Cadebot (ca-de-bou): charakterystyka i opis rasy

Na pierwszy rzut oka cadebo mogą wydawać się groźne, a nawet niebezpieczne. Jednak zdaniem doświadczonych właścicieli i hodowców zwierzęta te wyróżniają się spokojnym, zrównoważonym charakterem..

Ponadto zwierzęta są doskonałymi strażnikami, a także mają wiele innych pozytywnych cech..

Historia rasy

W starożytności dzięki aktywnej żegludze w basenie Morza Śródziemnego ludy wschodnie i zachodnie mogły wymieniać doświadczenia, wartości kulturowe i naukowe oraz inne osiągnięcia, m.in. w zakresie hodowli zwierząt domowych.

Z ras psów najpopularniejsze były psy stróżujące i stróżujące, które służyły do ​​ochrony przed rabusiami, piratami, działającymi w nadmorskich wioskach. Do tych celów szczególnie skuteczne były psy z silną szczęką i dużą głową - przedstawiciele rasy mastifa.

W XIII wieku, towarzysząc królowi Jakubowi I w wyprawach wojennych, trafili na Baleary, z których część w XVII wieku weszła w posiadanie Wielkiej Brytanii. Wkrótce Brytyjczycy przywieźli na anektowane terytoria inne psy bojowe i stróżujące, które w rezultacie zostały skrzyżowane z mieszkającymi tu mastifami..

Na początku następnego wieku, gdy walki byków stały się popularne, zaistniała potrzeba stworzenia rasy bojowej. Brytyjczycy, mieszkający na Balearach, dostrzegli w ca-de-bou niezbędny potencjał (to nie przypadek, że nazwa ta jest tłumaczona jako „bull dog”).

Pierwsza wzmianka o rasie pochodzi z 1923 roku, ale oficjalne informacje o Mastifie Major pojawiły się w latach 1928-1929 po wystawie w Barcelonie.

Opis i wzorzec rasy

Krajem pochodzenia rasy Cadebo (Perro Dogo Mallorquin) jest Hiszpania (Majorka). Głównym celem takiego psa jest ochrona i ochrona terytorium jego właściciela. Standard ca-de-bou jest następujący:

1. Ciało psa jest lekko wydłużone, budowa mocna, wzrost średni. Wyraźny jest dymorfizm płciowy, który u samców objawia się większym rozmiarem głowy..
2. Pies ma spokojny charakter, w niektórych sytuacjach przejawia odważne zachowanie. Dobry kontakt z ludźmi, oddanymi właścicielowi. Posiada jasne cechy ochronne i stróżujące. Różni się pewnością siebie i naiwnością, które przejawiają się w spokojnej atmosferze. Podekscytowany zwierzak wygląda groźnie.
3. Głowa: duża, mocna. Czaszka jest szeroka, prawie kwadratowa. Czoło płaskie, z mocno zaznaczoną bruzdą. Oglądana z przodu nie jest widoczna z tyłu czaszki. Kufa lekko spłaszczona. Przejście od czoła do kufy jest ostre, widoczne z przodu dzięki dobrze rozwiniętym łukom brwiowym.

