Jak wygląda ryba piranii, gdzie można ją znaleźć i czy jest jadalna?

Piranie to niebezpieczne i bardzo żarłoczne ryby. Ich istnienie jest podsycane przeróżnymi przerażającymi mitami i legendami, są nawet bohaterami horrorów. Uważa się, że nawet krokodyle unikają tych krwiożerczych potworów. Pirania należy do rodziny haracinów.

Jest to dość dziwne, ponieważ obejmuje również „pokojowe” tetras, neony i nieletnich. Są podobne do naszych karpi. Jednak piranie mają ponad 50 gatunków, a większość z nich nie jest wcale agresywna i żeruje na algach. Wielkość ryb zależy od ich diety. Tak więc roślinożercy dorastają do metra długości i ważą przyzwoicie, drapieżniki zwykle nie przekraczają 30 cm.

Gdzie mieszkają piranie?

Występują w słodkich wodach Ameryki Południowej, z reguły jest to ujście rzek takich jak Amazonka, Orinoko, La Plata. Można go zobaczyć w innych zbiornikach wodnych w pobliżu Kolumbii, Ekwadoru, Boliwii. Na terytorium można zaobserwować małe kolonie Meksyk, USA, Europa.

Młode ryby są bardzo agresywne, szukają zdobyczy w szkołach. Dorośli wolą samotność, polują stojąc na swoim „stanowisku”, czekając na gapiącą się rybkę. Ukryj się w ukryciu przez pozostałą część czasu.

Piranie noszą przydomek „podwodne wilki”, ponieważ one sanitariusze rzeczni. Oba obozy są korzystne - roślinożercy oczyszczają rzeki z nadmiaru roślinności, drzewa, które wpadły do ​​zbiornika, drapieżniki usuwają całą padlinę. Tam, gdzie występują piranie, woda jest wolna od zanieczyszczeń i rozkładu.

Wygląd ryby

Ciało piranii jest płaskie, zaokrąglone, bocznie ściśnięte. Płetwy grzbietowe i odbytowe są wydłużone, ogon szeroki, oczy wyłupiaste i duże. Kolor zależy od gatunku, do którego należy, a także od odżywiania. W górnej części częściej przeważają kolory oliwkowo-szaro-zielone i ciemnoniebieskie, z boku jasna pirania od srebrnoszary odcień.

Dolne płetwy i brzuch są przeważnie czerwonawe. Czubek ogona obszyty jest czarną linią. Młode osobniki można odróżnić od dorosłych ryb według ciemne plamy po bokach, które z czasem znikają.

Jego głównym wyróżnikiem jest szczęka. W naturze nie występują u nikogo innego..

1. Długość trójkątnych zębów sięga 5 mm. Są blaszkowate, lekko wygięte do wewnątrz, niesamowicie ostre. Dlatego z łatwością radzą sobie z ofiarą, rozrywając ją na strzępy lub odcinając od niej kawałki mięsa. Nawet małe patyki i kości w zębach.
2. Szczęka jest wyjątkowa. Kiedy jest ściśnięty, górne i dolne zęby wchodzą do zatok, wytwarzając duży nacisk. Jej działanie można porównać do pułapki.
3. Siła chwytu jest mierzona w 320 niutonach, co nie ma odpowiednika w królestwie zwierząt. Ciśnienie wytwarzane przez szczęki zamykające przekracza 30-krotnie jego ciężar.
4. Osoba dorosła może łatwo pozbawić osobę palca. Miejscowi, którzy mieszkają w pobliżu stawów z piraniami, przyzwyczaili się do używania żuchwy z zębami jak nożyczkami i golą się zębami.

Teraz masz pojęcie, jak wygląda pirania. Ma miejsce rozmnażanie tej ryby składając jaja. Okres ten trwa od marca do sierpnia. Podczas tarła samica składa tysiące jaj, a następnie samiec ich pilnuje.

Cechy piranii

Ta ryba oprócz niesamowitej budowy szczęk jest też inna umiejętność wydawania dźwięków. Na przykład na lądzie szczeka jak pies, podczas lunchu może zademonstrować „grę na bębenku”, aby odstraszyć własne, używa „rechotu”, a zbliżając się do innego osobnika, ryba rechocze.

Naukowcy odkryli, że cała różnorodność dźwięków, które otrzymuje dzięki pęcherzowi pławnemu, który kurczy się z mięśniami. Emitowany dźwięk zależy od szybkości ich kompresji.

Pirania doskonały słuch i węch. Ofiara znajdująca się w odległości ponad 6 km nie będzie już uratowana, ponieważ poczuła zapach kropli krwi.

Wrogowie Piranii

Ta mała ryba nie jest w stanie przestraszyć ani przekraczających ją osobników, ani dużych drapieżników, które jednak same stały się ich ofiarami. Ale te ryby nadal mają wrogów:

• Delfiny rzeczne. Polują nawet na stado piranii.
• Arapaima. Ta ryba jest ogromna, ma bardzo mocne łuski, więc można ją porównać do skamieniałości. Jeśli pirania pokonała stado, zginie.
• Kajmany. To bardzo niebezpieczni wrogowie piranii. Regulują populację tej ryby. Zauważono, że jeśli liczba kajmanów w rzekach maleje, to ich liczba rośnie.

Na wodach Europy i Rosji piranie są coraz powszechniejsze. To nie jest żart natury, ale wina niedoświadczonych akwarystów, którzy nie dbając o rybę, decydują się ją wypuścić..

Europejczycy i Rosjanie nie mają się czego obawiać od ryb nie żyje w zimnych wodach, kiedy nadejdzie zima, wszyscy umrą. Komfortowa temperatura dla ich pobytu wynosi od 24 do 27 stopni..

Pirania to ryba łatwo przystosowująca się do nowych warunków życia. W akwarium czuje się świetnie, dlatego wielu próbuje ją hodować. Jednocześnie nie zapominaj o preferencjach smakowych, ponieważ ryby drapieżne.

Ona potrzebuje karmić prawidłowo, w diecie dominują drobne ryby, takie jak szprot, gromadnik. Nie zapomnij o bezpieczeństwie.

Czy ta drapieżna ryba jest jadalna?

Ta ryba jest bardzo żarłoczna. Istnieje wiele historii, które charakteryzują tę funkcję. Na przykład, jest znany przypadek świni, która wpadła do wody, kiedy stado w ciągu kilku minut przegryzło ją do kości. Często same ofiary to rybacy, którzy chcą jeść piranie..

Są złapani, ponieważ mięso rybne jest jadalne, przypomina okonia. Często są spożywane w postaci smażonej. Łowienie odbywa się na żyłkę, ale rybak musi być bardzo ostrożny, gdyż ryba może odciąć palec.

Możemy więc stwierdzić, że pirania jest zwierzęciem niezbędnym do sprzyjającego ekologicznego stanu przyrody, którego eksterminacja doprowadzi do braku równowagi, kiedy będzie duża szansa na wybuch epidemii i wystąpienie infekcji w zbiornikach wodnych.