Sowa domowa: odmiany, pielęgnacja i oswajanie

Inne egzotyczne zwierzęta 30.03.2018 6,2 tys. 4,2 tys. 16 minut.

Określenie „sowa domowa” jest warunkowe, ponieważ opierzony drapieżnik nigdy nie stanie się oddanym oswojonym zwierzakiem, takim jak kot czy pies. Ptak żyje naturalnymi instynktami i potrzebuje wolności, o czym właściciel musi wziąć pod uwagę.

Dla komfortowego życia w domu sowa musi stworzyć odpowiednie warunki zbliżone do środowiska naturalnego, a także swoją zwykłą dietę. To jest kosztowne. Biorąc pod uwagę, że w niewoli sowy mogą dożyć 20-30, a nawet 40 lat, przyszły właściciel powinien odpowiednio ocenić ich możliwości przed podjęciem takiej odpowiedzialności.

1 Gdzie i jak zdobyć sowę

Zdecydowanie zaleca się kupowanie sów od zaufanych hodowców. W żłobku kupujący otrzyma pełną informację o stanie zdrowia zwierzaka, jego genetyce oraz profesjonalne zalecenia dotyczące pielęgnacji. Każdy ptak na ringu ma swój własny numer seryjny, który musi odpowiadać numerowi wskazanemu w dołączonej dokumentacji.

Wskazane jest, aby zakupić małe pisklę w wieku 1,5 miesiąca. Łatwo rozpoznać dziecko: jego ciało pokryte jest lekkim puchem, a u rosnących osobników widać pióra. Nie ma sensu kupować dorosłego ptaka z 2 powodów:

1. 1. Nie da się jej oswoić.
2. 2. Sowa jest osobą monogamiczną, dlatego z tęsknoty za poprzednim właścicielem lub jego gniazdem i rodziną (jeśli została przyniesiona z ulicy) może umrzeć.

2 Odmiany i opis

Sowy należą do rzędu ptaków drapieżnych, które obejmuje ponad 200 gatunków różnej wielkości.. Sowy żyją na pustyniach, stepach, górach, obszarach leśnych, osadach, a nawet na wybrzeżach morskich. Żywią się ssakami, owadami i ptakami, które nie przekraczają ich wielkości (myszy, jeże, jaszczurki, chrząszcze itp.) Wytrwałe pazury i ostry dziób drapieżnika pozwalają im chwytać i rozrywać zdobycz z prędkością błyskawicy. W naturze sowy zapobiegają wzrostowi populacji gryzoni, które szkodzą rolnictwu.

Ptaki drapieżne prowadzą nocny tryb życia, w ciągu dnia wolą odpoczywać na gałęzi, chociaż niektóre gatunki (jastrząb, sowa śnieżna, sowa wróblowa) polują w ciągu dnia. Dzięki cechom anatomicznym zwierzę jest w stanie obrócić głowę o 270 stopni w płaszczyźnie poziomej i 180 stopni w płaszczyźnie pionowej, co pomaga mu wytropić zdobycz i zauważyć zbliżającego się wroga. W ciemności ptak słabo widzi, dlatego kieruje się dźwiękiem, jego słuch jest 4 razy lepszy niż u kota.

W Rosji występuje około 17 gatunków sów, ale nie wszystkie z nich są przeznaczone do zamieszkania w domu ze względu na ich duży rozmiar i agresywny charakter.. Jako zwierzęta domowe przyjmuje się mniejsze osobniki, które odpowiednio postrzegają osobę, a następnie stają się oswojone. Typowe typy domów sowy:

