Demodectic mange u psów: przyczyny, objawy, opcje leczenia

Demodectic mange jest jedną z najczęstszych infekcji pasożytniczych atakujących tkanki nabłonkowe zwierząt stałocieplnych. U psów choroba jest wywoływana przez mikroskopijne roztocze podskórne z rodzaju Demodex canis. Ten typ pasożyta nie żyje na skórze ludzi, więc chory pies nie stanowi dla nich zagrożenia.

Głównymi siedliskami czynnika wywołującego chorobę są gruczoły łojowe i mieszki włosowe. Przede wszystkim mikroskopijny roztocz atakuje brwi, policzki i uszy, następnie przenosi się na inne części ciała i narządy wewnętrzne. Demodektyczny świerzb u psów objawia się skórnym zapaleniem skóry, hiperkeratozą (zgrubienie górnej warstwy nabłonka) i ogólnym wyczerpaniem organizmu. Ciężka infekcja może spowodować śmierć zwierząt.

1 Sposoby infekcji

Dorosły kleszcz demodex (imago) ma wydłużony korpus o długości do 0,5 mm, pokryty specjalnymi łuskami, które pomagają zakotwiczyć na mieszku włosowym. Po dojrzewaniu wydostaje się na powierzchnię skóry, aktywnie się po niej przemieszczając.

Po wybraniu nowej ofiary pasożyt wnika głęboko w nabłonek i przedostaje się do mieszka włosowego, wgryzając się w jego grubość. Po osiągnięciu celu zostaje utrwalony i rozpoczyna proces reprodukcji. Cykl życia dorosłej kobiety trwa około dwóch tygodni. W tym czasie udaje jej się zrobić dużą liczbę sprzęgieł. Liczba jaj w każdym z nich sięga kilkudziesięciu.

W ten sposób w mieszku włosowym powstają całe kolonie roztoczy, które razem tworzą ognisko demodektyczne. Są to zarówno dorosłe pasożyty, jak i ich larwy i nimfy (pośrednie stadium rozwoju). Młode osobniki są gotowe do rozrodu w ciągu 3-4 dni po wykluciu.

Zakażenie psów następuje przez kontakt, a zarówno bezpośredni kontakt między zwierzętami, jak i kontakt pośredni jest niebezpieczny (zaraźliwe są zwykłe produkty do pielęgnacji i legowisko). Wrotami infekcji są najczęściej miejsca o elastycznej, dobrze nawilżonej skórze z wieloma fałdami (głowa, klatka piersiowa).

Dodatkowo chora matka może zarazić nowonarodzonego szczeniaka (nużyca młodzieńcza). Zagrożenie to jest szczególnie duże w pierwszych 3 miesiącach życia dziecka, gdy jego skóra jest delikatna i bezbronna. Z biegiem czasu wierzchnia warstwa naskórka staje się gęsta, a sierść grubsza i dłuższa. Prawdopodobieństwo młodzieńczej nużycy w tym czasie jest już znacznie zmniejszone.

2 powody

Wiadomo, że około 90% psów jest nosicielami roztoczy demodektycznych, ale nie wszystkie z nich zaczynają chorować. Jeśli odporność zwierzęcia jest wystarczająco wysoka, niewielka liczba roztoczy żyjących w jego skórze nie szkodzi zdrowiu. W przypadku wystąpienia niesprzyjających warunków organizm traci zdolność kontrolowania tempa rozmnażania się drobnoustrojów chorobotwórczych, a ich liczba zaczyna rosnąć wykładniczo. Pierwsze objawy pojawiają się przy tworzeniu się kolonii roztoczy na mieszkach włosowych lub gruczołach łojowych naskórka.

Główną szkodę dla psa powodują dorosłe kleszcze, ponieważ są one dość aktywne i żywią się żywymi komórkami nabłonkowymi. Larwy i forma pośrednia (nimfy) żywią się tylko martwymi komórkami górnej warstwy skóry.

2.1 Czynniki ryzyka

Mechanizmem wyzwalającym aktywną reprodukcję kleszcza podskórnego może być jeden lub kilka jednocześnie działających czynników:

• obniżona odporność;
• nierównowaga hormonalna;
• choroby układu hormonalnego;
• skutki uboczne niektórych leków;
• predyspozycje rasy;
• indywidualne predyspozycje (okres linienia, atonia skóry).

