbyt suche powietrze w pomieszczeniu może wywołać napady kaszlu. Dlatego zaleca się codzienne włączanie nawilżacza lub umieszczanie pojemnika z wodą w pobliżu urządzeń grzewczych..

W pierwszym i drugim stadium choroby stan zwierzęcia można skorygować za pomocą leczenia zachowawczego. Wraz z dalszym rozwojem patologii pozytywny wynik daje interwencja chirurgiczna..

Narkotyki i leki

Bardzo ważne jest, aby wykwalifikowany specjalista był zaangażowany w przepisywanie leków i leków. Samodzielny wybór funduszy na tę chorobę jest niedopuszczalny, ponieważ może powodować komplikacje i prowadzić do przeciwnych wyników.

Terapia lekowa polega na stosowaniu leków rozszerzających oskrzela, przeciwkaszlowych i hormonalnych.

• Leki rozszerzające oskrzela skutecznie łagodzą napady choroby i pomagają zmniejszyć częstotliwość ich powtórzeń poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, złagodzenie napięcia przepony i zmniejszenie nacisku na dotknięte narządy. Leki te obejmują Albuterol, Terbutaline, Aminophylline i ich analogi.
• Glukokortykoidy zmniejszają obrzęk i stan zapalny. Najczęściej stosowany to prednizolon, którego dawkowanie i sposób podawania powinien być ściśle kontrolowany przez lekarza weterynarii.
• Jako leki przeciwkaszlowe wybiera się narkotyczne środki przeciwbólowe Butorfanol lub hydrokadon, które mogą blokować ośrodek kaszlu w mózgu..

Ważny! Niekontrolowane stosowanie hormonalnych leków glukokortykoidowych może wywołać bakteryjne zapalenie i przyrost masy ciała.

Jeśli podczas pobierania wymazu z krtani lub tchawicy wykryta zostanie patogenna mikroflora, wówczas zalecany jest dodatkowy cykl antybiotykoterapii.

Zaleca się uspokajanie bardzo emocjonalnych zwierząt.. W przypadkach, gdy konieczne jest szybkie złagodzenie ataku lęku lub podniecenia, można zastosować Diazepam lub jego analogi należące do grupy benzodiazepin. Ale przy częstym niesystematycznym używaniu szybko uzależniają, zamieniając się w uzależnienie od narkotyków.

Dlatego w leczeniu zaburzeń lękowych weterynarze wolą przepisywać środki uspokajające nie będące benzodiazepinami przy minimalnych skutkach ubocznych. Dla psów najlepiej stosować Spitomin.

Operacja

Terapia zachowawcza pozwala spowolnić rozwój patologii i czasowo złagodzić stan zwierzęcia, ale tylko leczenie chirurgiczne może go wyleczyć i całkowicie przywrócić funkcję tchawicy. Jednak ze względu na duży uraz i ryzyko powikłań operację tę uważa się za wskazaną tylko wtedy, gdy istnieje zagrożenie życia zwierzęcia..

Obecnie opracowano 2 metody wykonywania operacji eliminujących zapadnięcie się tchawicy..

• Założenie pierścieniowej protezy z włókna polipropylenowego w odcinku szyjnym tchawicy. W takim przypadku zdeformowana część narządu zostaje wymieniona, umożliwiając zwierzęciu pełne oddychanie..
• Instalacja ramy (stentu), przypominającej strukturę siatki, do światła zwężenia tchawicy. Zapobiega odkształcaniu się tchawicy podczas aktu wdechu i wydechu..

Uwaga! Dalszy przebieg choroby i wystąpienie powikłań zależy od prawidłowego założenia protezy lub implantu. Dlatego bardzo ważnym czynnikiem jest wybór kliniki i specjalisty, który ma doświadczenie w wykonywaniu takich operacji..

Powikłania i konsekwencje przeniesionej choroby

Wszystkie powikłania i konsekwencje przenoszonej choroby można podzielić na 2 grupy.

• Powikłania pooperacyjne:
• przemieszczenie i uszkodzenie protezy lub implantu;
• alergia na materiał urządzenia;
• martwica tkanek spowodowana upośledzeniem ukrwienia i unerwienia uszkodzonego obszaru;
• przerost komórek wewnętrznej wyściółki tchawicy.
• Powikłania wywołane rozwojem choroby:
• nadciśnienie płucne;
• uszkodzenie prawej komory serca;
• infekcja jamy tchawicy i innych narządów oddechowych;
• zjawiska nerwowe wynikające ze śmierci komórek mózgowych przy niedostatecznym zaopatrzeniu w tlen.

Powikłania mogą również obejmować dysbioza, wynikające z długotrwałej antybiotykoterapii.

Zasady rehabilitacji

Po operacji lekarz weterynarii podaje listę zasad rehabilitacji, która obejmuje:

• stosowanie leków przeciwbakteryjnych i kortykosteroidów;
• pielęgnacja obszaru szwu;
• wprowadzenie środków przeciwkaszlowych;
• środki mające na celu usunięcie śluzu, gdy zwierzęta nie mogą go odkrztusić.

Konieczne jest również ścisłe przestrzeganie terminów wykonania diagnostycznego RTG i badania endoskopowego, co pozwala na monitorowanie stanu wbudowanych urządzeń oraz charakteru zmian w ścianach tchawicy..

Zapobieganie zapadaniu się tchawicy u psów

Pomimo tego, że zapobieganie zapadaniu się tchawicy u psów nie zapobiega zmianom patologicznym, przestrzeganie pewnych zasad pomaga opóźnić wystąpienie objawów klinicznych i złagodzić ich przebieg.

Instrukcja profilaktyczna zawiera następujące punkty:

• racjonalne odżywianie, zapobiegające rozwojowi otyłości;
• wymiana kołnierza na szelki;
• zapobieganie wdychaniu przez zwierzę alergenów, dymu, substancji toksycznych i silnie pachnących;
• terminowe leczenie chorób zakaźnych narządów oddechowych.

Jeśli zauważysz częste ataki suchego kaszlu u swojego zwierzaka, powinieneś skontaktować się z kliniką w celu zbadania. Terminowe rozpoczęcie leczenia w większości przypadków pomaga wstrzymać rozwój choroby i uniknąć poważnych powikłań.