Widok	Cena, ruble	Opis
Sowa scops	4500-15000	Nazwa ptaka nie wynika z jego skłonności do zasypiania, ale z charakterystycznego dźwięku, jaki wydaje: przypomina słowo „śpiący”. Wielkość ciała sowy to średnio 15-20 cm, waga - od 60 do 130 g, rozpiętość skrzydeł - 50 cm Kolor jest jasnobrązowy, z jasnymi plamkami i cienkim pasmowym wzorem. Samica jest nieco większa niż samiec, ale można to zobaczyć, gdy dwie sowy przeciwnej płci siedzą obok siebie. Średnia długość życia w niewoli to 10 lat. Sowa najlepiej nadaje się do trzymania w domu. Ze względu na niewielkie rozmiary można go trzymać w wolierze o objętości co najmniej 2 metrów sześciennych lub w klatce o tej samej wielkości. W takim mieszkaniu wskazane jest ustawienie pary grzęd naprzeciw siebie lub na różnych wysokościach, aby pierzaste zwierzę czuło się komfortowo i mogło odpocząć w ciągu dnia. Każdego dnia musi zostać wypuszczony, aby latać, aby rozpostarł skrzydła. Bogata oferta dietetyczna to kolejna zaleta omułka. Można jej podawać zamrożone mięso myszy, kur, szczurów, żab, dżdżownic, ale upewnij się, że jedzenie nie jest zbyt twarde. Jako pokarm dla roślin można stosować mniszek lekarski, melon, jabłka i gruszki, a latem uzupełniać dietę o ważki, koniki polne i świerszcze. Czasami sowę można rozpieszczać twarogiem, kaszą gryczaną, tartą marchewką lub posiekanymi jajkami na twardo. Dwa razy w tygodniu sówkę należy karmić zoofobami i mącznikami, ponieważ sowy potrzebują pokarmu białkowego
Szara sowa	10000-16000	Ptak jest średniej wielkości, wielkości ciała od 38 do 46 cm (samice są większe) i wadze do 700 g. Rozpiętość skrzydeł sięga 1 m. Kolor jest szary lub czerwony z ciemnobrązowymi podłużnymi smugami i poprzecznymi brązowymi paskami na lotkach i piórach na ogonie. Średnia długość życia w niewoli wynosi średnio 27 lat. Szczyt aktywności sów występuje w nocy: samice wydają dźwięki podobne do „ku-vit”, a samce wydają przeciągły okrzyk „u-huu-uu”, przypominający płacz dziecka. Puszczyk jest bardzo interesujący do trzymania w niewoli, ponieważ szybko uczy się robienia rąk i uwielbia spędzać czas z właścicielem. Siada, a czasami leży na kolanach właściciela i długo tam odpoczywa, mrucząc cicho jak kot. Uwielbia lekko gryźć palce, dotykać dziobem włosów, jak papuga. Proces zabawy ptaka można w każdej chwili zatrzymać, strząsając go z kolan lub ramienia. Odleci, choć wcale nie jest obrażona. Ze względu na imponujące rozmiary i dużą rozpiętość skrzydeł, zaleca się przeznaczenie pokoju dla sowy lub wyposażenie przestronnej woliery. Ponieważ puszczyk nie boi się zimna, jego domem może być balkon, ale pod warunkiem, że nie dostanie się tam bezpośrednie światło słoneczne. Aby zapewnić komfortowy pobyt, ptak potrzebuje cienia, dlatego zaleca się zawieszenie zasłon zaciemniających, aby stworzyć zmierzch. Podstawą diety drapieżnika jest mięso, dlatego należy je regularnie podawać myszom, szczurom, jednodniowym kurom. Możesz karmić sowę mrożonymi posiekanymi tuszami, ale raz w tygodniu potrzebujesz świeżo zabitych gryzoni.
Uszatka	8000-10000	Ptak zawdzięcza swoją nazwę charakterystycznym wiązkom piór umieszczonym na głowie - „uszach”, które w razie potrzeby potrafi ukryć. Średnia wielkość sowy to 31-38 cm, waga - 250-430 g, rozpiętość skrzydeł - 86-98 cm, ma szaro-brązowy kolor z czerwonawym brzuchem i podłużnymi czarnymi paskami, przekreślonymi poprzecznymi kreskami. Mężczyzna i kobieta są mniej więcej tej samej wielkości. Średnia długość życia w niewoli - 30 lat. Uszatka jest bardzo towarzyska, uwielbia się bawić, ale potrzebuje komfortowych warunków bytowych. Klatka nie będzie dla niej odpowiednia, ponieważ w ograniczonej przestrzeni jej skrzydła zanikają. Idealną opcją jest oddzielny pokój lub wiejski dom. Możesz użyć dużej woliery z drewnianymi prętami i miękką tapicerką, ale wymagane jest chodzenie ze swoim zwierzakiem. Ptak drapieżny potrzebuje żywego pokarmu, dlatego należy uważać, aby codziennie karmić go kilkoma myszami. Mięso drobiowe lub wołowe, tusze mrożone również nie są odpowiednie, ponieważ w celu normalizacji trawienia sowa musi jeść całą zwierzynę łowną, z kośćmi, piórami i skórą. Karmienie surowego mięsa może zabić Twojego zwierzaka