Główny odsetek przypadków choroby występuje w okresie zimowo-wiosennym. W tym czasie ogólny opór ciała spada. Skóra cierpi z powodu niskiego poziomu ekspozycji na słońce. Tracą ton i stają się podatne na infekcje.

Istnieje predyspozycja rasy do choroby. Dotyczy to zwłaszcza psów o pofałdowanej, luźnej skórze i przedstawicieli ras długowłosych. Ta lista składa się z następujących ras:

• mopsy;
• shar pei;
• buldogi;
• kollia;
• chihuahua;
• jamniki i kilka innych.

3 Klasyfikacja typów patologii według stopnia uszkodzenia

Istnieją dwa rodzaje chorób różniące się stopniem zmian skórnych: zlokalizowane (ogniskowe) i uogólnione.

Młode psy cierpią na rodzaj uogólnionej postaci - młodzieńczej nużycy.

3.1 Zlokalizowany formularz

Zlokalizowany formularz jest łatwiejszy. Nie dotyczy to całego ciała, ale jego poszczególnych obszarów. Zwierzę tworzy kilka przypadkowo położonych bezwłosych obszarów lub ognisk. Skóra w ich wnętrzu jest przekrwiona, sucha.

Zlokalizowany formularz

Jeśli układ odpornościowy jest nieco osłabiony, może nastąpić samoleczenie przy jednoczesnym utrzymaniu ryzyka nawrotu. W innych przypadkach choroba ulega uogólnieniu..

3.2 Uogólniona forma

W przypadku nużycy uogólnionej infekcja rozprzestrzenia się po całym ciele i obejmuje również narządy wewnętrzne. Dotknięte obszary są duże i nadal się powiększają. Skóra jest obolała, łuszcząca się lub krostkowa i ma nieprzyjemny zapach.

Forma uogólniona

Zainfekowane narządy wewnętrzne tracą zdolność do normalnego funkcjonowania. Śmierć jest możliwa w przypadku braku odpowiedniego leczenia.

3.3 Młodzieńcza uogólniona nużyca

Młodzieńcza nużyca uogólniona dotyka szczeniąt i młodych psów z predyspozycjami genetycznymi do tej choroby. U szczeniąt istnieją następujące czynniki ryzyka:

• niski poziom odporności odziedziczony po matce;
• wysoki poziom hormonu oksytocyny w organizmie matki karmiącej szczenięta mlekiem (powoduje aktywację pasożytów).

Dla młodych psów podwyższenie poziomu hormonów w okresie dojrzewania i podczas gier godowych jest niebezpieczne. Może to dać impuls do aktywnego rozmnażania się kleszcza i wystąpienia choroby. Aby temu zapobiec, zaleca się kastrację lub sterylizację młodych zwierząt, które są zagrożone.

4 Objawy różnych form i stadiów

Demodektyczny świerzb w początkowej fazie przebiega niezauważony przez psa. Pierwsze znaki są widoczne tylko dla właściciela. Zwraca uwagę na wypadanie włosów w okolicy brwi, ust, policzków, oczu. Zmiany stopniowo migrują, powiększając się.

W zaawansowanym stadium zwierzę jest w stanie depresji, odmawia jedzenia i stara się odpocząć. Temperatura jest wysoka. Prawdopodobne są zakłócenia w pracy różnych narządów i układów (przede wszystkim cierpi przewód pokarmowy).

