Szkolenie i żywienie psów górskich

Jeśli zdecydujesz się zamieszkać na wsi, zdobycie zwierzaka nie zaszkodzi. Wyjeżdżając do lasu, łowiąc ryby czy po prostu na spacer, pies jest niezastąpionym i ciekawym towarzyszem, który w razie potrzeby jest w stanie ochronić swojego właściciela lub wyprowadzić go z nieznanego mu terenu. Często myśl o psie rodzi się nie tyle w głowie dorosłego, ile w małej główce dziecka. I co tata jest w stanie oprzeć się błyszczącym, błagalnym oczom. Co więcej, jeśli jego pragnienia pokrywają się z pragnieniami jego dziecka. Jednym z głównych zadań przyszłego właściciela psa jest wybór odpowiedniej rasy swojego pupila i opiekuna. A zrobienie tego dzisiaj, ze względu na ogromną różnorodność gatunków, jest dość trudne..

W naszym małym opracowaniu skupimy się na opisie rasy psa Appenzeller Mountain Dog. To urocze zwierzę, które stanie się lojalnym przyjacielem i opiekunem dla Ciebie i Twojej rodziny..

Historia rasy

Pierwsza wzmianka o rasie psów pasterskich pochodzi z czasów starożytnych Rzymian. Ale do połowy XIX wieku nie było żadnych dokumentów potwierdzających istnienie rasy..

Pierwsza wzmianka o psie Apenzeller pochodzi z 1853 roku w książce o zwierzętach alpejskich „Tierleben der Alpenwelt”. Tutaj jest opisywany jako średniej wielkości owczarek krótkowłosy o wielobarwnej sierści. Rasa używana wyłącznie do ochrony gospodarstw i zwierząt gospodarskich na pastwiskach.Max Sieber to leśniczy, jeden z największych fanów Apenzellerów. Jako jeden z pierwszych rozpoczął prace nad rozwojem rasy. W 1895 r. Zwrócił się o pomoc do Szwajcarskiego Towarzystwa Kynologów (SKG). A już w 1898 r. Na rozwój i hodowlę rasy kanton St. Gallen przeznaczył 400 franków szwajcarskich. Wkrótce powołana komisja SKG udokumentowała cechy psa pasterskiego Apenzeller.

Później w miejscowości Altstätten odbyła się wystawa, w której wzięli udział przedstawiciele tej odmiany psów. Każdy wystawca wygrał nagrodę pieniężną w wysokości od 5 do 10 franków. Następnie 8 przedstawicieli rasy zostało zaprezentowanych na poziomie międzynarodowym w Winterthur.

Profesor Albert Heim dużo pracował nad rozwojem rasy. Tak więc w 1906 roku założył „Appenzeller Sennenhund Club”. Przedstawiciele klubu działali na rzecz promocji i hodowli tych psów w formie selektywnej czystej krwi. Powstała specjalna księga hodowlana, w której członkowie klubu rejestrowali szczenięta przywiezione ze swoimi pupilami.I choć pierwszy ujednolicony wzorzec dla rasy Apenzeller Sinnenhud został stworzony przez tego samego Alberta Heima już w 1914 roku, to masowa hodowla psów rozpoczęła się dopiero w latach 70.XX wieku, a odmiana otrzymała oficjalne uznanie dopiero w 1989 roku..

Nawet w dzisiejszych czasach psy te nie są często spotykane, zwłaszcza poza Szwajcarią, a ich istnienie w naturalnej postaci selekcyjnej jest zagrożone. Fundacja ProSpecieRara stara się zaradzić sytuacji, która sponsoruje imprezy hodowlane dla wymienionych gatunków psów..

Opis

Appenzeller Mountain Dog - prawidłowo zbudowany, o proporcjonalnej budowie ciała, muskularny, krótkowłosy, średniej wielkości pies.

Kufa rozwinięta proporcjonalnie do tułowia. Płaska, klinowata czaszka, szeroka między uszami i zwężająca się w kierunku nosa. Ma oczy w kształcie migdałów i wysoko osadzone trójkątne, wiszące uszy.

Krótka i mocna szyja, szeroka klatka piersiowa, prosty grzbiet i prosty lub zakręcony wysoko osadzony ogon z białą końcówką. Łapy są mocne i proste, zawsze ustawione równolegle.Ze względu na to, że rasa została wyhodowana w warunkach alpejskich mrozów, psy mają gruby podszerstek i równie gęstą, krótką, błyszczącą sierść..