Mała sowa	10000-15000	Mały ptak o długości 23–25 cm, wadze ok. 180 g, rozpiętości skrzydeł 52–56 cm, maść brązowa z białymi plamkami, duże żółte oczy. Krzyk sowy przypomina niskie, żałosne westchnienia. Średnia długość życia wynosi 9 lat, ale w sprzyjających warunkach okres ten można wydłużyć o kilka lat. Rekord wpisowy dla długowiecznej sowy to 15 lat i 7 miesięcy. Pierzasty drapieżnik stał się popularny dzięki sadze o Harrym Potterze, w której główny bohater posiadał sowę Buckle, czyli sowę domową. Ptak nadaje się do trzymania w domu, przyzwyczajony do rąk, daje się głaskać. Główną zaletą jest to, że sowa często nie śpi w ciągu dnia, co daje właścicielowi możliwość zabawy z nią.. Drapieżnik żywi się myszami, chrząszczami, żabami, dżdżownicami. W przeciwieństwie do najbliższego krewnego sowa nie połyka ofiary w całości, ale lokalnie zrywa kawałki schabu. Ptak ma zły zwyczaj gromadzenia zapasów. Chowa jedzenie w najbardziej nieoczekiwanych miejscach; z czasem kryjówki ujawniają się z powodu nieprzyjemnego zapachu rozkładającego się jedzenia. Właściciel musi wziąć pod uwagę tę właściwość i kontrolować zwierzaka, zabierając na czas resztki posiłku
Wróbel	10000-15000	To najmniejszy członek rodziny sów, który swoją nazwę zawdzięcza niewielkim rozmiarom (wśród ornitologów nazywana jest „krówką”). Maksymalna długość 20 cm, waga 60 g, rozpiętość skrzydeł 35-40 cm, kolor brązowy z białymi smugami, na białym odwłoku podłużne brązowe pręgi. Dziób jest żółty, pazury czarne lub żółte. Krzyk ptaka jest jak stłumiony gwizd. Ma stosunkowo krótką długość życia ze względu na niewielkie rozmiary - zaledwie 5-7 lat. Charakterystyczną cechą sowy wróblowej jest jej wyjątkowa łatwowierność. Nieznajomy może znajdować się kilka metrów od niego, a ptak spokojnie zajmie się swoimi sprawami: obiera pióra, drzemie itp. Podczas polowania sowa traci czujność: rzuciwszy się na ofiarę, spokojnie zacznie jeść tuż u stóp człowieka. Małe ptaki bez strachu podlatują do ludzi i zaspokajając ciekawość, odlatują z powrotem do drzewa. W domu zwierzę należy karmić myszami, chrząszczami, robakami w taki sam sposób, jak każdą inną sową. Ptak uwielbia się zaopatrywać, więc jego skrytki muszą zostać odkryte na czas
Płomykówka	25000-30000	Stosunkowo duży przedstawiciel rodziny płomykówek o długości 30-50 cm, wadze do 700 gi rozpiętości skrzydeł do 110 cm, ma kolor czerwony z licznymi poprzecznymi plamkami, plamkami i pręgami. Charakterystyczną cechą zewnętrzną jest dysk twarzy w kształcie serca. Średnia długość życia to 25 lat. Płomykówka jest ptakiem bardzo aktywnym, dlatego potrzebuje wolnej przestrzeni. Nawet największa klatka się do niego nie zmieści - złamie skrzydła, próbując wystartować. Dobrze dogaduje się z człowiekiem, ale pod warunkiem spotkania z właścicielem w pierwszych 3 miesiącach życia. Agresywnie broni swojego terytorium, więc nie wpuszcza obcych i jest wrogo nastawiony do innych członków rodziny. W okresie godowym samce wydają w nocy ogłuszające krzyki. Z tego powodu nie zaleca się trzymania płomykówki w mieszkaniu. Najlepszą opcją jest przestronny dom z dobrą izolacją akustyczną. Główną zaletą płomykówki jest to, że nie rozdziera mebli i tapet, jak robi to większość innych sów. Przyciągają ją małe przedmioty, takie jak zabawki dla kotów, pogniecione serwetki, szmaty. Ptak uwielbia dotykać wszystkiego dziobem, ale właściciel nie obraża się, gdy zabiera jej to, co lubi - w tym przypadku płomykówka po prostu zwraca uwagę na coś innego. Jeśli chodzi o dietę, to jest ona podobna do diety większości sów średniej wielkości: myszy, szczurów, przepiórek itp. Zabrania się karmienia zwierzaka pokarmem ze stołu, a także ryb, wołowiny i wieprzowiny
Sowa uszata	15000	Nazwa pochodzi od głównego siedliska pierzastego drapieżnika - bagien słonowodnych. Jest to ptak średniej wielkości, długość 35-40 cm, waga 230-430 g, rozpiętość skrzydeł 110 cm, kolor rdzy z jasnymi podłużnymi plamkami. Sowa wydaje niskie dźwięki jak „kupa-kupa”, aw razie niebezpieczeństwa zaczyna „szczekać”, „szczekać” i trzaskać. Średnia długość życia w środowisku naturalnym wynosi 13 lat, ale w niewoli, w sprzyjających warunkach, może żyć prawie dwukrotnie dłużej. Ze względu na duże wymiary sowa potrzebuje dużo miejsca, dlatego wskazane jest wyposażenie jej w oddzielne pomieszczenie. Żywi się małymi gryzoniami i owadami, ten pierwszy wchłania w całości. Żywe jedzenie jest niezbędne dla dobrego trawienia. Może zapewnić zapasy, jeśli po posiłku zostało dużo jedzenia