W zależności od objawów wyróżnia się łuszczącą się (płaskonabłonkową), krostkową postać, nużycę łapy i otodemodekozę:

Formularz	Opis	Zdjęcie
Forma łuskowata (płaskonabłonkowa)	Wygląda jak kilka zaokrąglonych, bezwłosych spierzchniętych łat na plecach i brzuchu. Zwykle są dobrze zdefiniowane. Skóra wewnątrz jest mocno przekrwiona, pokryta twardymi łuskami, łuszczy się. Wełna na granicach ogniska jest rzadka, z połamanymi włosami. W miarę postępu choroby dotknięta skóra staje się szara, pozbawiona życia.
Postać krostkowa lub pyodemodecosis	W obrębie dotkniętych obszarów wyczuwalna jest obrzęknięta, przekrwiona skóra z guzkami o średnicy 3-4 mm (krosty). Po otwarciu wypływa z nich ropny wysięk. Podczas badania mikroskopowego można znaleźć w nim dorosłe kleszcze i ich larwy. Jeśli doszło do infekcji bakteryjnej, chore zwierzę ma powstawanie wrzodów i ropnych strupów na skórze, powiększają się regionalne węzły chłonne
Demodektyczne łapy	Ta postać choroby najczęściej dotyka cocker spaniele amerykańskie i angielskie. Główne objawy: wypadanie włosów na łapach, rozległy rumień, powstawanie ropni, zapalenie żył. Zespół silnego bólu wywołuje kulawiznę
Otodemodecosis	Uogólniony proces może wpływać na ucho zewnętrzne, powodując wydzielanie ropnego wysięku i dużej ilości siarki w małżowinie usznej. Ucho jest nieustannie „brudne”, gorące i czuje się z niego nieprzyjemny zapach

5 Diagnostics

Główne pomiary diagnostyczne nużycy są następujące:

• badanie zewnętrzne, badanie dotykowe dotkniętych obszarów;
• wypytywanie właściciela o zachowanie psa, przeprowadzanie wywiadu;
• pobranie zeskrobów z miejsc uszkodzenia i części oddzielonego wysięku do badań;
• skierowanie na ogólną i biochemiczną analizę moczu;
• diagnostyka różnicowa.

Aby wyjaśnić diagnozę, pobranie zeskrobań i badanie mikroskopowe należy wykonać kilka razy, ponieważ u zdrowego psa można wykryć pewną liczbę roztoczy podskórnych Demodex..

Choroba różni się od innych chorób skóry. Są to egzemy, dermatozy, infekcje grzybicze (mikrosporia, trichofitoza), infekcje bakteryjne.

6 Leczenie

Schemat leczenia nużycy u psów zależy od ciężkości przebiegu i postaci patologii. Terapia ma na celu rozwiązanie następujących zadań:

• tłumienie żywotnej aktywności kleszcza podskórnego demodeksu;
• przywrócenie mechanizmów obronnych organizmu;
• Przeprowadzanie działań w celu przywrócenia wzrostu wełny.

Witamina A pomaga poprawić jakość skóry, jej elastyczność i odporność na infekcje, dlatego pierwszą pomocą w walce z roztoczami jest leczenie dotkniętych obszarów olejem rybim podczas przyjmowania retinolu do środka.

6.1 Leczenie zlokalizowanej postaci

Chory pies kąpie się w specjalnym roztworze antybakteryjnym lub myje szamponem antybakteryjnym ("Fitoelit", "Lekarz"). Następnie na dotknięte obszary nakłada się lokalną maść (siarkowa, Vetabiol).

Co 3 tygodnie konieczne jest kolejne badanie stanu skóry w celu określenia postępów leczenia.

6.2 Leczenie postaci uogólnionej

W uogólnionej postaci skuteczne będzie tylko leczenie kompleksowe, w tym leczenie towarzyszącej infekcji gronkowcowej. Główna trudność polega na tym, że wiele leków ma destrukcyjny wpływ tylko na dorosłych (dorosłych). W tym przypadku larwy i nimfy nie cierpią, ponieważ są pasywne i nie żywią się żywymi komórkami naskórka. Dlatego po zakończeniu terapii istnieje duże ryzyko nawrotu choroby. Aby tego uniknąć, zaleca się stosowanie leków, które mają szkodliwy wpływ na patogeny na każdym etapie rozwoju..