Ciało psa pasterskiego jest nakrapiane wdzięcznymi białymi plamkami, które kontrastująco uzupełniają błyszczący czarny kolor. Białe paski łączą czaszkę z nosem, podbródek z klatką piersiową, a biała plamka otacza czubek ogona. Cały kolor jest symetryczny na całym ciele.

Charakterystyka rasy Appenzeller Mountain Dog została opisana w dokumencie F.C.I. Nr 46 z 05.05.2003. Niektóre cechy, które są w nim serwowane:

• Dokładna udokumentowana nazwa: Appenzell Cattle Dog (Appenzeller Sennenhund, Appenzell Mountain Dog)
• Pies ma średniej wielkości muskularne ciało. Jej plecy są mocne i proste.
• Głowa klinowaty, proporcjonalny, z płaską czaszką, około 3: 4. Kości policzkowe nie są zbyt wyraźne. Mocna dolna szczęka.
• Wśród cech psa górskiego jest krótka, ale mocna szyja.
• Nos z prostym grzbietem i płatkiem w kolorze czarnym lub brązowym.
• Appenzeller ma zgryz nożycowy. Może brakować mu przedtrzonowca P1 lub M3.
• Ładną buzię dopełniają małe oczy w kształcie migdałów, lekko wypukłe, brązowe lub czarne.

• Uszy są trójkątne, z zaokrąglonymi końcami, wysoko i szeroko rozstawione, sięgające do kości policzkowych.
• Pies górski - właściciel muskularnych, prostych, równoległych kończyn.
• Białe, krótkie nogi mają mocne opuszki i mocne palce.
• Ogon średniej wielkości, wysoko osadzona z białą końcówką. Dozwolone jest skręcanie do przodu lub lekko na boki.
• Płaszcz jest dwuwarstwowy. Sierść jest gęsta i błyszcząca, dopuszczalne jest lekkie falowanie, ale nie na grzbiecie i kłębie.
• Postać: wesoły, energiczny i podejrzliwy wobec obcych.
• Wysokość w kłębie: pieski - 50-58 cm - suki - 48-56 cm.
• Waga - 22-25 kg

Dopuszczalne są drobne wady. W zależności od stopnia odchylenia wada może być dopuszczalna lub dyskwalifikująca.

Zakres zastosowania zdolności zwierząt

Ten typ psa znany jest w kręgach hodowców jako pasterz.. Faktem jest, że zwierzęta świetnie radzą sobie z obowiązkami pasterskimi. Nie tylko pasą stada zwierząt, ale także umiejętnie prowadzą je do specjalnie ogrodzonych obozów.

Ta różnorodność pokazała się w sporcie. Te psy są zwinnymi i zwinnymi stworzeniami, świetnymi do treningu i radzą sobie całkiem dobrze w psich sportach..

Wrodzona intuicja i przemyślana konsekwencja we wszystkim, a także inne cechy rasy sprawiają, że z małego psa górskiego może wyrosnąć świetny tropiciel, a nawet sanitariusz. Te cechy i zdolności są niezwykle ważne w warunkach życia w górach, gdzie mogą wystąpić katastrofalne i problematyczne sytuacje pochodzenia naturalnego..

Jeśli więc w górach spadła lawina, Twój pupil dzięki swojej niezależności i inteligencji pomoże odnaleźć poszkodowanego pod zwałami śniegu. Sennenhund nie tylko wezwie pomoc przy głośnym szczekaniu, ale sam spieszy się, aby uratować ludzkie życie: przebić się przez ścieżki do człowieka i wyciągnąć go ze śnieżnej niewoli. Takie zdolności pomogą również w przypadku konieczności odnalezienia ludzi zagubionych w nieznanych miejscach..

Postać

Jeśli mówimy o charakterze Appenzellera, to te psy, podobnie jak wiele osób, mają takie cechy, jak inteligencja, nieustraszoność, odwaga, lojalność, życzliwość. Są lojalni i są posłuszni tylko jednemu panu lub członkom jego rodziny. Dlatego nie należy się dziwić, że podczas treningu Psa Pasterskiego pies będzie uparcie odmawiał wykonywania poleceń kogokolwiek poza tymi podawanymi przez swojego głównego mentora.

Dla rodziny, w której mieszka, wspaniały Appenzeller stanie się najlepszym przyjacielem i zawsze będzie chronił interesy ludzi, których kocha swoją psią miłością..