1. Część twarzowa: mięśnie żucia są mocno rozwinięte, silnie wystają, nad nią można zauważyć kilka dobrze widocznych fałd (na pozostałej części ciała poza szyją nie są). Nos jest koloru głębokiej czerni, raczej duży z wyraźną przegrodą między nozdrzami. Grzbiet prosty, lekko zadarty. Kufa widziana z boku ma kształt tępego stożka o szerokiej podstawie. Górna warga zakrywa dolną; gdy usta są zamknięte, ta ostatnia nie jest widoczna. Krawędzie dziąseł czarne, na podniebieniu poprzeczne prążki. Szczęki są mocne, kły szeroko rozstawione, zgryz tworzy niewielką szczelinę. Część oczu owalna, lekko skośna, oczy otwarte. Oczy są głęboko osadzone, szeroko rozstawione. Kolor tęczówki jest ciemny, białka nie są widoczne, gdy patrzy się z przodu.
2. Uszy szeroko rozstawione, wysoko osadzone, małe, lekko uniesione, opadające, odwrócone (ucho różowe). Podnieś się do linii oczu lub wyżej, gdy jesteś niespokojny.
3. Szyja jest gruba z dobrze rozwiniętymi mięśniami, jej rozmiar u podstawy jest prawie równy średnicy głowy. Na skórze występują łagodne fałdy.
4. Klatka piersiowa głęboka, sięgająca do łokci. Szerokość w klatce piersiowej zapewnia duża odległość między łopatkami. Brzuch jest nieco cofnięty, dolna linia mostka jest równoległa do ziemi.
5. Ogon: nisko osadzony, poszerzony u nasady, zwężający się ku końcowi. Gdy pies jest spokojny ogon zwisa w dół - podczas ruchu lekko ugina się i unosi, podekscytowany unosi się nad grzbietem.
6. Kończyny przednie: stawy barkowe lekko wysklepione, łopatki proste, łokcie lekko dociśnięte do klatki piersiowej, nie wysklepione. Przedramiona dobrze umięśnione, proste i mocne. Łapy dość mocne, z lekko pigmentowanymi opuszkami.
7. Kończyny tylne: muskulatura jest wyraźniejsza niż na przednich kończynach. Uda są szerokie i mają standardową krzywiznę. Tylne łapy mocne, palce grube, opuszki pigmentowane.
8. Pies najczęściej porusza się w kłusie.

1. Sierść jest krótka i twarda. Kolor może być:

• pstrokaty (pręgowany) - powinny dominować ciemne odcienie;
• jeleń (czerwony);
• czarny.

1. Wysokość w kłębie - od 55 do 58 cm u psów, od 52 do 55 cm u suk.
2. Waga - od 35 kg do 38 kg u samców, od 30 do 34 kg u suk.

Charakterystyka rasy i cechy charakteru

Pomimo swojej przeszłości walki, te psy wcale nie są agresywne. Są lojalni wobec swojego pana, przyjaźnie nastawieni do członków jego rodziny, kochają dzieci. Nieufnie podchodzą do obcych i długo się do nich przyzwyczajają. Oczywiście ca-de-bou są doskonałymi strażnikami i obrońcami. Zwierzęta szczekają tylko wtedy, gdy jest to konieczne, gdy istnieją wyraźne powody do niepokoju.

Mastif Major charakteryzuje się wysoką inteligencją, jest dobrze wyszkolony i wytrenowany. Pies jest bardzo aktywny, uwielbia zabawy na świeżym powietrzu i długie spacery. Spokojnie traktuje inne zwierzaki w domu, zachowując dominującą pozycję bez przejawiania agresji i przemocy fizycznej. Zachowanie zwierzęcia ma na celu przede wszystkim obronę, a nie atak. Cadebos nie wymagają wiele uwagi od właściciela.

Opieka i

Główne mastify czują się dobrze zarówno w zwykłym mieszkaniu w mieście, jak iw prywatnym domu. W obu przypadkach zwierzę musi mieć swoje miejsce z indywidualnymi akcesoriami - miską, kanapą, zabawkami.

Ca-de-bou to rasa krótkowłosa, więc szczotkowanie i kąpanie nie wymaga częstych powtórzeń. Wystarczy 2-3 razy w tygodniu czesać zwierzaka specjalną rękawicą lub gumową szczotką. Zaleca się również pielęgnację sierści furminatorem, który pomoże usunąć stare włoski, które obumarły podczas linienia. Konieczne jest kąpanie psa 2 razy w roku, używając wysokiej jakości szamponu dla zwierząt domowych o krótkiej sierści.

Musisz czyścić uszy swojego zwierzaka co najmniej 2 razy w tygodniu, a pazury obcinać 2 razy w miesiącu. W takim przypadku bardzo ważne jest monitorowanie stanu oczu zwierzęcia..

Szczególną uwagę należy zwrócić na fałdy skóry na twarzy. Po spacerze lub jedzeniu mogą się brudzić, co zwiększa prawdopodobieństwo ich irytacji. Dlatego za każdym razem konieczne jest usuwanie nagromadzonego kurzu, brudu i resztek jedzenia..