W leczeniu nużycy najpopularniejsze są następujące środki:

Przygotowania i ich działanie	Zdjęcie
Prawnik i Twierdza. Najskuteczniejsze preparaty miejscowe. Są to złożone narzędzia, które pozwalają leczyć wszelkie pasożyty, w tym robaki pasożytnicze
Maść Aversectin. Przeznaczony jest do użytku zewnętrznego w leczeniu wielu infekcji odkleszczowych i innych pasożytniczych. Wpływa na wszystkie etapy rozwoju kleszcza
Bravecto. Lek nowej generacji przeciwko pchłom i kleszczom. Lek jest bardzo skuteczny do stosowania w złożonej terapii. Kilka godzin po aplikacji umiera główna liczba patogenów nużycy
Ivermek. Jest stosowany w terapii złożonej. Lek podaje się doustnie. Przebieg leczenia to 2 tygodnie. Lek można również stosować do zapobiegania chorobom.
Gamavit. Lek immunomodulujący. Pomaga przywrócić odporność zwierzęcia, zwiększa odporność organizmu w walce z czynnikiem wywołującym infekcje, zmniejsza skutki zatrucia organizmu
Środki przeciwdrobnoustrojowe (farmaceutyczna maść antyseptyczna) i antybiotyki. Przepisywany w przypadku połączenia się z główną infekcją bakteryjną
Dodatek paszowy "Siarka". Stymuluje wzrost sierści zwierząt, poprawia jej wygląd, poprawia odporność, pomaga w zatruciach
Amitrazyna-Plus. W leczeniu otodemodecosis roztwór leku stosuje się miejscowo, wcierając go w dotknięte obszary

6.3 Leczenie metodami ludowymi

Dobry efekt pomocniczy w nużycy u psów zapewniają środki ludowe wykonywane w domu. Oto kilka przepisów:

1. 1. 1 łyżkę piołunu zalać 250 ml wody, gotować 15 minut i odstawić na 2 godziny. Po odcedzeniu dodaj 1 łyżkę miodu do tej ilości i wlej do pyska psa. Procedura jest powtarzana 3 razy dziennie przez tydzień..
2. 2. Weź pół litra oleju roślinnego i wymieszaj z 3-5 pokruszonymi kłączami glistnika. Mieszaninę gotuje się na wolnym ogniu w piekarniku przez 2 godziny w temperaturze nie przekraczającej 50 stopni. Następnie dotknięte obszary są smarowane. Przebieg leczenia to miesiąc.
3. 3. Szampony weterynaryjne zawierające ekstrakt z owsa są bardzo pomocne. Jeśli nie ma takiego szamponu, przygotuj kąpiel owsianą i wykąp psa. Do kąpieli jedna szklanka płatków owsianych jest mielona na mąkę. Po wprowadzeniu do kąpieli ciepłej wody proszek jest dodawany stopniowo. Dokładnie wymieszać do całkowitego rozpuszczenia, aż woda zmętnieje. Pies powinien pozostać w łazience przez około 15 minut. Zaleca się trochę masować dotknięte obszary pod wodą. Po kąpieli wyjmij psa z łazienki, osusz i wytrzyj ręcznikiem.
4. 4. Dobrze pomaga smoła brzozowa, którą codziennie smaruje się dotknięte obszary. Aplikacje przeprowadza się codziennie, aż do uzyskania stabilnego efektu..

7 Zapobieganie

Główne środki zapobiegawcze obejmują:

1. 1. Przestrzeganie zasad higieny samego zwierzęcia i sposobów jego opieki. Miskę, miejsce do odpoczynku i tackę należy regularnie czyścić i myć gorącą wodą i mydłem.
2. 2. Zrównoważone żywienie psa. Należy zwrócić uwagę na to, że dieta jest kompletna i zawiera kompleks niezbędnych witamin i minerałów.
3. 3. Terminowe odrobaczanie i usuwanie pasożytów skóry.
4. 4. Monitorowanie stanu układu odpornościowego szczeniąt. Unikanie stosowania leków hormonalnych do pierwszego roku życia dziecka.
5. 5. Regularne badania profilaktyczne przez lekarza weterynarii.

W walce z nużycą bardzo ważne jest, aby w odpowiednim czasie zidentyfikować chorobę i rozpocząć jej leczenie. Tylko w tym przypadku procent prawdopodobieństwa, że ​​pies zostanie uratowany, będzie dość wysoki. Jeśli nie zapewnisz pomocy na wczesnym etapie, choroba zmieni się w uogólnioną postać, co oznacza, że ​​znacznie trudniej będzie wyleczyć zwierzę..