3 Funkcje pielęgnacji i konserwacji

Sowa domowa to specyficzne zwierzę domowe, o które opiekuje się codzienna praca i szczególne ograniczenia. Przede wszystkim nie wolno mieszkać w mieszkaniu żadnych innych zwierząt. Sowa uważa chomiki, szczury, świnki morskie, koty i psy za zdobycz. Z tego powodu należy je odizolować w bezpieczne miejsce lub oddać w dobre ręce..

Jeśli w domu jest akwarium, zawsze należy je przykryć, ponieważ ptak może w nim utonąć podczas próby złowienia ryb..

Wady utrzymania drapieżnika dla właścicieli to następujące punkty:

1. jeden. Szkody materialne. Sowa wyrywa tapetę, meble pazurami, rozrywa wszystkie przedmioty na strzępy, dlatego wskazane jest usunięcie z pokoju wszystkiego, co cenne. Jeśli w mieszkaniu została już wykonana dobra naprawa, musisz pogodzić się z tym, że zostanie uszkodzony.
2. 2. Nieprzyjemny zapach. Ponieważ sowa jest drapieżnikiem mięsożernym i zjada surowe mięso, wydobywa się z niej specyficzny zapach..
3. 3. Regularne czyszczenie. Ptak idzie do toalety, gdzie chce, dlatego wymagane jest ciągłe sprzątanie w wolierze lub pokoju. Podczas posiłku drapieżnik rozrywa kawałki zwierzyny na strzępy, rozrzuca je po całym pomieszczeniu, przez co właściciel musi być przygotowany na to, że resztki jedzenia trzeba będzie wyczyścić z ubrań, mebli tapicerowanych, ścian i zasłon.
4. 4. Aktywność nocna. W nocy sowa się obudzi: latając po pokoju, wydając głośne dźwięki, hałasując. Z tego powodu wskazane jest posiadanie pierzastego zwierzaka dla osób przyzwyczajonych do nocnego życia..

Jeśli przynajmniej jeden z punktów myli przyszłych właścicieli, lepiej powstrzymać się od kupowania sowy..

3.1 Majsterkowanie

Do swobodnego lotu sowa potrzebuje dużo miejsca. Małe mieszkania nie nadają się do jej zamieszkania, więc lepiej, jeśli jest to prywatny dom. Małe ptaki można trzymać w klatce lub wolierze o szerokości co najmniej 3 mi długości 1 m. Wewnątrz powinna znajdować się miękka tapicerka i najlepiej drewniane pręty. Jedna część celi musi być zaciemniona, a druga wystawiona na działanie promieni słonecznych w ciągu dnia lub w godzinach porannych. Idealnie woliera powinna być na zewnątrz. Każdego dnia trzeba wypuścić ptaka do lotu, aby rozpostarł skrzydła.