Ze względu na swoją przyjazną naturę, piesek górski od pierwszych dni zaprzyjaźni się ze zwierzakami, ale tylko wtedy, gdy przyzwyczai się do nich od dzieciństwa. Wobec nieznajomych, jak każdy ochroniarz, będzie ostrożny i nic nie może go przekupić.

Pies posiada ogromny zapas energii, która jest gotowa do wykorzystania dla dobra właściciela. Jest wytrzymała i zwinna, niezawodna i odważna.

Opieka

Jeśli chodzi o opiekę nad psem górskim, to przede wszystkim należy dokładnie rozczesać jego sierść, gdyż Twój pupil nadal jest zwolennikiem atrakcyjnego wyglądu. Ta procedura usunie z przystojnego włosa martwe włosy..

Warto zadbać o to, aby pies otrzymał niezbędną dawkę aktywności fizycznej i mobilności, gdyż w warunkach siedzących po prostu uschnie. Aby to zrobić, musisz go regularnie chodzić, a nie tylko trzymać go na smyczy, jak już wspomnieliśmy, że gatunek ten bardzo kocha wolność. Chodzenie powinno przybrać formę ekscytującej gry kijem lub piłką.

Doświadczeni hodowcy psów zalecają raz w tygodniu rutynowe badanie i czyszczenie zębów, uszu i oczu psa. Zaleca się również przycinanie pazurów zwierzaka, jeśli się nie ściera.

Trening

Przy odpowiedniej organizacji podejść do treningu mistrz sportu może wyrosnąć z małego szczeniaka Appenzellera. Faktem jest, że takie psy są łatwe do wyszkolenia, mają dobrą inteligencję, która pomaga im szybko zapamiętać i sprawnie wykonywać polecenia właściciela..

Zamiłowanie do wolności psów tej rasy często może stać się przeszkodą w jej tresurze, gdyż pies pokazując charakter może chcieć zdominować swojego właściciela. W takim przypadku konieczne jest prawidłowe pokazanie zwierzakowi, kto jest którego właścicielem..Surowo zabrania się bicia, poniżania, karania i krzyczenia na psa podczas treningu, wręcz przeciwnie, należy go zachęcać. Agresywny trening doprowadzi do tego, że nabierze agresji lub tchórzostwa.

jedzenie

Appenzeller potrzebuje nie tylko organizacji aktywnego spędzania czasu, ale także odpowiedniej zbilansowanej diety. Właściciel tak oddanego ucznia w pierwszej kolejności powinien wziąć pod uwagę wielkość porcji dla swojego podopiecznego. Osobliwością Sennenhunda jest to, że sam nie może ograniczać się do jedzenia, ponieważ jest wielkim smakoszem. Zadaniem właściciela jest dobranie optymalnej dla psa porcji karmy. Psu nie wolno dopuścić do otłuszczenia, bo w tym przypadku nie wyjdzie z niego ani pasterz, ani sportowiec, a tłuste, leniwe stworzenie, które między innymi będzie narażone na choroby układu krążenia.

Wychowanie zdrowego i aktywnego psa zależy bezpośrednio od diety, którą dla niego wybrałeś. Równowaga, użyteczność, nasycenie witaminami i minerałami - to główne kryteria doboru pokarmu dla Twojego podopiecznego. Około 50% diety czworonożnego ucznia to mięso, pozostałe 50% to zboża, warzywa i owoce oraz warzywa. Od czasu do czasu psu trzeba podawać kompleksy witaminowe..

Zdrowie

Dzięki odpowiedniej pielęgnacji i organizacji wysokiej jakości żywienia Appenzeller wyrośnie na zdrowego i wesołego psa. Aby uchronić go przed chorobami psów, należy wykonać wszystkie niezbędne szczepienia.

Dorosłe osobniki tej rasy mogą cierpieć na choroby nerek, wady serca, moczowody pozamaciczne. Psy nadaktywne często cierpią na zwichnięcia rzepki.Nieprawidłowe podejście do hodowli psów górskich obarczone jest nieodwracalnymi chorobami genetycznymi i chorobami potomstwa.

Jak widać, opieka i wychowanie psa rasy Appenzeller Mountain Dog to dość odpowiedzialna sprawa, ale przy odpowiednim podejściu z małego szczeniaka wyrośnie prawdziwy przystojny mężczyzna. Dlatego właściciel takiego zwierzaka musi mieć cierpliwość i znajomość cech charakteru oraz opiekę nad rzadką rasą psów..