Jak wspomniano wcześniej, psy ca de bou są bardzo zwinne i dlatego potrzebują częstych długich spacerów. Zaleca się zabranie psa ze sobą na wycieczki na łono natury, niezależnie od pory roku. W takich warunkach zwierzak będzie mógł biegać ze znacznie mniejszym ryzykiem potrącenia przez samochód czy też znaleźć się w innej niebezpiecznej sytuacji. Wzmocnienie mięśni młodego psa pomoże uprawiać sport z właścicielem np. Gdy towarzyszy właścicielowi podczas jazdy na rowerze, pływania itp..

Edukacja i trening

Szkolenie psa powinno zawsze rozpoczynać się od nawiązania kontaktu między pupilem a jego właścicielem. Szczeniak ca-de-bou nie jest wyjątkiem. Od samego początku trzeba pokazać psu jego miejsce w hierarchii relacji i zademonstrować własną pozycję lidera..

Powinno być surowo, ale bez agresji i przemocy fizycznej, powstrzymywanie niedozwolonych psikusów zarówno szczenięcia, jak i dorosłego psa (uszkodzenie mebli, butów, ugryzienia itp.). Nie idź też na drugą skrajność, uciekając się do zbyt miękkich intonacji - doprowadzi to do utraty przywództwa i da zwierzęciu możliwość poczucia się najważniejszą rzeczą w relacji z właścicielem..

Po adaptacji społecznej możesz przystąpić do dalszej edukacji. Obrożę i smycz należy uczyć stopniowo i dyskretnie: konieczne jest codzienne zakładanie obroży na psa. 

Zespoły nauczycielskie powinny koniecznie zawierać aprobatę i pochwałę dla każdego poprawnie wykonanego zadania. Jeśli szczeniak robi wszystko dobrze, wskazane jest nagrodzenie go smakołykiem. Nie należy stosować do niego siły fizycznej w przypadku nieposłuszeństwa. Jak na dorosłego psa, to w przypadku oporu przed wykonaniem polecenia można wpłynąć na niego głosem lub uciskiem na zad..

Wśród głównych poleceń, których należy nauczyć szczeniaka, są: „do mnie”, „siad”, „miejsce”.

Ile to kosztuje i jak wybrać szczeniaka?

Zaleca się zakup szczeniaka ca-de-bou w specjalistycznym żłobku. Sumienni hodowcy na pewno zaproponują zapoznanie się z rodzicami Mastifa Majora, sprawdzenie warunków przetrzymywania psów itp. Również ze strony hodowcy można spodziewać się realnej pomocy po zakupie szczeniaka..

Wybierając zwierzaka należy zwrócić uwagę na postać (musi być zrównoważona, spokojna) oraz stan zdrowia szczeniaka (bez oznak jakichkolwiek chorób). O naturze zwierzęcia świadczy jego zachowanie, a stan zdrowia można ocenić na podstawie jego wyglądu (stan sierści, oczu itp.), A także wagi zwierzęcia (zwierzę musi być umiarkowanie dobrze odżywione).

Kilka wskazówek dotyczących wyboru szczeniaka:

• w wieku 30-40 tygodni pies powinien mieć wszystkie zęby;
• szachownica na głowie szczeniaka wskazuje na potencjalny rozmiar dorosłego zwierzęcia (duży guzek wskazuje, że zwierzę wyrośnie na dość duże);
• ogon nie powinien mieć załamań;
• trzeba zwrócić uwagę na kolor - biel powinna zajmować nie więcej niż 30% powierzchni ciała.

Średni koszt szczeniaka ca-de-bou w Rosji to 20-50 tysięcy rubli.

Wniosek

Rasa ca-de-bou idealnie łączy równowagę, instynkt stróża, umiejętność adekwatnej oceny sytuacji - mastif główny wie, jak wyraźnie odróżnić przyjaciół od wrogów. Ponadto pies ma wybitne zdolności intelektualne, jest łatwy w tresurze i szybko socjalizuje. Rasa ta z pewnością przypadnie do gustu tym właścicielom, którzy lubią spacerować z psem, mają na to wystarczająco dużo czasu i energii..