Niemożliwe jest trzymanie dużej sowy w klatce: zrani ona skrzydła i dziób na prętach i otrzyma namin na łapach. Dla takiego zwierzaka potrzebny jest osobny pokój, w którym potrzebujesz:

1. 1. Zawiesić zasłony zaciemniające, bo w tiulu ptak szybko zaplątuje się i połamie nogi, skrzydła lub nawet umrze po spędzeniu kilku godzin do góry nogami.
2. 2. Zamknij otwory wentylacyjne, mocując je mocnymi siatkami. W przeciwnym razie sowa odleci.
3. 3. Umieść miskę z wodą w temperaturze pokojowej (możesz użyć tacki dla kota z wysokimi bokami) tak, aby ptak miał możliwość pływania i czyszczenia piór.
4. 4. Zawieś szkło i lustra, ponieważ sowa może zranić się i złamać dziób, próbując przez nie przelecieć.
5. 5. Przymocuj „żerdzie” do ścian pomieszczenia - drewniane patyki, na których usiądzie ptak. Muszą być obite miękką tkaniną, sztuczną trawą „astroturf” lub po prostu dywanem.
6. 6. Usuń wszystkie lampy i żyrandole, ponieważ ptak lubi się na nich huśtać iw końcu się odetnie. Niektóre ptaki mają zwyczaj wygrzewać się w pobliżu lampy elektrycznej, którą również należy zatrzymać..
7. 7. Zrób „zagłębienie”, w którym zwierzę może się schować w razie potrzeby. Na przykład w drewnianym stoliku nocnym.

Właściciel musi uważać na przypadkowe pozostawienie rzeczy, gdyż sowa je rozerwie.

Ptak może mieszkać na loggii lub balkonie, ale ważne jest przestrzeganie środków bezpieczeństwa bez pozostawiania otwartych okien i unikania bezpośredniego światła słonecznego. W zimnych porach lepiej przenieść zwierzaka do ciepłego miejsca..

3.2 Karmienie

Podstawową dietą sowy domowej są świeżo ubite tusze gryzoni.. Ptak zjada kilka myszy i szczura dziennie, a czasem cztery zwierzęta, w zależności od jego wielkości. Przepiórki są również odpowiednie, ale często nie należy ich podawać, ponieważ takie jedzenie jest tłuste. Myszy, szczury, jednodniowe kurczaki należy karmić całymi tuszami wraz z piórami, wełną i kośćmi, ponieważ zawierają niezbędne pierwiastki śladowe i wapń. Przepiórki powinny najpierw zdjąć łapy, głowy, oczyścić je z wnętrzności, aby sowa nie zaraziła się niebezpiecznymi chorobami ptaków.

Nie należy karmić żywej myszy drapieżnikiem domowym, ponieważ jest to niebezpieczne. Ślina gryzoni zawiera substancje trujące dla sowy, więc zwierzę może mieć problemy zdrowotne. Ponadto mysz będzie się bronić, a podczas ataku ptak jest w stanie ją ugryźć. Aby uniknąć takich konsekwencji, zaleca się wcześniejsze zabicie gryzonia lub zakup gotowej tuszy.

Dopuszcza się karmienie zwierzęcia rozmrożonym mięsem, ale w diecie powinno przeważać świeże mięso, ponieważ jedzenie traci swoje korzystne właściwości pod wpływem niskiej temperatury. Małym sowom należy podać tuszę wstępnie pociętą na małe kawałki, ponieważ dziecko nie jest w stanie samodzielnie poradzić sobie z całym gryzoniem.

Możesz urozmaicić swoją dietę za pomocą następujących produktów:

• mniszek lekarski;
• jabłka;
• gruszki;
• truskawki w małych ilościach;
• koniki polne;
• młode chrząszcze;
• larwy chrząszczy.

10 godzin po jedzeniu sowa powinna wyrzucić wypluwkę, czyli wyrzucić niestrawione resztki piór, kości i wełny. Dopiero wtedy można ponownie nakarmić ptaka.. Brak pelletu sygnalizuje problemy zdrowotne zwierzaka, dlatego lepiej skontaktować się z weterynarzem. Raz w tygodniu sowa musi zorganizować dzień postu, aby uniknąć otyłości. Nie można karmić pierzastego drapieżnika jedzeniem ze stołu, surową wołowiną i wieprzowiną.

3.3 Opieka

Woda w poidle i łaźni musi być wymieniana codziennie. Jeśli ptak mieszka w klatce, należy go myć co tydzień i leczyć środkami dezynfekującymi. Sowa rzuca się raz w roku, więc w tym okresie właściciel będzie musiał usuwać pióra i puch w dużych ilościach.

Ćwiczenia w locie są obowiązkowe dla ptaka, podobnie jak komunikacja z ludźmi.. Tylko właściciel poda go do ręki, chętnie przyjmie od niego jedzenie. Ponieważ sowa jest osobą monogamiczną, będzie bardzo zazdrosna o swojego właściciela. Będzie to szczególnie widoczne w okresie godowym (od lutego do kwietnia), kiedy zwierzak zacznie krzyczeć całymi dniami i nocami i okazywać agresję wobec wszystkich obcych, atakując i atakując.

3.4 Opieka zdrowotna

Nawet jeśli ptak został zakupiony w żłobku, należy go pokazać weterynarzowi. Jest niewielu specjalistów, którzy rozumieją choroby sów, ponieważ drapieżniki były ostatnio trzymane w domu. Jednak lekarz z dużym doświadczeniem z pewnością dostrzeże niebezpieczne dolegliwości, jeśli takie wystąpią..

Aby zapobiec rozwojowi chorób, należy regularnie zwracać uwagę na ptasie odchody.. U zdrowych sów wygląda jak biała kałuża z małymi twardymi i ciemnymi plamami. Alarmującym objawem są zielone lub brązowo-zielone cuchnące odchody.. Następujące objawy również sygnalizują problemy zdrowotne:

• apatia;
• utrata koordynacji;
• gwałtowny spadek lub brak apetytu;
• senność;
• letarg.

Jeśli masz takie objawy, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii..

4 Jak oswoić sowę

Sóweczkę należy przewozić ze żłobka w zamkniętym dużym pudełku z małymi otworami wentylacyjnymi, przykrywającej spód pieluchą. Jeśli pojemnik jest choćby częściowo przezroczysty, pisklę będzie przestraszone i zacznie uderzać skrzydłami. Po przybyciu do domu musisz otworzyć pudełko i dać ptakowi czas na rozejrzenie się i przyzwyczajenie do nowego środowiska. Nie możesz mówić głośno i brać go w ramiona. Po kilku godzinach możesz zaoferować swojemu zwierzakowi karmę, pokazać pijącego, przesuwając dłonią po wodzie w misce. Inteligentny ptak szybko zrozumie cel tematu.

Pierwsze 3 miesiące życia sowy to idealny czas na jej oswojenie.. Musisz podawać jedzenie tylko z rąk. Na początku ptak będzie nieufny wobec osoby, ale potem rozpozna w nim właściciela. Od pierwszych dni znajomości wskazane jest założenie zaplątanych łap zwierzaka - są to skórzane paski o długości 15-20 cm. Możesz zrobić je sam ze szczytów butów starych kobiet. Najważniejsze, że skóra jest miękka i miękka. Musisz zmienić putsz, gdy się zużyją.

Na początku zwierzę będzie odczuwać dyskomfort z powodu niewygodnego obcego przedmiotu na łapach, ale wkrótce się do tego przyzwyczai. Im starszy ptak, tym trudniej będzie go wyszkolić, dlatego nie można przegapić tego momentu w edukacji. Po spotkaniu ze splątanymi ludźmi z sową na ramieniu możesz chodzić po mieszkaniu, koniecznie karm ją w tej pozycji. Właściciel musi zaopatrzyć się w specjalną rękawicę, ponieważ wytrwałe pazury ptaka pozostawiają otarcia i zadrapania na ciele.

Syczenie, stukanie dziobem, poruszanie się na boki to niebezpieczne sygnały wskazujące na agresywność sowy. W tym momencie musisz zostawić ją w spokoju i nie próbować jej podnosić. Okres adaptacji może trwać dłużej niż miesiąc, a przemoc tylko pogorszy relacje ze zwierzakiem..

Aby ptak podleciał do właściciela i usiadł na dłoni, należy go zwabić delikatnością: włóż jedzenie do dłoni i poczekaj. Niektóre sowy są uparte i nie chcą się do tego szybko przyzwyczaić, dlatego warto odgadnąć moment, w którym zwierzak zgłodniał i rozpocząć trening. Z biegiem czasu sam ptak podleci do właściciela i ćwierka, błagając o jedzenie. Czas wolny sowy można urozmaicić zabawkami i piłeczkami. Małe przedmioty należy odłożyć, ponieważ zwierzę może je połknąć.

Ogólnie rzecz biorąc, sowy domowe są bardzo towarzyskie, zabawne i przynoszą właścicielowi wiele przyjemnych emocji. Po bliższym poznaniu temperamentu zwierzaka właścicielowi łatwiej będzie znaleźć do niego podejście i osiągnąć wzajemne zrozumienie. Jednocześnie musi pamiętać, że nie można na długo zostawić sowy ani zostawić jej samej.. Kiedy właściciela nie ma w domu, wierny i wierny ptak zacznie odmawiać jedzenia, nudzić się, tęsknić, a jeśli będzie nieobecny przez długi czas, umrze.